Mag-log inShare
Pagdadalawang-isip
Huling Na-update:
2024-02-25 16:18:30Kaugnay na kabanata
CEO's regret; wants to take her back! Sampal ng katotohanan
Zavier’s POVSecretary…Ano nga ba ang pwede kong gawin kundi ang panuorin lang siya sa stage, habang nakangiti ng matamis sa harapan ng mga camera na sunod-sunod ang pagkislap para kuhanan siya ng litrato suot ang napakagandang wedding dress.Bagay na bagay sa kaniya, ang kagandahan niya ay mas lalong lumabas. Sa mga oras na iyon ay gusto ko siyang yakapin, sabihin kung gaano siya kaganda habang suot ang pinaghirapan niyang bridal gown para ipagmalaki sa lahat ng taong andito ngayon… But I can’t.Mariin kong naikuyom ang magkabila kong kamay at pilit na pinipigilan ang luhang nagbabadyang umagos palabas sa aking mata, sa mga ganitong oras ay muli akong nasasampal ng katotohanan na iba talaga ang mundo na ginagalawan namin.Mas mainam siguro kung umalis nalang muna ako dito at ‘wag silang panuorin, ayaw ko rin naman na makita niya akong parang kawawa dito sa gilid. Alam ko rin naman na may mga matang nakamasid sa akin, ayaw kong mas mukhang katawa-tawa sa pamilya niya.Lumakad ako pal
Huling Na-update : 2024-02-26CEO's regret; wants to take her back! Right time?
Lorain’s POVHindi pa man tapos ang event ay sikat na sikat na at sobra na ang tunog ng pangalan ng dalawa sa mga balita, social media, at kung saan-saan pa. Kasabay doon ay ang pagkalat ng mga bridal gowns na sadya nga namang naging advantage ng company ni Jamie.Unang bidding palang ay marami na ang nag-aagawan, hindi ko alam kung para maipagmalaki na marami silang pera o para ipagmalaki sa social media na nabili nila ang isa sa mga bridal gown ngayon gabi patunay na andito sila.“Si Jamie ‘yun diba?” Tanong ni Raziel habang tinuturo ang isang babaeng nasa lobby, kasama niya ang secretary niya. “Parang nag-aaway yata sila, should we go and ask them?”Pahakbang na sana siya ng pigilan ko siya, mabilis kong iniling-iling ang ulo ko ng may mapansin ako sa itsura nilang dalawa. “I think, wala tayong karapatan na mangialam sa kanilang dalawa. Hayaan nalang muna nating silang mag-usap, tutal ay wala naman tayong alam sa nangyayari.”“You think? Para kasing iiyak si Jamie, paano nalang pal
Huling Na-update : 2024-02-26CEO's regret; wants to take her back! Sana pala...
Handa na ang lahat ng kailangan kong dalhin para sa pagbalik ko sa abroad, napagdesisyunan na rin namin na sa airport nalang kami magkikita ni Raziel. Asa hotel halos lahat ng gamit ko, habang siya ay nasa bahay niya.Dapat ay magkikita kami kahapon pero hindi natuloy dahil na rin sa sobrang problemang dapat niyang ayusin bago iwan ang business niya dito ng biglaan, well, hindi naman siya mag stay sa ibang bansa for good agad.Naupo ako sa sofa ng muling tumama ang paningin ko sa sobreng dumating kahapon, hindi ko alam kung matatawa ba ako o ano dahil nakatanggap ako ng invitation mula kay Jamie para sa kasal nila ni Jake ngayong araw.“Talagang pinadalhan pa niya ako ng ganito, sayang ang papel mukhang mahal pa.” Inamoy ko ito ay tulad nga ng inaasahan ay humahalimuyak doon ang bango.Napalingon ako sa pintuan ng may kumatok doon, agad akong tumayo para tignan kung sino iyon sa maliit na butas. Wala naman kasing usapan na pupuntahan ako dito ni Raziel, medyo nakaramdam ako ng kaba da
Huling Na-update : 2024-02-27CEO's regret; wants to take her back! Pagkumbinsi
