Mas mabilis natapos ang operasyon kaysa sa inaasahan. Sabay na inilabas sina Lizzy at Lianna mula sa operating room.Sa unang pagkakataon, lahat ng nasa pamilya Del Fierro ay agad na sumugod sa tabi ni Lianna.Samantala, unti-unting nawala ang pamamanhid sa katawan ni Lizzy. Pilit niyang iminulat ang kanyang mga mata, ngunit ang tanging nakita at narinig niya ay ang mga alaalang puno ng pagmamahal at pag-aalaga—lahat ay nakapaligid kay Lianna.Hindi niya maintindihan ang nangyayari. Ang alam lang niya, masyadong matindi ang sakit na bumabalot sa kanyang katawan, para bang unti-unti siyang nilalamon nito. Pati puso niya, parang pinipiga ng hindi maipaliwanag na hapdi.Muli, naramdaman niya ang katotohanang palagi na lang siyang nag-iisa.Pilit niyang gustong mawalan ulit ng malay—dahil ang pagiging mulat ay mas masakit kaysa sa pisikal na kirot na kanyang nararamdaman.Biglang may dumampi sa kanyang mga kamay—hinahawakan siya mula sa magkabilang panig.“Lizzy, nandito ako.” Isang malami
Naroon ang buong pamilya Del Fierro sa kwarto ni Lianna, pinalilibutan siya at binibigyan ng atensyon, para bang isa siyang prinsesa. Tila ba lubos niyang ini-enjoy ang ganitong klase ng pagtrato.Maging si Liam ay ramdam ang matinding pagkakautang sa kanya. "Lianna, ikaw ang nagligtas kay Lizzy sa pagkakataong ito. Kapag bumuti na ang kanyang lagay, kakausapin ko siya para sa'yo. Bilang asawa ni Sanchez, hindi niya dapat balewalain ang kabutihang ginawa mo para sa kanya."Pinayuko ni Lianna ang ulo at lihim na ngumisi.Ginamit siya ni Liam, isinabak sa operasyon nang walang pasabi, pero ngayon, nagpapakita ito ng kabaitan? Ang sagwa ng paraan niya."Huwag na, Kuya." Mahinahon ngunit may pag-aalangan ang tinig ni Lianna. "Malaking biyaya na para sa akin ang mailigtas si Ate. Hindi ako naghahangad ng kapalit. Wala nang mas mahalaga sa akin kaysa sa paggaling niya."Napakabait niya—nakakaawang pakinggan!Hinaplos ni Madel ang kanyang mukha na puno ng pagmamahal. "Kung kalahati lang sana
"Si Lianna?" Tanong ni Lizzy nang may alinlangan.Sa buong buhay niya, naging maayos naman siya sa pakikitungo sa iba. Pero kung may isang taong kayang gumamit ng ganitong kalupit na paraan laban sa kanya, walang iba kundi si Lianna.Ngunit sa mga mata ni Amanda, wala siyang mabasang sagot.Napabuntong-hininga si Lizzy. Talagang walang silbi si Amanda—ang tanging talento nito ay ang umarte."Sa totoo lang, bihira lang kami magkita ni Lianna, at iyon ay sa mga hindi maiiwasang pagkakataon. Lizzy, desperado ka bang idamay siya? Gusto mong gamitin ang bibig ko para alisin ang mga taong kinaiinisan mo?""Tama ka," sagot ni Lizzy, walang pag-aalinlangan.Napangisi si Amanda nang may pang-iinsulto. "Wala ka talagang hiya! Gusto mong gamitin ang iba para patayin ang kalaban mo?” Alam ni Lizzy na matigas ang dila ni Amanda.Ngunit hindi siya madaling sumuko.Pinatakbo niya ang kanyang de-kuryenteng wheelchair, na para bang may sariling mga mata ang mga gulong nito.Dahan-dahan nitong nirolyo
