A month has passed, and now we are celebrating our very first monthsary as husband and wife.
And it’s far from my imagination.
I thought that it will be hard for the both of us to start a life as a married couple. But thanks to my husband, he made our first month as smooth and wonderful as possible.
It felt like we want this to happen.
From: Maru
'See you later wife! Happy 1st monthsary! ❤️'
Napangiti ako ng mabasa ko ang text message ni Maru.
I didn't know that he is a sweet guy. Kung sabagay at nagkaroon na ito ng girlfriend.
Ganito rin kaya siya kasweet kay Jana?
Bigla akong nakaramdam ng lungkot sa naisip ko na iyon.
'Will you stop being nega Mara?!'' Pagalit ko sa aking sarili.
But I can't help it. At yun ang m
Hindi pa rin maalis ang ngiti sa aking mga labi sa tuwing naalala ko kung paano namin nicelebrate mag asawa ang first monthsary namin. Grabe first monthsary pa lang ganun na kabongga what more pa sa first year anniversary namin?!And to thank him for last night, nag leave muna ako sa trabaho ngayon para ipagluto ng lunch ang aking asawa ko.I wanted to surprise him kaya naman hindi ko sinabi sa kanya ang balak ko na pag punta sa opisina niya. Nang pumasok ako sa building ng asawa ko ay halos lahat ng tao roon ay bumabati sa akin. Nilibot ko ng tingin ang loob ng building na ito. It’s actually my first time to be here. Mabuti nga at nakilala ako kaagad ng mga empleyado dito. Masyado kasi akong naging abala sa trabaho kaya hindi ako agad nakabisita rito. Kaya naman hindi ko na pinalampas ang araw na ito.Excited na rin akong makita ang asawa ko sa opisina niya. Kung an
Ayoko ko pa sanang umuwi, inaamin ko na sobra akong nadisappoint sa nalaman ko kanina.Umasa kasi ako.Umasa na baka kahit paano ay maging tulad ng isang normal na pamilya ang mangyari sa amin ni Maru.But who am I kidding right? We all know that there's no love in us. And he is in love with someone else.Akala ko kasi kaya kong palitan ang taong yun kay Maru, pero hindi pala.Kahit kasal na kami ay siya pa rin... siya pa rin ang mahal niya.Hindi ko na namalayan ang luhang tumutulo sa aking mga mata.I felt pain in my chest, and this pain is very familiar to me. I felt the same pain when I found out about my parent's view on my existence.FlashbackI was about to go to my parent's room when I heard them arguing.
Naalimpungatan ako ng maramdaman ko na may mahigpit na nakayap sa akin."Shhh" bulong nito."Let me hug you wife. I miss you. I miss my sweet and caring wife." Bulong nito at lalo pang humigpit ang yakap nito.I just let him be.After that night, I became cold and distant. We haven't made love -- or should I say sex since then.Hindi ko rin alam pero parang bigla akong naging manhid.Hindi ko rin naman kayang magpanggap na maayos kami, dahil pareho naming alam na hindi. Kaya naman nanatili na lang akong cold at distant sa kanya.He always tries to approach me but I just can't. Kung pwede lang ay umalis sa bahay na iyon at lumayo sa kanya ay ginawa ko na. Kaso ay hindi pwede. Mag asawa na kami kaya kailangan kong manatili sa tabi niya.Lagi din niyang sinasabi na wala si
At dahil naka-leave kami sa trabaho ay tinanghali na kami ng gising.Maru cook brunch for us.Honestly, I don't know what to do now. All I know is that I need to agree on whatever he wants to do so that he will stop bugging me, but now I have to guard my heart.It’s crystal clear that this marriage is just for business. Nothing more, nothing less."Penny for your thoughts wife?"Maru’s question made me back to reality."Nothing." Matipid kong sagot dito."Are you still thinking about me and Jana? Believe-"Di ko na siya pinatapos. "Stop explaining Maru. We are so done with that topic."Huminga siya ng malalim. "Okay. But what's bugging
I decided to extend my leave to meet my best friend, Alex.I miss him. He is my only guy bestfriend. Kaya ng magtapat siya ng nararamdaman sa akin noon ay gusto ko talaga na siya ay bigyan ng chance pero alam ko naman na sa huli kami pa rin ang mahihirapan.Sa totoo lang kung ako ang papipiliin, mas pipiliin ko si Alex kaysa kay Maru. Bakit? Mas kilala at mas kumportable ako kay Alex, higit sa lahat mahal ako ni Alex at alam kong hindi malabong matutunan ko rin siyang mahalin.Napabalik ako sa realidad ng maramdaman ko na may yumakap mula sa aking likod."I miss you!" He whispered.Nilingon ko siya at napangiti. "I miss you too! Hindi ka na galit?""Pupuntahan ba kita kung galit pa ko? Namiss talaga kita Mara!" Sabi nito na mas lalo pang hinigpitan ang yakap.Just like the old times. Kaya naman noon halos lahat ay napagkakamalan kam
