KABANATA 2

Beautiful Obligation

(Arzelle POV)

Upang takasan ang kahihiyan sa lugar namin, dahil sa biglaang pagkabuntis ko at para maiwas ako sa stress para na rin sa magiging anak ko.

Sa isang maliit na farmhouse ako tumira malapit sa maliit na farm namin.

Pinilit kong mamuhay ng tahimik mag-isa dito kasama ang anak ko sa sinapupunan. Ang pagkaka-alam ni Mama ay kasama ko si Daniel sa farmhouse. Di ko kase kayang sabihin at ipaliwanag sakanya na di kay Daniel tong dinadala kong bata. Di ko pa kayang sabihin na di na matutuloy ang kasal namin at naghiwalay pa kami ni Daniel.

Pagtatanim sa paligid ng farmhouse ng mga gulay at bulaklak ang pinagkaka-abalahan ko.

Tamang tama paglabas ng anak ko ay marami na akong mapipitas na gulay galing sa mga tanim ko.

Kalabasa, kamatis, ampalaya, sitaw, talong, okra at marami pang gulay at prutas ang natanim ko. Lumanghap ako ng sariwang hangin, tumingala sa asul na langit at pumikit. Kakayanin ko to! 

May narinig akong pagbukas ng maliit na gate ko kaya tiningnan ko agad.

"Mama?" Tawag ko sa Ina ko. May dala siyang mga nakaplastik.

"Arzelle, saan si Daniel? Bakit nasa labas ka. Pumasok ka na baka pasukin ka ng lamig." Sabi ni Mama.

"Umalis si Dan ma. Baka mamaya pa uwi nun sa gabi." Pagsisinungaling ko.

"Bakit kapag nandito ako wala palagi si Daniel?" Takang tanong ni Mama lapag ang mga dala niyang lulutu-ing pagkain sa mesa.

"Mama busy lang sa kompanya yon." Pagsisinungaling ko ulit. Di ko masabing matagal na kaming hiwalay ni Daniel baka masaktan siya at malito sa paliwanag ko. Lalo na kapag nalaman niya ang dahilan kung bakit kami naghiwalay.

"Malapit ka ng manganak, dapat di ka niya iniiwang madalas mag-isa, mahirap kapag ikaw lang mag-isa dito kung sakaling bigla kang manganak, walang makakatawag agad ng tulong. Dapat inaasikaso niyo na agad ang kasal niyo bago ka pa manganak." Sabi ni Mama tiningnan ako.

"Ma, may telepono naman, mabilis lang akong makatawag ng ambulansya sakaling manganganak na ako at marami pang project si Dan na kailangang mai-aprove, pwede naman po kaming magpakasal pagkapanganak ko." Pilit ngiting sabi ko.

Daigin ko na si Judas sa dami kong kasinungalingan.

"Nag-aalala lang ako sayo. Dapat may kasama ka dito. Mag 8 months na yang tyan mo diba? Samahan na kaya kita dito." Alalang sabi ni Mama.

"Ma, wag na, okay lang ako. Kaya ko na to." Sabi ko nginitian siya.

"Bababa muna ako para bumili ng gamit pangligo, panlaba at panghugas." Iwas ko kay Mama. Alam ko kaseng ang dami niyang itatanong baka bigla akong madulas sa sagot.

"Ako na kaya ang bibili?"

"Ako na ma. Magluto ka na lang po ng may sabaw para may mahigop po ako mamaya. Salamat sa pagbisita." Ngiting sabi ko at dali daling umalis sa farmhouse para maiwasan ang marami pang pagsisinungaling sa mama ko.

Sorry ma.

Naglakad na ako papunta sa palengke malapit nitong farm para bumili.

Natanaw ko pa ang hacienda nina Daniel at ang malaking resthouse nila sa lugar na ito. Dito ko siya unang nakilala. Dahil malapit ang farm namin sa hacienda nila kaya nung bakasyon sa school, sa hacienda siya nagbakasyon at ako sa farmhouse kaya nagcross ang landas namin.

"Arzelle, sandali hintayin mo ako!"

