หน้าหลัก / มาเฟีย / Bompวิศวะมาเฟีย / ตอนที่ 5 จนเช้า... (nc)

แชร์

ตอนที่ 5 จนเช้า... (nc)

ผู้เขียน: คุณดอกไม้
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-29 13:09:05

จนเช้า...

“กรี๊ดดดด” แม้เขาจะถูไถกับน้ำหวานเยิ้มเพื่อลดการเสียดสีแล้ว แต่ความเจ็บก็ต้องเกิดขึ้นอยู่ดี

เฟร์ย่ากัดฟันแน่น เม้มปากจนเป็นเส้นตรง ร่างกายสะท้านสั่น ร่องสวาทเริ่มผลิตน้ำหวานออกมามากขึ้น

“ครั้งแรก?” บอมพ์แปลกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

เขาคิดว่าหญิงสาวตรงหน้าคงไม่ใช่ครั้งแรกเพราะโตมาจนขนาดนี้แล้ว วัยรุ่นสมัยนี้ไม่มีใครเก็บรักษาความบริสุทธิ์จนถึงวันแต่งงานหรอก แต่ถึงจะรู้แบบนั้นแต่ฤทธิ์ของยาก็ทำให้เขาหยุดหรือเบาลงไม่ได้

เขากดสะโพกเข้าหาเธออย่างหนักหน่วง เนิบนาบช้าๆจนร่างเล็กเกร็งไปทุกสัดส่วน เพราะตอนนี้ช่องรักของเธอบีบรัดกายแกร่งของเขาแน่นจนเขาแทบขยับไม่ไหว หากขยับมากเกินไปเขาจะเสร็จก่อน

เขาก้มลงประกบปาก ลิ้นอุ่นลากเลียไปตามริมฝีปากสาวที่เม้มปิดสนิทให้เผยอออกรอรับลิ้นเขาเพื่อลดอากาาเกร็งให้เธอผ่อนคลาย

ปึก!

“กรี๊ดดดดด” เสียงกรีดร้องลั่นดังออกมาอีกครั้ง แต่ดังอยู่ในลำคอเท่านั้น เล็ดลอดออกมาไม่ได้ เพราะปากของเธอโดนปากของเขาปิดไว้ ด้วยความเจ็บปวดตรงน้องสาวของเธอเหมือนใครเอามีดมากรีด เมื่อแก่นกายหนุ่มที่มีขนาดใหญ่กดเข้ามาในร่างกายจนมิดโคนในทีเดียว

เขาแ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 6 จ่อหัว... (1)

    จ่อหัว... ช่วงสายของวันต่อมา... “อืมมม” ร่างบางขยับเล็กน้อย เฟร์ย่ารู้สึกตัวตื่นลืมตาขึ้นมอง ความรู้สึกหนักๆอยู่ที่ช่วงท้องเหมือนมีอะไรพาดผ่านท้องของเธอไว้ เฟร์ย่าค่อยๆกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับรับแสง ก้มลงมองที่ท้องพบกับท่อนแขนแกร่งของชายหนุ่มตัวโตคนเมื่อคืนที่เธอรู้จักดี คนที่เธอแอบชอบ คนที่เธอแอบรัก และใฝ่ฝันคอยวิ่งตามมาตลอด ตอนนี้เขาคนนั้นนอนหลับตาพริ้มอยู่ข้างๆเธอ แต่เขากลับไม่ได้ชอบเธอหรือเอ็นดูเธออย่างที่เธอหวัง เพราะตลอดเวลาหลายสิบปีที่ผ่านมา เขาเอาแต่หนีหน้า หลบหน้า บอกว่าเธอคือตัวน่ารำคาญ เฟร์ย่าพยายามขยับตัวเล็กน้อย เพื่อลุกออกจากเตียงโดยที่ไม่ให้คนตัวโตรู้สึกตัว แต่การขยับตัวแค่เพียงนิดเดียว ความเจ็บปวดร่างกายของเธอ มันวิ่งแล่นแผ่ไปทั่วทั้งร่าง โดยเฉพาะส่วนใจกลางความสาวที่รู้สึกเจ็บ และแสบแปร๊บจนเธอเผลอกัดปาก เพื่อสะกดความเจ็บไว้แน่น ร่างบางค่อยๆแกะท่อนแขนหนักออกเบาๆไม่ให้เขารู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เธอต้องออกไปจากที่นี่ก่อนเขาจะตื่น เพราะถ้าเขาตื่นขึ้นมาตอนที่เธอยังอยู่ตรงนี้ เขาต้องเกลียดเธอมากขึ้นอีกแน่ๆ เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมันคือความผิดพลาดของเขาและ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-29
  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 7 จ่อหัว (2)

