LOGINShare
Walang karapatan
Last Updated:
2024-02-14 21:11:33Related chapters
CEO's regret; wants to take her back! I'm crazy, Lorain
Jake’s POVRamdam ko ang panlalamig ang buo kong katawan habang naglalakad ako sa hallway patungo sa kwarto kung nasaan nagpapahinga si Lorain, sa totoo lang ay kulang ang lakas ng loob ko para harapin siya ngayon.Gayon na alam ko kung sino ang may kasalanan kung bakit siya ngayon nasa hospital, pero hindi ko kayang isuplong sa mga pulis si Jamie.“Andito lang ako para sa’yo, Lorain. Kahit anong mangyari, kahit buhay ko ang kapalit ay hindi kita tatalikuran.” Napatigil ang kamay ko sa ere ng akma ko ng pipihitin ang door knob ng marinig ko ang boses ng lalaki sa loob habang sinasabi ang mga katagang iyon.“Raziel, maraming babae ang may gusto sa’yo. Seryoso ka ba na handa ka na magulo ang maayos mo na buhay dahil lang sa katulad ko?” Boses naman ngayon ni Lorain ang narinig ko, puno ng lungkot iyon dahilan para maikuyom ko ang kamay ko at ibaba ito.Once again, I hurt her. Hindi man ako ang direktang nanakit sa kaniya ay ako pa rin ang dahilan, gusto ko siyang yakapin. Ako dapat ang
Last Updated : 2024-02-24CEO's regret; wants to take her back! Bridal fashion show
Lorain’s POV“All the models, please get ready. The show will begin after 10 minutes, all the possible investors and bidders are already outside.” Saad ng organizer ng event sa mga model na ngayon ay suot na ang mga gowns na irarampa nila mamaya.Seven o’clock na ng gabi, at medyo malamig na rin ang hangin. Ramdam ko ang bawat halik ng sariwang hangin sa aking balat habang naghihintay pa ng ibang attendees sa labas ng building, ito na ang pinakahihintay ko na event.Napatingin ako sa sarili kong reflection sa pintuan ng building, nagpapasalamat ako na wala akong natamong malalang injury noong naaksidente kami kung hindi ay wala ako ngayon dito at hindi ko makikita ang mga tela namin na hinahangan ng marami.Aware naman ako na pinakamakikita nila ay ang design ng wedding gown, pero gusto ko pa rin na makarinig kahit ilan lang na papuri sa telang ginamit ng company.“Lorain, bakit andito ka sa labas?” Lumapit siya sa akin at hinawakan ako sa magkabilang braso, “ang lamit ng balat mo, ba
Last Updated : 2024-02-25CEO's regret; wants to take her back! Pagdadalawang-isip
“Next is indigenous wedding dress inspired, makikita ang detalyadong paghabi ng bawat layer nito sa baba…”Marami pa ang sinabi ng MC, bawat wedding dress ay may kani-kaniyang paliwanag para sa mga manunuod. Halata na sinigurado nila Jamie na mai-highlight ang mga kakaibang katangian ng bridal dress na pinapakita ngayon sa stage.Iba’t-ibang klasing papuri naman ang naririnig ko mula sa paligid, sa mga tao sa gilid namin at maging sa likuran. Lalong hindi ko napipigilan ang sarili kong mapangiti kung ang maririnig kong papuri ay kasama ang tela na ginamit nila, sempre ay sa amin galing iyon.Habang patagal ng patagal ay palamig na ng palamig ang paligid, halos ilang oras na rin kasi ang nakalipas simula ng kanina. Mas nadagdagan pa ang mga reporters at attendees, mabuti nalang ay maluwang ang venue.“Next bridal dress, and will be the last one.” Nakangiting anunsyo ng MC, “sa lahat ng dresses and gowns na nakita ninyo, ang isa na ito ang pinaka special at mas pinagtuunan ng pansin. At
Last Updated : 2024-02-25CEO's regret; wants to take her back! Sampal ng katotohanan
Zavier’s POVSecretary…Ano nga ba ang pwede kong gawin kundi ang panuorin lang siya sa stage, habang nakangiti ng matamis sa harapan ng mga camera na sunod-sunod ang pagkislap para kuhanan siya ng litrato suot ang napakagandang wedding dress.Bagay na bagay sa kaniya, ang kagandahan niya ay mas lalong lumabas. Sa mga oras na iyon ay gusto ko siyang yakapin, sabihin kung gaano siya kaganda habang suot ang pinaghirapan niyang bridal gown para ipagmalaki sa lahat ng taong andito ngayon… But I can’t.Mariin kong naikuyom ang magkabila kong kamay at pilit na pinipigilan ang luhang nagbabadyang umagos palabas sa aking mata, sa mga ganitong oras ay muli akong nasasampal ng katotohanan na iba talaga ang mundo na ginagalawan namin.Mas mainam siguro kung umalis nalang muna ako dito at ‘wag silang panuorin, ayaw ko rin naman na makita niya akong parang kawawa dito sa gilid. Alam ko rin naman na may mga matang nakamasid sa akin, ayaw kong mas mukhang katawa-tawa sa pamilya niya.Lumakad ako pal
Last Updated : 2024-02-26CEO's regret; wants to take her back! Right time?
