Jefferson"Sige, magpahinga ka muna at pupunta na ako sa opisina. Gusto sana kitang isama para ipakilala sa mga empleyado natin, pero kung inaantok ka pa, magpahinga ka na lang habang wala ako," aniya.P-Pakilala sa mga empleyado? Nabigla ako. Pero hindi… sigurado akong may binabalak siya."Hindi ako inaantok!" mariin kong sagot. "Pagod lang ako. Masakit ang buong katawan ko dahil sa walang katapusang pagbayo mo sa'kin sa bahay tapos ang haba pa ng naging biyahe natin," dagdag ko, na agad niyang tinawanan."Ano'ng walang katapusan? Tumigil naman tayo, 'di ba?" tanong niya habang sige pa rin siya sa pagtawa."Oo nga! Pero tumigil ka lang kasi hindi ko na kayang sumabay sa'yo! At siguro, naisip mong late na tayo sa flight natin!" sagot ko nang may halong pagka-inis."My Celina, kung gugustuhin ko ay kaya kong i-rebook ang flight natin kahit kailan. Ikaw ang iniisip ko, kaya ako tumigil. Nanginginig na ang mga hita at tuhod mo at hindi ka na makatayo nang maayos. Sa totoo lang, balak kit
Jefferson's POV"Marry her, and you will have all my shares in the company," sabi ni Dad na nakakapagpainit ng ulo ko. Alam naman niya na may girlfriend na ako pero heto siya at gusto niyang magpakasal ako sa ibang babae?Simulat simula ay hindi siya nangialam sa buhay ko lalo na sa lovelife ko. Lagi niyang sinasabi na tiwala siya sa mga desisyon ko at hinding hindi pakikialaman ang personal kong buhay. Pero heto sya ngayon singing different tune.“At kung hindi ako pumayag?” Syempre ay kailangan kong itanong iyon kahit na may palagay na ako kung ano ang magiging consequences. Confident akong tanungin siya dahil I know na alam niya ang capabilities ko at hindi dahil sa ako ay anak niya. “I-o-offer ko ito kay Noris.” Kulang ang salitang shock para ilarawan ang nararamdaman ko. Hindi ko ma-imagine ang bastardong iyon na namumuno sa kumpanya namin, kumpanyang pinaghirapan ko rin. Ganun ba siya kadesperadong maikasal sa kahit na sino sa amin ang kung sino mang babaeng iyon? “Alam mong i
Celina's POV“Wala kang karapatang tumanggi, sa ayaw at sa gusto mo ay magpapakasal ka kay Jefferson Scott,” sabi ni Daniel. “Bigyan nyo ako ng magandang dahilan para pumayag ako sa kahibangan nyo.” sagot ko na may kasamang pagpipigil dahil nanggigil talaga ako sa kanya, actually, sa kanilang mag asawa. Adoptive father ko siya. Noong nasa ampunan ako ay gusto ko ng kahit na sinong maaaring kumuha sa akin doon.Nang dumating siya, kasama ang asawang si Lalaine para ampunin ako, pakiramdam ko ay ako na ang pinakamasayang tao sa mundo. Parang lahat ng kahilingan ko ay natupad, alam mo yon, parang iyon na ang katuparan ng lahat ng pangarap ko. Pero wala pa lang dapat ikasaya.Sila na yata ang pinaka worst na taong nakilala ko. Sa murang isipan ay inalila nila ako. Nagkaroon sila ng libreng katulong ng dahil sa akin. Ang mabuti na lang ay napwersa ko sila na patapusin ako ng pag-aaral sa kundisyon na gagawan ko sila ng pabor. At mukhang iyon ang gagamitin nila ngayon para mapasunod ako.“
