AXECELWala na siya. I try to call him, but no answer—cannot be reach na ang number niya; baka may ibang kausap sa linya.I deeply sigh then bumalim sa Uni. Laglag ang balikat na bumalik sa loob ng classroom ko at saka kinuha ang mga gamit, at lumabas ulit. Uuwi na muna ako ng condo namin ni Top, at baka kasali na nandoon siya. Pero sigurado din ako na wala siya roon sa ganitong oras. Mas abala pa siya kesa sa akin dahil sa exhibit gallery nito na dinadagsa ng mga tao.Pagdating ko ng condo, payapa ang lugar.Napasampa nalang ako sa aming kama at napatitig sa kisame. Sinubukan kong tawagan ulit si Top ngunit nabigo lang ako. Ilang minuto lang ay nakatanggap din aki ng tawag—galing kay Manong. Kaagad ko din sinagot iyon."Manong?""Nasaan ka?""Nasa condo, bakit?""Si Mamang sinugod sa ospital."Kumalipas ako ng bangon nang marinig ko ang masamang balita sa akin ni Manong."Bakit? Anong nangyari?""Nasa labas na ako ng building ng condo ninyo—uuwi tayo ngayon ng Koronadal."Hindi na
TOPI swear to God! I can't forgive myself kapag may nangraying masama kay Axevel dahil sa kapabayaan ko."Sir Christopher? I need your sign here, Sir."Pinermahan ko kaagad ang tatñong dukomento na binigay sa akin ng aking sekretarya. Mayamaya ay napatingin ulit ako sa aking phone. He's still not answering his phone. Cannot be reach na rin pagkatapos kong magdial ng sampung beses."Sir? Tumawag po si Sir Chris—nakapagbook na po siya ng table ninyo sa isang hotel sa Parañaque. Tinatawagan raw po niya kayo, but you're not answering his calls.""Ah? I call him. Thank you. You may leave now.""Sir—""I said; you may leave now! Huwag niyo muna akong isturbuhin hangga't wala akong kailangan sa inyo.""Ye-yes, Sir Christopher."Napabuga nalang ako ng hangin sa kawalan nang lumabas na ng opisina ang aking sekretarya. Tinawagan ko ang aking nakatatandang kapatid na hindi ako makakasabay sa kanya ng dinner dahil mas kailangan kong hanapin si Axecel. I tried to call his Manong ngunit wala din.
TOP"Sigurado ba na babalik na kayo ng Maynila, Akel? Baka gusto niyo pang pumerme dito ng ilang araw, walang problema."Gustuhin ko din po sana Mamang pero may pagsusulit ako bukas. Hawak ko din grado ng ka-grupo ko sa proyekto namin sa major. Pagkatapos nañang po ng exam babalik kami dito."Nalungkot si Axecel. Gustuhin man namin na pumerme ay hindi talaga pwede. Limang araw na kami ditonsa Koronadal, at nakalabas na rin si Mamang. Sa awa ng Diyos ay maayos at mabuti na rin ang kalagayan niya, kaya pwede na kaming bumalik ng Maynila."Christopher, huwag kayo masyadong magpapapagod sa pag-aaral at trabaho. Graduation mo sana makapunta kami." Nakangiting sabi ni Mamang."I'm so happy to hear that Mang. Hindi bali ako na bahala kung gusto ninyo ni Papang um-attend ng graduation ko. Ipapakita ko din sa inyo ang Gallery Shop ko do'n."I'm so blessed to had them. Nang dahiñnsa pamilya ni Axecel ay nagkaroon din ako ng pangalawang pamilya.Bumalik kami ni Axecel ng Maynila kinabukasan. Ma
AXECELJUNE, 2024"Axecel, congrats! Finally, tapos na rin tayo sa kolehiyo.""Congrats din sa 'yo Gelo. Congrats sa atin.""Teka lang! Nasaan si Mariam? Nawawala na naman ang baklang 'yun.""Hayaan mo na muna 'yun. Magpapakita naman iyon kapag nakaalala."Nakapagtapos na rin kami nina Gelo at Mariam sa kolehiyo. Walang nang eskwela, walang projects, at wala nang stress. Tapos na ang huling kabatana namin as a young adult, at papasukin na namin ang adultering. Ibug sabihin ay dito susubukan ang pagiging matatag as a independent person, bagaman may responsibilid sa mga taong pinakakakutangan ng loob—which is my parents, Manong Angel and Christopher—my fiancé."Nasaan na pala si Top? Kanina ko pa siya 'di nakikitang kasama mo. Busy ba?" Tanong ni Gelo."His on his way na—tumawag na siya sa akin. How about Alfred?""Dalawang araw ko na siyang hindi nabobombayah! Jusme! Kulang nalang maging bahay niya ang opisina nito, at iisipin ko nalang talaga na mas matatag pa relasyon nila ng sekreta