    จ่อหัว (ต่อ) “ขึ้นรถ!” ได้ยินแค่นั้น ทั้งสองคนที่อยู่นอกรถก็หันหน้ามามองกัน เพราะไม่รู้ว่าคนที่อยู่ในรถสั่งนั้นหมายถึงใครเขาหรือเธอ เบย์หันไปมองคนในรถแล้วชี้มาที่ตัวเอง “ผม?” “อย่าสำคัญ!” เสียงห้วนตอบมาทันทีที่เบย์ถามขึ้น “อ้าว ไอ้พี่!” เบย์ทำท่าจะเอาเรื่อง “จะขึ้นดีดี หรือจะให้ลงไปลาก” เสียงดุดังมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ทั้งสองรู้ดีว่าหมายถึงใคร เฟร์ย่าหันไปมองหน้าเบย์เหมือนอยากจะถามว่าเธอควรทำอย่างไรดี จะขึ้นไปดีไหม เบย์เลยได้แค่พยักหน้าเป็นเชิงบอกว่า ขึ้นไปเถอะไม่มีอะไรหรอก เฟร์ย่าเอื้อมมือไปเปิดประตูรถและก้าวขึ้นไปนั่งข้างคนขับอย่างหวาดๆ “จะพาไปไหน ให้คนมาเอารถน้องเฟร์กลับไปด้วยนะ” เบย์บอกพี่ชายแค่นั้น แต่ดูเหมือนพี่ชายของเขาจะไม่ฟังเอาแต่มองไปด้านหน้าเตรียมจะออกรถไป “พี่เบย์! พี่ต้องบอกว่าอย่าทำอะไรน้องเป็นห่วงน้องสิ นี่อะไรห่วงรถของน้อง” เฟร์ย่าพูดด้วยหน้าตาบูดบึ้งเบาๆกลัวคนข้างๆได้ยิน เธอคิดว่าเพื่อนรุ่นพี่คนสนิทจะห่วงรถที่เธอขับมามากกว่าตัวเธอ เพราะรถคันนี้เขาเป็นคนซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อปีที่แล้ว “เอาน่า อิพี่นี่มันไม่ทำอะไรเราหรอก” ว่าจบ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-29
  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 8 หวง! (1)

    หวง! รถสีขาวแล่นมาจอดหน้าตึกแห่งหนึ่งย่านการค้า ผู้คนพลุกพล่าน ตึกแห่งนี้เป็นตึกไม่ใหญ่มากนัก มีขนาดปานกลาง ถูกเช่าเป็นสตูดิโอไว้ถ่ายสินค้าแบรนด์ต่างๆหรือถ่ายนางแบบเพื่อโปรโมทสินค้าโดยเฉพาะ หญิงสาวร่างบอบบางก้าวลงจากรถด้านคนขับซึ่งมียามมาเปิดประตูรถให้และต้องทำหน้าที่นำรถเข้าไปจอดที่จอดรถของลูกค้าวีไอพี เฟร์ย่าก้าวลงจากรถเพื่อเข้าไปในตึกดังกล่าว วันนี้เธอได้รับงานถ่ายแบบชุดว่ายน้ำที่ค่อนข้างวาบหวิวมาก เธอรับจ๊อบพิเศษที่นอกเหนือจากแบรนด์ของรัญดา คุณย่าของเธอที่เธอเป็นนางแบบในสังกัด วันนี้เธอรับพิเศษ ไม่ใช่ว่าเธอนั้นขัดสนเรื่องเงินทอง แต่เธอคิดว่ามันคือการหาประสบการณ์และเป็นงานที่เธอชอบ ช่วงนี้แบรนด์รัญดาไม่ค่อยมีงานเธอจึงแวบออกมารับงานนอกได้ และอีกสิ่งหนึ่งที่เธอชอบก็คือ การถ่ายแบบนุ่งน้อยห่มน้อย วาบหวิว ยิ่งน้อยชิ้นมากเท่าไรเธอยิ่งคิดว่ามันคือการท้าทาย เธอจึงกลายเป็นนางแบบที่หลายๆบริษัทต้องการตัว เพราะความกล้าของเธอที่น้อยคนจะรับงาน บวกกับความสวย ขาว หุ่นดี เพอร์เฟคทุกอย่างแล้ว ยิ่งเป็นที่ต้องการของหลายแบรนด์ เฟร์ย่าก้าวเข้ามาในสตูดิโอพบว่าทุกคนกำลังจัดเตรียม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-29
  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 9 หวง! (2)

