Sam Pov...Nahihilo ako at tinatamad na gumising. Pakiramdam ko ang aking ulo ay may nakapatong na bagay at mabigat ganun din ang aking mata. Mabigat ang aking talukap at gustong manatiling nakapikit pa kaso ihing ihi na ako eh! Ah! Bakit masakit ang ulo ko, kaya sabi na huwag uminom ng hard eh! Matigas kasi naman ang ulo mo. Hayan tinanghali na sa gising at bonus masakit pa ang ulo at katawan ko. Nakipagsuntukan ba ako kay kumareng beer kagabi? Buti nalang Sabado ngayon hindi ko kailangang magmadaling pumasok sa opisina. Believe na talaga ako sa tapang at lakas ni kuya doing this everyday! Paano niya nagawa ang lahat ng ito? Ganito talaga ang naging buhay ni kuya simula umalis si ate Annie? Kawawa naman si kuya kung ganun, haaay! Tanging pagbuntong hininga nalang ang magagawa ko.“Hey! You’re awake!” Bungad ng baritonong boses sa aking pintuan. Natigilan akong lumingon sa pintuan.“R-Rex!” Patanong at gulat kong tingin sa kanya.“Yes! Ako nga! Hindi ako multo o guni guni mo lang. He
Rex Pov...May problema sa opisina kaya kinailangan kung lumuwas pabalik ng Cebu. May nawawalang importante dokumento. Wala namang ibang pwedeng pumasok sa aking opisina kundi ako lang at ang sekretarya ko kaya saan mapupunta ang mga confidential document. Nakakainis naman talaga! Sumabay pa talaga kung kailan hindi ko pa pwedeng iwanan si Samantha sa Palawan. Nangako ako kay Jordan na tutulungan si Samantha.Pagkatapos ng halos dalawang buwan ay nagbiyahe ako pabalik muli sa Palawan baka kung anu na nag nangyari kay Samantha doon pero hindi ko inaasahan na sa aking pagbablik ay trahedya ang aking maabutan.Dumating ako sa resort na wala si Sam kasama ang kanyang sekretarya. Saan naman ba sila nagpunta samantalang alas diyes pa alamng ng umaga. Tumakbo kao pabalik sa reception."Virgie nakita mo ba kung nasaan si Lea at Sam?" Tanong ko sa recptionist."Ay sir dinala po sa ospital si Mam Sam. Hinimatay po kasi at namumutla." Kanyang sagot."Ah what?" Gulat kung pagbulalas."Opo sir!"
Rex Pov...Nailipat na namin si Jordan sa mas malaking kwarto. Comatose na siya at ayaw daw lumaban sabi ng kanyang doktor. Pero naririrnig naman daw niya ang mga kumakausap sa kanya kaya walang tigil naming kinakausap kahit hindi siya sumasagot basta importante malaman niyang hindi kami sumusuko sa kanya at andito lang kami sa tabi niya. Hindi rin talaga umaalis si Samantha sa tabi niya nagbabakasakaling gigising na siya. Si tita Lorrie naman ay hindi nagsasalita simula dumating sila ni tito James dito. Alam kong hanggang ngayon sinisisi niya pa rin ang kanyang sarili sa nangyari kay Jordan.Dalawang buwan na ngayon na nasa coma si Jordan at naisipan ni tito magpamisa para sa mabilis na paggaling ni Jordan. Pabalik na ako na naghatid sa paring nagdaos ng konting dasal nung marinig ko ang usapan sa loob."Anong normal lang sa kanya ang himatayin?" Litong tanong ni tita Lorrie."Normal lang po talaga maam dahil tatlong buwan na po siyang buntis." Walang paligoy ligoy na sagot ng nars.
