(ลีออง นั่นมันเรื่องของกูกับยัยเลขานั่น มึงไม่เกี่ยว)"แล้วไง ให้กูถามผู้หญิงมั้ย?..ว่าเขาอยากคุยด้วยรึป่าว"เมื่อติณห์ไม่ตอบ ลีอองก็หันไปมองปลายฝนทันที ซึ่งสายตาเขาที่มองตอนนี้ ทำให้ปลายฝนรู้สึกกดดันมากจนเขาถามเธอขึ้นมาว่า.."ไง คุณอยากคุยกับผู้ชายคนนี้รึป่าว?-_-""มะ..ไม่ค่ะ ไม่อยากคุย" ปลายฝนตอบตามความจริง และไมค์ในรถ มันก็ทำให้คนปลายสายได้ยินคำตอบนั้นชัดแจ๋ว!(เฮ้ย! ทำไมพูดแบบนี้วะปลายฝน เธออยาก!...)ติ๊ด~ใช่ ใครจะรอให้ติณห์ขู่..ลีอองรู้เขาก็รีบกดวางสายไป ซึ่งนั่นมันทำให้ซีอีโอที่หัวเสียคันหน้าแทบทนไม่ไหว..เขารีบบึ่งรถขับแซงทุกคัน เพื่อไปจอดรอที่สุสานทันทีจนลิลินที่อยู่ในรถตู้ตอนนี้...เธอหันมองตามท้ายรถซุปเปอร์คาร์ และหัวเราะลั่นออกมาคนเดียว"ฮ่าๆๆ พี่ติณห์เป็นคนแบบนี้เหรอเนี่ย อารมณ์ร้อนชะมัด!""อย่ามีความสุข บนความทุกข์คนอื่นสิลิลิน-_-"มาม๊าเอ็ด เพราะท่านไม่สบายใจเลย ที่เห็นติณห์ตกอยู่ในสงครามประสาทนี้ ซึ่งแน่ล่ะ...ผิดกับปาป๊าลิบลับ "ได้หนูคนนั้นเป็นสะใภ้ก็ดี จะได้เห็นติณห์มันดิ้นด้วย-_-""คุณอิฐ นั่นลูกชายเพื่อนคุณนะคะ""ลูกชายแล้วไง เธอไม่เห็นเหรอ?ว่าสิ่งที่ติณห์ทำกับปล
หลังจากรู้ว่าติณห์คิดยังไงกับปลายฝน และทุกคนไหว้หลุมศพคุณย่าเสร็จกลับบ้าน ครอบครัวของลิลินก็แยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัวและไปทำงานซึ่งมีเหรอที่เจ้าแม่สายเปย์อย่างลิลินจะพลาดโอกาส ทันทีที่ถึงบ้านเปลี่ยนรถปุ๊บ ลิลินก็บึ่งไปซื้อมือถือให้หมอณภัทรทันทีก่อนที่จะมาดักรอเขาที่ห้องพักแพทย์ห้องเดิมที่เธอเคยมา.."เหนื่อยไหมคะคุณหมอ? รับกาแฟหน่อยไหมคะ?^^""ไม่ครับ ไม่เป็นไรผมตั้งใจงีบสักหน่อย ขอบคุณมาก"เสียงพูดคุย ทำลิลินที่ยกมือเตรียมเคาะประตูห้องหยุดชะงัก ก่อนจะหันไปตามเสียงหมอณภัทร..จนเห็นเขาเดินมากับพยาบาลคนนึง ความสนิทชิดเชื้อนั้นทำให้เธอรู้สึกหึง แต่พอเขาเดินมาใกล้ๆใกล้ๆจนลิลินเห็นสภาพอิดโรยของหมอหนุ่ม ลิลินก็ลืมอารมณ์หึงไปทันที ก่อนที่จะเรียกเขาเบาๆว่า.."หมอ...-_-""คุณมาที่นี่ทำไม ห้องพักแพทย์ไม่ใช่สถานที่ที่คนนอกจะมายุ่มย่ามได้นะ-_-^"ลิลินเงียบ มองรองเท้ายางที่หมอณภัทรใส่ จนกวาดตาขึ้นไปถึงชุดเขา ทำไมสะบักสะบอมขนาดนี้ หน้าก็โทรมเสื้อกาวน์ก็ยับยู่ยี่ นี่หมอจริงๆเหรอ?"คือ ฉันเห็นหมอหายไปทั้งวันทั้งคืน คิดว่าคงหาโทรศัพท์ไม่เจอ ก็เลยซื้อมาให้"พอรู้ว่าเริ่มเป็นส่วนเกิน พยาบาลที่ยืนอยู่ข
"ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ ก็คุณ..ก็คุณน่ะ คุณ..""ฉันทำไม? ฉันอร่อยใช่ไหมล่ะ?^^""ไม่ใช่ค่ะ! ฉันแค่แปลกใจ เพราะปกติคุณไม่เคยเป็นแบบนี้"ปลายฝนไม่กล้ายอเต็มปาก เพราะถึงการกระทำที่ติณห์ทำตอนนี้มันจะดีขึ้นก็ตาม เธอก็ยังแอบหวั่นว่าเขาจะตลบหลังหญิงสาวจึงก้าวเท้าออกมารักษาระยะห่าง และติณห์นั้น ก็ดื้อดึงเดินตามทันที"ถอยไปไหนล่ะ? จะไปดีๆหรือให้ฉันบังคับ""ฉันมีนัดกับคุณลีอองแล้วค่ะ วันอื่นนะคะ" ปลายฝนรีบบอกปฎิเสธ นอกจากเธอกลัวคนอื่นเห็น..ก็แอบกลัวว่าคนตรงหน้าจะเสียชื่อด้วยแต่ไม่ยักรู้ว่าติณห์ เขาควันออกหูไปแล้ว!เพราะก่อนหน้าเธอกับลีอองก็ไปสุสานรถคันเดียวกัน คุยกันตลอดทาง แล้วนี่ยังจะนัดไปกินข้าวเที่ยงกันอีกเหรอ?! มันชักจะเกินไปแล้วนะ!"อะไรนะ! เธอกล้าปฏิเสธฉันไปกับมันหรอ?!!""ทำไมจะไม่กล้าล่ะคะ มันอยู่ที่ความพอใจของฉัน"ซีอีโอหนุ่มขบฟันกรามแน่น เพ่งมองปลายฝนไม่พอใจสุดๆ เธอกล้าปฏิเสธเขาได้ยังไง!คนแบบติณห์เคยชวนใครแบบนี้ที่ไหน! มีแต่คนมาเสนอให้เขาทั้งน้ั้น และนั่นมันทำให้ซีอีโอผู้เพียกพร้อมถึงกับเสียหลักเขารู้สึกทันที..ว่าทั้งลีอองและปลายฝนกำลังหยามเขาอยู่!"นี่ฉันอุตส่าห์ชวนเธอดีๆนะ-_-""แต่ฉั
"นี่คุณขอร้องฉันเหรอคะ?O//O""อะ..อื้มประมาณนั้น เธอจะยอมรึป่าวล่ะ-//-"ปลายฝนกระพริบตาปริบๆมองหน้าติณห์ด้วยความลังเล ไม่สิ..ไม่ลังเล แต่เธอสับสนไปหมดแล้วต่างหากผู้ชายคนนี้เป็นบ้าอะไร ก่อนหน้าไม่กี่นาทีขู่ ตอนนี้กลับมาขอร้อง ถ้าเขาโมโหอีกรอบ..เธอจะคิดว่าเขาเป็นไบโพล่าแล้วนะ!"ฉันถามตรงๆคุณเป็นอะไรรึป่าวคะ? ป่วยเหรอ? หรือมีปัญหาทางจิต?""ฉันไม่เป็นอะไรทั้งนั้น ฉันมีสติครบถ้วน ว่าแต่เธอจะ..ตกลงไหมล่ะ-//-?"ติณห์ถามอีกครั้ง ซึ่งมือเขาก็ยังจับมือปลายฝนอยู่ จนเจ้าของมืออ้ำอึ้งอยู่พักนึง และเธอก็ก้มมองมือที่จับ..มองมันอยู่อย่างนั้นนิ่งๆ..จนวูบนึง..เริ่มรู้สึกไม่แน่ใจขึ้นมาจริงๆ ว่าตัวเองจะเอายังไงกันแน่?เพราะมือเขามันอุ่น..และนุ่มมาก น้ำเสียงเขาก็อ่อนโยนชะมัดแต่เมื่อเผลอใจอ่อน..เพราะประโยคขอร้องเพียงประโยคเดียวเท่านั้น ภาพต่างๆที่ติณห์เคยทำ..ก็เด้งขึ้นมาเป็นฉากๆ!หยุด!...อย่าใจอ่อน! มีสติปลายฝน!"กินก๋วยเตี๋ยวเถอะค่ะ เส้นอืดหมดแล้ว" ปลายฝนเลือกบ่ายเบี่ยงไม่ตอบ และเธอก็ดึงมือออกจากมืออุ่นๆของติณห์ ก่อนจะก้มหน้าก้มตากินก๋วยเตี๋ยวตรงหน้าเงียบๆจนซีอีโอหนุ่มเขาหน้าถอดสีเพราะท่าทางแบบนี้เ