Lorain’s POVHindi pa man tapos ang event ay sikat na sikat na at sobra na ang tunog ng pangalan ng dalawa sa mga balita, social media, at kung saan-saan pa. Kasabay doon ay ang pagkalat ng mga bridal gowns na sadya nga namang naging advantage ng company ni Jamie.Unang bidding palang ay marami na ang nag-aagawan, hindi ko alam kung para maipagmalaki na marami silang pera o para ipagmalaki sa social media na nabili nila ang isa sa mga bridal gown ngayon gabi patunay na andito sila.“Si Jamie ‘yun diba?” Tanong ni Raziel habang tinuturo ang isang babaeng nasa lobby, kasama niya ang secretary niya. “Parang nag-aaway yata sila, should we go and ask them?”Pahakbang na sana siya ng pigilan ko siya, mabilis kong iniling-iling ang ulo ko ng may mapansin ako sa itsura nilang dalawa. “I think, wala tayong karapatan na mangialam sa kanilang dalawa. Hayaan nalang muna nating silang mag-usap, tutal ay wala naman tayong alam sa nangyayari.”“You think? Para kasing iiyak si Jamie, paano nalang pal
Last Updated : 2024-02-26CEO's regret; wants to take her back! Sana pala...
Handa na ang lahat ng kailangan kong dalhin para sa pagbalik ko sa abroad, napagdesisyunan na rin namin na sa airport nalang kami magkikita ni Raziel. Asa hotel halos lahat ng gamit ko, habang siya ay nasa bahay niya.Dapat ay magkikita kami kahapon pero hindi natuloy dahil na rin sa sobrang problemang dapat niyang ayusin bago iwan ang business niya dito ng biglaan, well, hindi naman siya mag stay sa ibang bansa for good agad.Naupo ako sa sofa ng muling tumama ang paningin ko sa sobreng dumating kahapon, hindi ko alam kung matatawa ba ako o ano dahil nakatanggap ako ng invitation mula kay Jamie para sa kasal nila ni Jake ngayong araw.“Talagang pinadalhan pa niya ako ng ganito, sayang ang papel mukhang mahal pa.” Inamoy ko ito ay tulad nga ng inaasahan ay humahalimuyak doon ang bango.Napalingon ako sa pintuan ng may kumatok doon, agad akong tumayo para tignan kung sino iyon sa maliit na butas. Wala naman kasing usapan na pupuntahan ako dito ni Raziel, medyo nakaramdam ako ng kaba da
Last Updated : 2024-02-27CEO's regret; wants to take her back! Pagkumbinsi
“Bilisan mo, ang bagal-bagal kumilos!” Tinulak ako papasok ng isa sa mga lalaki, wala man lang pag-iingat. Wala itong pakialam kung masaktan ako o hindi sa paraan niyang pasunurin ako, hindi ko mapigilan ang sarili kong tignan siya ng masama.“Anong tinitingin-tingin mo?!” Tanong niya at hinampas ako ng hawak niyang gloves sa pisngi, walang bakas doon ng pagpipigil dahil ramdam ko ang pagkakalapit nito sa aking palad na ngayon ay masakit at mainit.“Hey, hey! Hinay-hinay lang pare, walang sinabi ‘yung boss natin na pwede nating saktan ‘yan isa pa tignan mo naman ang balat at mukha.” Hinaplos niya ang braso ko gamit ang mga daliri niyang medyo magaspang, “dapat sa ganito inaalagaan.” Dinilaan pa niya ang paligid ng labi niya na parang natatakam.Para akong binuhusan ang nagyeyelong tubig dahil sa sinabi at ginawa niya, pinilit ko na ilayo ang sarili ko sa kanila pero napaka imposibleng gawin iyon. “S-Sinong nag utos sa inyong gawin ito, sabihin n’yo!” Sigaw ko.Agad namang tinakpan ng
Last Updated : 2024-03-03CEO's regret; wants to take her back! Patahimik na 'yan