Samantha Pov... Hindi ako makapaniwalang kaya akong saktan ni Rex. Hinawakan ko ang pumutok kong labi at napangiwi sa sakit. His kiss were full of anger, torturing my lips. Mahirap bang intindihin niya ang punto ko na ayaw ko siyang itali sa buhay na hindi naman niya pangarap. Ayaw kong masira at tumigil ang buhay niya dahil nagbunga ang isang gabing pagkakamali o dahil sa katangahan ko. Ayaw kong masira din kung anuman ang magandang relasyon ng aming pamilya sa kanya at sa kanilang pamilya. Bakit kailangan niyang magalit ng ganun? Yeah! I admit it is my fault, that's why I'm taking the full responsibility. I know how freak crazy bitch I am when drunk kaya hindi ako umiinom, light drinks always works for me. Isa pa kapatid lang ang turing niya sa akin. Kahit kailan hindi iyon magbabago at isang bata lang din ang tingin niya sa akin. Hinding hindi niya ako makikita at mapapansin bilang isang tunay na babae o magandang babae. Kuya kailangan mo nang gumising para makaalis na ako rito.
Rex Pov...Tatlong buwan na ngayon pero hindi pa rin nagigising si Jordan. Gabi - gabi ko pa ring kasama si Anita na nagbabantay at nag - aabang sa kanyang muling paggising, walang oras na sinasayang si Anita tuwing andito siya sa ospital. Patuloy niyang kinakausap at kinukwentuhan si Jordan na parang bata. Ipinaparamdam din niya ang kanyang pagmamahal at paghingi ng tawad sa kanyang pang - iiwan sa kanya. Lagi siyang nangangakong hindi na siya aalis kahit anu pa man ang mangyari magising lang siya. Lahat ng klase ng pag - aaruga ay ginagawa ni Anita. Matiyaga niyang pinupunasan araw - araw at inaahitan ng balbas kasama ang paggupit sa kanyang humahabang kuko. Ako na ang pinakamasayang kapatid kapag gumising siyang muli at maaayos ang kanilang pamilya."Oh! Bakit parang masaya ka yata ngayon jan?" Tanong ko sa kanya pagkapasok ko sabay abot ng kanyang kape. Nakangiti at umiiyak kasi siyang nakahawak sa kamay ni Jordan."God! I think he is back Rex." Masaya niyang sagot."That's a good
Samantha Pov...Dalawang buwan na ang nakakalipas simula nakalabas si kuya at nakabalik na rin sa trabaho giving me the chance to go back sa Autralia. Excited akong makabalik sa Australia at ipagpatuloy rin ang aking buhay doon, ngayong maayos na ang pamilya ni kuya ay malaya akong babalik sa Australia. Andito ako sa kanyang opisina inaantay ang pagbalik niya galing sa kanyang meeting. Gusto ko muna siyang makabonding sandali bago ako umalis."Hey princess!" Nakangiti niyang pagbati sa akin pagkapasok."Hi kuya!" Malambing ko namang sagot. I miss him. Masaya akong nabigyan pa siyang muli ng pangalawang pagkakataon."Kumain ka na ba? Hindi pa kasi ako nakapagpananghalian at gutom na ako, samahan mo akong kumain. Namiss ko doon sa paborito kong tambayan. Tara at mukhang marami kang ikukwento sa akin." Sabi agad ni kuya pagkalapag ng kanyang mga gamit."Sure kuya pero wala naman akong maikukwento sa'yo dahil paniguradong naikwento na lahat sa iyo ni ate Anita." Sagot ko sa kanya habang
