Chapter 25

Tumigil ang sasakyan sa harap ng bahay namin at bumaba si Enrique at umikot upang pagbuksan ako ng pinto. I looked at Enrique through my lashes at inipit ang buhok ko sa likod ng tenga ko. "Thank you."

Ngumiti siya sa akin. Shocks, ang ganda ko talaga. Kapag tinitignan ako ni Enrique kinikilig ako. Kaninang umaga palang yun at hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala. It was completely a blissful moment, never mind yung muntik na akong mamatay at yung sakit ng buong katawan ko, especially my ribs.

"So.. I'll see you tomorrow?" He asked mo on a date at syempre pumayag ako. Napakagat ako sa labi ko dahil sa sinabi niya at tumango. Hindi naman talaga ako nahihiya, gusto ko lang maging mahinhin dahil feel na feel ko talaga ang haba ng hair ko.

Napapikit ako ng halikan niya ako sa noo. "I love you." He hugged me by wrapping his arms around my shoulders for a second bago ako binitawan. Finally, nabighani din siya sa kagandahan ko. Hindi parin ako makapaniwala na mahal talaga ako ni Enri