Third PersonNagpunta si Celina sa Clandestine at pagpasok niya ng restaurant ay pinigilan siya ng waitress. “Excuse me, this part of the restaurant is off-limits,” sabi ng staff sa kanya na tinanguan lang ni Celina bago sinabing may reservation siya."Reservation under Mr. John Scott," Celina said, and the waitress glared at her na hindi niya nagustuhan kaya naman inikutan niya ito ng mga mata dahil pakiramdam niya ay parang minamaliit siya ng kaharap."If you are going to look down on me, you better look at yourself first. Remember what you are here for," she said. Ginabayan na siya ng waitress para papunta sa table kung nasaan ang kanyang kakatagpuin habang hindi naman makatingin na sa kanya ang staff dala ng hiya.Pagpasok niya sa private room ang nadatnan niya si Jefferson na simangot at mukhang madilim na ang mukha sa paghihintay sa kanya. Napangiti si Celina sa loob loob dahil nga nagawa niyang mapaghintay ang isang Jefferson Scott na ayaw sa mga late. Jefferson looked at her a
JeffersonNa-announce na ang kasal namin ni Celina at alam na rin ng buong kumpanya iyon dahil imbitado naman silang lahat. Gusto nilang malaman kung sino ang magiging Mrs. Scott at kung anong klase ng babae siya.Maganda ba? Matalino? Saang pamilya nanggaling? Inaasahan na nila na ang mapapangasawa ko ay ang pinakaeleganteng bride dahil ako ang groom. Ang kinikilalang most sought-after bachelor at isa sa pinakamayaman sa bansa.Dahil sa ang aking ama na isang strikto at kilalang metikuloso pagdating sa trabaho ang pumili sa kanya ay inaasahan na nila na mula ang aking mapapangasawa sa kilala at prominenteng pamilya. Pero kabaligtaran iyon ng katotohanan dahil mukhang wala sa bokabularyo ni Celina ang salitang prominente.Alam ng aking ama na hindi niya ako mapapayag sa kasalang ito kaya ginamit niya ang kumpanya kaya nawalan ako ng choice kung hindi ang makisama sa babaeng ito na napakataas ng tingin sa sarili.Nakakagalit isipin na parang isinantabi ng aking ama ang mga pinagpaguran
Third PersonNatapos ang kasal at naging satisfied naman ang lahat lalo na si John. Sa tingin niya, kunng umaarte lamang ang dalawang ikinasal ay hindi naging halata dahil sa tingin niya ay mukhang sincere ang dalawa. Busy ang matandang Scott sa reception dahil sa hindi mapukaw na mga pagbati mula sa mga guests pati na ang napakaraming bilang ng mga regalo. Kita ang kaligayahan sa lahat ng matapos ang pagdiriwang maliban kay Noris.Sa kanilang mansyon, nasa kanilang silid ang mga bagong kasal at naghahanda para sa kanilang pagpapahinga ng kumatok ang isa sa mga katulong. Sinundan ng tingin ni Celina si Jefferson na siyang nagbukas ng pintuan.“Sir, nasa labas po si Sir Noris. Lasing na lasing at binabasag ang lahat ng makita habang tinatawag po kayo,” sabi ng katulong. Tumingin si Jefferson sa asawa na naghihintay ng kanyang sasabihin.“I’ll be back, stay here,” sabi ni Jefferson na tinaguan lamang ng kanyang asawa. Naiwang nagtataka si Celina kung bakit tila gumagawa ng gulo si Noris
Jefferson *** Flashback *** "Let's break up," sabi ko pagkasakay na pagsakay ni Wendy ng sasakyan. Napamaang siya na tila hindi makapaniwala sa narinig, takang taka. “What? Babe, ano bang sinasabi mo? Hindi iyan magandang biro ha…” tugon niyang tila kinakabahan matapos na lubos na maunawaan ang sinabi ko. Hindi ko sigurado kung tama bang ganon ang reaksyon niya, hindi ba dapat ay malungkot siya kaysa mukhang kabado? “Sinasabi mo lang yan dahil hindi ako pumapayag sa mga gusto mo. Fine, let’s fuck here in your car. Alam kong matagal mo na itong hinihiling kaya sige, subukan natin. Basta huwag ka lang magbibiro ulit ng ganyan, ha?” dagdag pa niya kasunod ang tangkang pag-upo sa aking kandungan pero pinigilan ko siya. "I'm going to marry someone Dad had arranged for me," sabi ko. Hindi ko na rin naman iyon maitatago dahil lalabas at lalabas nga rin ang balita. "What? He knew we were dating, why would he do that?" Wendy asked, crying. “Ni minsan ay hindi niya ako kinausap para palayu