"เฮ้ยคุณ ใจเย็นๆ ลูกไม่เคยลำบาก..ให้ไปอยู่บ้านสวนกับพ่อได้ยังไง ไม่ได้นะคุณO_O""ทำไมคุณเต้? คุณมีปัญหาเหรอ? ถ้าลูกอยู่ไม่ได้ก็ต้องอยู่ให้ได้ ติณห์รีบเคลียร์งานที่ค้างไว้นะ และต่อไปนี้ก็ทำตัวให้ดีๆล่ะ เพราะที่ผ่านมา..ติณห์ทำแม่ผิดหวังมาก!"พอออกคำสั่งเด็ดขาดเสร็จ แพทย์หญิงก็หยิบกระเป๋าแอร์เมสเดินออกไปจากห้องทำงานทันที ก่อนที่จะทิ้งให้ลูกชายที่เงียบกริบตอนนี้ อยู่กับพ่อเพียงสองคนจนพ่อของเขาเดินมาตบไหล่เบาๆ และถามว่า.."เกิดอะไรขึ้นติณห์..บอกพ่อได้นะ""ผมบอกพ่อ พ่อจะช่วยผมได้ไหมล่ะ? พ่อกลัวเมียจะตาย แล้วตอนนี้แม่จะให้ผมไปทำสวนกับปู่แล้ว ผมจะทำอะไรได้ เฮ้อ...""ได้สิ พ่อจะช่วยสุดความสามารถ..บอกพ่อมาเถอะ พ่อกลัวเมียก็จริง แต่ก็...ไม่ใช่ทุกเรื่องนะ^^"ติณห์ได้ยินแบบนั้นก็ลอบถอนหายใจออกมา ก่อนจะเดินไปทิ้งตัวนั่งที่โซฟาเล่าเรื่องทุกอย่างให้พ่อเขาฟัง รวมถึงเรื่องเปลี่ยนตัว เปลี่ยนร่าง จนเขาตามกีดกัน ไม่ให้ลีอองจีบปลายฝนวันนี้ซึ่งไอ้เรื่องเปลี่ยนร่าง พ่อเขาได้ยินก็ถึงกับอึ้งกิมกี่ ท่านทวนถามติณห์อยู่หลายนาทีกว่าจะยอมเชื่อ"สรุปนะ...ลูกแค่ใช้วิธีผิดไป ผู้หญิงชอบผู้ชายแบบไหนรู้ไหม? ผู้ชายที่อย
เสียงครางที่ดังลอดออกมาจากลำคอ ทำให้ลิลินถอนริมฝีปากออก..แล้วเชิดหน้าขึ้นก่อนที่หมอหนุ่มจะเป็นคนไซร้ซอกคอที่ขาวและหอมอย่างตราตรึง จนหญิงสาวที่เชิดขึ้นเธอกัดปากซี๊ดกระเส่า~"คุณตัวหอม ผมชอบกลิ่นคุณ""อื้มมมม ชอบแค่กลิ่นเหรอ..?""ทุกอย่าง ไม่แน่อาจจะเป็นคุณด้วย..."ได้ยินหมอณภัทรหลุดตอบแบบนั้น ลิลินก็ยิ้มกริ่ม..ก่อนจะก้มลงไปประคองแก้มเขาขึ้น และจุ๊บที่ริมฝีปากหนึ่งทีด้วยความดีใจและจากนั้น..หญิงสาวก็ปลดสายชุดนอนสายเดี่ยวลงไปกองไว้ เธอโชว์อกอวบอิ่มที่แสนภูมิใจ เต็มๆตาหมอณภัทร บอกเลย..แสงสว่างของไฟในห้อง ที่หมอหนุ่มใช้อ่านหนังสือมาหมาดๆ มันทำให้เขาเห็นสองทรวงนั้นชัด จนละสายตาออกไปจากยอดถันนั้นไม่ได้เพราะมันสวยเหลือเกิน..และมัน..ก็ขาวราวกับหยวก ที่มีเม็ดทับทิมสีสวยๆแต่งแต้มเอาไว้หมอณภัทรมองและมอง พร้อมกับสองมือที่โอบคลึงเคล้นไปเขาค่อยๆเคล้นช้าๆ..ช้าๆอย่างใจเย็น ราวกับพินิจและสงสัย ว่ามันเติบโตเกินมือเขาได้ยังไงนะ?จนตอนนี้ปลายนิ้วซนที่อยู่ไม่นิ่ง มันเริ่มขยับไปใกล้ๆกึ่งกลาง เขาเฝ้าหยอกล้อยอดทับทิมสีหวาน จนลิลินแอ่นอกรับเร่าๆ.."อ๊ะ อื้อ~~ฉันต้องการหมอจัง""ผมก็ทำอยู่นี่ไง""ฉันต้องกา
"จริงๆคุณไม่ควรปกป้องผมด้วยซ้ำ ผมต่างหากที่ต้องปกป้องคุณ "ลิลินยิ้มกว้าง วินาทีที่ได้ยินประโยคนั้น..โลกทั้งใบของเธอก็สดใสอย่างที่ไม่เคยเป็น เธอมีความสุขราวกับตัวเองเป็นวัยรุ่นสาวๆ ที่เจอกับหนุ่มหล่อเหลาแสนดี จนเขาตกเป็นป๊อปปี้เลิฟของเธอ และเป็นแรงบันดาลใจให้ซึ่งตอนนี้..วันนี้ ในเมื่อเขาทั้งยืนยันและให้คำสัญญา ลิลินก็ตัดสินใจได้แล้วว่า วันนี้เธอจะให้คำตอบคุณลุงคนนั้นยังไงใช่..