Samantha Pov... Pagkatapos ng aming engkwentro sa opisina ni kuya ay nakapagdesisyon na ako ng dapat kung gawin. Napili kong bumalik na dito sa Cebu dahil okay naman na si kuya at maayos na nakabalik na sa kanyang trabaho and he don't need me at all. Anita has been already there for him that I'm so grateful for. Minsan lang tinamaan si kuya sa pag ibig at nasa tamang babae pa! Bigla nanaman akong nakaramdam ng lungkot. Siguro sa akin ay nakatadhana na hindi magiging masaya at least may anak naman akong kasama. Now, is the right time for me to run away from him too, but how can I do it. Malaking kasalanan na rin na inilihim ko sa aking mga magulang ang totoong kalagayan ko at katotohanan. Is it too much to asked to be free. Kapag naman pipiliin kong manatili sa kanyang tabi, anu ang mangyayari sa amin? Anu din ang gagawin ng aking magulang? Siguro minsan sapat na pagtuunan ng pansin ang sarili kaysa ibang tao. Gusto kong umalis pero hindi ako makaalis - alis dahil halos bente kwatr
Rex Pov...Pagkatapos kong samahan si Samantha ay ayaw ko siyang iwanan doon. Gusto kong manatili at masubaybayan sila. Babalik ako agad pagkatapos ko ayusin ang mag dapat ayusin at sa pagbabalik ni Anita sa kompanya. Masaya akong muli na nakatingin sa sonogram ng aking anak, hindi ko nga lang maintindihan ang mga nakalagay dito. Ito ang unang pagkakataon na makakita ako ng ganito. Hindi ko narinig ang tunog ng kanyang pulso at napanood ang kanyang galaw dahil sa pagtawag ni Jordan at maagang pumunta doon si Samantha. Tama nga naman siya may iba pa namang araw. I'm already excited to cuddle him. Still tito James and tita Lorrie doesn't know that I owned the baby. I want to tell them, but Sam insist not the right time yet. Patapusin muna namin daw ang kasal ni Jordan at Anita. Hindi ko siya maintindihan minsan. Why complicate things?Maasikaso ko na rin sila ng tuluyan. I've grown being with Samantha, though she's annoying most of the time. Minsan naiisip ko sinasadya niya yata ang l
Rex Pov... Bumalik ako sa aking trabaho at nanatili si Samantha sa aming bahay ganun din si Anita na hindi na pinabalik ni Jordan sa kanyang bakery pero siya pa rin ang gumagawa ng mga special bestseller cakes na siya lang ang gumawa at nagpasikat. Isang buwan lang ang pagitan nila ni Sam para manganak kaya naman laging nakadikit ang aming telepono sa aming katawan para madaling matanggap ang importanteng tawag. Hindi ako makapaghintay na masilayan ang aking bagong kambal. Pinaghandaan ko na sila sa bahay. May sarili na silang kwarto at gamit. Hindi ako mapigilan ni Sam palakihin pa ang aming bahay. Luigi and Vivian is planning to get married on May next year too, naiinggit daw siya sa amin ni Samantha at isa pa nilang kaibigan na may anak na. Ayaw naman ni Luigi na magkaanak muna sila bago ikasal pero itong si Vivian ay may sariling plano. Binutas lang naman ang condom na ginagamit nila.Natapos din ang unos na dumaan sa aming pamilya. Totoo talaga nag rainbow after the rain. Sa
Rex Pov... After the wedding, we both decided to travel locally for a month for our honeymoon since she is already almost 4 months pregnant with our twins again. Una pinili ko muna ang pagpunta ng Baguio, then Bulacan bago Subic for our honeymoon. After almost 2 weeks, we plan to go to Boracay and back to Palawan. Then I suggested the last week staying in Manila Marriott Hotel to relax. Kakain at matutulog nalang ang aming gagawin. Samantha supported us all the way and gave some suggestions. Hindi ko muna siya pinayagan na bumalik ng Australia at New York. I asked her best friend to take care of her business there while she is away. I will let her travel when she has already given birth and is capable of moving comfortably. At the moment, I'm still in bliss na gusto ko silang kasama at nakikita anumang oras, especially my lovely wife, who amazes me all the time.Andito kami ngayon sa Baguio Country Club and this is our second day. Masarap mamasyal, around 5 pm onwards, feeling th