“Well, well.” Malawak ang ngiti niya habang naglalakad papasok sa kwarto kung nasaan kami, walang bahid ng awa o kung ano ang mukha niya. Sa halip ay tuwang-tuwa ito ng makita ang kalagayan ko, “sabi na nga ba, mas bagay sayo ang gan’yan na itsura.”Tumayo ang lalaking nasa harapan ko ng tuwid at yumuko, “magandang gabi boss, tulad ng usapan ay nadala namin siya dito. Siguro naman ay pwede na naming makuha ang hulihan ng bayad mo, dahil iyon naman ang usapan.” Magalang ang boses nito kumpara kanina noong ako ang kausap niya.Tinuon naman ni John ang atensyon niya sa lalaki at tinapik ito sa balikat, “h’wag kang masyadong kabahan, ibibigay ko ang pangako ko na presyo ng usapan natin. Pero hindi pa tapos ang trabaho n’yo kaya hindi ko pa ibibigay ang pera.”“A-Anong ibig mo na sabihin?” Nagtataka niyang tanong, na maging ang mga kasamahan niya ay nabahala na. “Ang usapan ay kukunin namin siya at ibibigay sa’yo, iyon lang ang usapan natin. Pagkatapos namin ay ibibigay mo ng buo ang bayad
Last Updated : 2024-03-03
Latest chapter
CEO's regret; wants to take her back! Ano nga ba tayo?
Pinagsiklop ni Raziel ang dalawa niyang kamay at naupo ng maayos, “hindi ko alam kung tamang desisyon na sabihin ko sa’yo ang lahat, wala si Jake dito na alam ko’ng mas gusto mo na marinig ang katotohanan sa kaniya higit kanino.”May sakit na dumaan sa mata niya, gusto ko na sabihing mali siya pero hindi ko nagawa na magsalita. Kahit na gustong-gusto na tanungin siya kung bakit ganoon nalang siya masaktan tuwing babanggitin ang pangalan ni Jake.“Wala akong problema kahit sino ang magsabi sa akin, ang mahalaga ay malaman ko kung ano ang totoo.” Mabilis ko na iniwas ang tingin sa kaniya, merong part sa akin na ayaw kong makita pa ang kung anong emosyon na pwede kong makita sa mukha niya.“Is that so?” Maikling tanong niya na parang inaasahan na niya ang sagot ko na iyon, “pero hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag ang side ni Jake,” ramdam ko ang titig niya sa akin, “siya ang nakasama mo, siya lang ang nakakaalam kung paano ipapaliwanag ang lahat ng maayos.”Tumango ako bilang pag s
CEO's regret; wants to take her back! Sino siya sa buhay ko
Hindi huminto ang kamay ko sa panlalamig at panginginig, ano pa ang hindi ko alam tungkol sa akin? Simula ba noong una ay tama akong may tinatago si Jake sa akin, at ayaw niyang malaman ko ang katotohanan?Bakit hindi ko na gamit ang apilyido niya kahit suot ko pa ang wedding ring naming dalawa, panaginip ko lang bai tong lahat? Hanggang ngayon ba ay nakakulong pa rin ako sa isang bangungot?Nanatili akong nakayuko at pilit pinoproseso ang isang bagay na nalaman ko, kahit luha ay ayaw ng pumatak sa sobrang halo-halo ng nararamdaman ko. Maging katawan ko yata ay naguguluhan na kung dapat ba akong malungkot o magalit, dahil ako mismo ay hindi ko alam.Lumangitngit ang pintuan, patunay na may dumating. Pero hindi ko magawang tignan kung sino ito, dahil natatakot akong pag angat ng mata ko ay mukha ni Jake ang makita ko. Baka hindi ko mapigilan ang sarili ko, natatakot ako sa kung ano ang masabi o magawa ko.“Lorain,” halos mapaigtad ako ng marinig ko ang boses ni Raziel habang naglalakad
CEO's regret; wants to take her back! Hilton?