เธอจะเลือกกลับมาอยู่ในร่างของตัวเองถาวรและต่อให้ต้องเสี่ยงกับการถูกขัดขวาง เธอก็จะเลือก! เพราะเธอเชื่อว่าหมอหนุ่มคนนี้ เขามีความจริงใจ ไม่ทอดทิ้งเธอและเขาจะอยู่เคียงข้างที่เธอ ที่เป็นเธอ ไม่ใช่ยัยปลายฝนหลังจากให้คำสัญญาแก่กัน ลิลินก็ลุกขึ้นไปทำออมเล็ทง่ายๆให้หมอณภัทร ซึ่งหญิงสาวรวบผมใส้ผ้ากันเปื้อนทำอย่างพิถีพิถัน ถึงมันจะมีไหม้นิดหน่อยเพราะเธอเปิดยูทูปดูบ้าง ...แต่สำหรับมือใหม่ที่ไม่เคยแม้แต่จับตะหลิวเลยสักครั้งถือว่าทำได้ดี..จนกลิ่นหอมๆทำให้หมอณภัทรที่กำลังใส่เนคไทอยู่ตอนนี้ เขาเดินยิ้มออกมาจากห้องแต่งตัว"หอมนะ^^"หญิงสาวยิ้มดีใจเมื่อได้ยินคำชม และเมื่อเธอเงยขึ้นเห็นหมอหนุ่ม ก็เผลอจินตนาการไปถึงคู่สาม
"ไอ้อลันกูอยากแดกเหล้า เปิดห้องวีไอพีให้กูคืนนี้"(เป็นอะไรอีกวะ เอาแต่ใจชิบหายไอ้คุณชาย)"กูรู้สึกแย่ว่ะ"(อ้าว?เรื่องลิลินเหรอวะ? เออ..กูเห็นลิลินลงรูปในเฟสบุ๊คจับมือใครก็ไม่รู้ แค่มือก็หล่อแล้ว มึงแพ้ราบฮ่าๆ)"ช่างเถอะ..ไม่ใช่เรื่องลิลิน แต่เป็นเรื่องปลายฝน.."Tiin WhaleFly@สำนักงานสายการบินเวลฟาย แอร์ไลน์ ชีวิตและความรู้สึกกู โคตรเฮ็งซวยแต่จะโทษใครได้วะ กูทำตัวเองstatus ในแอพพลิเคชันสีฟ้า..ทำให้อดีตแพทย์หญิงผู้เป็นแม่ถึงกับกุมขมับ ถึงจะพิมพ์ว่าสมน้ำหน้าลูกก็เถอะ..แต่ใจนึงก็นึกเห็นใจเขา"คุณเต้ อันติง ดูติณห์ตั้งสเตตัสสิ-_-"แม่ของติณห์ส่งสมาร์ทโฟนให้ลูกสาวและสามีสีหน้าเคร่งเครียด แต่ผู้รับไปถือกลับอมยิ้ม..แล้วหัวเราะออกมา"ฮ่าๆ ไม่เคยเห็นพี่ติณห์อารมณ์นี้เลย ขนลุกมาก""-_- อะไรอันติง""ไม่อะไรหรอกค่ะ แต่มันจริงนะคะแม่ ขนาดโมโหที่พี่ลิลินงี่เง่าแทบตาย พี่ติณห์ยังไม่เพ้อในเฟสบุ๊คเลย แปลกแหะ..เป็นอะไรของเขา""อกหักละมั้ง" พ่อของติณห์พูดออกมาลอยๆ แต่มันกลับดึงความสนใจภรรยา จนท่านหันขวับไปถามทันที"อกหัก? ทำไมคุณ? ฉันงงไปหมดแล้ว เจ้าติณห์อกหักจากผู้หญิงคนไหนกันแน่" ตอนนี้อันติงผู
พรวิเศษที่ตัวเองได้มา เด็กน้อยไม่รู้ตัวเลยสักนิด เขาเอาแต่คิดว่าตัวเองเป็นฮีโร่ โม้กับปาป๊าว่าตัวเองเก่งที่สามารถช่วยอันอันไม่ให้วิ่งชนโต๊ะได้จนกลับมาจากเกาะของครอบครัว ลิลินก้พาพร้อมไปทำบุญครั้งยิ่งใหญ่ ต่อให้มันจะเป็นพรวิเศษที่ได้มา...แต่เธอก็ไม่สบายใจอยู่ดี "หนูกังวลอะไรอยู่เหรอ?" เมื่อถวายสังฆทานเสร็จ พระสงค์ที่รับไปก็ไถ่ถามขึ้นมา ทั้งที่ลิลินเอง..ยังไม่ได้บอกเล่าเรื่องต่างๆ เกี่ยวกับลูกชายเธอเลยด้วยซ้ำ"คะ?..ถามหนูเหรอคะ?" หญิงสาวถามและชี้ที่ตัวเองงุนงง"ใช่ หนูนั่นแหละ""ค่ะกังวลนิดหน่อย คือ..อยู่ๆลูกชายหนูก็แปลกๆ เขาหายตัวได้ ไม่สิ..หนูไม่รู้จะอธิบายยังไงค่ะหลวงพ่อ พูดไม่ถูก""หลวงพ่อรู้แล้ว ถึงได้ถาม..