Raul Pov...Pagkatapos ng kasalan ni Rex ay bumalik ako sa London para ipagpatuloy ang aking naudlot na buhay. Tapos na ang mahabang bakasyon.Sinubukan kong kalimutan ang naging pagbabago sa aking sarili pero mukha yatang mahirap kalimutan kapag tinamaan ka ni cupido. Ngayon naiintindihan ko si Samantha kung bakit siya nabaliw kay Rex at lahat ng pagpapansin ay ginawa niya. Nakakabaliw at nakakasira pala talaga ng konsentrasyon kapag nagmahal ka. Maraming magbabago higit sa lahat ang kalmado mong pakiramdam. Thanks god it's Friday! Pagbulalas ko pagpatak ng alasingko ng hapon. Umuwi ako sa bahay para makapagbihis at maligo muna bago lumarga sa kung saan mapapadpad ang aking paa. Lumabas akong muli at dumaan sa isang pub na sikat dito sa London. First time kong papasukin ang pub na ito kaya hindi ko alam kung anu ang nasa loob. Hindi ako si Rex na nakakapasok sa ganito dahil kay Jordan noon pero tignan mo naman ngayon kapwa na sila one woman man.Si Jordan inuubos ang oras sa traba
Rex Pov... Kung kailan dumating ang araw na pinakahihintay ko ay siya naman ang lakas ng kaba sa aking dibdib. Para akong aatakihin sa sakit sa puso sa nerbiyos! Ngayong araw ang kasal namin ni Samantha pero hindi ako mapakali sa nerbiyos. Tatlong araw bago ang aming kasal ay umuwi siya sa kanila, kailangan daw muna naming magkalayo ng tatlong araw bago ang nasabing araw ng kasal. Sa tatlong araw na hindi ko siya kasama ay hindi ako makatulog ng maayos at makakain. Namimiss ko ang mga luto niya at pag - aasikaso sa akin. Ilang oras nalang ang hihintayin mo Rex makikita mo na siya. Sabi ko sa aking sarili. Ang dalawa ko pang kaibigan ay walang ginawa kundi kantiyawan ako. Sumama pa si kuya Raul. "Pare, relax sandali lang makikita mo na siya, dati ayaw mo siyang makita." Kantiyaw ni Jordan. "Noon yun pare!" Nahihiya kong sagot. "Anu na ngayon kung noon lang yung ayaw mo siyang makita?" Balik niyang tanong. "Ngayon mahal ko siya at ayaw kung mawala siya sa akin." Tumitig ako sa k
Samantha Pov... Kinikilig akong nakayakap siya sa akin habang panay halik niya sa aking ulo, buti nalang naligo ako kanina. My safe place is when held by his strong arms. Wala na akong mahihiling pa ngayon na nasa akin na siya at ipinapakita ang kanyang pagmamahal. Pagmamahal na dati kong ipinagdarasal na makamtan ko kahit sandali lang pero heto hindi sandali lang kundi panghabambuhay. Hindi pa rin ako makapaniwala at makamove on na tinatamasa ko na ang mga pinagrap ko. Si Rex, ang pamilyang gusto ko at higit sa lahat ang pagmamahal na araw araw kung dinadalangin. Masarap ang ngiti kong gumising. Nagpanggap akong tulog kanina kaya narinig ko ang mga sinabi ni Rex.Kinikilig akong bumangon at hinahaplos ang aking mukha na kanyang hinahaplos kanina. Muli akong pumikit para damhin ang kanyang mga haplos. I'm sorry din Rex na umalis ako noon, sana hindi na lang ako umalis para hindi tayo nasaktan ng ganito. Sadyang masakit ka lang yatang mahalin pero ngayon naman ay heaven na ang say
