CHAPTER 1

CHAPTER 1

5years ago

Malimit lamang ang dumadaan sa kanilang lugar kaya’t alam .niya kung sino ang tagadon o dayu lamang minsan may napad pad sa kanilang lugar binugbug ito ng tagadon iwan baniya sa taganila pag may ibang taong napupunta doun pinag didiskitahan ng mga tambay kaya toluy kinatatakut ang kanilang baryu.

“mama, may binubogbog nanaman po sila”

“Ikawng bata ka wag kang mag punta punta don at baka masali ka sa gulo. Pasuk ditto” naka tikim pa siya ng kurut galing sa tiyahin niya ito kasi ang nag babantay sa kanya pag nag lalaku ang nanay niya mama nadin ang tawag niya dito. Na ikina saya wala itung anak o asawa maspinili nitung walang ganun naka laan naata ang buhay nito sa pag tratrabaho na ayaw niyang mang yari sa kanya bata palang siya gusto na niyang mag karoun ng magandang pamilya diahil diniya naranasan yun.

Sabi ng mama niya hindi pa siya ipina panganak nito ay iniwan na sila. mayaman daw kasi ang pamilya ng papa niya saman talang mahirap lang ang mama niya nag ka kilala daw ang dalawa dahil minsan napadpad ito sa lugar nila sabi ng tiyahin niya dirin naman daw alam ng mama niya na engage na pala ito at ikakasal na nagging mag kasintahan ang dalawa na hindi rin alam ng mga magulang nito ng minsang may mang yari sa dalawa at nag bonga iyun at siya ang bonganun.

Nalaman ng mga magulang ng kanyang ama ang tongkul dun pati narin ang babae nito nilosung ang kanyang ina at walang na gawa ang kanyang ama dahil wala din naman pala itung kwenta maspinili nito ang karangyaan kay sa sila ng mama niya.lumaki siyang naiingit sa mga bata pag may nakikita siyang nag lalaru na bata kasama ang papa nila minsan na din niyang itinanung sa tiyahin niya o sa mama niya pero hindi ito nag sasabi.

“mama norma, sa tingin niyu po ba makaka ligtas iyung lalake na binugbug nila?” koryusong tanung niya nag iisa lang kasi ito saman talang marami ang kasama ng mga tambay sa kanila.

“wag kang mag alala dadting iyung si capitan kahit bayulinti ang mga tao sa ating baryu di naman sila nanakit ng walang dahilan anak” kinurut pa nito ang kanyang pisngi.

“Aray ko po, masakit mama Norma”

“Jonafie anak, gusto mobang sumama kay mama Norma sa trabaho ko?

“ ok lang po ba? Pero panu po si mama baka uuwi yun wala ako? at saka di bapo bawal sa work niyu ang bata kasi baka maka basag ako don?” tiningala niya pa ang tiyahin dahil sa nakA higa ang kanyang postura.

“Ipapaalam ko sa amok o, baka kasi hindi makaka uwi si mama mo mag isa kalang ditto walang mag aalaga sayu.”

“kay lan po ba ang balik ni mama galing manila mama Norma? Miss kona po si mama pero dahil sa kailangan niyang mag trabaho parasa akin tinitiis ko lang po.”

“Babalik din mama mo sangayun sakin ka mona.”

Malaking bahay ang kanyang nakita ng dalhin siya ng tiyahin sa trabho nito bilang katolung naka leave kasi ito pasaman tala dahil sa kanya nilibut ng kanyang batang paningin ang lugar napa hanga pa siya ng may Makita siyang swimming pool. Ang yaman pala ng amo ni mama Norma ang gara naman.

Iiwan sana siya nito sa quarter ng mga kasama nitong katolung din doun ngunit mas ginusto niyang tomulung nalang kay sa mag pa iwan doun at wala namang gagawin kayat po mayag naman ang mama Norma niya. Nasa kalagit naan siya ng pag lilinis ng may makita siyang kumpolan ng mayayamang mga bata na sa tingin niya kasing edad lang niya. Nasabi nga pala ng tiyahin niya na may mga bisita pala ang amo nito ngayun baka sila iyun mabilisang pag lilinis ang kanyang ginawa at umalis na.

Papaliko nasana siya ng kusina ng may mabangga siya agad naman siyang homingi ng tawad ditto

“ What a clumsy!! Look what you did!!” bulyaw nito sa kanya

“ sorry po diko po sina sadya sir” kada sorry niya sa batang lalake toro kasi ng tiyahin niya sir or maam ang tawag sa ,mga tao doon mamatanda man o hindi. Napangiwi pa siya ng dalkutin nito ang kanyang maliit na braso.

“Sir sorry po talaga diko po sinasadya” pomiyuk natalaga siya ng toluyan ng naagaw pansin ng mga bisita ang pag bulyaw sa kanya ng matanda.diniya alam ganito pala ang mga mayayaman kaya pala kung may dayu sa kanilang lugar na marangyang tao ay binubugbug bagay lang pala sa mga ito ang mabogbog. Hindi parin binitawan ng matanda si Jonafie kahit hinihila ng bata ang braso nito dito may mga nakatingin lang ang iba ay pasinyas pa ang pag sasalit ng salita. Palinga linga siya nag babaka sakaling makita ang tiyahin at di nga siya nag kamali ng patakbo na itong pomunta sa kanila panay naman sang pag hingi nito ng sorry sa matanda

“ Ate Norma tawag kapo ni Sir at maam dalhin niyu po daw pati ang pamangkin niyu” tomingin pa ito sa gawi ko napausal nalang ako ng panalangin n asana wag matang galan ng trabaho ang tiyahin niya kahit mag makaawa pa siya ditto o kay mag tratrabaho nalang siya ng l***i. Komatok muna ang tiyahin niya bago pomasuk.

“ Good evening po sir, pinatawag niyu pod aw kami?”

“ Good evening po sir” pang gaya niya sa tiyahin niya tomingin naman sa kanya ang lalake na sa tingin niya kasing edad lang ng mama niya pati nadin ang asawa nito napa ganda ang kinis pa ng kutis. Akala ko talaga mawalan ng trabaho ang tiyahin ko mabait pala ang mag asawang Gomez pinayagan din nila ako na sumama sa tiyahin ko sa bahay nila naintindihan naman nila ang kalagayan ko .