Simula ng gabing yun ay naging maayos na kaming mag asawa.Unti-unti ay bumabalik na kami sa dati.I wanted to give our marriage a chance lalo na at madadagdagan na kami.Hinaplos ko ang aking tiyan.I can't explain the joy that I felt when I found out awhile ago that I'm pregnant.Ilang araw na kasi akong nahihilo at nasusuka. Noong una ay akala ko na dahil sa stress na nangyayari sa amin ni Maru. Pero ng mapansin ko na tila delayed yung period ko ay kinutuban na ako.Kaya kanina ay bumili ako ng pregnancy test. At doon ko nakupirma na buntis nga ako.Napahawak ako sa mumunti kong tiyan."Baby" I called my child."Thank you for coming into my life. Hindi ka pa man lumalabas ay mahal na mahal na mahal
Simula ng malaman ni Maru ang pagbubuntis ko ay naging mas maalaga at maingat na siya. Minsan nga ang OA na. But I will not deny the fact that I like what he is doing now.I feel so loved and complete.And how I wish that all of this is true.I always long for love. Sometimes, I wish that Maru and I will end up loving each other, though I know for a fact that it will be impossible to happen.Nevertheless, I am very thankful to God, that He gave me this great blessing.My baby, my love.Sa kanya ko ibubuhos ang lahat-lahat ng pagmamahal ko.I was busy with my own world, when I saw my husband enterin
This is life! I never thought that married life would be this great. Akala ko katulad ng sa parents ko ang magiging buhay ko, yung parang bilang lamang ang pag-uusap nila. I thank God for this. Talagang di niya ako pinabayaan. Sana laging ganito na lang. Yung masaya lang. Hanggang ngayon ay hindi pa rin mawala sa isip ko yung sinabi niya sa dinner kanina. "Marrying her is one of the best things that happened in my life." Sarap talagang pakinggan noon, tila kinikiliti ang puso ko ng mga katagang iyon mula sa kanya. "Wife kanina ka pa kinikilig". He said while back hugging me. "Hindi ah." Tanggi ko. "Hindi nga halata sa mukha mo wife."
6 years later..."Ms. Mara narito na po si Ms. Jessica." Sabi ng sekretarya ko sa intercom."Sige papasukin mo."Nang makapasok ito ay agad ko naman siyang giniya sa may sofa.Isa-isa nitong nilabas ang kanya mga port folio.Doon nakalagay ang mga concept na pwedeng pagpilian para sa ika-pitong kaarawan ni Tanya.Napili ko ang beauty and the beast concept.Kakapalabas lang kasi nito sa sinehan kaya ito ang kasalukuyang gusto ni Tanya.Matapos iyon ay sunod namang dumating ang mga gagawa ng costume para sa theme ng napili ko.Ito ang ika-pitong kaarawan ni Tanya kay talagang pinaghandaan namin.Maya-maya lang ay tumunog muli ang akin
"Alex... no... you don't need to do that." Pagsusumamo ko rito."Just trust me okay?"Tinitigan ko ito at ng makita kong seryoso siya ay napatango na lang ako."I trust you.""So game!" Tili ni Jana.Napakunot ang noo ko. "Anong game?"She rolled her eyes. "Game sa pagpapabagsak sa Jana na yun!"Naguluhan ako sa sinabi nito. "Anong pinagsasabi mo Yelle? Are you on drugs?"Sinamaan ako ng tingin nito. "Kahit ipatest mo ako ngayon negative ako sa drugs! Ayoko ngang kalabanin si President Duterte!""E kung anu-ano kasing sinasabi mo!" Irap ko rito."Yelle walang alam si Mara kaya hindi ka talaga niya maiintindihan." Inis na sabi ni Alex."Wait? Anong hindi ko ala
Nang makalabas ako ng ospital ay agad akong nagpara ng taxi at pinadiretso ito sa bahay.Habang nasa byahe ay tinawagan ko naman si Yelle."Bes!" Sagot nito."Pakiuwi si Manang at Baby Tanya sa bahay."Yun lang at binaba ko na ang phone.Kailangan kong kumalma dahil naramdaman ko talaga ang pagtaas ng dugo ko dahil sa babaeng yun.The nerve of that girl.Pagdating ko ng bahay, ilang minuto lang ay nakarating na din sila Yelle.Nanlaki ang mata ko ng makita ko ang parents namin ni Maru na kasunod nila Yelle."Mom, Dad!" Gulat kong tawag sa mga ito."What was that young lady?" Seryosong sabi ni Dad.Lahat sila ay nakatingin sa akin at naghihintay ng sagot."Stop calling me that Dad, matanda na ko, may baby na nga ako oh." Pabiro kong sab