Nagkulong si Lianna sa banyo ng ospital, nagtatago mula sa mga Del Fierro.Nakaligtas si Lizzy sa aksidente at tuluyan nang gumaling. Patuloy pa rin siyang nagpapanggap na mahina habang nakahiga sa kama ng ospital.Samantala, tinawagan ni Lianna ang isang pamilyar na numero. Matagal bago sumagot, pero sa huli, walang sumagot. Alam na niya.Mukhang walang silbi ang ginawa ni Amanda.Saan pa kaya siya makakahanap ng isang taong kayang gamitin ng ganito kadali?Nakaupo siya sa inidoro, iniisip ang susunod niyang hakbang, nang biglang marinig niya ang mahina ngunit malinaw na tunog ng kandadong gumagalaw.Abala si Liam sa trabaho, at si Madel naman ay naghahanda para sa isang press conference.Ang tanging naiwan sa ospital para bantayan siya ay si Liston."Kuya Liston? May problema ba?" Mahina at may pag-aalalang tanong ni Lianna. "Medyo masama lang ang pakiramdam ko..."Hindi pa siya tapos magsalita nang biglang bumukas ang pinto.Napasinghap siya.Sa isang iglap, nabasag ang ilusyon niya
“Kahit na walang ingat si Liston sa kanyang mga kilos, hindi niya kailanman kayang suwayin ang pamilya Hilario at makipaglaro ng apoy kay Lianna.”Sa kabila ng mga salitang pampalubag-loob ni Lizzy, hindi pa rin gumanda ang ekspresyon ni Iris. "Kapag naiisip kong ibinigay ko nang buo ang puso ko sa hayop na ‘yon noon, gusto ko talagang masuka!"Hindi lang siya ang nakakadama ng matinding pandidiri—pati si Lizzy ay ganoon din.Pakiramdam niya’y may bumaligtad sa kanyang sikmura. Napapailing siyang napabulong, "Miss Hilario, alam mo kung bakit pinigilan kitang ilabas ang video? May rason ako para rito, at aaminin kong ito'y para sa sarili kong kapakanan. Sa mata ng publiko, may koneksyon pa rin ako sa pamilya Del Fierro."Kung kumalat ang video, tiyak na babagsak hindi lang ang reputasyon ng Del Fierro kundi pati ang kanilang negosyo at stock prices.Suklam na suklam na si Lizzy kina Liston at Lianna. Ayaw na niyang madamay pa sa kahihiyan ng dalawang iyon."Kaya kung ilalabas natin ang
"Tito Marvin, huwag niyo na pong pahirapan pa kami ni ate..."Dumampi sa pandinig ni Ericka ang mahinang boses na iyon, at sa unang pagkakataon, naramdaman niyang wala na siyang laban.Napakaganda ng mga salitang binibitawan ni Marvin, at matamis ang pang-aakit ni Jenna, pero sa totoo lang, gusto lang nilang isakripisyo siya para sa kapakanan ni Jennica.Sa paningin nila, mas mahalaga si Jennica kaysa sa kanya.Habang papatayin na sana ni Ericka ang tawag, may mainit na palad na biglang humawak sa kamay niya, mas mabilis pa sa pagbaba niya ng telepono.“Mr. Fabian.” Malamig ang tinig ni Lizzy. “Akala ko dati, isa kayong kagalang-galang na nakatatanda, pero mukhang nagkamali ako. Kung kaya niyong isakripisyo ang sarili niyong anak para sa kapakanan ng iba, hindi kayo karapat-dapat sa respeto ko.”Nanigas ang katawan ni Ericka.Si Marvin, isang taong nasanay sa paghanga at pagpapahalaga ng iba, hindi sanay na may sinisita siya, lalo na ng isang mas bata.Pero hindi natakot si Lizzy. “Hi
Narinig pa rin niya ang mapanuksong banta na tumatagos sa kanyang tenga.Halos maiyak na si Ericka sa labis na kaba. “Lizzy, ano ang gagawin ko ngayon?”Sa paghahambing sa kanya, mas lalong kalmado si Lizzy kapag dumarating ang mga ganitong sitwasyon.Samantala, ang mahina nang pinto ay tinatamaan ng liwanag.Hindi na nito kakayanin ang ilan pang malalakas na hampas.“Miss Lizzy, magkakilala naman tayong lahat. Buksan mo na ang pinto, at ihahatid na kita sa paroroonan mo… Hindi ba’t mas makakabuti ito para sa lahat? Walang silbi ang lumaban. Sino ba ang may kasalanan? Ikaw, dahil inaway mo ang taong hindi mo dapat kinalaban.”May matinding mensahe sa bawat salitang binitiwan ng nasa labas.Ang unang pumasok sa isipan ni Lizzy ay ang mukha ni Lysander.Ngunit pinilit niyang itaboy ang ideyang ito.Kung hihingi siya ng tulong kay Lysander sa bawat problema, ano na lang ang magiging halaga niya bilang isang tao?Hinila ni Lizzy si Ericka papunta sa banyo ng kwarto at naghanap ng isang ma
