Chapter 137

[LARA AUSTIN]

Ang daming nangyari sa araw na to at akala ko matatapos ang gabing panget ang kalalabasan pero heto kami ngayon nasa bagong bahay nila Piper.

Masaya akong makasama, makabonding ulit sila Murphy, pakiramdam ko ang lapit lang ni Dalhia.

Pero totoo naman dahil nasa puso ko lang siya. Hindi siya kahit kailan mawawaglit sa isip at puso ko.

Naalala ko ang pagbibiro ko kay Dad na dapat mas malaki ang wedding gift niya sa amin ni EL pag kami naman ang kinasal. Tumawa lang to ng araw na yun.

Magaan ang kalooban kong nakausap sa wakas ang tunay kong ina.

Napatawad ko na din siya kahit wala naman talaga siyang kasalanan sa pagkawala ko.

Umaasa akong ganun din si Piper sa tunay niyang ina.

Maikli lang ang buhay para hayaan nating patakbuhin tayo ng mga galit natin at sayangin ang dapat ini-enjoy nating mga moments.

Simula ng magpaalam ako kay Dalhia at tanggapin ng maluwag sa loob kong nasa heaven na siya naging positive na ko laging mag isip.

Nagkakasiyahan ang lahat sa liv