“Bilisan mo, ang bagal-bagal kumilos!” Tinulak ako papasok ng isa sa mga lalaki, wala man lang pag-iingat. Wala itong pakialam kung masaktan ako o hindi sa paraan niyang pasunurin ako, hindi ko mapigilan ang sarili kong tignan siya ng masama.“Anong tinitingin-tingin mo?!” Tanong niya at hinampas ako ng hawak niyang gloves sa pisngi, walang bakas doon ng pagpipigil dahil ramdam ko ang pagkakalapit nito sa aking palad na ngayon ay masakit at mainit.“Hey, hey! Hinay-hinay lang pare, walang sinabi ‘yung boss natin na pwede nating saktan ‘yan isa pa tignan mo naman ang balat at mukha.” Hinaplos niya ang braso ko gamit ang mga daliri niyang medyo magaspang, “dapat sa ganito inaalagaan.” Dinilaan pa niya ang paligid ng labi niya na parang natatakam.Para akong binuhusan ang nagyeyelong tubig dahil sa sinabi at ginawa niya, pinilit ko na ilayo ang sarili ko sa kanila pero napaka imposibleng gawin iyon. “S-Sinong nag utos sa inyong gawin ito, sabihin n’yo!” Sigaw ko.Agad namang tinakpan ng
Huling Na-update : 2024-03-03CEO's regret; wants to take her back! Patahimik na 'yan
“Well, well.” Malawak ang ngiti niya habang naglalakad papasok sa kwarto kung nasaan kami, walang bahid ng awa o kung ano ang mukha niya. Sa halip ay tuwang-tuwa ito ng makita ang kalagayan ko, “sabi na nga ba, mas bagay sayo ang gan’yan na itsura.”Tumayo ang lalaking nasa harapan ko ng tuwid at yumuko, “magandang gabi boss, tulad ng usapan ay nadala namin siya dito. Siguro naman ay pwede na naming makuha ang hulihan ng bayad mo, dahil iyon naman ang usapan.” Magalang ang boses nito kumpara kanina noong ako ang kausap niya.Tinuon naman ni John ang atensyon niya sa lalaki at tinapik ito sa balikat, “h’wag kang masyadong kabahan, ibibigay ko ang pangako ko na presyo ng usapan natin. Pero hindi pa tapos ang trabaho n’yo kaya hindi ko pa ibibigay ang pera.”“A-Anong ibig mo na sabihin?” Nagtataka niyang tanong, na maging ang mga kasamahan niya ay nabahala na. “Ang usapan ay kukunin namin siya at ibibigay sa’yo, iyon lang ang usapan natin. Pagkatapos namin ay ibibigay mo ng buo ang bayad
Huling Na-update : 2024-03-03CEO's regret; wants to take her back! If this is my end
Mabilis kong iniling-iling ang ulo ko, hindi ko na alam kung may pag-asa pa ba ako na maligtas sa pagkakataon na ito. Tanging pagpikit nalang ng aking mata at pagpigil ng hininga ang nagawa ko ng itaas niya ang tubo para ihampas sa akin.Hindi lingid sa akin na isang hampas palang noon ay maari ko ng ikamatay, kung sakaling mangyari iyon ay h’wag naman na nila sanang paglaruan ng aking katawan. Ang mga luhang pilit kong pinipigilan ay nag uunahan na pumatak mula sa aking mata.Ilang segundo at minuto, ngunit sabay-sabay na mura ang narinig ko sa paligid. “Damn, hindi ko alam ang ginagawa ko pero tiyakin mo na tutulungan mo kami pag nakaalis tayo dito.” Malapit ang boses ni Jay habang sinasabi iyon, agad kong minulat ang aking mata at nakita ko siyang nagmamadaling inaalis ang lock ng kadenang nakatali sa akin.“A-Anong ibig sabihin nito?” Naguguluhan kong tanong, napatingin rin ako sa mga kasama niya, nakikipagbugbugan na ang mga ito sa bodyguard ni John.“Hindi pa ba obvious, tinatan
Huling Na-update : 2024-03-04CEO's regret; wants to take her back! I'm sorry
Jake’s POVPaulit-ulit akong lumunok habang nakatingin sa maraming tao na masayang nakikipag-usap sa isa’t-isa, the day we have been waiting for. Matagal at maayos naming pinagplanuhan ni Jamie ang lahat ng ito, simula una hanggang dulo.But, standing here wearing this white suit does not make my heart happy.“Jake, at least act like you are happy.” Bulong ni Lolo sa akin na nakatayo ngayon sa aking tabi, “ayaw mo naman siguro na makita ng pamilya ni Jamie na hindi mo mahal ang unica ija nila.” Sarkastiko niya pa na dagdag.“Lo, please hayaan n’yo muna ako. Ginagawa ko na ang lahat ng gusto n’yo, isn’t it enough?” Medyo naging mas naging mabilis akong mairita, kahit ayaw ko ay hindi ko na talaga napipigilan ang pagsagot sa kaniya.Pagod na ako, ayaw ko ng maging sunod-sunuran.Gusto kong sumigaw at magwala sa harap ng lahat ng taong andito, gusto kong tumakbo palabas at puntahan si Lorain. Alam ko na ngayon ang araw ng alis niya sa bansa, pero kahit huling sulyap ay hindi ko magawa.K