Alas-dyes na ng gabi, pero walang Jake na dumadating. Ilang beses ko na rin na sinabihan si Raziel na iwan na lang niya ako, pero hindi rin siya umaalis, nanatili siyang tahimik na nakahiga sa sofa habang ako naman ay sa kama.“Ayos ka lang ba talaga d’yan, pwede ka naman umuwi na. Mamaya lang ay may nurse naman ulit na mag check sa akin, you don’t need to stay here baka mamaya ay and’yan na rin naman si Jake.” Muli akong nagsalita.Alam ko naman kasing gising pa rin siya at hindi ko kinakaya ang katahimikan ng paligid, lalo na at paghinga lang namin ang maririnig. Naramdaman ko naman ang paggalaw niya para tumaligid paharap kung nasaan ako, “ayos lang, hindi naman ito ang unang beses na mag stay ako.”Para akong nanigas sa pagkakahiga, hanggang ngayon ay hindi pa rin kumakalma ang pakiramdam ko simula kanina. Hindi ko maintindihan bakit ganito nalang tumibok ng mabilis ang puso ko tuwing tinitignan ako ni Raziel.Mali, Maling-mali na maramdaman ko ang ganito para sa ibang lalaki. Hin
CEO's regret; wants to take her back! This is not me...
Lorain’s POV“Dahan-dahan, ‘wag mo masyadong biglaan o pilitin ang sarili mo.” Marahan na bulong niya habang inaalalayan ako, parang mas kabado ba siyang masaktan ako.“Raziel, hindi ko pinipilit ang sarili ko. Kumalma ka lang, Hindi ko sasaktan ang sarili ko.” Natatawa kong sabi, siya ang kasama ko ngayon sa rehabilitation ko sa paglalakad. Dapat ay si Jake pero umang-umaga palang ng tumawag ang secretary niya dahil nagkaroon ng emergency sa company.“H-Hindi naman iyon ang ibig ko na sabihin, baka lang mabigla ang muscle mo. Maybe mas maayos siguro kung ang nurse ang tutulong sa’yo, kinakabahan talaga ako.” Muli niyang sabi dahilan para hindi ko mapigilan ang sarili ko na tuluyang matawa.“Raziel, hindi ko akalain na ganyan ka pala.” Tawang-tawa kong sabi, dahilan para mamula naman ang tenga niya pati ang mukha at leeg.“Natatakot lang ako na baka mas lalo ka ma-injured, anong alam ko kung tama ba ang ginagawa natin. Sabi nung nurse babalik agad siya, bakit ang tagal naman yata.” Pa
CEO's regret; wants to take her back! Lihim ni Jamie
John’s POV“What do you think you are doing here, John? Hindi ko alam kung mayroon pa bang dahilan para magpunta ka rito, tapos na ang project para sa bridal fashion show at wala na rin ang kasal namin ni Jake.” Mataray na tanong ni Jamie pagpasok niya sa kaniyang office.“Well, tama ka naman doon. Pero mag-usap tayo, may gusto akong sabihin na maging dahilan na pwedeng maging dahilan ulit para magkaroon ng meeting sa pagitan nating dalawa.” Makahulugang sabi ko habang nakangisi.Kitang-kita ko sa mukha niya ang stress, naiintindihan ko iyon. Sino nga ba ang hindi kung bigla kang iwan sa ere ng lalaking pinagkatiwalaan mo, hindi alam ni Jake kung sino ang sinasayang niya.“At ano naman iyon para maging dahilan ng pagkakaroon ulit ng dahilan para mag meeting kayo? Sa pagkakaalam ko ay wala namang kailangan talaga ang pamilya namin sa inyo, so what can you offer para hayaan kong maglabas at pasok ka ulit dito sa company ko?” Walang pakundangan saad niya sa akin, kumpara noon ay iba na a
CEO's regret; wants to take her back! Hawak sa leeg
John’s POVIsang malakas sa sampal ang natanggap ko mula kay dad, halata ang panggagalaiti nito dahil sa failed na planong ginawa ko. Idagdag pa na may idea na si Jake sa ginawa namin, but it still fortunate na mas iniisip niyang ang matandang ito ang puno’t-dulo ng plano.“Dad, kahit magalit kayo ay walang mangyayari. Isa pa, balita ko ay walang ala-ala ang babae na iyon sa lahat ng nangyari. May oras pa tayo para linisin ang pangalan natin, kung pipilitin natin si Jake ay wala siyang magagawa kundi pumayag sa gusto mo—”Hindi ko natapos ang sasabihin ko ng muli akong nakatanggap ng sampal mula sa kaniya, “naririnig mo ba ang sarili mo, John? Sa tingin mo ay susunod pa sa atin si Jake pagkatapos ang planong ginawa mo pero wala namang nangyari?”Mariin niya akong tinignan, para akong isang tangang hayop na hindi niya maaasahan. Hindi ko mapigilan na maikuyom ang dalawa kong mga kamay at napatingin sa bantay niya, kung wala lang iyon ay matagal ko ng sinakal ang matandang ito para mawa