Rex Pov... Our upcoming wedding is taking a toll on us, but in a nice way. Kahit si Samantha nakalimutan niyang buntis siya dahil sa excitement. Marami na siyang nagawa na hindi nakakaramdam ng pagod. Lagi lang naman akong nasa kanyang likuran handang saluhin siya kapag kailangan niya ng pakpak. Sino ba naman ang hindi ma-eexcite kung ikakasal kana sa wakas sa taong mahal na mahal mo!Ako na nga ang nag aalala sa kalagayan niya. Ayaw kong mapahamak sila ng anak ko! Madalas ko siyang buhatin papunta sa aming kwarto dahil sa kapaguran ay nakakatulog na siya sa sofa. Kapag dumadalaw ang kanyang magulang ay napapagalitan na nga siya dahil para siyang hindi nag iingat kasi! Pero kapag talagang excited mahirap pigilan ang sarili. Hindi maipaliwanag ang nararamdaman kong saya na umabot kami sa ganitong estado. Ang minsang pangarap na sa pagkakaalam ko kay pangarap nalang. Excited akong maikasal na kami at makasama ko siya ng walang hangganan. Yung masasabi ko talagang akin na siya! Ang p
Raul Pov...Hindi ko kilala ang kapatid ni Lino o nakaharap man lang para may ideya ako kung sino siya dahil nung nagkakaroon ng hearing ay wala siya. Sino ba naman ang mag aakala na may kapatid siyang magandang babae pero mabagsik ng lihim. Ang unang araw na makita ko siya ay sa hearing ni Georgia. Hindi ko alam na siya ang kapatod ni Lino. Tinulungan ko siya dahil kailangan niya ng tulong. May reflexes were quick to help her! Hindi ko rin aakalain na ang babaeng nagpatorete sa akin ng ilang sandali sa mall ay siya tapos siya rin pala ang babaeng isusuka ako dahil sa nakaraan. Tanggap ko na! Ito siguro ang tadhana ko.Bakit kailangan mabighani niya ako kung makikialam naman pala ang nakaraan. Ito ba ang tinatawag na butterflies and goosebumps pero hindi ganun ang naramdaman ko eh. Breathless and speechless! Yan ang nangyari tuwing nakikita ko siya. Isipin ko pa lamang siya ay lumalamig ang paligid. Hindi rin ako aasa ma makikipag areglo siya sa akin. Sa kanyang titig at imik ay
Lamara Pov...Hindi ko inaasahan na tutulungan ako ni Raul. Ang atorney na kinakainisan ko dahil sa pagkakakulong ni Lino noon. Sino ba ang mag aakala na ang lalaking nakabangga ko sa mall noong isang araw na natulala sa akin ay si Atty. Raul Jimenez pala!Wala akong nagawa kundi kumapit sa kanyang balikat dahil masakit ang aking katawan at parang kakapusin ng hininga. Hayop ang babaeng yun! Hindi ko napaghandaan ang kanyang pagsipa! Dapat pala inalam ko lahat ang tungkol sa kanya. Nawala sa isip ko na siya ay malakas na babae dahil sa nagawa niya noon sa Solace Condominium.Hindi biro ang lakas ng kanyang pagtadyak sa akin. Kung hindi ako natulungan agad ni Raul baka hinimatay ako or worst pa ang pwedeng mangyari sa akin.Aba! Kahit sa kabilang buhay ibibigti ko siya kapag namatay ako o maving patay na buhay sa ospital. Wala siyang imuurungan. Nakakatakot ang pagihing obsessed niya kay Rex. Yung titig niya sa fiance niya ay nakakatakot. Handa aiyang pumatay para sa pagmamahal niya.
Rex Pov... Umakyat ako at ihinanda ang mga kailangan ko ngayon. Matatapos din ang minsang nakaraang pighati sa nakakarami sa amin. Matutuldukan ang kademonyuhan ni Georgia na ugat ng lahat. Palabas na ako ng kwarto nung pumasok si Samantha na nakabihis din. "Sam, are you going somewhere else?" Tanong ko sa kanya."Nope, I'm going with you." Nakangiti niyang sagot."Okay lang ako baby. Dito ka nalang sa bahay at magpahinga. I'm fine with kuya Raul." Protesta ko sa kanya. Ayaw ko siyang mapagod."Gusto kong makita ka paano magtrabaho." Naglalambing niyang sagot at umabrisiyete sa aking braso. Ngumiti ako at kinintalan ng halik ang kanyang noo."Sure baby." Sagot ko sa kanya na kanyang ikinatuwa.Hinawakan ko ang kanyang kamay palabas sa aking study room. Tiningala naman kami ng magulang ko at si kuya Raul na napapailing na nakangiti. I would love her to be clingy with me just like when she was 10 years old. Always running towards me and choosing to sit on my lap kaysa sa hita ni Jor