Huling Na-update : 2024-03-27CEO's regret; wants to take her back! I can't take it
Raziel’s POVHindi ko alam kung saan ako magsisimula, it’s been an hours pero wala akong naririnig na kahit anong balita sa kaniya. Ni hindi magawang tumulong ng mga pulis dahil wala pa na bente kwarto oras siyang hindi ko makontak.Anong klase iyon, paano kung ngayon palang ay may nangyari ng masama sa kaniya?Pinagsiklop ko ang nanginginig kong mga kamay at muling tumingin sa pulis na nagtitipa sa kaniyang computer, “Sir, hindi ba talaga kayo pwedeng magpadala kahit dalawang tao lang para hanapin ang girlfriend ko?” Puno ng pag-asa ko muling tanong.“Sorry Sir pero sumusunod lang rin kami sa patakaran.” Muli niyang sagot, gusto kong magalit at ipagpilitan na hanapin nila si Lorain pero hindi ko magawa dahil alam kong magiging dagdag problema lang iyon.Mariin kong pinikit ang mata ko, nananalangin na sana ay ayos lang siya.“Raziel!” Agad akong napamulat ng marinig ko ang boses ng nagmamadali na si Jake, suot pa niya ang wedding suit dahilan para pagtinginan siya ng mga tao sa presi
Huling Na-update : 2024-04-07
Pinakabagong kabanata
CEO's regret; wants to take her back! Ano nga ba tayo?
Pinagsiklop ni Raziel ang dalawa niyang kamay at naupo ng maayos, “hindi ko alam kung tamang desisyon na sabihin ko sa’yo ang lahat, wala si Jake dito na alam ko’ng mas gusto mo na marinig ang katotohanan sa kaniya higit kanino.”May sakit na dumaan sa mata niya, gusto ko na sabihing mali siya pero hindi ko nagawa na magsalita. Kahit na gustong-gusto na tanungin siya kung bakit ganoon nalang siya masaktan tuwing babanggitin ang pangalan ni Jake.“Wala akong problema kahit sino ang magsabi sa akin, ang mahalaga ay malaman ko kung ano ang totoo.” Mabilis ko na iniwas ang tingin sa kaniya, merong part sa akin na ayaw kong makita pa ang kung anong emosyon na pwede kong makita sa mukha niya.“Is that so?” Maikling tanong niya na parang inaasahan na niya ang sagot ko na iyon, “pero hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag ang side ni Jake,” ramdam ko ang titig niya sa akin, “siya ang nakasama mo, siya lang ang nakakaalam kung paano ipapaliwanag ang lahat ng maayos.”Tumango ako bilang pag s
CEO's regret; wants to take her back! Sino siya sa buhay ko
Hindi huminto ang kamay ko sa panlalamig at panginginig, ano pa ang hindi ko alam tungkol sa akin? Simula ba noong una ay tama akong may tinatago si Jake sa akin, at ayaw niyang malaman ko ang katotohanan?Bakit hindi ko na gamit ang apilyido niya kahit suot ko pa ang wedding ring naming dalawa, panaginip ko lang bai tong lahat? Hanggang ngayon ba ay nakakulong pa rin ako sa isang bangungot?Nanatili akong nakayuko at pilit pinoproseso ang isang bagay na nalaman ko, kahit luha ay ayaw ng pumatak sa sobrang halo-halo ng nararamdaman ko. Maging katawan ko yata ay naguguluhan na kung dapat ba akong malungkot o magalit, dahil ako mismo ay hindi ko alam.Lumangitngit ang pintuan, patunay na may dumating. Pero hindi ko magawang tignan kung sino ito, dahil natatakot akong pag angat ng mata ko ay mukha ni Jake ang makita ko. Baka hindi ko mapigilan ang sarili ko, natatakot ako sa kung ano ang masabi o magawa ko.“Lorain,” halos mapaigtad ako ng marinig ko ang boses ni Raziel habang naglalakad
CEO's regret; wants to take her back! Hilton?