    หวง! (ต่อ) เฟร์ย่ารับสายยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไร เสียงที่เธอคุ้นเคยก็ถามมาทันที เธอตอบเขาไปถึงจุดที่เธออยู่ในตอนนี้ เมื่ออีกฝ่ายรับรู้คำตอบที่ตัวเองต้องการแล้วก็ออกคำสั่งทันทีห้ามให้เธอไปไหน ให้รออยู่ตรงนี้ เธอจะไปหาเบย์ก็ไปไม่ได้ ไม่นานรถสีดำสนิทคันเดิมก็พุ่งมาจอดอยู่ด้านหน้าของเธออย่างแรง เสียงเบรคดังลั่น ทำเอาหญิงสาวตกใจหัวใจแทบร่วงไปอยู่ที่พื้น กระจกรถสีดำนั้นเลื่อนลงเผยให้เห็นว่าใครคือ คนขับรถ “ขึ้นมา” สิ้นเสียงของเขา เฟร์ย่าได้สติรีบลนลานเปิดประตูรถเข้าไปนั่งในรถทันที “พี่บอมพ์จะพาเฟร์ไปไหนคะ” เฟร์ย่าถามขึ้นทำลายความเงียบที่น่าอึดอัดในรถ “ไปที่ชอบ” เขาตอบกลับอย่างสั้นๆ “ใครชอบคะ เฟร์ชอบหรือพี่ชอบ” คนตัวเล็กหันไปถามด้วยหน้าตาใสซื่อ “ฉัน!” “ถ้าพี่จะไปที่ชอบที่ชอบของพี่ งั้นเฟร์ไม่ไปได้ไหมคะ เฟร์ไม่อยากชอบด้วย” “ไม่ได้ ฉันอยู่ที่ไหน เธออยู่ที่นั่น ลืม?” “ไม่ลืมค่ะ แต่จะให้เป็นแบบนั้น ทำไมไม่เอาเชือกมามัดติดกับตัวเลยล่ะคะ” “อย่าท้าทายอำนาจมืด!” เขาพูดแบบนั้น เพราะเขาสามารถทำแบบนั้นได้แน่นอน อย่าได้ท้าทายอำนาจมืดของเขาถ้าไม่อยากลองดี เธอเลยต้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-29
  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 10 หึง

    หึง “หน้าตาสดใสดีนะ มีอะไรดีดีหรือไง” เบย์เอ่ยถาม คนตัวเล็กที่นั่งเรียนอยู่ข้างๆอย่างตั้งใจ “อะไร ไม่มีอะไรสักหน่อย” เฟร์ย่าปฏิเสธ สายตายังคงมองไปด้านหน้าตั้งใจเรียนจดงาน เธอย้ายเข้าไปอยู่คอนโดเดียวกับเขาแล้วก็จริง แต่ไม่ได้บอกให้ใครรู้ และเขาก็ไม่ค่อยได้อยู่คอนโดตรงกับเธอเท่าใดนักในช่วงนี้ เพราะดูเหมือนเขาจะงานยุ่ง ทั้งเช็คของที่โกดังสินค้าของเขา งานที่คลับ และงานเรียน เขากลับมาเธอก็หลับไปแล้ว ตอนเธอจะไปเรียน เขาก็ยังหลับอยู่เธอเลยไม่กล้าจะปลุกเขา “เหรออออ” เบย์ลากเสียงยาวแบบไม่เชื่อ “อะไร อย่ามาไม่เชื่อนะ” “คืนนี้ไปคลับนะ พี่คีย์และลุงๆป้าๆรหัสเลี้ยง ให้พี่ไปรับที่คอนโดไหม” เบย์เอ่ยถามขึ้น “ไม่ต้องๆ เดี๋ยวเฟร์ขับรถไปเอง” เฟร์ย่ารีบปฏิเสธ กลัวเขาจะรู้ว่าเธอไม่ได้อยู่คอนโดตัวเอง “ไม่กลัวเมาแล้วขับรถกลับเองไม่ได้เหรอ” เบย์ยังคงถามด้วยความสงสัย “ไม่กินจนเมาหรอกวันนี้ จะกินเบาๆ” “เฟร์ย่า เรามีอะไรไม่ได้บอกพี่ บอกมา!” เบย์เค้นเสียง ต้องการคำตอบ “ไม่มี” คนตัวเล็กหันมามองแวบหนึ่ง ก่อนหันกลับไปที่กระดานตามเดิม “จะบอก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-29
  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 11 อ่อยฉันสิ (nc)