Nanginginig na humakbang ako papasok ng ospital.Nasa America ako ng malaman ko ang balita na naaksidente ang asawa ko.Nang malaman ko yun ay agad akong nagpabook ng flight pabalik ng Pilipinas.Hindi ko pa alam ang buong nangyari dahil nagmadali agad akong makabalik ng bansa.Dumiretso agad ako kung saan naka confine ang asawa ko.Pagkalapag na pagkalapag ng eroplano ay agad kong tinawagan si Yelle.She told me that Maru is stable now.Muntik ng maging delikado ang buhay nito dahil sa pag alis ng seatbelt nito.Nang makarating na ako sa kwarto ni Maru ay halos nanghina ang tuhod ko ng makita ko ang itsura ng asawa ko.Nanginginig na lumapit ako rito.Agad akong sinalubong ng yakap ng mommy ni Andrew.Naroon ang parents naming dalawa. Maging ang dalawang
I was left dumbfounded.I didn't expect that coming.All this time may kinikimkim pala itong sama ng loob sa akin.Inaamin ko naman na masyado kong nahusgahan si Alex.Well, you can't blame me. Except for the fact that she tried to steal my wife, she also hurt Jana. However, I know that it's not his fault that he fell for my wife.When you started to fell for her, it will very hard for you to get up, and all you can do is wait for her to fell for you too.I went home alone.Agad akong dumiretso sa kwarto naming mag asawa pero hindi ko siya nakita roon.Sunod kong pinuntahan ang kwarto ni baby Tanya.Isang lugar lang naman ang maari niyang puntahan bukod
From: JanaHi Andrew! Can we talk?Nangunot ang noo ko ng mabasa ko ang text ni Jana sa akin.To: JanaWhy?Ilang sandali lang ay nakatanggap na ako ng reply mula rito.From: JanaMay sasabihin lang ako sayong importante. You are the only person that I can count on.Nagtataka man ay pumayag na ako rito.To: JanaOkay.Matapos noon ay agad kong tinawagan si Mara para mag paalam."Yes hon may kailangan ka?" Bungad ni Mara."Ahm hon, Jana texted me." Panimula ko."And?" Tanging sagot nito.Napabuntong hininga ako.“She wants to talk to me. It seems so important that's why I said yes. Will that be okay with you?” Kinakabahan kong tanong.
Naging abala ako nitong mga nakaraang buwan dahil simula ng opisyal na pagsasama ng kumpanya namin nila Maru ay siya ring simula ng pag upo ko bilang bise presidente ng kumpanya.They want me to be in that position than be the head of sales and marketing because my parents want me to take over the company as soon as possible.Ngunit kahit abala kami ni Maru sa kanya kanyang trabaho ay hindi namin hinahayaang mapabayaan ang aming relasyon bilang mag asawa at magulang kay Tanya.In a few months, our daughter will be celebrating her first birthday.Kaya bago sumapit ang kaarawan nito ay kailangang matapos ang mga trabaho namin dahil nagbabalak kaming pamilya na pumuntang Korea para magbakasyon at icelebrate ang kaarawan ng aming anak."Don't work too hard wife." Bulong ni Mara.&
Nang makababa kami ng eroplano ay nakatanggap kami ng text mula kay Mommy.From: MomIha sa mansion ng mga Ottave na kayo dumiretsong mag asawa. Nandito kami ngayon ng dad mo dahil gusto ding makasama ng mga in-laws mo si baby Tanya."Sinong nagtext?" Tanong ni Maru."Si mommy. Pinapadiretso na tayo sa mansion niyo dahil andun daw sila ngayon."Kumunot ang noo nito. "Anong meron?"Nagkibit balikat ako. "Gusto din daw makasama ng parents mo ang apo nila."Tumango lang ito at iginiya na ako patungo sa sasakyan."Andun din ba si Kuya?" Tanong nito habang nagmamaneho."I don't know. Hindi nasabi nila mommy e. Why?""Wala lang, natanong ko lang.""Wala ba talaga?" Pang aasar ko dito."Tss. Ma-out of place na naman kasi ako sigurado sa inyong dalawa."
"Mom kayo na pong bahala muna kay Baby Tanya huh?" Nahihiyang sabi ko."Akong bahala dito sa apo ko! Basta mag enjoy kayong mag asawa sa trip niyong dalawa. I'm expecting a grandson pagbalik niyo rito." Nanunuksong sabi ng aking ina.I felt my cheeks blushed.Si mommy talaga!Birthday kasi ni Maru bukas. I ask him what gift he wants to receive from me, and he said that he wants to spend time alone with me.At aaminin ko kinilig talaga ako doon.Maru never failed to make me feel special.Ngayon ay unti-unti ng nawawala ang mga insecurities and fear ko kay Jana.Aminin ko man o hindi, I see her as a competition at alam ko na sa labanang ito ako ang dehado dahil siya ang unang