Alas-dyes na ng gabi, pero walang Jake na dumadating. Ilang beses ko na rin na sinabihan si Raziel na iwan na lang niya ako, pero hindi rin siya umaalis, nanatili siyang tahimik na nakahiga sa sofa habang ako naman ay sa kama.“Ayos ka lang ba talaga d’yan, pwede ka naman umuwi na. Mamaya lang ay may nurse naman ulit na mag check sa akin, you don’t need to stay here baka mamaya ay and’yan na rin naman si Jake.” Muli akong nagsalita.Alam ko naman kasing gising pa rin siya at hindi ko kinakaya ang katahimikan ng paligid, lalo na at paghinga lang namin ang maririnig. Naramdaman ko naman ang paggalaw niya para tumaligid paharap kung nasaan ako, “ayos lang, hindi naman ito ang unang beses na mag stay ako.”Para akong nanigas sa pagkakahiga, hanggang ngayon ay hindi pa rin kumakalma ang pakiramdam ko simula kanina. Hindi ko maintindihan bakit ganito nalang tumibok ng mabilis ang puso ko tuwing tinitignan ako ni Raziel.Mali, Maling-mali na maramdaman ko ang ganito para sa ibang lalaki. Hin
CEO's regret; wants to take her back! This is not me...
Lorain’s POV“Dahan-dahan, ‘wag mo masyadong biglaan o pilitin ang sarili mo.” Marahan na bulong niya habang inaalalayan ako, parang mas kabado ba siyang masaktan ako.“Raziel, hindi ko pinipilit ang sarili ko. Kumalma ka lang, Hindi ko sasaktan ang sarili ko.” Natatawa kong sabi, siya ang kasama ko ngayon sa rehabilitation ko sa paglalakad. Dapat ay si Jake pero umang-umaga palang ng tumawag ang secretary niya dahil nagkaroon ng emergency sa company.“H-Hindi naman iyon ang ibig ko na sabihin, baka lang mabigla ang muscle mo. Maybe mas maayos siguro kung ang nurse ang tutulong sa’yo, kinakabahan talaga ako.” Muli niyang sabi dahilan para hindi ko mapigilan ang sarili ko na tuluyang matawa.“Raziel, hindi ko akalain na ganyan ka pala.” Tawang-tawa kong sabi, dahilan para mamula naman ang tenga niya pati ang mukha at leeg.“Natatakot lang ako na baka mas lalo ka ma-injured, anong alam ko kung tama ba ang ginagawa natin. Sabi nung nurse babalik agad siya, bakit ang tagal naman yata.” Pa
CEO's regret; wants to take her back! Lihim ni Jamie
John’s POV“What do you think you are doing here, John? Hindi ko alam kung mayroon pa bang dahilan para magpunta ka rito, tapos na ang project para sa bridal fashion show at wala na rin ang kasal namin ni Jake.” Mataray na tanong ni Jamie pagpasok niya sa kaniyang office.“Well, tama ka naman doon. Pero mag-usap tayo, may gusto akong sabihin na maging dahilan na pwedeng maging dahilan ulit para magkaroon ng meeting sa pagitan nating dalawa.” Makahulugang sabi ko habang nakangisi.Kitang-kita ko sa mukha niya ang stress, naiintindihan ko iyon. Sino nga ba ang hindi kung bigla kang iwan sa ere ng lalaking pinagkatiwalaan mo, hindi alam ni Jake kung sino ang sinasayang niya.“At ano naman iyon para maging dahilan ng pagkakaroon ulit ng dahilan para mag meeting kayo? Sa pagkakaalam ko ay wala namang kailangan talaga ang pamilya namin sa inyo, so what can you offer para hayaan kong maglabas at pasok ka ulit dito sa company ko?” Walang pakundangan saad niya sa akin, kumpara noon ay iba na a
CEO's regret; wants to take her back! Hawak sa leeg
John’s POVIsang malakas sa sampal ang natanggap ko mula kay dad, halata ang panggagalaiti nito dahil sa failed na planong ginawa ko. Idagdag pa na may idea na si Jake sa ginawa namin, but it still fortunate na mas iniisip niyang ang matandang ito ang puno’t-dulo ng plano.“Dad, kahit magalit kayo ay walang mangyayari. Isa pa, balita ko ay walang ala-ala ang babae na iyon sa lahat ng nangyari. May oras pa tayo para linisin ang pangalan natin, kung pipilitin natin si Jake ay wala siyang magagawa kundi pumayag sa gusto mo—”Hindi ko natapos ang sasabihin ko ng muli akong nakatanggap ng sampal mula sa kaniya, “naririnig mo ba ang sarili mo, John? Sa tingin mo ay susunod pa sa atin si Jake pagkatapos ang planong ginawa mo pero wala namang nangyari?”Mariin niya akong tinignan, para akong isang tangang hayop na hindi niya maaasahan. Hindi ko mapigilan na maikuyom ang dalawa kong mga kamay at napatingin sa bantay niya, kung wala lang iyon ay matagal ko ng sinakal ang matandang ito para mawa