    อ่อยฉันสิ (nc) “อ่อยฉัน ทำให้ฉันเชื่อว่าเธอไม่ได้อ่อยไอ้รุ่นพี่นั่น” เขาสั่งเธอ ก่อนจะถอยออกไปนั่งที่เบาะคนขับของตัวเอง เอาหลังพิงประตูรถไว้อย่างนั้นด้วยท่าทางเหมือนรอให้เธอทำอะไรบางอย่าง “อ่อยยังไงคะ เฟร์ทะ...ทำไม่เป็น” “ทำในสิ่งที่เธออยากทำ” “เฟร์ไม่ได้อยากทำสักหน่อย” “จะทำไหม” เขาถามย้ำอีกครั้ง “ทำไม่เป็นค่ะ” เธอบอกกับเขาตรงๆ เพราะเธอไม่เคยทำมาก่อน เขาก็เชื่อในสิ่งที่เธอพูด เพราะเธอคงจะทำไม่เป็นจริงๆเพราะว่าคืนนั้นที่เขาโดนวางยานั่นก็เป็นครั้งแรกของเธอ “ดื่มน้ำในแก้วนั้น แล้วจะทำเป็น” เขาบอกเฟร์ย่า แล้วชี้ไปที่แก้วน้ำที่ตั้งอยู่ในช่องหน้ารถ ร่างบางยื่นมือไปหยิบขึ้นมาเปิดดื่มทันที “ไม่เห็นจะอยากทำเลยค่ะ” เฟร์ย่าดื่มเสร็จก็เอ่ยถามเขาอีกครั้ง เมื่อไม่เห็นจะรู้สึกอะไรแปลกไปจากตอนแรกเลย “มานี่” บอมพ์สั่งเธออีกครั้ง ให้เข้าไปหาเขาด้วยท่าทางที่ยังเอาหลังพิงประตูรถไว้อยู่ เฟร์ย่ายอมทำตามอย่างว่าง่ายโดยไม่ได้คิดอะไร ร่างบางค่อยๆเข้าไปหาชายหนุ่มด้วยท่าคลานเข้าไปหา ใบหน้าของเธอใกล้กับใบหน้าคม ก่อนที่ริมฝีปากหยักจะฉกเข้าประกบริมฝีปากบางทันที สองริมฝีปา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-29
  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอตที่ 12 จะลบเองหรือจะให้ฉันลบให้?

    จะลบเองหรือจะให้ฉันลบให้? ครืดดดด ครืดดดดด เสียงมือถือเครื่องดำสั่นเลื่อนไปตามแรงสั่นสะเทือนอยู่บนโต๊ะหัวเตียง มือหนาที่นอนอยู่บนเตียงหนาค่อยๆเอื้อมไปหยิบขึ้นมาแล้ว...กดตัดสาย! พร้อมกับวางมันทิ้งไว้ที่เดิมอย่างแรง เพราะมันรบกวนการนอนของเขา ครืดดดดด ครืดดดดด เสียงสั่นดังขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ได้รับการกดตัดสาย แต่มือเล็กเอื้อมไปหยิบขึ้นมากดรับแล้วกรอกเสียงงัวเงียใส่ปลายสายแทน “ฮัลโหล ใครคะ วันนี้ไม่มีเรียน ไม่มีธุระอะไรสำคัญแค่นี้นะคะ” เฟร์ย่ากรอกเสียงใส่ กำลังจะตัดสาย แต่ปลายสายห้ามไว้เสียก่อน ‘อย่าวาง ถ้าวางฉันจะเอาเรื่องพวกเธอไปบอกแม่ๆ’ เสียงของเบย์ดังขึ้นห้ามการตัดสายของเฟร์ย่า เพื่อนรุ่นน้องคนสนิทที่เปรียบเสมือนน้องสาวคนละพ่อคนละแม่ของเขา “พี่เบย์ มีอะไรอ่ะ รบกวนการนอนมากเลยเนี่ย” เฟร์ย่างัวเงียงอแงใส่ ‘ฉันกับคีย์จะชวนไปทะเล ไปไหม’ “ไปทะเลหรอ เมื่อไรอ่ะ” คนตัวเล็กดีดตัวผึงขึ้นเมื่อได้ยินคำว่าทะเล หญิงสาวอยากไปทะเลมาก ไม่ใช่ว่าชอบน้ำหรอกนะ เธอกลัวน้ำเพราะตอนเด็กๆเคยเกือบจมน้ำตาย แต่ที่เธออยากไปทะเลเพราะอยากใส่บิกินี่ถ่ายรูปต่างหาก ‘ว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-29
  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 13 คนหวง