Third PersonNagmamadaling nagpunta sa hospital si Jefferson dahil iniisip na nasa kritikal na condition si Wendy. Habang nagbibiyahe ay sinisi niya ang sarili at sinabing hindi niya mapapatawad ang sarili kung may mangyaring masama sa dating katipan.On the way na siya sa nurse’s station para itanong ang silid ni Wendy ng magsimulang inikot niya ng tingin ang paligid at mabistahan ang tila pigura ng babae malapit sa may hagdanan papuntang fire-exit. Napaisip siya kung ano ang ginagawa doon ng dalaga gayong ang sabi ng nurse na tumawag sa kanya ay nag-overdose siya.Dahan dahan siyang naglakad ng mapansin niyang parang may kausap ito sa cellphone habang pababa ng hagdanan.“Tinawagan ko siya at sinagot naman niya kaya imposible na nagha-honeymoon sila ng kung sino mang malanding babaeng ‘yon,” narinig niyang sabi ni Wendy.“Sigurado akong magtatagumpay ang plano kong ito, at dapat lang. Ayaw ko rin siyang mawala sa akin.” Maantig na sana ang damdamin ni Jefferson kung hindi ito nagpatu
Jefferson"Sige, magpahinga ka muna at pupunta na ako sa opisina. Gusto sana kitang isama para ipakilala sa mga empleyado natin, pero kung inaantok ka pa, magpahinga ka na lang habang wala ako," aniya.P-Pakilala sa mga empleyado? Nabigla ako. Pero hindi… sigurado akong may binabalak siya."Hindi ako inaantok!" mariin kong sagot. "Pagod lang ako. Masakit ang buong katawan ko dahil sa walang katapusang pagbayo mo sa'kin sa bahay tapos ang haba pa ng naging biyahe natin," dagdag ko, na agad niyang tinawanan."Ano'ng walang katapusan? Tumigil naman tayo, 'di ba?" tanong niya habang sige pa rin siya sa pagtawa."Oo nga! Pero tumigil ka lang kasi hindi ko na kayang sumabay sa'yo! At siguro, naisip mong late na tayo sa flight natin!" sagot ko nang may halong pagka-inis."My Celina, kung gugustuhin ko ay kaya kong i-rebook ang flight natin kahit kailan. Ikaw ang iniisip ko, kaya ako tumigil. Nanginginig na ang mga hita at tuhod mo at hindi ka na makatayo nang maayos. Sa totoo lang, balak kit
Mature ContentCelina"Nagustuhan mo ba ang kwarto?" tanong ni Jefferson nang makapasok kami sa hotel room. Hindi ako sumagot at diretso lang sa paglakad at hinayaan lang niya ako. Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya, pero hindi ko siya nilingon.Sa totoo lang, sobrang gara ng kwarto. Ang hirap pigilan ng excitement ko, pero ayokong ipahalata sa kanya. Tinignan ko ang paligid at tsaka lumapit sa couch sa sala.Naupo ako doon.Geez... ang lambot at ang sarap upuan! Walang duda, world-class talaga ang JS Hotel Resort and Casino. Bawat sulok ng kwarto namin ay sumisigaw ng yaman. Kahit alam kong nasa presidential suite kami, pakiramdam ko kahit ang regular rooms nila ay sobrang mahal.Naramdaman kong umupo siya sa tabi ko, pero hindi ko siya pinansin. Naiinis ako dahil wala na akong nagawa kundi sumama sa kanya, at sobrang naiirita pa rin ako sa dahilan. Hindi ko makalimutan dahil paulit-ulit iyong tumatakbo sa isip ko.***"Bangon na, my Celina," bulong ni Jefferson habang tinatapik
