Chapter 142

Buong byahe kaming walang imikan. Ayoko siyang patulan dahil hindi ako makakapag pigil kapag nag dire diretso ang bad mood ko.

Pero di ko na talaga matagalan. Sinundan ko siya sa marahas niyang pagbaba ng kotse matapos makaparada ng garahe.

Sa kwarto ang bagsak namin. "What's your problem ba?? Huh?" Nayayamot kong pumaywang.

Nakaupo na siya ngayon sa bed na nakatingala lang saken. Hindi ko talaga siya maintindihan at pano ko yun malalaman kung di niya sasabihin.

The hell is happening to her? Tumayo itong sinundan ko ng tingin hanggang makapasok siya ng banyo.

Aba at talagang paninindigan niya ang pag aattitude.

Pabagsak akong naupo at napasapo sa sintido ko. Isang masamang hangin ang kumawala sa bibig ko.

Ang hirap niyang tansyahin. Sumasakit na tuloy ang ulo kong napahiga na ng kama sa frustration na nararamdaman ko.

Hinubad ko ang suot na heels gamit lang ang mga paa ko. Sa paglabas niya ng banyo naka robe na lang to.

Tumayo ako para harapin siya at komprontahin na talaga da