    คนหวง “เสร็จแล้ว!” เสียงของบอมพ์ดังขึ้นสั้นๆเมื่อนั่งทำแผลให้กับเฟร์ย่าที่เขาอุ้มมาจนเสร็จเรียบร้อย “แปลกนะ ที่พี่นั่งทำแผลให้ยัยเฟร์ ทั้งๆที่ไม่ชอบมาแต่ไหนแต่ไรแล้วอ่ะ” เบย์พูดแซวยิ้มๆ ความจริงเขารู้ว่าพี่ชายเขาคิดยังไง เพียงแต่ไม่ได้บอกใครและไม่ได้บอกเฟร์ย่าด้วย “นี่พี่บอมพ์ไม่ชอบเฟร์ย่าเหรอคะเนี่ย” เสียงเล็กแหลมของแคลดังขึ้น เธอได้ยินเบย์พูดแบบนั้น ก็รีบถามทันที เพื่อตอกย้ำให้เฟร์ย่าได้ยิน และก็เหมือนจะเป็นแบบนั้น เฟร์ย่าได้ยินสิ่งที่แคลถามเหมือนมีดทิ่มไปที่หัวใจ เธอหันไปมองที่บอมพ์ ก็สบเข้ากับสายตาดุนิ่งนั้นที่มองมาเช่นเดียวกัน เธอต้องรีบหลบสายตาดุนั้นทันที เฟร์ย่ากลืนก้อนเหนียวๆลงคออย่างยากลำบาก ความอัดอั้นตันใจเมื่อรู้คำตอบของคำถามที่แคลถามอยู่แล้ว แต่บอมพ์ยังไม่ได้ตอบอะไรออกมา ได้เพียงแต่จ้องไปที่คนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนโซฟาก้มหน้าก้มตาอยู่แบบนั้น “เอ่ออพี่เบย์ เราไปเดินเล่นชายหาดกันอีกรอบเถอะค่ะ เฟร์อยากไปนั่งฟังเสียงคลื่นคิดอะไรสักพักหน่อย” เฟร์ย่าเอ่ยชวนเบย์ เพราะไม่อยากได้ยินคำตอบของบอมพ์ “ขาเดี้ยงขนาดนี้ ยังจะไปเดินเล่นอีกเหรอ โง่หรือบ้า” บอมพ์เอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-29

บทล่าสุด

  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 40 BEY PART (The End)(2)

    BEY PART (The End) สารภาพ...ขอเป็นผัว “ถ้าไม่เรียกผัว จะดูดแรงกว่านี้นะ” เขาถอนริมฝีปากพูดแกมขู่เจ้าของร่างที่บิดเร่าไปมา เสียงครางของของคนตัวเล็กกว่าเขากระตุ้นอารมณ์เบย์ให้พลุกพล่านอีกครั้ง เขาจ้องมองคีย์ที่สะบัดหัวไปมาอย่างสุดจะกลั้น ก่อนที่เขาจะก้มลงไปที่ท่อนกายแกร่งอีกครั้งเขาห่อปากตัวเองขยับขึ้นลงเป็นจังหวะรัวและเร็ว ผสมกับมือที่รูดแท่งนั้นขึ้นลงตามจังหวะของปากอุ่นด้วย “อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...บะ...เบย์” มือบางขยุ้มศีรษะของเบย์อย่างเผลอตัวเพื่อระบายความเสียวที่แผ่ไปทั่วร่าง “มะ...ไม่ไหว อ๊ะ...อ๊าาาา” เสียงครางของคีย์ดังลั่น ร่างกระตุกเกร็ง น้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งเข้าปากเขาหมดทุกหยาดหยด เขาไม่รอช้ากลืนมันลงคอไป ก่อนจะยกมือขึ้นปาดคราบน้ำรักที่เลอะรอบริมฝีปากนั้นออกอย่างลวกๆ “เสร็จแล้วเหรอ” เบย์เอ่ยถามคนที่นอนอยู่ใต้ร่างด้วยเสียงหอบหายใจถี่รัว ชายหนุ่มยันกายลุกขึ้นยืนด้วยเข่า ก่อนจับคนตัวเล็กกว่าพลิกตัวให้นอนคว่ำหน้า ใช้สองมือหนายกสะโพกขึ้นสูง จัดแจงให้คีย์อยู่ในท่าหมอบคลาน เขารีบเอามือหนาป้ายน้ำรักที่เลอะขอบปากไปป้ายที่ประตูหลังของคีย์ทันที

  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 39 BEY PART (The End)(1)

    BEY PART (The End) สารภาพ...ขอเป็นผัว “อื้ม” เสียงครางทุ้มต่ำในลำคอของเบย์เริ่มเล็ดลอดออกมาจากปากทั้งสองที่ยังคงประกบกัน ภายในลิ้นอุ่นตวัดรัดพันกันนัวเนีย ชายหนุ่มดูดควานหาน้ำหวาน ตักตวงมันจากปากบางอย่างพอใจ ทั้งคู่จูบดูดดื่มแลกเปลี่ยนลิ้นซึ่งกันและกันอยู่พักใหญ่ เบย์ค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่งเหมือนเสียดาย ดวงตาคู่คมจ้องมองที่ร่างของคนตรงหน้าด้วยสายตาหยาดเยิ้มอย่างลืมตัว ก่อนจะเอื้อมมือไปปรับเบาะตัวเองให้ถอยห่างจากพวงมาลัยจนสุดล็อค และดึงตัวของคีย์ขึ้นมานั่งค่อมบนตักเขาทันที จมูกโด่งคมสันเริ่มเข้าใกล้ซุกไซร้ไปที่ซอกคอขาวพรมจูบ ดูดดึงเบาๆ ลากไล้ผ่านลำคอเรียว ต่ำลง ต่ำลงเรื่อยๆ มือหนายกขึ้นปลดกระดุมเสื้อของคนบนตักออกอย่างช้าๆ จนหลุดหมดครบทุกเม็ด ริมฝีปากหนายังคงลากไล้ต่ำลงไปจนกระทั่งถึงตุ่มเล็กน่ารักสีชมพูระเรื่อบนแผ่นอกขาวๆ เบย์แลบลิ้นออกแตะปลายลิ้นลงสัมผัสตุ่มนั้นทีละน้อย เมื่อลิ้นอุ่นสัมผัสตุ่มนั้นครั้งใด ร่างบนตักกระกระตุกเล็กน้อยทุกครั้ง สร้างความพอใจให้กับเบย์ไม่น้อย ก่อนที่เขาจะอ้าปากงับยอดอกเล็กน่ารักนั้นทันที “อื้อออ” คีย์สะดุ้งเฮือก ความรู