Boses ni mama kaya nilingon ko siya.

"Ma?" Napahawak ako sa tyan ko. Ang bigat na ng anak ko. Excited na akong makita siya.

"Nakalimutan kong bumili ng asin, bawang,sili at sibuyas kaya sumunod ako sayo para bumili." Sabi mama.

"Ganon po ba? Ako na lang ang bibili ma."

"Samahan na kita."

Napabuntong hininga na lang ako.

Naglakad na kami papunta sa palengke nung mahagip ng tingin ko si Daniel kasama si Zuri makakasalubong namin!

Shit! Kung mamalasin ka nga naman! Hahatakin ko pa sana si Mama pa-iwas kaso,

"Hi Auntie!" Ngiting bati agad ni Zuri kay Mama. Ang bilis lumapit at ang lapad pa ng ngiti.

Kinabahan agad ako!

Mukhang di na ako makaiwas nito! Napahawak ako sa d****b ko at napalunok.

"Daniel kailan ka pa umuwi dito galing sa trabaho, bakit di ka dumeretso sa farmhouse?" Tanong ni Mama kay Daniel at di niya pinansin si Zuri.

"Bakit po ako dederetso sa farmhouse?" Takang tanong ni Daniel.

Damn, mahuhuli na yata ako ni Mama.

"Mama, tara na!" Hila ko kay Mama paalis.

"Aunt mukhang wala pa po kayong alam. Matagal ng hiniwalayan ni Dan ang malandi niyong anak." Sabi ni Zuri, napakapapansin talaga.

"Shut up Zuri!" Hugot hiningang sabi ko.

"Aunt, I invite you to come to my wedding with Dan. Make sure to come with Arzelle." Sabi pa ni Zuri kay Mama.

Napaka-epal talaga ni Zuri kahit kailan. Siya talaga ang pahirap sa buhay ko!

"Kasal? Pero magkaka-anak na sila Daniel at Arzelle!" Takang sagot ni Mama.

Biglang nagdamihan ang mga taong nakiusyuso saamin. Hanggang dito ba naman ipapahiya ako ni Zuri?

"Auntie di anak ni Dan yang dinadala ni Arzelle, anak yan ng kung sinong bastardo, na kahit si Arzelle ay di niya kilala, dahil kahit di niya kilala pinapatulan niyang anak niyong malandi! Di nandito si Dan para sakanya, nandito kami para imbetahin ang mga tauhan nina Dan sa hacienda para pumunta sa nalalapit na kasal namin!" Dagdag pa ni Zuri yakap si Dan.

Nagbulungan na ang mga taong nandon.

"Nako buti nalang di siya nakatuluyan ni Sir Dan, napakalandi pala niya!"

"Nabuntis ba naman ng di niya kilala samantalang fiancée na siya ni Sir Dan."

"Napakalanding Arzelle!"

"Mukhang di pa alam ni mama niya!"

"Nakakahiya naman kaseng sabihin sa magulang ang ganon!"

Rinig kong bulungan ng mga tao sa paligid.

"See, Auntie, malandi yang anak mo. Di niya deserve si Dan! Nagmana yata sayo yan anak mo eh!" Sabi ni Zuri duro si Mama.

"Zuri stop." Pigil ni Dan sakanya.

"Sumusobra ka na Zuri! Ikaw naman ang may kasalanan kung bakit nangyare saakin to!" Singhal ko at dinapuan ng malakas na sampal si Zuri! Solumusobra na siya. Pate si Mama dinadamay niya. Napakabastos at walang respeto.

"Kasalanan ko pa? Ikaw tong niloko si Dan! Kahit buntis kang malandi ka, papatulan kita." Sigaw ni Zuri tulak at sabunot ako! Kaya na out balance at natihaya ako!

"Walang hiya ka! Tinuring kitang kaibigan!" Sigaw ko at pilit bumabangon pero biglang sumakit ang tiyan ko.

Arghhh ang sakit! Parang hinahalukay ang tyan ko sa sobrang sakit!