CelinaNanlaki ang mga mata ko dahil sa aking narinig. Gusto ba niya akong dalhin doon para ayusin ang divorce namin? Balak pa rin ba niyang ituloy ‘yon kahit na may nangyari na sa amin?Dahil ba sa litratong ‘yon? Tama, malamang iyon ang dahilan kung bakit niya gustong ipursige ngayon. Nagpapanggap siya na walang alam kunyari. Napalitan ng lungkot ang kanina ay galit sa mukha ko, pero pinilit kong huwag ipahalata na alam ko na ang plano niya.Humarap siya sa akin at kitang-kita ko ang gulat sa mukha niya. Hindi ko inakalang maririnig ko mismo ang plano niya."Kanina ka pa ba diyan?" tanong niya. Halatang kinakabahan siya na baka may narinig ako, kaya nagkunwari akong clueless."Kakapasok ko lang. Bakit?" Tingnan natin kung ano ang isasagot mo."Wala," sagot niya, pero napansin kong magulo ang gamit ko, kaya tinanong ko siya. Sinabi niyang ineempake na niya ang mga gamit ko at gusto ko sanang sumigaw sa inis, pero hindi ko ginawa. Kailangan kong mag-isip nang mas maayos. Kailangang hin
JeffersonAs usual, nasa study room ko na naman si Celina. Sa paraan ng pagliligpit niya sa mesa, halatang tapos na siya sa ginagawa niya. Naalala ko ‘yung tanong ko sa kanya kanina tungkol sa gamit niya kung naka-impake na, pero sagot niya, hindi pa. Ano bang problema niya?Gusto ko sanang tanungin kung may kinalaman ba ‘to sa hindi ko pagtawag sa kanya, pero ‘di na lang ako nag-abala. There's no way na mag-aasta siyang ganito dahil lang doon. Kilala ko siya, mayabang din ‘yan sa sarili, kaya kahit totoo man, hindi niya ‘yon aaminin sa akin.Pagbukas ng pinto, nakita ko si Susane na may dalang tray ng pagkain. Bakit siya may dalang pagkain dito? Ibig sabihin ba nito? Tama ang hinala ko nang sabihin niyang hindi pa kumakain si Celina. Syempre, nainis ako.Ang daming tao sa mundo na walang makain, tapos heto siya, walang pakialam kahit magutom siya. Ginawa niya ‘to dahil ba nag-aaway kami? Kung gano’n nga, siguro matutuwa pa ako, pero ayoko pa rin ng ideya na hindi siya kumakain.Tining
Dahil ba talaga doon?Sumandal ako sa upuan at nag-isip tungkol sa nangyari kahapon. Kahit anong balik-tanaw ang gawin ko, wala akong maisip na dahilan kung bakit siya magagalit sa akin. Dahil lang ba ‘yon sa hindi ko siya tinawagan?Kailangan kong tapusin lahat ng dapat kong gawin ngayon para wala akong iniisip kapag nasa Miami na kami ni Celina. Iniisip ko ring baka may pareho sila ni Daria na mahalaga ang bawat text at tawag ko lalo at talagang araw araw ko ring ginagawa iyon maliban nga ng nagdaang araw.Dapat siguro mas intindihin ko si Daria ngayong alam ko na ang pakiramdam ng may tampuhan sa asawa. Malamang ganito rin ang inis na nararamdaman niya sa tuwing may hindi sila pagkakaintindihan ng mister niya. Pasalamat ako sa assistant ko dahil mas alam ko na ang dapat kong gawin. At una na roon ang magbago. Kailangan kong mag-adjust para sa asawa ko."Sir, ready na po ang interview," sabi ni Daria."Dito ko na lang gagawin sa office ko," sagot ko at tumango siya. Sinimulan kong ay
Jefferson Maaga akong nagising at nakita kong mahimbing pa rin ang tulog ni Celina. Gusto ko sana na hintayin siya para pag-usapan kung ano bang problema namin, pero naisip kong mamaya na lang. Kailangan ko rin namang gawin ‘yon sa tamang oras, lalo na’t aalis na kami papuntang Miami bukas at kailangan naming maghanda. Dahan-dahan akong bumangon mula sa kama para hindi siya magising, saka dumiretso sa banyo para maligo. Pagkatapos kong makapaligo ay tulog pa rin si Celina, kaya nagbihis na lang ako at tumuloy sa opisina. Sinubukan akong kumbinsihin ni Susane na kumain muna, pero sinabi kong sa opisina na lang. Ayoko rin kasing kumain mag-isa. "Sir, ready na po ‘yung interview para sa secretary," anunsyo ni Daria pagkapasok ko sa opisina. Tumango lang ako habang naupo sa upuan ko. Ewan ko ba kung bakit ang aga-aga palagi nitong si Daria. Alam ko namang may asawa siya, kaya dapat siguro inuuna niya ‘yon bago magtrabaho o kaya pagkatapos ng trabaho. "May asawa ka, ‘di ba?" tanong