  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 38 BEY PART (Start) (2)

    BEY PART (Start) (2) สารภาพ...ขอเป็นแฟน BK CLUB “เบย์!! ทางนี้ๆ” เสียงของคีย์ที่กำลังโบกมือกวักมือเรียกเบย์ที่เพิ่งมาถึง เดินมาหยุดที่หน้าประตูทางเข้าคลับ มองซ้ายมองขวามองหากลุ่มเพื่อนๆ พี่ๆ คณะเดียวกันที่นัดกันมา โต๊ะที่พวกนั้นจองไว้รู้สึกจะอยู่หลบมุมของตัวคลับที่ไม่ค่อยมีผู้คนเดินผ่านไป ผ่านมามากนัก และโต๊ะก็ค่อนข้างจะอยู่ห่างจากโต๊ะอื่นๆ พอสมควร “ทำไมมาช้านักล่ะ” คีย์ถามขึ้นเมื่อเบย์มาตามที่นัดช้าไปเกือบชั่วโมง จริงๆ เขาไปดูสินค้า ตรวจสินค้าแทนพี่ของเขาที่วันนี้มีนัดดินเนอร์กับเฟร์ย่า แล้วตั้งใจจะขอแต่งงานในคืนนี้ “ไปดูสินค้าแทนพี่มา” เบย์อธิบายเหตุผลให้กับคีย์ฟัง “อ่อๆ เอาเหล้าอะไร เดี๋ยวเราไปสั่งให้” คีย์บอกพร้อมกับเตรียมจะลุกไปสั่งให้ แต่กลับโดยมือหนาๆ ของเบย์คว้าแขนเอาไว้ก่อน “จะไปไหน ทำไมไม่เรียกเด็กเสิร์ฟมา” เบย์ถาม เพราะว่าที่นี่เป็นคลับของพ่อเขา ที่มีเขาและพี่ชายคอยดูแลรับช่วงต่อจากพ่อ “เอ้อ ลืมไป” คีย์หันมายิ้มให้ แล้วกลับไปนั่งลงที่เดิม “เมาแล้วหรือไง” เบย์ถามคีย์ แต่ดูเหมือนคีย์จะไม่ได้ยิน เขาจึงไม่ได้ตอบอะไรกลับมา “นี่ๆ น้องคีย์ กินให้เมาได้เลยนะ ถ

  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 37 BEY PART (Start)

    BEY PART (Start) สารภาพ...ขอเป็นแฟน หลังจากวันนั้น ที่บอมพ์และเฟร์ย่าได้ตกลงเป็นแฟนกันโดยการประกาศขอกันกลางลานหน้าคณะวิศวะ ท่ามกลางเหล่านักศึกษาเกือบทั้งคณะเลยก็ว่าได้ วันนี้พวกเราทั้งสองครอบครัวก็นัดเจอกันที่สุสานหลุมฝังศพประจำตระกูลของคุณน้าแฟร์รี่ ที่จะจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย มีเพียงแค่สองครอบครัวทุกปี “นี่ตาเบย์ ทำไมวันนี้มาคนเดียวล่ะ ทุกทีจะมากับน้องเฟร์” วินเซ่เอ่ยถามลูกชายคนเล็กที่เดินเข้ามาใต้ต้นจามจุรียักษ์ที่พวกเธอรวมตัวกันอยู่ หน้าหลุมฝังศพ 3 หลุม เบย์ในชุดนักศึกษา เสื้อช็อปสีแดงเลือดหมู กางเกงยีนส์สีดำขาเดฟ รองเท้าผ้าใบเท่ๆ “นี่แม่แกล้งถามหรือแม่อยากมีเรื่องกับผมกันแน่” เบย์พูดกับแม่แบบทีเล่นทีจริง “อ้าว แม่ถามจริงๆ นะเนี่ย” “ก็เวลาเพื่อนมีแฟน ก็มักจะลืมเพื่อนไม่ใช่เหรอ ยัยนั่นก็เหมือนกัน” เบย์บอกพร้อมกับเดินมานั่งข้างๆ แม่และพ่อตัวเอง “แล้วน้องจะมาไหมเนี่ย เรียนหนักกันหรือเปล่า” วินเซ่เอ่ยถามอีก “เรียนไม่หนักหรอก แต่เรื่องอื่นน่าจะหนักกว่า เดี๋ยวก็มากับลูกชายคนโตแม่อ่ะแหละ” เบย์พูดแล้วยิ้มกวนๆ พูดไม่ทันได้จบ รถสีดำขลับก็แล่นมาจอดยังสถานที่เอาไว้จอดรถ สองช