AXECEL "Akel, sinabihan mo na ba 'yung table doon sa dulo na magsasarado na tayo mayamaya?" "Opo. Alam naman na po nila Madam. Magpahinga ka na po't ako na ang bahala sa kanila." "Hindi naman sa nagmamadali na palayasin sila, Akel. Ang akin lang naman kasi, alak na alak na din ako kanina pa." Natawa ako. Isang buwan na akong nagpa-part-time dito sa mini bar ni Madam Alex dito lang malapit sa university na pinag-aaralan ko. Mabuti nga't pumayag siya na sumadline ako kahit ang totoo ay full-time employee ang hinahanap niya. Sa awa ng Diyos naging maayos ang trabaho rito. Alas-onse na ng gabi ng papaalis na ang huling costumer namin. Sa loob ng isang buwan ay madalas silang grupo ang nahuhuling mag-bill out. Grupo din sila ng mga estudyante ng UM—mga señior ko ata ang mga ito. "Top! Mahal na mahal kita! Mahal na mahal kita, brother!" Natatawang sabi ng mestisong lalaki sa katabi nitong pinangalanan nitong Top. "I know. Uwi na tayo ihahatid na kita sa dorm mo, Esra." ani nama
AXECEL"Kel, gising na may pasok ka ngayong umaga, diba?" boses ng ka-room mate ko—si Gelo. "Hoy! Gago! Bugtaw na diyan sabi! Aning oras ka umuwi kagabi, ha?! Ni hindi ka man lang nagsabi na akin! Animal ka!" Hinila ang binti ko pababa ng kama."Alas-sais. Skip muna ako sa klase, Gelo. Masakit ulo ko.""Talagaaa? Axecel dela Rosa? Alas-sais ng umaga ka na palang umuwi na enemels ka! Saan ka pumunta pagkatapos ng shift mo? Ha?!""Leave me alone! Just go to your class!"Tinakpan ko ng unan ang ulo ko dahil umagang umaga maingay itong si Gelo. Dinaig niya pa ang bunganga ng Mamang ko sa sobrang ingay."Bahala ka! Hoy! Akel!" bunganga niya. Mayamaya ay tumahimik din. Ang akala ko umalis na, iyon pala'y busy sa cellphone. "May pre-trial ang swimming club ngayon. Parang gusto kong subukan." Naramdaman ko ang pag-alon ng kama ko. Alam kong yayain niya na naman ako nito."I'm not interested. Umalis ka na, late ka na.""Hoy! Sige na. Screening tayo mamayang alas-kwatro. O 'di kaya samahan mo n
AXECEL"Top!" nagpumiglas ako. "What's your deal, huh?!" Asik ko. Nakakapikon na kasi siya. Hindi ko na nagugustuhan ang bawat mga kilos niya.Hinayaan niya na akong makalayo sa kanya. Nakita niya naman sa mukha ko ang pagkagalit ko sa kanya. Bagaman, hindi iyon ang dahilan para matakot siya sa akin. Mas ako pa 'yong natakot sa kanya dahil nakatitig lang siya sa akin. Parang kasalanan ko pa. Pero nagbago din ang awra niya nang makita niyang natakot ako sa kanya. Lalapitan niya pa sna ako nang humakbang ako papalayo sa kanya. Umiling ako.''I'm sorry,'' aniya sa mahinang tono ng kanyang boses. "I didn't mean to scared you. I'm sorry." Nababasa sa mga mata niya ang pagsisisi.Huminga ako ng malalim. "It's okay. Huwag mo na sana ulit gawin iyon. Mauna na ako."Naglakad na ako palayo sa kanya."Axecel, right?" binalingan ko siya saka tumango. "Good luck sa try-out mo." Imbes ako ang aalis, ay siya na 'yung pumauna. Sinundan ko siya ng tingin, at napabunting hininga nalang ulit."Napaka-a
