You'll Be Fine(Gabion POV)Kakagising lang ng ulirat ko at alam kong nakahiga ako, at katatapos lang mag-stretch nang tumunog ang cellphone ko. Napatingin ako sa suot na relo. It's 5:30 am for Pete's sake!Kinapa ko ang paligid ng mesa sa gilid ng kama, sa wakas ay nakapa ang cellphone kong tumutunog sa taas nito. Pagbaba ko ng tingin sa screen, napaungol ako pagkasagot ko, “Alam mo ba kung anong oras palang? Anong gusto mo?""Iyan ba ang una mong paraan upang batiin ako?" tanong ni Hera!Damn! This is too early for her play!Nakarinig ako ng nakakatakot na pamilyar na ingay sa background, kahit na hindi ko lubos maisip kung ano iyon. Habang nakatutok ako sa isang tunog ng beep, napagtanto kong nasa ospital pala ako Napatingin ako kay Gaelle sa isang higaan na mahimbing na natutulog. "Nasaan ka?" tanong ko kay Hera.Isang mapagmataas na tawa ang pinakawalan niya. "Hindi naman pala ganon ka ganda ang babae mo. She is just so plain as I can see?"Wala akong balak pag-usapan si Arzelle
My Plan Against Her(Gabion POV)Katatapos ko lang tingnan iyon nang lumapit sa akin ang doktor ng emergency room at inagaw ang file sa aking mga kamay. "Bakit hawak mo yan? It's confidential."Inabot ko ang kamay ko sa kanya. "Ako si Gabion Araneta, at si Gaelle Araneta ang aking anak." Nang mapagtanto niya ang pangalan ko, sumilay ang isang hiwa ng pagkilala sa kanyang mga labi, at lumambot ang mukha niya."Natutuwa akong makita ka sa personal Sir Gabion. Nais ko lamang na ito ay nasa safe ang mga tests results ng anak niyo.""Naiintindihan ko. Nalaman niyo na ba kung ano ang sakit niya?" tanong ko. Ang tanging inaalala ko lang ay siguraduhing okay ang anak ko at di malubha ang kalagayan niya.Napag-usapan ni Hera na may sakit si Gaelle at sana wag muna siyang magpakilala bilang ina nito na siyang plano niya, syempre kapalit ng pakiusap ko sakanya ay pera, at habang tumatagal na wala kaming alam sa talagang kalagayan ng anak ko, lalo akong nag-aalala. Nasa ospital siya ilang gabi a
For My Little Babies(Gabion POV)Balak ko ilayo ang mga bata once na kaya na ni Gaelle ang magbyahe ng malayo. Sabihin ko kay Arzelle ang aking plano sa lalong madaling panahon.Napatingin ako kay Mom habang hinahaplos nito ang kamay ni Gaelle na mahimbing na natutulog.Gusto kong paniwalaan na binabantayan niya talaga ang mga anak ko sa paraang nararapat, ngunit hindi ko na alam. Hindi naman ako nagrequest sakanya na bantayan niya ang mga anak ko pero bilang Lola nila ay pinagbigyan ko siyang mag-alaga sa mga apo niya."Si Gale din ay nagkasakit minsan sa school kaya inuwi ni Luis ng maaga," sa wakas ay nagsalita si Mom, at lumingon ako sa kanya."Nagkasakit, paano?" tanong ko."Sinabi ng teacher niya na isa daw siya sa mga estudyante na na food poison, pagkain galing sa canteen nila."Napasinghap ako. Hindi na talaga safe ang mga lugar ngayon para sa mga anak ko!Baka na food poison din si Gaelle dahil lagi silang magkasama ni Gale.Dahil halos hindi mapaghihiwalay ang dalawa sa pa
Every Minute With You(Arzelle POV)Sa mga linggong sumunod sa mansion na wala sina Gabion at Gaelle, sinubukan kong alisin sa isip ko ang malapit ko nang maging ex si Gabion at ang ang aming paminsan minsan na pagsasama ay malapit ng magwakas.Isang bagay tungkol sa paraan ng pagsasabi niya ng pansamantalang hiwalayan o cool off ay talagang ng bigay ng takot sa akin. Hindi dahil sa siya ang lalaking minahal ko, kundi sa kung ano ang maaaring maging kahinatnan namin at ang maging dulot nito sa mga anak namin. Akala ko matatag kami at kakayanin ng relasyon namin. Ang nlmga problema, kaya pala nila kaming paghiwalayin. Nag-aalala pa nga ako tungkol sa isang babae na binanggit niya, at heto ako naghintay ng mga araw para tanungin siya, at noon lang ay naging masyadong pinipilit ang pag-usisa ko para hindi pansinin.Napatingin ako sa anak kong natutulog sa crib. Masarap at mahimbing ang tulog niya dahil sa malamig na silid. Namiss ko ang mga yakap ni Gabion dahil sa lamig na ito.Ito ay