  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 36 เกียร์อยู่ที่ใคร ใจอยู่ที่เธอ (จบ)

    เกียร์อยู่ที่ใคร ใจอยู่ที่เธอ (จบ) เฟร์ย่า และบอมพ์ เดินทางกลับเข้าแผ่นดินใหญ่เพื่อกลับไปเรียนต่อ โดยมีนนนี่ย้ายมาอยู่ด้วย ในฐานะบอดี้การ์ดส่วนตัวของเฟร์ย่า ก่อนหน้านี้เฟร์ย่าจะไม่ยอมให้พ่อหาบอดี้การ์ดให้ เพราะว่าตัวเองยังเรียนอยู่ ไม่จำเป็นต้องมีคนคอยติดตาม แต่ตอนนี้ยอมให้มีคนคอยติดตามแล้ว เพราะรู้สึกถูกชะตาต้องใจ กับนนนี่เข้าให้ เธอรู้สึกได้ว่า นนนี่มีคุณสมบัติพร้อมทุกอย่าง ทั้งรู้ใจ ทั้งใส่ใจ เป็นทั้งเพื่อนสาว แม่บ้าน คนขับรถ หรือแม้กระทั่งคนคอยปกป้องเธอ เพราะว่านนนี่ได้รับการฝึกการป้องกันตัวมาจากคุณตาเจคอร์ปเป็นอย่างดี เมื่อบอมพ์ไปขอนนนี่กับคุณตาเจคอร์ปให้เฟร์ย่า แล้วบอกว่าจะให้มาเป็นคนคอยดูแลเฟร์ย่า คุณตาก็ยอมตอบตกลงทันที โดยไม่ถามอะไรเลย “นี่...นนนี่จะให้เฟร์เรียกว่าอะไรดี เรียกนนท์ หรือ นนนี่” เฟร์ย่าเอ่ยถามขึ้น ในขณะที่กำลังเดินลงมาจากตึกเรียน นนนี่เข้าเรียนคณะเดียวกับเฟร์ย่า เพราะนนนี่อายุเท่ากับเธอ เรียนอยู่มหาวิทยาลัยอื่น เฟร์ย่าให้พ่อของเธอทำการย้ายนนนี่มาเรียนด้วยกัน คณะเดียวกันเสียเลย “สภาพแบบนี้ เรียก นนนี่ น่าจะสวยกว่านะ” เบย์เอ่ยขึ้น เพราะเดินลงมาพร

  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 35 รักษาคนแพ้อาหาร (nc)

    รักษาคนแพ้อาหาร ร่างบางใต้ร่างหนาที่ทาบทับเธออยู่บนที่นอน คนตัวเล็กนอนหลับตาพริ้ม รอรับจูบอันหอมหวานที่เขาจะมอบให้ ปากหยักประกบจูบลงมาที่ริมฝีปากอวบอิ่มอย่างนุ่มนวลอ่อนโยน ไม่นานจูบที่อ่อนโยนเริ่มแปลเปลี่ยนดูดดื่มดุดัน ลิ้นอุ่นสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากหวานควานหาน้ำหวานอย่างชอบใจจนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบ “อื้อออ” มือบางยกขึ้นเกาะกำเสื้อเขาจนเกิดรอยยับ ชายหนุ่มถอนจูบดูดดื่มออกอย่างเสียดาย จมูกโด่งเป็นสันซุกไซ้ไล้ลูบลงตามซอกคอหอมขาว ผ่านไหปลาร้าบุ๋ม ลิ้นชุ่มน้ำลายจูบซับตามร่องอกเต่งตึง มือหนาสอดใต้ชุดมินิเดรสบาง เขาเลิกผ้าที่ปิดเรือนกายเธอขึ้นเหนืออกสวย เผยให้เห็นสองเต้าที่ถูกบราเซียสีขาวปกปิดไว้อย่างไม่มิดชิดมากนัก บอมพ์ยกยันตัวขึ้นมองเล็กน้อย ริมฝีปากหนากดจูบลงมาที่ริมฝีปากอวบอีกครั้ง บรรจงจูบอย่างดูดดื่ม ดุดันรุนแรง และเร่าร้อน เขาบดเบียดให้กลีบปากบางเผยอออก ส่งลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปาก ลิ้นอุ่นกวาดไปรอบๆโพรงปากดูดกลืนน้ำหวานจนทั่วทุกพื้นที่ในปากจนพอใจ จึงค่อยๆถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่งเสียดาย ร่างกายบางอ่อนปวกเปียกบิดเร่าไปมาด้วยความเสียวซ่านรัญจวน “พะ...พี่คะ ประตูยังไม่ได