TOP"How's life in Province? Long time no see. How are you this past few months?""I guess, I'm good?""You're not pretty sure, huh? Now, tell me what's going on? Hindi ako natutuwa na makita kitang bumalik rito, pero masaya ako dahil magkakaroon na naman ako ng regular client."I deeply sigh. I smile bitterness.Hindi ko alam kung saan ako magsisimulang magsalita. Hindi ko rin alam kung bakit dito ako dinala ng mga paa ko. At hindi ko rin alam bakit bumalik ako sa lugar na ito, na matagal ko nang hindi napuntahan."It's been six months since I saw you. And I thought I'm okay, but-" Napahinto ako nang ngumiti siya habang nilalaro ang pulang panulat sa kamay niya."Tell me your story, and I'll listen. I'm your Theraphist, Christopher," ngiti niya. "Bakit ka bumalik rito? May mga bumabagabag na naman ba sa isipan mo? Kumusta ang tulog mo? Your medicine? Tell me." He knows me.Umiling ako. "I stop taking meds. I can't even sleep peacefully."Tatango-tangong siyang sumagot habang nakatiti
AXECELJUNE, 2024"Axecel, congrats! Finally, tapos na rin tayo sa kolehiyo.""Congrats din sa 'yo Gelo. Congrats sa atin.""Teka lang! Nasaan si Mariam? Nawawala na naman ang baklang 'yun.""Hayaan mo na muna 'yun. Magpapakita naman iyon kapag nakaalala."Nakapagtapos na rin kami nina Gelo at Mariam sa kolehiyo. Walang nang eskwela, walang projects, at wala nang stress. Tapos na ang huling kabatana namin as a young adult, at papasukin na namin ang adultering. Ibug sabihin ay dito susubukan ang pagiging matatag as a independent person, bagaman may responsibilid sa mga taong pinakakakutangan ng loob—which is my parents, Manong Angel and Christopher—my fiancé."Nasaan na pala si Top? Kanina ko pa siya 'di nakikitang kasama mo. Busy ba?" Tanong ni Gelo."His on his way na—tumawag na siya sa akin. How about Alfred?""Dalawang araw ko na siyang hindi nabobombayah! Jusme! Kulang nalang maging bahay niya ang opisina nito, at iisipin ko nalang talaga na mas matatag pa relasyon nila ng sekreta
TOP"Sigurado ba na babalik na kayo ng Maynila, Akel? Baka gusto niyo pang pumerme dito ng ilang araw, walang problema."Gustuhin ko din po sana Mamang pero may pagsusulit ako bukas. Hawak ko din grado ng ka-grupo ko sa proyekto namin sa major. Pagkatapos nañang po ng exam babalik kami dito."Nalungkot si Axecel. Gustuhin man namin na pumerme ay hindi talaga pwede. Limang araw na kami ditonsa Koronadal, at nakalabas na rin si Mamang. Sa awa ng Diyos ay maayos at mabuti na rin ang kalagayan niya, kaya pwede na kaming bumalik ng Maynila."Christopher, huwag kayo masyadong magpapapagod sa pag-aaral at trabaho. Graduation mo sana makapunta kami." Nakangiting sabi ni Mamang."I'm so happy to hear that Mang. Hindi bali ako na bahala kung gusto ninyo ni Papang um-attend ng graduation ko. Ipapakita ko din sa inyo ang Gallery Shop ko do'n."I'm so blessed to had them. Nang dahiñnsa pamilya ni Axecel ay nagkaroon din ako ng pangalawang pamilya.Bumalik kami ni Axecel ng Maynila kinabukasan. Ma
TOPI swear to God! I can't forgive myself kapag may nangraying masama kay Axevel dahil sa kapabayaan ko."Sir Christopher? I need your sign here, Sir."Pinermahan ko kaagad ang tatñong dukomento na binigay sa akin ng aking sekretarya. Mayamaya ay napatingin ulit ako sa aking phone. He's still not answering his phone. Cannot be reach na rin pagkatapos kong magdial ng sampung beses."Sir? Tumawag po si Sir Chris—nakapagbook na po siya ng table ninyo sa isang hotel sa Parañaque. Tinatawagan raw po niya kayo, but you're not answering his calls.""Ah? I call him. Thank you. You may leave now.""Sir—""I said; you may leave now! Huwag niyo muna akong isturbuhin hangga't wala akong kailangan sa inyo.""Ye-yes, Sir Christopher."Napabuga nalang ako ng hangin sa kawalan nang lumabas na ng opisina ang aking sekretarya. Tinawagan ko ang aking nakatatandang kapatid na hindi ako makakasabay sa kanya ng dinner dahil mas kailangan kong hanapin si Axecel. I tried to call his Manong ngunit wala din.
