CHAPTER 113NANGINGINIG ang mga kamay ni Rebecca nang makatapat sila sa pinto ni Bryle. Imbes nga pindutin nito ang doorbell ay tinitigan niya lang iyon ng ilang minuto. Nagtaka naman ang binata kaya naman napatingin ito kay Rebecca nang may pagtatanong.“Hindi ka ba magdo-doorbell?” he asked intently. Buhat buhat niya kasi si Baby Brixton.“A-Ah, o-oo. Ito na. P-Pipindutin ko na.” Alanganin pa nitong sagot.Matagumpay naman niyang napindot ang doorbell hanggang sa makarinig na sila ng yabag ng mga paa sa may bandang gate.“Mommy who’s house is this ba?” nagtatakang tanong ni Baby Brixton habang nilalaro ang dala dala niyang toy robot.“This is your grand parents house, anak,” malumanay na sagot ni Rebecca.Nang magbukas ang gate ay iniluwa non ang nanay niya. Tumanda na lalo ang itsura nito and she looks sad. Bakas iyon sa kanyang mga mata.Nasurpresa pa nga siya nang tumambad sa labas ng gate ng bahay nila si Rebecca na nakatayo lang kasama ni Bryle at isang maliit na bata.“R-Rebec
HINDI na nagtagal pa si Bryle sa bahay nina Rebecca dahil kailangan na rin naman nitong bumalik ng resort. Nagpaalam naman si Rebecca na matutulog muna sa tabi ng nanay at tatay niya kasama ni Baby Brixton para naman mawala ang pagka-miss niya sa mga ito at makabawi man lang sa limang taon na nagkawalay sila. "Kiss na sa Daddy Bryle, Baby." Utos naman ni Rebecca sa anak niya na busy sa pagkain ng chocolates na baon nito. Lagi kasi itong may dalang bagpack at lagi rin iyong may laman in case na magutom siya. Napa-violent reaction naman agad ang nanay at tatay ni Rebecca. Hindi kasi sila sanay na si Bryle ang tinatawag na Daddy ng apo nila. "Kiss Daddy!" he cheerfully requested. Lumhod naman si Bryle para lumebel kay Brixton. Nagkiss lang ito sa cheeks at ganon din ang ginawa niya. Now, he is ready to go. "Bye, Bryle. See you tomorrow, okay? Goodnight!" ani Rebecca. Humalik lang si Bryle sa noo ng dalaga bago ito umalis. Nang makaalis ang binata ay nilapitan agad ng nanay niy
NGITING ngiti pa si Baby Brixton na para bang nakakita siya ng isang tunay na kaibigan. Habang papalapit sina Brixton sa kanila ay napapaatras si Rebecca. Hindi alam ni Rebecca ang gagawin niya. Parang gusto niyang tumakbo. Napakapit na lamang siya sa manggas ng damit ni Bryle. “I didn’t know you have a pretty mom, Brixton,” wika ng isang baritonong boses. How she missed and cursed that voice. Halo-halong emosyon ang nararamdaman niya ngayon. May parte sa kanya na gusto niyang marinig ang boses na yon at may parte din na gusto niyang isumpa ito. “Yes. And my Dad is handsome too, right?” sagot naman ni Brixton nang nakangiti. Mapaklang napangiti si Grayson para ipakita sa bata na kunwari ay sumasang-ayon siya. “Daddy.” He uttered bitterly. “He is your dad?” tanong pa kunwari ni Grayson to confirm. “Yes. But. . .” Huminto pa si Brixton saka sumenyas na may ibubulong sa tenga nito kaya naman lumuhod si Grayson para lumebel sa kanya. “Not the real one though.” He whispered. Bagay na
TULOG NA TULOG na sa kotse si Baby Brixton pagbalik ni Rebecca. Humahangos siya mula sa matinding pag-iyak niya. Naninikip ang dibdib niya na tila ba sasabog na lamang iyon ano mang oras. Paulit-ulit ba naman kasi na nagre-replay sa utak niya ang mga katagang binitawan sa kanya ni Grayson na hindi niya matanggap. After all? After all these years? Insulto pa rin ang matatanggap niya rito? Ganon na ba talaga kababa ang tingin niya kay Rebecca? "Why did you even ran after him kung babalik kang umiiyak?" tila walang ganang tanong ni Bryle but deep inside ay nag-aalala naman ito kay Rebecca. Sadyang ayaw lang niya na nakikita itong umiiyak nang paulit-ulit na lang at walang pagbabago. "I just don't want him to go near my son. I-I don't want that my son will know him as the father, Bryle. Never!""E anong ginawa mo?" nag-aalala nitong tanong. "I thew the pictures at him nang mahimasmasan siya." Inis na sagot ng dalaga. "You did that?" hindi makapaniwalang tanong ni Bryle. "Yes. Siya la