ว่าทำไมหนูต้องกังวลกับเรื่องนี้ ลูกชายหนูเป็นคนดี วาสนาดีและมีบุญมหาศาล เขาได้พรวิเศษนั้นมา มันจะช่วยปกป้องเขาและคนอื่นๆอีกมาก"ลิลินเม้มปากบางๆของเธอแล้วพยักหน้าตาม ก่อนจะพนมมือขึ้นอีกครั้ง และตัดสินใจพูดบางสิ่งบางอย่าง ที่เธอกำลังอัดอั้นกับหลวงพ่อ"แต่หนูห่วงว่าเขาจะแวบไปตรงนู้นตรงนี้ แล้วเกิดอันตราย ถ้าเลือกได้...หนูอยากให้ลูกชายเป็นคนธรรมดาปกติ หลวงพ่อพอจะช่วยได้มั้ยคะ?""ไ
3 ปีต่อมา..เสียงคลื่นกระทบฝั่ง แสงแดดยามเช้า กลิ่นอายของทะเลที่พัดเข้ามากระทบหน้าตามแรงลม ทำให้หญิงสาวที่นอนกินลมชมบรรยากาศ ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขลิลินทอดมองไปที่ทะเลกว้าง...มองไปที่เกลียวคลื่นกระทบฝั่ง...ซ่า ซ่าแต่ระหว่างนั้นหางตาของเธอ ก็มองลูกชายและหลานๆ ที่กำลังนั่งก่อกองทรายกันริมหาดด้วย"ห้ามโยนทรายนะลูก ยังไม่ทานมื้อเช้าเลย เดี๋ยวอาบน้ำใหม่นะ-_-""ได้เลยๆมาม๊า^^"แหมะ! หมดกัน ไม่ทันขาดคำ..ลินินก็กุมขมับ และลุกขึ้นจากเตียงชายหาดทันที เพราะพอบอกจบเท่านั้น..ลูกชายวัยสามขวบของเธอ ก็ปั้นทรายก้อนโต โปะ!เข้าที่หัวสาวๆที่นั่งเล่นอยู่จนหมอณัทร..ที่กำลังเดินออกมาจากตัวบ้าน เห็นหญิงสาวก้าวสามขุมไปหาลูก เขารีบตะโกนตามหลังทันที"ลิน! ไม่ว่าลูกนะ..ค่อยๆสอน~~""รู้แล้วหมอ! โอ๋กันจริงๆเลย" ลิลินบ่นอิบ ก็เดินไปหยุดที่ลูกชายและหลานสาว ก่อนที่ทั้งสามจะเงยขึ้นทำตาปริบๆมองลิลินราวกับเธอเป็นนางพันธุรัตน์ "พร้อม เล่นแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะลูก ไปแกล้งอันอันกับปลายฝันได้ยังไง ม๊าบอกเมื่อกี้ไม่ได้ยินใช่มั้ย>ลิลิน ไม่ดุลูก~" หมอณภัทรตะโกนบอกอีกครั้ง"เออ รู้แล้วหมอ! ไม่ได้ดุ!""ก็..ก็มาม๊าบอกช้
ตอนนี้รอยยิ้มของติณห์กำลังจางหายไป เพราะน้ำตาลูกผู้ชายของเขา..กำลังเอ่อออกมาท่วมท้นพิธีกร : เห็นมั้ยคะ..ว่าบางครั้งความรักก็ไม่ได้เริ่มต้นด้วยความสวยงามเสมอไป แต่ตอนนี้เจ้าบ่าวของเราดูท่าจะไม่ไหวแล้วนะคะ คุณติณห์คะ..ว่าไงบ้าง^^แล้วปลายฝนก็ส่งไมค์ให้ทันที ก่อนที่จะเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาที่ไหลลงมาของซีอีโอหนุ่มดูซิ คุณซีอีโอเขาอ่อนไหวอีกแล้ว...ร้องไห้อีกแล้ว..ติณห์ : ผมก็..อยากขอบคุณปลายฝนที่ให้โอกาสผม แล้วผมสัญญาครับ ผมจะรักษาโอกาสนี้ให้ดี...หลังจากวันนี้จะไม่มีใครมาแทนที่ปลายฝน และผมสัญญาว่าจะเป็นสามีที่ดี เป็นพ่อที่ดี เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี จะรักและดูแลเธอคนนี้จนแก่เฒ่า ขะ..ขอบคุณครับมีคำพูดมากมายที่เขาอยากพูด แต่หลังๆเสียงติณห์เริ่มสั่นเครือจวนไม่ไหว เขาจึงรีบตัดบทไว..