"Mama!" Tawag ko kay Mama hawak ang tyan ko.

"Arzelle, anong nangyare?" Puno ng pag-aalalang tanong ni Mama haplos ang tyan ko.

"NAKU DINUDUGO SIYA!" Sigaw ng mga taong nandon.

"TUMAWAG KAYO NG AMBULANSYA!" Sigawan nila.

Ang sakit! Nakakamatay ang sakit ng tyan ko! Namilipit ako sa sakit.

Damn! Ang sakit! Sobrang sakit!

"Ma, tulong ang sakit!"

May isang mamahalin at magandang kotseng tumigil sa tabi ko at sinakay ako!

"Sa hospital. Tulong dalhin niyo ko sa hospital! Ang anak ko, iligtas niyo siya! Pakiusap." Mahinang bulong ko.

Inaninag ko ang driver pero nanghihina na ako hanggang sa nawalan na ako ng malay!!

**

(Gabion POV)

Pauwi na ako galing sa isang hacienda na balak kong bilhin nung makita kong may nagkakagulo malapit sa palengke!

Natanaw ko agad ang babaeng nakasama ko nung gabing lasing ako sa isang hotel. Hindi ko siya kailan man nakalimutan. Laman siya ng utak ko mula nung nakatabi ko siya sa kama.

Paano ko makalimutan ang babaeng sinira ko at tinaguan?

Paano ko siya makakalimutan kong siya ang babaeng nagawan ko ng malaking kasalanan!

Buntis ito!

Nagulat na lang ako nung tinulak at sinabunutan ito ng babaeng nagbenta sakanya saakin! Ang halimaw na babaeng yon, ang sama niya kahit alam niyang buntis ito sinaktan niya parin!

Nung gabing kasama ko siya di ko talaga napigilan ang sarili ko.

Malinaw saakin ang ginawa ko sa babaeng walang kamalay malay nung gabing yon at malakas ang kutob kong saakin ang bata sa sinapupunan niya. Alam ko ang petsa at ako ang nakauna sakanya at sinadya ko talagang ilagay sa loob niya lahat ng nilabas galing saakin.

Ang sama ko!

Nakita kong nangisay ang babae kaya tumakbo agad ako sinakay siya sa sasakyan ko pauwi sa mansion! Kase mas malapit ang mansion ko kesa sa hospital at may pagamutan naman ako sa mansion.

"Master Gabion sino yan? Anong nangyare?" Tanong agad ni Luis nung makita ang buhat buhat kong dinudugo at walang malay na babae.

"Luis tawagin mo ang mga Doctor ko at papuntahin agad silang lahat dito!" Kinakabang utos ko kay Luis.

"Masusunod po Master!"

Dinala ko agad sa clinic ng mansion ang babae at binihisan ng operating gown. 

"Hold on, kakayanin mo to." Bulong ko sakanya. Ang lakas ng kabog ng d****b ko sa kaba para sakanya at sa anak niya. Lumaban ka lang miss.

Mga ilang saglit pa dumating na ang isa sa mga doctor ko.

"Kaya mo ba siya operahan kahit unconscious? Kunin mo ang baby sa tyan nya!" Utos ko sa doctor. Nagdatingan na rin ang iba pang doctor.

"Yes Sir Gab."

"Gawin mo na!"

***

Nakamasid lang ako habang sinasagawa nila ang operasyon hanggang sa nalinis at na-incubate na ang dalawang maliliit na nilalang.

Nakatingin lang ako sa cute na cute na batang babae at natang lalaki na nasa incubator. Gusto ko sana silang hawakan kaso natatakot ako sa sobrang liit nila. Lumalakas ang tibok ng puso ko habang nakatingin sa mga bata, para bang nadadagdagan ang buhay ko dahil sakanila.

"Luis, siguraduhin mong safe at komportable ang mga bata," utos ko sa assistant ko.

"Ano pong gagawin sa babae?" Tanong ng isang doctor.

"Siguraduhin niyong ligtas siya kahit unconcious. Si Luis na bahala sa kanya pagkatapos!" Sabi at lumabas na ng clinic para makapagpahinga.