Hinigpitan ni Lizzy ang pagkakahawak sa maliit na patalim sa kanyang kamay.Malamig na pawis ang bumalot sa kanyang katawan, halos mabasa na ang hawakan ng kutsilyo.Alam na niya ang kanyang gagawin. Simple lang ang prinsipyo niya— Kahit mamamatay siya, hihilahin din niya ang isa sa kanila pabagsak.Nagsimula nang bumukas ang pinto ng aparador. Sumilip ang liwanag sa maliit na siwang, at biglang napabilis ang kanyang paghinga.Biglang may narinig siyang malinaw na boses—“Lizzy, nandito na ako!”Si Ericka.Ang tanga niyang kaibigan—nakaligtas na, pero bumalik pa para isakripisyo ang sarili. Nasaan ang utak ng babaeng ito? Napangisi si Carl, tila natutuwa sa kanyang narinig.“Ililigtas?” Tumawa si Carl. “Mukhang sobrang nag-aalala ang kaibigan mo para sa’yo,” aniya nang may panunuya. “Tamang-tama. Samahan ka na lang niya sa kabilang buhay para hindi ka malungkot.”Lumayo ang tunog ng kanyang mga yabag. Pero hindi ito dahilan para magpabaya si Lizzy. Alam niyang ito na ang pagkakataon n
Noon, si Iris ay napakataas ng tingin sa sarili kapag kaharap si Lianna, pero ngayon, siya mismo ang nasusuklam sa ganitong ugali.Namumula ang mga mata ni Lianna habang mahina siyang tumingin kay Iris. "Ate, galit ka pa rin ba kay kuya? Nang umuwi siya, sinabi niya sa akin na wala siyang magawa noon dahil sa sitwasyon. Gusto rin niyang protektahan ang babaeng mahal niya, pero wala siyang kakayahan. Kaya ngayon, nagsanib-pwersa kami para itayo ang Jinken Inc.”Ang Jinke ay ang kumpanyang nirehistro nila.Paanong sa ganoong kaikling panahon ay napalago nila ito? Wala namang iba kundi isang hungkag na kumpanya. Ni hindi pa sila humahawak ng malalaking proyekto, pero naglakas-loob silang makipagtagisan sa Hilario.Talagang malalaki ang ambisyon ng dalawang ito.Lumayo si Iris kay Lianna, takot na madala sa kaawa-awang itsura nito at tuluyang masuka sa harapan niya.“Salamat, pero hindi ko na kailangan ng kahit ano mula sa inyo.” Malamig ang kanyang boses. “Hindi ko kayang tanggapin ang p
"Pinagsasabi mo dya? Magtrabaho ka na, maling desisyon na pinuntahan pa kita rito." Namula si Ericka habang marahang inirapan niya si Lizzy.Natawa si Lizzy, masyado niyang nahalata ang inasta ng kaibigan. "Gustong-gusto mo ba talaga siya?”Wala ng nagawa si Ericka kundi umamin kay Lizzy.Palabas lang ang pagiging masayahin ni Ericka sa mga pagtitipon, pero sa likod nito, napakainosente niya. Sa katunayan, ni minsan ay hindi pa siya humawak ng kamay ng isang lalaki.Malakas lang talaga ang bunganga niya pagdating sa mga usapang kalokohan.Si Lizzy, na alam ang pait ng pag-ibig, ay ayaw na ring mahulog si Ericka sa parehong sitwasyon."Hindi porke’t bata ka pa ay wala ka nang alam. Sa tingin ko, maaasahan naman si Officer Felix. Ngunit tandaan mo, bago mo hayaang mahulog ang loob mo, tanungin mo muna ang sarili mo. Huwag mong hayaang maging dahilan ng desisyon mo ang galit mo kay Jenna."Dahan-dahang lumambot ang ekspresyon ni Ericka. Sumandal siya sa leeg ni Lizzy habang nakatitig sa
