“ราม…” “หืม…” ซอกคอฉันถูกดูดเบา ๆ พร้อมกันเนื้อเต้าที่เต็มไปด้วยรอยประทับแดง ๆ ก็ถูกเฟ้นนวดอีกครั้ง รามผงกหัวขึ้นมอง ริมฝีปากมันยกยิ้มกวนก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงฝากรอยแดงไว้ที่ผิวกายของฉันอย่างเอาแต่ใจ มือสองข้างบีบทรวงอกทั้งสองให้ตั้งเต้าขึ้น เม็ดถันสีชมพูโดนดูดดึงทีละข้างอย่างล
CLOSE FRIEND CHAPTER 45หนึ่งปีต่อมามหาวิทยาลัย “ชิด ๆ หน่อยครับ” “ไม่ต้องชิดมากก็ได้มั้ง ร้อน!” “อย่าบ่นนักเลย!” “ไอ้ยักษ์มึงไปยืนข้าง ๆ ดิ!” “กูอยากอยู่ตรงกลาง!” ท่ามกลางแดดร้อนจัด ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวดูชุลมุนวุ่นวายกับอีแค
SPECIAL CHAPTER 1RAM TALKS ไม่รู้ว่าทำไม… แค่ผมเห็นมัน… ก็อยากจะกอด อยากจะจูบ อยากจะอยู่ใกล้ ๆ อยากอยู่ด้วยกันตลอดเวลาวันแต่งงาน “มือสั่นเชียวไอ้สัด” ร่างสูงของเพื่อนเดินมาหยุดยืนที่ข้าง ๆ เจินที่อยู่ในชุดสูทสีน้ำตาลเม้มปากกลั้นยิ้ม วันนี้มันเซตผมเร
แค่คิดว่าวันนี้จะได้เจอหน้าพริกหลังไม่เจอมานานถึงสองอาทิตย์เต็มก็แทบจะทนไม่ไหว แถมไอ้ฤกษ์ยามห่าเหวอะไรนี่ก็ยิ่งทำให้หงุดหงิดหนักขึ้นไปอีก แต่ก่อนจะได้สอบถามความเป็นไปของเจ้าสาวตัวเองอีกสักคำ เสียงตากล้องก็ดังขัดจังหวะขึ้น “ถ่ายรูปหน่อยครับ” “ครับ” เพราะเราทุกคนยัง
“มึงสวยที่สุดเลย”ตกดึก คู่แต่งงานใหม่หลายคู่คงจะไม่มีอารมณ์ทำเรื่องอย่างว่ากันในคืนแต่งงานเพราะต้องผ่านช่วงเวลาเหนื่อยหนักระหว่างวัน ตบท้ายด้วยปาร์ตี้ที่เมากันสุดเหวี่ยงจนเวลาล่วงเลยเข้าเที่ยงคืน แต่เรื่องแบบนั้นคงไม่เกิดขึ้นกับเราสองคน แค่บานประตูปิดลงเราก็แทบจะอดรนทนไม่ไหว
SPECIAL CHAPTER 2สองเดือนต่อมา ถึงวันแต่งงานเราจะเข้าหอกันแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่ได้ย้ายเข้าบ้านใหม่เพราะต้องตกแต่งเพิ่มเติม รวมถึงต่อเติมในส่วนต่าง ๆ ที่พริกอยากจะให้มีอยู่ด้วยในตัวบ้าน ผมมันยังไงก็ได้อยู่แล้วขอให้เมียพอใจก็พอ และในที่สุดเราก็ได้ฤกษ์ย้ายเข้าบ้านใหม่สั
“น่ารักนี่หว่า! แล้วมึงทำหน้าเครียดเพื่อ!”“ก็กูไม่ได้ชอบ” คนที่อยู่ในสถานะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกขมวดคิ้วเข้าหากัน “อยู่ ๆ กันไปเดี๋ยวก็ชอบเองนั่นแหละ น่ารักขนาดนี้” “คือยังไงวะ? มึงปฏิเสธไปไม่ได้?” ผมไม่สนใจไอ้คนไม่รู้จักโต แต่ตั้งคำถามกับเจ้าของเรื่องอย่างจริงจัง คนถูกถามถอนห
SPECIAL CHAPTER 3 THE ENDหลังจากอาเจียนจนเสร็จผมก็เพิ่งสังเกตว่าพริกดูเหนื่อยกว่าปกติ สีหน้าดูซีด ๆ มันทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงยกมือขึ้นลูบข้างแก้ม ส่วนผมก็เม้มปากย่อตัวนั่งลงเงยหน้าสบตาคนเป็นเมียที่เหมือนจะยังไม่รู้ตัวถึงความผิดปกติที่ผิดเพี้ยนไป “อะไร?” ดวงหน้าสวยซึ่งบัดนี้ขาวเผือดขมวดค
Special 6หลายปีต่อมาบรรยากาศยามเช้ายังคงวุ่นวายไม่ต่างไปจากทุกวัน…เนื้อเสียงเจื้อยแจ้วหลายเสียงดังต่อเนื่องไม่หยุดมากว่าชั่วโมงเข้าให้แล้ว กระทั่งฉันเดินลงมาถึงที่ชั้นล่างก็ทันได้เห็น ร่างสูงในชุดสูทเป๊ะปังตั้งแต่หัวจรดเท้า โน้มตัวลงช้อนร่างเล็กของเด็ก ๆ ขึ้นที่สองข้อแขน“วันนี้เฮียกลับไวจะพาไปดิ