GALIT NA GALIT at triggered na naman si ate mong girl Stacy nang makauwi siya sa kanila. Gusto niya lang na magdabog at magwala sa loob ng kanilang bahay.It was really unexpected for her to see Rebecca sa mismong lugar at sa mismong araw na iyon. Inis na inis siya to the bone. Hindi niya alam kung anong gagawin niya para mawala na for good si Rebecca habang buhay. One thing came up in her mind. "Manang!" sigaw niya.Natataranta naman ang katulong nila na lumapit sa kanya to check what she needs. "Ma'am, ano hong kailangan ninyo?""I need something to drink. Iyong malamig na malamig, okay? Naiinis ako! As in!" "Okay po, noted. Pakihintay na lang po ng kaunti."Dali-dali naman na kumuha ang matanda ng maiinom. Nilagyan niya iyon ng napakaraming ice cubes para malamig na malamig gaya ng gusto ni Stacy. She just prepared blue lemonad to freshen up her boss. Mainit na nga ang panahon tapos mainit pa ang ulo niya. She dialed up Mrs. Henessy's number para i-report na naman ang nangyari da
It's the weekend and as the usual, nagkayayaan na naman ang tatlo. Kasa-kasama ni Grayson sina Felix at Stephen sa same old bar na madalas nilang puntahan to chill and have some fun. This same bar kung saan kuha ang mga larawan ni Grayson kasama ng mga babae na iyon ni Felix na ni hindi niya naman tipo. Wala siyang ibang gusto nung mga araw na 'yon kundi si Rebecca. Tanging ito lang ang nasa isip niya. Napatitig si Grayson ng masama kay Felix. "Alam mo, ngayon lang pumasok sa isip ko that it was your fault why everything was so messed up now." Napaturo si Felix sa sarili niya gamit ang kanyang hintuturo. "Oh? Bakit biglang kasalanan ko na naman ngayon? Dude, it's been five years. Kung mahal ka talaga ni Rebecca at pinaglalaban niya ang pagmamahalan ninyo, e di sana, hindi siya umalis ng walang paalam 'di ba?" Napa-tsk si Grayson. "Paano pa siya magpapaalam? Kung pinadalhan siya ng mga larawan ko kasama nung mga babae mo? Tsk. There is even lots of pictures of me and Stacy in a be
"It's confirmed to be her." It was the exact words that came from the mouth of the investigator na inatasan ni Grayson to gather information about the photos. Hanggang ngayon ay tila nagpapantig pa rin ang tenga niya dahil nagpapaulit-ulit ito sa kanyang tenga na parang sirang plaka. He couldn't focus on a single thing at work. Nakatitig lang siya sa phone niya na nasa computer table niya. Thinking if he would call Stacy now o kausapin niya na lang ito mamaya. He took a deep breath. Ayaw na niyang maging masama sa kahit na sino. He wanted to control his temper so bad pero mukhang si Stacy na talaga ang sumagad sa pasensya niya. He was about to call her. Pero tila may pumigil sa kanya. Maybe it would be better if he personally see her. "Darling!" It's his mom's voice. Just in time. Buti na lang pala hindi siya tumawag kay Stacy over the phone dahil for sure ay makikimarites ang mommy niya rito. Mag-uusisa ito panigurado., "Mom, what brings you here in my room?" seryoso nitong tan
TAHIMIK na humihigop ng kanyang kape si Mr. Grawill nang maya-maya ay sumulpot na naman sa tabi niya ang kanyang asawa na si Mrs. Henessy. Dala-dala nito ang envelop na ipinakita sa kanya kanina. After some thoughts ay nakapag-isip isip naman siya ng maayos kahit papaano. Actually, pinag-isipan niyang mabuti kung anong sasabihin niya ngayon sa asawa niya. Inilapag ni Mr. Garwill ang tasa ng kanyang kape. Nakatanaw pa rin siya sa bintana habang pinagmamasdan ang magandang kalangitan sa labas. Tanaw na tanaw kasi iyon dahil nasa sliding window siya ngayon at minamasdan ang langit habang nagkakape. "Hon, I have thought about it." Bungad ni Mrs. Henessy habang minamasahe pa ang balikat ng kanyang asawa. Tila naglalambing ito sa lamya at hinahon ng kanyang boses. "You thought about what? Ano nang desisyon mo?" Pag-uusisa naman ni Mr. Garwill sa kanya. Mag-asawa sila kaya kailangan talaga nila na kunsultahin ang isa't isa sa mga bagay bagay dahil iyon naman ang makakabuti. Isa pa, the