Madaling araw na pala!

Nilapitan ko muna ang walang malay na babae. "Bakit kapag kasama kita lagi ka na lang walang malay. Lumaban ka lang. Sana mapatawad mo ako." Bulong ko sakanya.

***

(5 days later)

Nakatingin lang ako sa babies na nasa incubator.

Ang babaeng baby, napakaganda. Babaeng version ko.

"Master, nakuha niya talaga halos lahat ng features niyo po. Napakaganda ikaw na ikaw nung baby ka. Siya ang babaeng version niyo po," puna ni Luis.

"Talaga ba Luis?" Nakangiting tanong ko.

"Opo Master!"

Napangiti ako. Gusto ko na talagang buhatin ang mga bata kaso takot talaga ako ang liit nila.

"Nga pala Master, anong gagawin natin sa nanay ng mga batang yan?"

Napasinghap ako. Naalala ko ang babae.

"Luis, dalhin mo siya sa hospital. Bayaran mo na magiging bills niya at wag kang magpakilala. Siguraduhin mong maayos siya bago mo siya iwanan. Alamin mo ang pangalan ng babaeng yan para pagkukunan ko ng pangalan ng mga anak niya. And make sure to leave her this," utos ko kay Luis abot ang isang bag na may laman na Pera at gold card na alam kong magagamit ng babae sa pagising niya.

"Masusunod po," sagot ni Luis at umalis na.

Patawarin mo sana ako, kung sino ka man. Marami na akong kasalanan sayo pero di mo parin ako kilala.

Alam kong may kinabukasan pa ang babaeng yon. Kaya kong alagaan at palakihin ang mga anak niya at siya bata pa para mag-alaga ng bata. Makapagtrabaho pa siya para sa future niya. Mahirapan lang siya kapag nasakanya ang kambal. Tama sa tingin ko ang gagawin ko. Para din ito sa babae at sa mga anak niya. Kupkupin ko ang kambal.

Pakiramdam ko obligasyon ko ang kambal.

Excited na akong magresearch ng magandang ipapangalan sa kanila!

**

(Arzelle POV)

(5 days later!)

Nagising na lang akong nakahiga sa isang hospital bed!

Kahit hilo pa hinanap ko sa paligid ang anak ko!

"Nurse! Nurseeeeeee! Doooooc!" Sigaw ko.

Masakit ang ulo ko pero nanaig ang kaba ko. Di ko makita ang anak ko. 

Saan ka anak?

"Yes po Maam?" Tanong ng isang nurse pagkapay.

"Saan ang anak ko?" Tanong ko pinipilit tumayo.

"Anak po?" Nagtatakang tanong ng nurse.

"Oo anak ko! Baby ko na saan?" Halos maiyak na tanong ko. Damn it!

"Maam, may naghatid lang po sainyo dito, wala pong baby na kasama! Binayaran ang bills niyo at sinabing alagaan namin kayo hanggang sa magising at maging maayos po kayo. Wala pong baby! Wala ka pong anak." Nagtatakang paliwanag ng nurse.

Napahagulhol na lang ako.

"Anong nangyare sa anak ko? Ilang buwan ko siyang kinarga sa sinapupunan ko tapos sabihin mong wala akong anak!" Nanlilisik ang matang sigaw ko sa nurse.

Anak ko? Saan ka na?! 

Baby!

"Ma'am, sorry pero wala po talagang baby. Dinala ka dito na nag-iisa. Pasensya na, wala kaming alam tungkol sa anak mo." Paliwanag ng nurse.

Why doing this to me?! Ano bang kasalanan ko bakit ginaganito ako ng tadhana!?

Nahagip ng tingin ko ang isang malaking bag.

"Anak?" Bumaba agad ako sa kama para tingnan ang bag baka nasa loob ang anak ko pero pera at isang card lang ang nasa loob.

Napakuyom ang kamao ko at halos di ako makahinga sa sobrang pag-aalala.

Anak ko saan ka na? Nandito lang si Mommy! Hahanapin kita!