Naroon si Madel, hindi makapaniwala sa kanyang nakita, habang pinunit ni Lizzy ang dokumento hanggang sa maluray, at ang mga piraso nito ay nagkalat sa hangin."Imposible! Ang mga bagay na akin, kahit itapon ko man o wasakin nang sarili kong kamay, hinding-hindi ko hahayaan si Lianna na makinabang mula sa akin!""Lizzy!"Inasahan na ni Madel ang ganitong reaksyon. Simula pagkabata, matigas na ang ulo ng anak niyang ito, at mula nang sumama kay Lysander, lalo lang siyang naging walang kinatatakutan.Kung may isang paraan para siya'y sumuko...Sa sumunod na sandali, dumagsa ang mga reporters. Sunod-sunod ang mga pagkurap ng flash ng mga camera, at agad na tinakpan ni Madel ang kanyang dibdib habang nagpanggap na nasasaktan."Lizzy, kailangan mo ba talaga akong galitin hanggang sa mamatay bago mo ako bigyang pansin? Napakawalang-puso mo! Hindi mo lang binabalewala ang pagmamahal ni Lianna para sa'yo, pero pati ako, paulit-ulit mong dinadala sa matinding hinanakit!"Alam ni Lizzy na walan
Nararamdaman ni Aurora ang galit, ngunit sa halip na sampalin si Lianna, mahigpit niyang kinurot ang malambot na laman sa pagitan ng hita nito."Janeeva, sinabi ko na sa’yo noon kung paano inagaw ni Madel ang ama mo mula sa akin, at itinulak sa isang madilim na sitwasyon. Dapat mo siyang kamuhian, at dapat mong ipakita na kinasusuklaman mo siya! Pero bakit parang mas mukhang anak ka pa niya?"Halos mabali ang leeg ni Lianna sa matinding pag-iling. Mula pagkabata, sanay na siya sa mga biglaang pagsabog ng galit ni Aurora. Alam niyang kapag tuluyan itong nagwala, siguradong masisira ang lahat ng pinaghirapan niyang itayo.Isa sa mga madalas sabihin ni Aurora: Kung wala na tayong matatakbuhan, mas mabuting magkasamang mamatay na lang tayo.Ngunit hindi iyon papayagan ni Lianna. Hindi maaaring mawala ang lahat ng pinaghirapan niya. Kaya dali-dali siyang sumagot habang umiiling."Nanay, ikaw lang ang kinikilala kong ina sa buhay ko. Ang ginagawa ko kay Madel ay isa lamang paraan para sa at
Narinig na naman ni Lizzy ang isang bagay na hindi na siya nagulat.Muli siyang tumanggi. Hindi niya kayang iwan si Ericka.Pero agad niyang napagtanto na masyado siyang nag-alala.Pagbalik niya sa maliit nilang apartment, bumalik na ito sa dati nitong mainit at masayang atmosphere, at may isa pang taong naroon sa hapag-kainan.Hindi marunong magluto si Ericka, kaya si Felix lang ang nandoon.Habang subo-subo ang pagkain, masiglang tinawag siya ni Ericka. "Lizzy, halika rito at tikman mo ang luto ni Officer Cabrera! Ang galing niya! Hindi lang siya magaling sa pakikipagtalo ng mga kriminal, marunong din siyang magluto..."Mukhang isang perpektong asawa.Habang walang patid sa pagkain, itinatago ni Ericka ang kanyang kilig.Napansin ni Lizzy kung paano halos itago ni Ericka ang namumula niyang mukha sa mangkok at agad niyang naintindihan."Mukhang masarap nga. Officer Cabrera, pasensya ka na kay Ericka, diretso siyang magsalita. Pero salamat sa pag-aasikaso mo sa kanya." Ngumiti siya n
Buong buhay ni Gavin, palaging mataas ang kanyang pride, at hindi siya kailanman yumuko nang ganito kababa.Ginagawa pa rin niya ang lahat para protektahan si Celestina. "Mr. Sanchez, what do you think of my offer?”Sa buong pangyayari, hindi man lang tumingin si Lysander kay Gavin.Nakatuon lang ang atensyon niya kay Lizzy, mahinahon at walang ibang iniisip. "Huwag mo akong tanungin, siya ang tanungin mo," sagot niya.Si Lizzy ang biktima rito, kaya siya ang dapat magdesisyon.Mariing kinagat ni Gavin ang kanyang labi. Sinubukan niyang makipagkasundo kay Lizzy, ngunit dapat patas ang kasunduan sa magkabilang panig.Kung si Lysander lang ang kakausapin, mas madali sana dahil alam niyang malakas ang impluwensya nito.Ngunit si Lizzy?Kailanman ay hindi niya itinuring na ka-level niya ang sinumang babae.Hinawakan ni Lysander si Celestina at sinabihan ito, "Dapat mong pagbayaran ang mga kagaguhang ginawa mo! Humingi ka na ng tawad sa asawa ko!"Nang marinig iyon, nanginig ang buong kata
