Paglabas ni Oliver sa pinto ng opisina ni Don Antonio, palinga-linga ito, hinahanap si Ruella.At nang mabigo itong makita, tumalikod na ito patungo sa hagdan."So, what is it that you want to explain?"Ruella's menacing yet alluring voice put a halt in his steps.He smirked as he swirled around. "I've been looking for you. Where have you been?"Her head gestured towards the open door as she spoke."Get in. I've been itching to hear what sort of lies you will make this time."Oliver ignored her taunts and followed her silently while wheeling herself into the room.As the door closed, Ruella swirled around to face him. "You have ten minutes," She urged while staring at him blankly."Bukod sa'kin, sino pa ang nakakapasok nitong kwarto mo?" Tanong nito sa kanya habang inikot ang kanyang paningin sa apat na sulok.Napansin nito na simple lamang ang dekorasyon ng buong kwarto at kung hindi niya alam ang tunay na katayuan nito, masasabi niyang si Roselle pa din ito kahit pa ilang beses nit
Several days later..."Let go of me! Damn it!""How dare you do this to me!""You will pay for this kapag nalaman ng Daddy ko 'to!"Galit na sigaw ni Sierra habang kinaladkad ito ng mga tauhan ng kanyang ama papunta sa likod ng mansion kung saan madalas ang kanyang ama nagpapalipas ng oras kapag ito'y galit na galit."What are you guys doing?! Bakit ninyo ako dinala dito?!"Nagtataka siya at ng maalala ang kanyang nagawa, napalunok ito at biglang natahimik habang pinagmamasdan ang apat na sulok ng kwarto na animo'y nababalot ng hindi maipaliwanag na kalungkutan.Ngayon lamang niya ito napasok at sa hindi maipaliwanag na dahilan, tumatayo ang kanyang mga balahibo at bigla siyang nakaramdam ng panlalamig."What... What room is this?" Patuloy ang kanyang mga tanong ngunit wala siyang narinig na sagot. Tahimik ang mga tauhan ng kanyang ama habang nakatayo ang mga ito sa pinto na para bang may hinihintay.Maya-maya pa ay bumukas ang pinto at pumasok ang kanyang ama.Nakahinga ng maluwag s
Kalahating oras na ang nakalipas ngunit hindi pa rin magawang buklatin ni Ruella ang kapirasong papel na inabot ni Oliver sa kanya.Nakatitig lamang siya dito sapagkat sa hindi malamang dahilan, pakiramdam niya ay magdudulot ito ng hindi magandang resulta kapag binuksan niya ito at hindi pa siya handang humarap sa parteng iyon ng kanyang buhay."What are you waiting for?" Tanong ni Oliver habang nakatitig sa dalaga ng mariin.Without looking at him, she admitted. "This piece of paper scares me honestly. I don't have anyone besides my father and you want me to..." "You're scared that you might throw him away after looking at it?" He interrupted her.She gave out a reluctant nod. "Ganon na nga. I don't know how to deal with it.""Rue, this is not just your fight." Oliver tried to comfort her. "I'll be with you every step of the way..."She darted her gaze at him and their eyes met for a brief moment."I have known my dad, Oliver. He might be known as cruel on the outside but he never
Nakita ni Ruella si Tommy na nakasandal sa pader, paglabas nito sa opisina ng kanyang ama."Kanina ka pa ba jan?" Tinanong niya ito.Tumango ang binata at nagsalita. "May problema ba?"Ngumiti si Ruella ng bahagya. "Mukha bang meron?""Kung wala, bakit ganyan ang mukha mo?" nagtanong din ito."Ano ba itsura ko?""Maganda pa rin tulad ng dati ngunit parang kakaiba ang awra mo ngayon. Pakiramdam ko may gumugulo sayo!" Paliwanag ng binata habang pinagmamasdan siya nito ng mariin.Ruella's expression abruptly changed as she spoke. "Meron talagang gumugulo sa'kin at hindi ko alam kung kanino ako lalapit upang maliwanagan.""Bakit 'di mo ko subukan nang sa ganon malaman natin kung may kakayahan nga ako pagdating sa bagay na yan?" Pagyayabang pa nito."Sige." Tumango si Ruella at nagpatuloy. "Bago ko sabihin ang mga bagay na gumugulo sakin, may tanong muna ako sayo.""Ano 'yon?"Ruella took a deep breath before she spoke."Kanino ka ba talaga nagtatrabaho?" Tanong nito. "Kay Dad o sakin?"N