จู่ ๆ เจ๊หยีที่วันนี้อยู่ในชุดอลังการยิ่งกว่าทุกวันก็ดึงเอากระดาษแผ่นหนึ่งมาวางลงบนโต๊ะ ทุกสายตาหันมอง มีเพียงแค่เฮียครามที่ผุดยิ้มกว้างมองสบตาเมียตัวเองเจ๊พริกเป็นคนแรกที่คว้ากระดาษแผ่นที่ว่าขึ้นดู และเจ๊ก็เบิกตาโตจนเจ๊อ้ายที่นั่งอยู่ข้างกันต้องรีบขยับหัวชะโงกมองตาม และเจ๊ก็ตกอยู่ในสภาวะเดียวกันค
“หนูทำผัวหลงได้ขนาดนี้ น่าจะดีใจ…” สายตากระหายหิวยังคงหลุบลงมอง พร้อมกันบั้นท้ายหนาก็หดเกร็งทุกจังหวะที่มีการเบียดอัดความแข็งกร้าวเข้าไปจนสุดทาง เพราะรู้ว่าคงจะต้องให้เขาได้ปลดปล่อยสักหนึ่งรอบฉันก็ได้แต่ยืนแข้งขาสั่นใช้แขนสองข้างโอบรอบเหนือบ่ากว้าง ยอมพยักหน้าตามใจในที่สุด
Special 5 หลายเดือนต่อมา เรากำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ที่บ้านของฉันกับเฮียยักษ์… เพื่อนทุกคนมารวมตัวกันที่นี่เนื่องในวันเกิดของหนูยิ้มหลานสาวคนโตของกลุ่มที่ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ในระดับชั้นปฐมวัยหลังจากเวลาผ่านไปหลายปีนับตั้งแต่ตอนนั้นที่หลานยังเป็นเพียงเด็กน้อยตัวอ้วนป้อ
“วันนี้น้องของเจ๊สวยมาก”“เจ๊ก็เหมือนกัน”“ขอให้ความรักยืนยาวยั่งยืนตลอดไปนะซอล”“ขอบคุณนะคะ”“ยักษ์เป็นคนดีจะต้องดูแลซอลได้ดีมากแน่ ๆ”แล้วอีกฝ่ายก็กลับเสียงสั่นเครือขึ้นมาทั้งอย่างนั้น แต่ก็ได้เห็นแค่เพียงแวบเดียว เจ๊พริกพยายามเอ่ยต่อด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ“เพื่อนเจ๊จะต้องทำให้ซอลมีความสุขมากแน่นอน
Special 4หลายปีต่อมางานแต่งงาน“ตื่นเต้นไหม?”“นิดหน่อยค่ะ”“ตอนเจ๊แต่งก็ตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน”“ตอนนั้นดีใจมากเลยใช่ไหมคะ?”“เหมือนฝันอะไรแบบนั้น”“หนูก็เหมือนกัน…”“เจ๊พริก เฮียยักษ์โทรมาถามว่ากดเงินสดมาให้รึยังคะ?”การสนทนาแบบเป็นส่วนตัวระหว่างฉันกับคนที่นั่งอยู่ข้างกันเป็นอันต้องสิ้น
Special 3สองเดือนผ่านไป“ฝนตกขนาดนี้ ขับไปก็ได้รถคว่ำตายพอดี”“หนูไม่อยากให้เฮียขึ้นห้อง”“ถ้าเฮียจะทำอะไรหนูจริง คงไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านมาขนาดนี้”“…”“ช่างมัน เดี๋ยวเฮียนั่งรอฝนหยุดในรถได้ไม่เป็นไร”“…”จะว่าบ้าก็บ้า…แต่เอาเป็นว่าตอนนี้ฉันกับคนข้าง ๆ สนิทสนมกันในระดับหนึ่งที่อาจเรียกได้ว่าเป็น ‘พี
Special 2สามชั่วโมงต่อมาและฉันเองในตอนนี้…ก็อยู่ในสภาวะอารมณ์ที่ไม่ปกติพอกัน…เสียงคลื่นซัดเข้าหาชายหาด ประกอบกับสายลมลอยโชยพัดปะทะเข้าหาร่างกายทำเอาคลายความกรุ่นกังวลในใจลงได้ชั่วขณะหลังจากหย่อนกายลงนั่งที่ชายหาดได้ราวหนึ่งชั่วโมง เบียร์ก็ถูกเปิดดื่มไปหลายขวด ระหว่างเสียงคลื่นลมดังคลอ ก็มีเสียง
ร่างโปร่งสูงดูดีตั้งแต่หัวจรดเท้าหยุดยืนที่หน้าเคาน์เตอร์ ก็ยืนเงียบอยู่นานจนฉันเองต้องเป็นฝ่ายร้องขอคำสั่งซื้อด้วยน้ำเสียงที่พยายามจะไม่หงุดหงิด “รับอะไรดีคะ?” “อเมริกาโนครับ” ริมฝีปากหยักลึกคลี่ยิ้มกว้างราวกับจะกวนไม่ต่างไปจากเดิม ส่วนฉันที่กำลังอยู่ในเวลางานก็ไ