ทิ้งท้ายด้วยคำขอบคุณพิธีกร : หวานชื่นมากเลย อิจฉา~ แต่งานวันนี้มีโยนช่อดอกไม้ด้วยนะคะ เพื่อนเจ้าสาวคนไหนอยากได้ช่อดอกไม้บ้างเอ่ย^^ไม่มีใครตอบ เพราะเพื่อนเจ้าสาวที่มาก็ท้องกันหมด และถ้าได้มาแย่งชิงช่อดอกไม้ของปลายฝน มีหวังได้ล้มตึงกันแน่ แต่เมื่อช่อดอกไม้ ถูกยื่นให้เจ้าสาวอย่าปลายฝนโยนเท่านั้นแหละเธอก็ถือมันเด
"เกี่ยวอะไรกับลีออง!" คนเป็นแม่ถามลูกทั้งสอง แต่ไม่มีใครตอบ เพราะติณห์กับอันติงเอาแต่จ้องหน้ากันตั้งแต่เกิดมาจนโต ทั้งคู่ไม่เคยมีปากเสียงกันเลยด้วยซ้ำ...ครั้งนี้ครั้งแรก และที่ผ่านมา..ติณห์รักน้องห่วงน้องแค่ไหน..ใครๆก็รู้"ไม่ใช่มัน แล้วจะเป็นใคร?! อย่าคิดว่าพี่ไม่รู้นะ! ว่าอันติงชอบมัน"อันติงเบิกตากว้าง มองหน้าพี่ชายตกใจมาก แต่สักพักก็รีบเก็บอาการ โดยยกมือกอดอกเชิดหน้าขึ้นทันที"ทำไมคะ?! แค่เคยชอบเคยปลื้มเท่านั้น! แต่เราไม่ได้มีอะไรกัน พี่ติณห์คิดว่าชีวิตหนูจะไม่มีผู้ชายคนอื่นเลยรึไง ไม่ได้ลีอองผู้ชายคนอื่นก็มีตั้งเยอะ!""อันติง!!"เสียงตวาดลั่น ทำให้หญิงสาวที่ยืนกรานเถียงถึงกับนิ่ง เธอไม่ได้ตกใจหรอก แต่ใครดุด่าว่ายังไง..มันก็ไม่รู้สึกปวดใจเท่ากับพี่ติณห์ของเธอจนตอนนี้อันติงน้ำตาไหลออกมาอาบแก้ม และค่อยๆลดมือสองข้างไปกำแน่นข้างลำตัวเธอเหนื่อยกับปัญหาเหลือเกิน และมันจะไม่ไหวแล้ว"ฮึกๆอันติงขอโทษ...อันติงคิดว่ามันแค่สนุก ขำๆ ฮือๆแต่ทั้งหมดอันติงป้องกันนะคะ ไม่รู้ว่าพลาดได้ไง อันติงขอโทษค่ะพี่ติณห์ ขอโทษนะคะ ฮือๆ"หญิงสาวยกมือไหว้พี่ชายสะอื้นไห้ตัวงอ จนซีอีโอหนุ่มที่เดือดดาลเริ่มใจอ
"ปลอมมาก-_-^""อะไรเหรอคะ? เพชรปลอมเหรอคะ?" เมื่อปลายฝนถาม ลิลินก็วางมือถือที่เปิดแอพพลิเคชันเฟสบุ๊คลงบนโต๊ะ ก่อนเธอจะเขี่ยมันด้วยปลายนิ้วชี้ จนโทรศัพท์จนไถล~ฟรึบ! ไปหยุดตรงหน้าปลายฝนแล้วตอนนี้หญิงสาวที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก็งุนงง หยิบมันขึ้นมาดูด้วยความสงสัยอ๋อ รูปถ่าย..หมอณภัทรกับติณห์ ที่ทำตัวเผลอๆและอุ้มตุ๊กตาเด็กอาบน้ำที่โรงพยาบาล"เธอดูสิ..ปลอมมาก ทำเป็นเผลอถ่าย..แต่อัพรูปลงเฟสตัวเอง หึหึ-_-" ลิลินบอกย้ำแล้วหัวเราะเบาๆออกมาจนปลายฝนเงยขึ้นถามว่า.."ถ้าไม่ปลอม..มันจะเป็นยังไงเหรอคะ?" "เธอเนี่ย ไม่ทันผู้ชายเลยนะ..ฉันน่ะแปลกใจตั้งแต่ท้องแล้ว หมอณภัทรเคยลงรูปที่ไหน? แต่ทุกวันนี้ทำอะไรก็ลง แถมยังอ้อนฉันว่าอยากมีลูกตั้งสี่คนอีก! ""สี่คน!! พี่ณภัทรที่โลภมากขนาดนั้นเลยเหรอคะO_O""ระวังไว้เถอะ สองคนนั้นอยู่ด้วยกัน..ต้องย้ายมาอยู่อุดมการ์ณเดียวกันแน่ ฉันสี่คนเธออาจจะแปด เพราะพี่ติณห์เวอร์จะตาย"เวอร์...เวอร์....สุดจะเวอร์เลย แค่เห็นรูปที่ลิลินให้ดูไม่เท่าไหร่ แต่เมื่อปลายฝนเลิกงานกลับถึงบ้านติณห์ เธอก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็นในห้องโถงลังสีน้ำตาลเกือบยี่สิบกล่องวางเรียงเป็นตับ! ขณะที่แม่