Si Lysander dumating nang mas mabilis kaysa inaasahan.Ni hindi pa natutuyo ang mga luha sa mukha ni Celestina."Mr. Sanchez." Bati ni Gavin na may pilit na ngiti, sinusubukang magpakita ng kalmado. "What are you doing here?""Huwag mo akong bolahin." Nanginig ang paligid sa malamig na boses ni Lysander. Wala siyang interes sa pakitang-tao ni Gavin. "Nandito ako para lang patayin ka."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Gavin.Ang huling taong nangahas magsalita sa kanya nang ganoon ay matagal nang nalibing sa lupa.Ngunit sa harap ni Lysander, hindi siya makagalaw. Ni hindi siya makapalag.Kaya pinili niyang ngumiti pa rin. "Mr. Sanchez, matagal na ang magandang samahan namin ni Lizzy. Ilang beses na rin kaming nagtulungan sa negosyo. Nakakalungkot naman na ganito ang tingin mo sa akin.""Samahan?" Mula sa likuran ni Lysander, ngumiti nang matamis si Lizzy, ngunit malamig ang kanyang tingin. "Yung tinatawag mong samahan ay ang pagpapadala mo ng tao para patayin ako? At pinagbabantaan
Naroon ang malamig na presensya sa likuran nina Carl at ng iba pa.Sinunod nila si Gavin—sino ba naman ang walang bahid ng kasalanan sa kanilang mga kamay?Pero ito ang unang beses na naramdaman ni Lizzy na may isang taong may matinding pagnanais pumatay—isang intensyong ramdam na ramdam, tila naging isang pisikal na bagay.Si Lysander ay nakatayo lamang doon, ngunit sapat na iyon para maramdaman ng lahat ang lamig. "Hindi lang ikaw... pati ang mga nasa likod mo... wala akong palalampasin."Isa lang ang panuntunan niya—Ang sinumang nanakit kay Lizzy... dapat mamatay.Matapos dalhin ng mga pulis at ni Felix ang mga tao, para bang pinanghinaan ng loob si Lizzy. Tahimik siyang sumunod kay Lysander papasok sa silid."Tapatin mo nga ako. Kung hindi ko napansin ang nangyari, hindi mo ba balak sabihin sa akin?"Matalim ang tingin ni Lysander, parang kayang basahin ang puso niya.Wala nang mapagtataguan si Lizzy sa harapan niya. Napayuko siya nang husto. "Alam kong abala ka na, at tapos na na
Hinigpitan ni Lizzy ang pagkakahawak sa maliit na patalim sa kanyang kamay.Malamig na pawis ang bumalot sa kanyang katawan, halos mabasa na ang hawakan ng kutsilyo.Alam na niya ang kanyang gagawin. Simple lang ang prinsipyo niya— Kahit mamamatay siya, hihilahin din niya ang isa sa kanila pabagsak.Nagsimula nang bumukas ang pinto ng aparador. Sumilip ang liwanag sa maliit na siwang, at biglang napabilis ang kanyang paghinga.Biglang may narinig siyang malinaw na boses—“Lizzy, nandito na ako!”Si Ericka.Ang tanga niyang kaibigan—nakaligtas na, pero bumalik pa para isakripisyo ang sarili. Nasaan ang utak ng babaeng ito? Napangisi si Carl, tila natutuwa sa kanyang narinig.“Ililigtas?” Tumawa si Carl. “Mukhang sobrang nag-aalala ang kaibigan mo para sa’yo,” aniya nang may panunuya. “Tamang-tama. Samahan ka na lang niya sa kabilang buhay para hindi ka malungkot.”Lumayo ang tunog ng kanyang mga yabag. Pero hindi ito dahilan para magpabaya si Lizzy. Alam niyang ito na ang pagkakataon n