AXECELWala na siya. I try to call him, but no answer—cannot be reach na ang number niya; baka may ibang kausap sa linya.I deeply sigh then bumalim sa Uni. Laglag ang balikat na bumalik sa loob ng classroom ko at saka kinuha ang mga gamit, at lumabas ulit. Uuwi na muna ako ng condo namin ni Top, at baka kasali na nandoon siya. Pero sigurado din ako na wala siya roon sa ganitong oras. Mas abala pa siya kesa sa akin dahil sa exhibit gallery nito na dinadagsa ng mga tao.Pagdating ko ng condo, payapa ang lugar.Napasampa nalang ako sa aming kama at napatitig sa kisame. Sinubukan kong tawagan ulit si Top ngunit nabigo lang ako. Ilang minuto lang ay nakatanggap din aki ng tawag—galing kay Manong. Kaagad ko din sinagot iyon."Manong?""Nasaan ka?""Nasa condo, bakit?""Si Mamang sinugod sa ospital."Kumalipas ako ng bangon nang marinig ko ang masamang balita sa akin ni Manong."Bakit? Anong nangyari?""Nasa labas na ako ng building ng condo ninyo—uuwi tayo ngayon ng Koronadal."Hindi na
AXECEL"He's not qualified." Mariin na sabi ni Top nang makauwi kami ng unit."Bakit? Okay naman siya. I mean—""You want him? Nakita mo naman kung ano'ng ginawa niya kanina, hindi ba?""Teka lang! Ba't ka ba nagagalit? Wala naman siyang may ginagawang masama—""Kung sa tingin mo sa 'yo wala... sa akin meron! Really? Sasali siya ng swimming club dahil sa 'yo?!""Top! What's wrong with you?!"Bumuga ng hangin sa kawalan si Top at saka umiling. Hindi ko alam kung ano na naman ang nangyayari sa kanya, bakit bigña-bigña nalang ito nagagalit o nagseselos ng walang dahilan.Tatlong araw nang nakalipas ay hindi kami nagkikibuan na dalawa. Nauuna akong imaalis ng unit habang siya ay tulog pa. Magkatabi kaming natutulog ngunit mas malamig pa sa gabi ang pakikisama sa isa't isa."Breakfast." Anyaya niya sa akin."Hindi ako gutom. Mauuna na ako." Nilampasan ko siya. Lumabas ako ng unit at diretso ang lakad hanggang sa makalabas ng gusali.Bumuga ako ng hangin sa kawalan. Napatingala at hindi al
AXECEL"Good morning!" I'm folded. Ngiti at malambing niyang boses palang ay jimlay na ako. Dumagdag pa ang gwapong mukha at maging ang katawan nito. We both half-naked. After a long day na away namin. No. I mean, after a long days na away namin, kaming dalawa pa rin ang mahkakainyindihan at magbibigayan sa huli.I love him morethan he thought. Sa loob ng ilang taon namin relasyon ay masasabi kong naging parte na ng buhay namin ang mga ups and downs na mga pagsubok."Gising ka na, may pasok ka ngayong umaga, hindi ba?""Hmmm...""Bangon na't maligo. Gagawan kita ng almusal mo ngayon."Kumunot ang noo ko. "Ako lang?""Sa atin dalawa syempre. Wala akong klase ngayon, kaya fiancé duty ako ngayon sa matampuhin kong mahal."Umangat ang gilid ng labi ko nang magsalita ito ng kabaduyan."Hindi na ako bata para pagsilbihan mo, Christopher.""I know. Ginagampanan ko lang naman ang pagiging loyal fiancé ko sa 'yo.""Loyal sa imong kalimutaw!"He chuckled. Bumangon na ako at diretso na dumulog s