เมื่อได้รับอนุมัติจากธนาคารประจำบ้าน ติณห์ก็จัดการดิวบริษัทแอร์บัสทีี่ฝรั่งเศษทันที ซึ่งบริษัทแอร์บัสนี้เป็นบริษัทผลิตเครื่องบินยักษ์ใหญ่ จากการรวมทุนของกลุ่มประเทศฝั่งยุโรป ซีอีโอหนุ่มสั่งเครื่องบินเพิ่มสองลำ เป็นเครื่องบินAirbus-A320(-200) รุ่นฮิตบินภายในประเทศหรือแถบเอเชีย Rangeหรือพิสัยการบินราวๆ6,150 กิโลเมตร แลนด์ที่แดนอาทิตย์อุทัยอย่างญี่ปุ่นได้สบายซึ่งติณห์วุ่นวายเจรจากับบอร์ด และบริษัททางฝรั่งเศสจนถึงเย็น ก่อนที่จะสั่งให้โรงงานพ่นสีพิเศษที่เขาจะทำเซอร์ไพรส์ปลายฝนอีกด้วย"เรียบร้อย! ช่วยก็อปปี้เอกสารสั่งซื้อส่งให้บอร์ดบริหารทุกคนด้วยนะ^^""ได้ค่ะคุณติณห์^^" เลขารับแฟ้มไปด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะก้มหน้าก้มตาเดินออกไปหลังจากมีเป้าหมาย..ทุกๆวันของติณห์ก็ทำงานอย่างหนัก อาจจะมีแพ้ท้องบ้างเวียนหัวบ้าง แต่อาการเหล่านั้นมันก็ค่อยๆทุเลา เมื่อเขามองผ่านและพยายามอุดอู้อยู่กับงานอย่างเดียวและที่เป็นแบบนี้ ซีอีโอหนุ่มไม่ได้เฉยเมยต่อลูกและเมียอะไรทั้งนั้น เขาแค่อยากให้ของขวัญปลายฝนกับลูก และเร่งทุกอย่างให้เสร็จทัน เพื่อจะได้มีเวลาเตรียมงานแต่งงานที่ใกล้จะมาถึงนี้"เหนื่อยชิบ" ทันทีที่ติณห์ถึ
อันติงคิดแบบนั้น ก็รีบลุกขึ้นคว้ากระเป๋าสะพายข้าง ก่อนจะหันไปบอกกับแม่ที่นั่งงุนงงฝั่งตรงข้ามทันที"พอดีคืนนี้มีติวหนังสือค่ะ ไว้เรืิ่องชุดอันติงจัดการเอง ขอตัวไปโรงพยาบาลก่อนนะ สวัสดีค่ะ""อ้าวอันติง รีบไปไหนลูก" ขณะที่อันติงกำลังวิ่งออกไปจากห้องอาหาร พ่อก็เดินลงบันไดมาพอดี แต่ทั้งนี้หญิงสาวไม่ตอบ เธอรีบไปที่โรงรถและขับรถมินิคันเล็กนั้นออกไป"คุณเต้ ฉันว่าอันติงแปลกๆ""อืม..ผมก็คิดว่าแปลก ลูกอ้วนขึ้น..สงสัยอ่านหนังสือดึกกินดึก^^""ไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิ แต่ลูกสติสตังไม่มีเลย ไม่รู้ว่ามีเรื่องเครียออะไรรึป่าว-_-?""เครียดที่อ้วนมั้งครับ" แล้วทุกคนก็หันมองไปที่พี่ชายคนโตของบ้านที่เดินเข้ามาร่วมโต๊ะอีกคน ขณะที่เขาพาดเสื้อสูทไว้ที่เก้าอี้ และนั่งลงข้างๆปลายฝนด้วย"ก็น่าจะใช่ พักนี้อันติงอ้วนจริงๆ...สงสัยต้องเร่งให้ลดก่อนวันงานแต่งแล้วล่ะ"เท่านั้นแหละซีอีโอหนุ่มก็วางแก้วกาแฟลงทันที ก่อนที่จะมองหน้าแม่กับปลายฝนสลับกันก็เขายังไม่รู้เรื่องฤกษ์ ไม่รู้อะไรสักอย่าง!"เดี๋ยวนะ..แล้วงานแต่ง ได้ฤกษ์แล้วเหรอครับ?""อืม..อีกสองเดือน เราก็เตรียมตัวได้แล้ว-_-"บนรถ"ตั้งสองเดือน มันนานเกินไป!" ที่โต๊ะอ