CEO's regret; wants to take her back! Makasama habangbuhay
“Lorain, wake up.” Dahan-dahan kong minulat ang mata ko ay nakita ko ang nag-aalalang mukha ni Jake na nakatanaw sa akin, “are you okay, nagsasalita ka habang tulog.” Hinaplos niya ang noo ko para punasan ang mga pawis na tumatagaktak doon.“A-Ayos lang, kanina ka pa andito?” Nagtataka kong tanong at nilibot ang tingin sa paligid, wala na si Raziel sa sofa dahilan para mapunta ang tingin ko sa orasan sa gilid. Alas syete na pala ng gabi, ganoon na ako katagal nakatulog?“Kanina pa, sabi ni Raziel ay kanina ka pa raw tulog. Tulungan kitang maupo, kailangan mo ng kumain at anong oras na rin.” Marahan niya akong tinulungan at pinasandal sa unan, “mukhang hindi pa rin nakakabawi yung katawan ko kahit ilang araw ka ng tulog.”Andoon pa rin ang pag-aalala niya para sa akin, pero hindi ko magawang matuwa. “Siguro nga.”Kahit pilit ko na magpanggap na masigla ay imposible, hindi talaga mawala ang kakaibang pakiramdam ko pag nasa tabi ko si Jake.“May problema ba, bakit ganyan ang itsura mo? S
CEO's regret; wants to take her back! Pamilyar na boses
Lorain’s POVRamdam ko ang init ng hiningi niya na tumatama sa akin, kailan ba kami huling nag kiss at grabe nalang ang tibok ng puso ko?“Lorain…” Rinig ko na tawag niya sa akin at hinawakan ako sa magkabilang balikat dahilan para mapamulat ako, “mas mabuti kung magpahinga ka muna, mas mainam kung—”“But it just a kiss,” muli na namang kumalat ang inis sa sistema ko, kahit ako ay naninibago sa inaasal ko.Pakiramdam ko ay nagkaroon ng malaking space lalo sa pagitan namin kumpara noon, ang lapit-lapit niya sa akin ngayon pero malayo pa rin. Naikuyom ko ng mahigpit ang aking kamay habang hawak ang bed sheet sa gilid, sumisikip ang dibdib ko.“I’m sorry, Lorain pero not now.” Tumaas ang kamay niya at pinatong sa ulo ko, marahan niyang hinaplos ang buhok ko na parang bata.Pero kahit anong lamyos ng hawak niya, kahit ganoon ko nararamdaman ang init ng presensya niya, hindi nababago ang pakiramdam ko na may kulang.Tumango ako, wala naman akong magagawa kung ayaw niya. Siguro ay naawa lan
CEO's regret; wants to take her back! Kiss me, Jake
Lorain’s POV“J-Jake, anong ginagawa mo dito, hindi ka ba busy sa company?” Hindi ako makapaniwala na andito siya, lalo na ang mukha niyang puno ng pag-aalala.“Huh, ah, yes. Walang gaanong ginagawa sa office, kumusta ang pakiramdam mo?” Lumapit siya sa akin at hinaplos ang pisngi ko ng puno ng pag-iingat, “anong sabi ng doctor sayo?”Hindi ko alam kung bakit pero lahat ay panibago sa pakiramdam ko, kahit na nakaupo siya sa harapan ay and nakapalapit namin sa isa’t-isa, may kung anong kulang para sa akin.Ngumiti ako sa kaniya kahit na ganoon ang nararamdaman ko, “ayos lang naman ang pakiramdam ko, kumain ka na ba?” Tanong ko at hinawakan ang kamay niya, hindi maiwasan na mas madagdagan ang kung anong meron sa pakiramdam ko ng makita ang gulat sa mukha niya dahil sa ginawa ko.“Ehem, yes. Lagpas lunch break na rin naman, ikaw ba?” Pagbalik niya ng tanong sa akin at hinawakan rin ng mahigpit ang kamay ko.“May mag-asawang dumalaw kanina, hindi ko sila maalala pero may dala silang pagka