JeffersonAno bang problema ng babaeng 'yon? Nabubwisit ako kapag hindi pinapansin habang nagsasalita ako, at hindi siya exempted doon kahit na alam kong si Celina pa siya.Ang saya ko buong araw sa trabaho, at ang iniisip ko lang ay ang makauwi para makasama at maangkin siya. Pero ngayon, ano 'tong inaasta niya? Sana man lang ipinaliwanag niya kung bakit siya nagagalit.Pumasok ako sa kwarto namin, in-expect ko siyang sumunod, pero wala. Ano ngayon? Gusto niya akong lumapit at suyuin siya? Walanghiyang 'yan. Kailangan ba ay ako na lang lagi ang manunuyo?Yes, dati kay Wendy ay ginagawa ko 'yon, pero dahil sinasabi niya kung anuman ang ikinakatampo niya. Hindi niya ako ginagawang manghuhula!Hindi ko rin naman siya kinukumpara sa babaeng 'yon. Natural, magkaiba sila. Asawa ko siya. Kaya lalo kong hindi maintindihan kung bakit ayaw niyang sabihin gayong pwede naman naming pag-usapan.Kung gusto niyang ayusin kung ano man ‘tong issue niya, siya ang lumapit at kumausap sa akin. Asawa niya
CelinaAng kapal ng mukha niya! Paano niya nagagawang ipangalandakan ang pambababae niya sa harap ng lahat? Ibinigay ko na ang sarili ko sa kanya, tapos kailangan pa niya ng iba? Hindi pa ba ako sapat? Ano pa bang kulang sa’kin?S3x goddess daw? Shit siya! Tinawag niya akong ganun, tapos sa iba pa rin siya bumagsak? Ang manyak lang!Heto ako at umaasa na okay na kami. Na humaling na humaling na siya sa akin dahil ganon din naman ako. Hindi nga ako makatanggi sa kanya dahil nanlalambot na ang aking mga tuhod once na nagdikit na ang aming katawan at gusto ko ay angkinin na niya ako.Tapos makakatanggap ako ng larawan na 'yon na sigurado akong mula sa babaeng 'yon. Ang tanong, paano niyang nalaman ang email ko?Binigay kaya ni Jefferson? Humanda lang talaga ang manyak na 'yon!Napabuntong-hininga ako habang inilalapag ang cellphone ko. Hindi ko talaga maintindihan si Jefferson. Akala ko okay na kami, na nagsisimula na kaming mabuhay bilang mag-asawa.Kailan nangyari ‘to? Kahapon ba? Kaya
Celina"Kung ayaw mong magsalita, fine!" matigas na sabi ni Jefferson bago siya lumabas ng study room. Ang kapal ng mukha niyang magalit at tanungin ako kung may problema kaming hindi niya alam? Bakit hindi niya malalaman? Bwisit ako buong araw, lalo na’t ni hindi man lang siya tumawag kahit isang beses!Sa mga nakaraang linggo, pakiramdam ko ay nasa ulap ako sa sobrang lambing niya sa akin. Para kaming totoong mag-asawa. Well, totoong mag-asawa kami pero we actually living it now, tulad ng palagi kong pinapangarap. Kaya kahit nga mga magiging anak namin, naiisip ko na. We always had sex, kaya hindi imposible kung mabuntis ako. Isa pa, hindi naman kami gumagamit ng proteksyon simula pa noon.Pero nang basta na lang siyang umalis ng kwarto, parang biglang lumamig ang paligid. Nasanay na akong hahalikan niya ako hanggang sa humantong kami sa matinding laplapan o mainit na p********k. O kahit ano pang gusto mong itawag doon. Pareho lang naman ang ending: ramdam ko ang pagmamahal at pagnan