To Protect Them At All Cost(Arzelle POV)"Kailan magsisimula ang cool off nating dalawa?" di ko napigilang itanong.Napabangon siya mula sa pagkakahiga sa sofa at hinarap ako."Kapag naiayos ko na kayo ni Jr. sa penthouse. Maiwan sina Gale at Gaelle dito sa mansion," pahayag niya."Baka ito na ang huli natin, baka tuluyan na tayong magkahiwalay pagkatapos ng cool off na to," malungkot na usal ko.“Huwag mong sabihin iyan. Ipinapangako ko sa iyo na ito ay panandalian lamang para sa ikabubuti mo at ng mga anak natin," panigurado niya piniga ang kamay ko.Gusto kong maniwala sa kanya, ngunit mas nahirapan akong gawin iyon. “Ma-mimiss lang kita ng sobra.”“Mamimiss rin kita, Zelle. Alam mong walang ibang lugar na mas gugustuhin ko kundi sa lugar kung saan kasama ka, kayo ng mga anak natin. Gusto kong kasama ka kahit sa simpleng panonood ng movie at makikipag-away sa mga pagpipiliang snacks at pelikula. Impiyerno para sa aking manood pa ng pelikula mag-isa dahil sanay na akong manood kasa
You Can't Take Me(Gabion POV)Ang aming susunod na set ng mga inumin ay inihatid ng isa pang waiter, at pinigil ko na ang aking sarili, pagkatapos ay tumayo at sinabing, "Aalis na ako.""Sigurado ka bang okay ka lang?" Tanong sa akin ni Hera, at mabilis akong tumango."Okay lang ako, at huwag kang mag-alala tungkol sa pagmamaneho ko, sasakay ako ng taxi pauwi," usal ko dahil nahihilo na ako. Ayaw ko namang tawagan si Luis at ang mga driver ko upang sunduin ako. Gusto kong subukang mag-taxi at iasa ang sarili ko sa iba.Inihagis ko ang susi ko kay Hera, bilang bigay ko na lang sa kanya ang dala kong kotse kanina. Bilang isang piloto, alam ko ang pagmamaheho ng lasing ay hindi ligtas. Kamuntikan na ako nung lasing ako at ginamit ko ang private helicopter ko upang maglibot para hanapin si Arzelle at muntik na akong madisgrasya. Sapat na ang pangyayaring iyon sa pag-iisip upang mag-ingat ako kahit sa pagdrive ng kotse. Hindi ko na gustong makipagsapalaran, kung sa himpapawid mas ligtas d
Breaking The Code(Gabion POV)Ngumisi siya. "Hindi ko kailangan ng iba. Ikaw ang kailangan ko Gab," malanding usal niya."Too bad, I don't need you," sagot ko. “Kailangan mo nang umalis.” Binitawan ko siya, pagkatapos ay pumunta ulit para kunin ang coat niya.Sinugod niya ako sa puntong iyon, at tumalon sa likuran ko. Lumilipad ang maliliit niyang kamao sa batok ko habang hinahampas niya ang likod ko, gusto kong gumanti pero hindi ko ginawa. Ang isang bagay na natutunan ko sa murang edad ay hindi kailanman saktan ang isang babae sa kahit anong dahilan at galit.Sinubukan ako ni Hera nang paulit-ulit, at sa palagay ko ang pag-alam niya tungkol sa iilang impormasyon ko ay nagpapalakas lalo ng loob niya ay hinimok lamang siya na subukan ang kanyang makakaya upang sirain ako. Ibinaba ko siya sa sopa, at bumangon siya kaagad na parang isang naninigas na kabute.Ang aking mga magulang ay nagkaroon ng isang napaka-kontrobersyal na pag-aasawa sa kanilang sarili na kung kaya't ito ay nagpagta
He Is Not Like That(Arzelle POV)"Mayroon isang battered woman sa room 304," sabi sa akin ng nurse habang kinukuha ko ang record notes ni Jr. sa mesa ng doctor, nandito kami sa hospital para sa checkup at immunization ni baby."Salamat," sabi ko sa kanya, saka binuksan ang folder."Anong nangyari at binugbog?"Bilang isang babae gusto kong maki-usyuso at makita ang mga pinsala ng babae mula sa pang-aabuso. Maging ito man ay mula sa isang away, o ang may kasalanan ang babae, o mas masahol pa, parang di parin ito sapat para bugbugin ang isang babaeng walang kalaban laban. Ang mga biktima ng karahasan sa tahanan ay mga nakakaawa at palaging ang pinakamasama ay ang nangaabuso. Dahil naging masuwerte akong lumaki na may halos perpektong mga huwaran na magulang pagdating sa mga relasyon, At ang mga kaibigan ko ay di ko masabing pareho ang karanasan sa tahanan namin.Alam ko rin ang mga kabataan sa paaralan, kabilang ang isang babae, na may isang stalker at kalaunan ay pinatay sa labas ng