Pagdating ni Ruella at Oliver sa ospital, dali- dali ang dalawa na ngtungo sa ward na kinaruruunan ni Arianna at Victor.Sa hindi maipaliwanag na dahilan, pagkakita niya sa bata na may nakakabit na swero sa maliit na braso nito ay bigla na lamang tumulo ang kanyang luha."Arianna!" Sambit niya.Lumingon ito sa kanya sabay tayo at yakap sa kanya."Ruella!" Humihikbi ito. "Thank God pumunta ka!"Gusto niya itong tanungin kung bakit siya naisipang tawagn nito ngunit hindi niya magawa sapagkat mahigpit itong nakayakap sa kanya na para bang nakahanap ito ng life saving straw at nasorpresa sya sa kanyang sarili dahil pakiramdam nya'y matagal na siya nitong kilala.Nagtataka din si Oliver habang pinagmamasdan ang dalawa ngunit sumenyas si Victor na lumabas muna sila at tumango na lamang siya.Paglabas ng dalawa, saka lamang tumahan si Arianna. Dahan-dahan itong kumawala sa pagkakayakap sa kanya."Rue," Nagsimula pa lamang siyang magsalita ng magtanong si Ruella."What are you guys doing here
Pagdating, nakita ni Ruella ang sasakyan ng kanyang ama sa garahe kaya naman ay nagtungo na ito sa loob pagkababa ng kanyang sasakyan.Mag-uumaga na ngunit nagtungo pa din siya sa opisina nito at hindi naman siya nabigo sapagkat nakita niyang nakaawang ang pinto nito. Ang ibig sabihin ay nandodoon pa ito sa loob.Sinasadya niyang hindi iparinig ang kanyang yabag upang hindi nito mamalayan ang kanyang presensya at nang makarating ito sa pinto, narinig niya itong may kausap sa telepono."What do you mean?! Did you just say that they're here to meet them again?"Napalakas ang boses nito na para bang nagulat sa sinabi ng kanyang kausap."You broke the deal between us and now you want me to spare them?" Nagbabantang tanong nito. "I can't put up with your arrangements any longer! I'm sorry but I can't respond to your request this time!" Imbes na pumasok siya, minabuti niya munang tumayo at makinig sapagkat kinabahan siya. Kabisado niya ang tono ng pananalita ng kanyang ama kapag galit ito
Makalipas ang tatlong araw, nagtungo si Ruella sa OLYMPUS.Pagpasok pa lamang nito sa opisina ng CEO, sinalubong na kaagad ito ng mahigpit na yakap ni Oliver."Pinag-alala mo ko, Rue." Bulong nito. "Thank God! You're safe!""We don't have much time left!" Pagmamadaling sambit ni Ruella. "Kailangan na nating umalis!""Of course!" Sagot naman ni Oliver. "Pinasundo ko na sila and we'll meet them at the airport."Tumango lamang si Ruella at hindi na nagsalita pa habang pinagmamasdan ang lalaki na nagligpit ng kanyang mga importanteng dokumento.Makalipas ang ilang sandali pa ay umalis na sila ng OLYMPUS at nagtungo sa airport.Habang nasa daan, panakaw na pinagmasdan ni Oliver si Ruella mula sa sulok ng kanyang mga mata. Hindi man lamang ito nag-abala na kasapin o tingnan siya.Sa tatlong araw na hindi niya ito nakita, walang naging ibang laman ang kanyang isip kundi siya. Hindi siya makatulog, makakain o makafocus sa opisina dahil sa matinding pag-alala. Marami siyang tanong ngunit hindi
There's only one thing that her father cares about her the most and Ruella despises it. Since she became aware of her surroundings and the dealing of matters around her, he wanted her to be nothing but to follow his path and achieve his desire. It pricked her that he now resulted in using the most wicked means to control her knowing that this was her only weakness. He was such a cruel man of a father, to begin with by letting her witness his true nature and he became the worst person she had ever known after knowing that he didn't hesitate to include his granddaughter's life to toy with her emotions and even managed to push her in the very edge where she was standing in a cliff of no return. 'This was so absurd!' She thought gloomily while staring at her father in a hollow gaze. She used to admire him amidst his cruelty to others but now, that admiration turned to pure disgust. Frustration rocks the bottom of her pits for bearing the same blood running in her veins. Indeed, a chil