CEO's regret; wants to take her back! Makasama habangbuhay
“Lorain, wake up.” Dahan-dahan kong minulat ang mata ko ay nakita ko ang nag-aalalang mukha ni Jake na nakatanaw sa akin, “are you okay, nagsasalita ka habang tulog.” Hinaplos niya ang noo ko para punasan ang mga pawis na tumatagaktak doon.“A-Ayos lang, kanina ka pa andito?” Nagtataka kong tanong at nilibot ang tingin sa paligid, wala na si Raziel sa sofa dahilan para mapunta ang tingin ko sa orasan sa gilid. Alas syete na pala ng gabi, ganoon na ako katagal nakatulog?“Kanina pa, sabi ni Raziel ay kanina ka pa raw tulog. Tulungan kitang maupo, kailangan mo ng kumain at anong oras na rin.” Marahan niya akong tinulungan at pinasandal sa unan, “mukhang hindi pa rin nakakabawi yung katawan ko kahit ilang araw ka ng tulog.”Andoon pa rin ang pag-aalala niya para sa akin, pero hindi ko magawang matuwa. “Siguro nga.”Kahit pilit ko na magpanggap na masigla ay imposible, hindi talaga mawala ang kakaibang pakiramdam ko pag nasa tabi ko si Jake.“May problema ba, bakit ganyan ang itsura mo? S
CEO's regret; wants to take her back! Pamilyar na boses
Lorain’s POVRamdam ko ang init ng hiningi niya na tumatama sa akin, kailan ba kami huling nag kiss at grabe nalang ang tibok ng puso ko?“Lorain…” Rinig ko na tawag niya sa akin at hinawakan ako sa magkabilang balikat dahilan para mapamulat ako, “mas mabuti kung magpahinga ka muna, mas mainam kung—”“But it just a kiss,” muli na namang kumalat ang inis sa sistema ko, kahit ako ay naninibago sa inaasal ko.Pakiramdam ko ay nagkaroon ng malaking space lalo sa pagitan namin kumpara noon, ang lapit-lapit niya sa akin ngayon pero malayo pa rin. Naikuyom ko ng mahigpit ang aking kamay habang hawak ang bed sheet sa gilid, sumisikip ang dibdib ko.“I’m sorry, Lorain pero not now.” Tumaas ang kamay niya at pinatong sa ulo ko, marahan niyang hinaplos ang buhok ko na parang bata.Pero kahit anong lamyos ng hawak niya, kahit ganoon ko nararamdaman ang init ng presensya niya, hindi nababago ang pakiramdam ko na may kulang.Tumango ako, wala naman akong magagawa kung ayaw niya. Siguro ay naawa lan
CEO's regret; wants to take her back! Kiss me, Jake
Lorain’s POV“J-Jake, anong ginagawa mo dito, hindi ka ba busy sa company?” Hindi ako makapaniwala na andito siya, lalo na ang mukha niyang puno ng pag-aalala.“Huh, ah, yes. Walang gaanong ginagawa sa office, kumusta ang pakiramdam mo?” Lumapit siya sa akin at hinaplos ang pisngi ko ng puno ng pag-iingat, “anong sabi ng doctor sayo?”Hindi ko alam kung bakit pero lahat ay panibago sa pakiramdam ko, kahit na nakaupo siya sa harapan ay and nakapalapit namin sa isa’t-isa, may kung anong kulang para sa akin.Ngumiti ako sa kaniya kahit na ganoon ang nararamdaman ko, “ayos lang naman ang pakiramdam ko, kumain ka na ba?” Tanong ko at hinawakan ang kamay niya, hindi maiwasan na mas madagdagan ang kung anong meron sa pakiramdam ko ng makita ang gulat sa mukha niya dahil sa ginawa ko.“Ehem, yes. Lagpas lunch break na rin naman, ikaw ba?” Pagbalik niya ng tanong sa akin at hinawakan rin ng mahigpit ang kamay ko.“May mag-asawang dumalaw kanina, hindi ko sila maalala pero may dala silang pagka