พิธีกร : แสดงว่าคุณลิลินก็ไม่ได้ปรับอะไรเลยใช่มั้ยคะลิลิน : ไม่หรอก..ฉันปรับค่ะ พอหมอเขาพูดแบบนั้นฉันเองก็ไม่อยากให้เขาเหนื่อยใจ ฉันพยายามปรับอะไรที่ปรับได้ เช่นเรื่องเข้าครัว เรื่องนิสัยใจร้อนของตัวเอง ฉันก็พยายามปรับๆลดๆมันลงบ้าง พิธีกร : แหม ก็เพราะรักและแคร์ใช่มั้ยคะ? เอาล่ะค่ะ เรามาฝั่งเจ้าบ่าวบ้าง..^^พิธีกรเว้นช่วงครู่นึง เมื่อลิลินก้มเช็ดน้ำตาและส่งไมค์คืนให้หมอณภัทร ก่อนที่จะเปิดกระดาษสคริปต์อ่าน และถามเขาว่า..พิธีกร : คุณหมอ...พูดจริงหรือเปล่าคะ? ที่บอกว่ารับได้และไม่ให้คุณลิลินเปลี่ยนอะไร?ลิลินหันขวับมองหน้าพิธีกรทันที ที่เธอพูดไปเมื่อกี้มันไม่มีความหมายเลยรึไง เดี๋ยวเถอะ.. หมอณภัทร : พูดจริงครับ แต่มันก็เป็นคำพูดที่เป็นจิตวิทยาด้วย การที่เราจะเปลี่ยนใครสักคนจริงๆมันไม่จำเป็นต้องพูดหรือสั่ง เราแค่ทำให้เธอรู้สึกรัก..จนรู้ว่าต้องทำเพื่อเราเท่านั้น แต่ทั้งนี้ผมก็รับได้จริงๆนะครับ เพราะผมรักผู้หญิงคนนี้ไปแล้ว..ไม่ว่าเธอจะบอกว่าตัวเองนิสัยไม่ดี หรือไม่เป็นงานบ้าน ผมก็รัก^^ทุกคำ..ทุกประโยค..ลิลินตื้นตันมาก เธอมองชายหนุ่มที่ตัวเองรักทั้งน้ำตา และตอนนี้ก็ไม่สนว่าเครื่องสำอา
"ผมไม่รู้ น้ำตามันไหลเองTT""อะไรเนี่ย" หมอณภัทรงงงวยขนาดหนัก เขาหันซ้ายหันขวามองคนอื่นๆทำตัวไม่ถูกที่ติณห์เป็นแบบนี้เขาเคยเห็นคนไข้บางคน..สามีแพ้ท้องแทนก็จริง แต่ไม่คิดว่าจะเห็นว่ามีคนอ่อนไหว ถึงขั้นร้องไห้แทนเมียได้ตลกดีว่ะ"หมอทำอะไรพี่ติณห์น่ะ-_-"ลิลินเดินมาถาม เมื่อเห็นซีอีโอหนุ่มพยายามเช็ดน้ำตาตัวเอง และถ้าแฟนของทั้งคู่ไม่ท้องไส้.. มองเผินๆเธอคิดว่าคู่รักชายชายกำลังทะเลาะกันนะเนี่ย"ผมไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย" หมอณภัทรตอบ แล้วเหลือบมองติณห์เป็นระยะ เพราะชายหนุ่มเป็นเอามากเหลือเกิน ถึงป่านนี้น้ำตาก็ยังไม่หยุดไหล"ไม่มีอะไรลิน น้ำตาพี่ไหลเอง..พี่แพ้ท้องแทนปลาย ฝนน่ะ ""อ๋อ..ค่ะ แหมแพ้ท้องอ่อนไหวแทนขนาดนี้ ปลายฝนสบายเลยเนอะ""อืม T_T"ตอบทั้งน้ำตาก็ว่าได้ ไม่ว่าจะได้ยินประโยคอะไรที่กระทบกับความรู้สึก ซีอีโอหนุ่มก็น้ำตาไหลพราก จนผ่านไปสักพักผู้ใหญ่มาครบ ทุกคนก็ได้มานั่งรวมตัวกัน และเขากับปลายฝนก็นั่งพับเพียบต่อหน้าผู้ใหญ่ทั้งสี่ที่ตอนนี้...มีพ่อแม่ของติณห์ พ่อแม่บุญธรรมของปลายฝน และสักขีพยานก็คือลิลินกับหมอณภัทร รวมถึงพี่สาวคนโตอย่างพี่ปลายฟ้าด้วย"ผมอยากขอโทษที่ล่วงเกินปลายฝนครับ