AXECEL"Akel? Tatlong araw ka na dito sa unit namin ni Alfred. Baka gusto mo dalhin nalang lahat ng gamit mo dito, ano? Dito ka nalang tumira kaya?"I deeply sigh and ignore what he said to me. Wala akong mood makipag-asaran sa kanya ngayon dahil abala ako sa aking thesis."Axecel? Hindi mo sinasagot ang tanong ko—ano'ng nangyari't pumarito ka sa condo namin ni Alfred? Saka panay tawag ni Daddy Top kay Alfred; tinatanong kung nandito ka ba raw. Nag-away ba talaga kayo?""Gelo? Hindi ako pumarito para interviewhin mo ako sa personal kong buhay, okay? Pumarito ako para mag-aral at tapusin ang thesis ko.""Friend? It's been three days. Sigurado ka ba na thesis ang ginagawa mo? O iniiwasan mo 'yang fiancé mo na ngayon ay nasa labas na ng unit namin."Bumalikwas kaagad ako ng bangon nang marinig ko iyon. Akma sana akong magtatago nang bumukas ang pintuan, at iniluwal doon sina Alfred at si Top.Natahimik nalang ako't nagkunwari na nagbabasa ng aking librong hawak."Guys? I think kailangan
TOPWhat was that?I didn't expect anything from him tinoght, but he surprised me with a passionate kiss—in public.Tahimik kaming kumakain habang nagmamasid ako sa kanya. Kanina ko pa siya napapansin na pangiti-ngiti sa akin.What happen when he was inside the men's room?Sini ang na-meet niya roon? At ganun nalang ang pagbalik niya dito sa table namin; he's in a good mode."Babe? Let's go shopping after this?""Hmm... sure. Ikaw bahala."This is not right. Usually, umaangal kaagad siya sa tuwing yayain ko siya mag shopping—dahil gastos lang daw iyon at wala naman daw kaming kailangan na bilhin o palitan na mga gamit sa aming unit. Pero ngayon ay nakapagtataka—he agreed, at nakangiti pa."Babe? Can I buy a new shoes?""Sure! Ikaw bahala."Kumunot ang noo ko. Parang may mali talaga sa kanya.Matagal ko siyang tinitigan hanggang sa napuna niya iyon. Nahinto siya sa kanyang pagkain at tinaasan niya ako ng kilay nito. Ang cute niya talaga."What?!"Umiling ako. "Nothing... I'm good." Pak
AXECELMonth later. Nakabalik na kami ni Top ng Pilipinas, at balik eskwela na rin. Pagsusulit na hindi dapat ipagpaliban, dahil iyon ay napakahalaga sa akin.Samantala si Top ay abala na sa kanyang gallery exhibition dito lang din sa loob ng University.About his father? I'm glad I meet him. Magkaiba ang expectation ko sa reality na inaasahan ko. Mabait. Sobrang bait ni Tito, although palagi silang nagsasagutan ni Top ay literal na mabait na ama ito sa dalawang anak niya."Babe? Are you busy tomorrow?" Top ask."Hindi. Bakit?""Nothing. It's been a week since nakabalik tayo ng Pilipinas, at hindi man lang tayo nakapag dinner date. Hindi mo na ba ako mahal?"What the—"Really, Top? Ikaw pa talaga may sabi niyan sa akin? Delulu ka na naman.""I'm serious. You don't love me. Hindi mo ako niyayaya na kumain sa labas.""Babe? Busy tayo sa studies natin, okay? Saka araw-araw naman tayo nagsasama, tapos sasabihin mo, hindi na kita mahal?"Lately nagiging over acting na rin itong si Top. Hi