  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 34 รอฟังความจริง (2)

    รอฟังความจริง (ต่อ) “พี่ไม่อยากให้เราออกไปกับไอ้หน้าอ่อนนี่” ชายหนุ่มพูดเสียงอ่อยๆ ก่อนจะชำเรืองมองผ่านตัวเฟร์ย่าไปด้านหลัง ที่มีนนท์ยืนยิ้มให้อยู่ “ทำไมล่ะคะ เฟร์ไปกับนนท์แล้วจะเป็นอะไร” “ก็พี่หึง พี่หวงไม่เข้าใจหรือไงวะ!” บอมพ์พูดออกมาอย่างหงุดหงิด “55555 หึงเหรอคะ” เฟร์ย่าหัวเราะออกมาดังลั่นพลอยทำให้นนท์และคนอื่นๆ อดยิ้มไปด้วยไม่ได้ “หัวเราะอะไร ไม่ตลก!” บอมพ์พูดแล้วหันไปทางอื่นด้วยท่าทางงอนๆ “พี่ไม่ต้องหึงเฟร์กับนนท์หรอกค่ะ” “ทำไมจะหึงไม่ได้ ทำไมไม่ให้หึง เราเป็นเมียพี่” “ก็...นนนี่เขาไม่ชอบชะนีอย่างเฟร์หรอกค่ะ แต่ถ้าเป็นพี่บอมพ์ก็ไม่แน่นะ นนนี่อาจจะชอบก็ได้” เฟร์ย่าพูดปนเสียงหัวเราะขำๆ คำพูดของเธอทำเอาบอมพ์ที่ได้ยินถึงกับอึ้ง ตอนแรกก็ไม่เชื่อหรอก แต่พอหันไปหานนท์ที่ยกมือขึ้นโบกเล็กน้อยระดับหน้าอก แสดงจริตจะกร้านออกมาแบบนั้น บอมพ์ก็ถึงบางอ้อทันที “แล้วทำไมไม่บอกพี่ตั้งแต่แรก และทำไมนายไม่บอกความจริงฉันห๊ะ?” บอมพ์หันไปคาดโทษนนท์หรือนนนี่ “ก็เฟร์ไม่ยอมให้นนนี่บอกนี่คะ บอกว่าอยากรู้อะไรบางอย่างก่อน” นนนี่จีบปากจีบคอพูดกับเจ้านาย “อยากรู้อะไร ทำไมไม

  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 33 รอฟังความจริง(1)

    รอฟังความจริง เผียะ!! “อิพี่บอมพ์!!” เฟร์ย่าตื่นขึ้นมาในตอนเช้ารู้สึกเหมือนมีอะไรหนักๆ พาดอยู่ที่หน้าท้อง ตอนแรกเธอคิดว่าผีอำ พอลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบกับใบหน้าหล่อที่หลับพริ้ม อยู่ใกล้กับใบหน้าหวานๆ ของเธอ ลมหายใจอุ่นๆ ของเขาเป่ารดแก้มป่องเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ บ่งบอกว่าเขากำลังหลับสนิท แขนแกร่งพาดทับที่หน้าท้องน้อยของเธอคล้ายกับว่ากำลังกอดเธอไว้อย่างหลวมๆ เฟร์ย่าตกใจเล็กน้อยทำไมเขาถึงได้มานอนกับเธอได้ แต่พอเห็นว่าเขากำลังหลับสนิทก็เลือกที่จะไม่ปลุก ปล่อยให้หลับอยู่แบบนั้นพักใหญ่ๆ จนกระทั่ง..เหน็บชาเริ่มกัดกินท่อนแขนของเธอ จะอดทนต่อไปก็ไม่ได้ เหน็บชาเล่นงานเธอจนเจ็บไปหมด จึงต้องแกล้งโวยวายให้เขาตื่นซะเลย “อื้ออ ตีพี่ทำไมเนี่ย” บอมพ์งัวเงียตื่น ใช้ศอกยันตัวขึ้นมาจากเตียง เขาตื่นเพราะแรงตบตีที่แขนของเขา “ทำไมพี่มานอนในห้องเฟร์ มาอยู่บนเตียงเฟร์ด้วย” เฟร์ย่าโวยวาย พอเป็นพิธี “แล้วทำไมพี่ถึงจะมานอนกับเมียของตัวเองไม่ได้ล่ะ” ชายหนุ่มยียวนกวนอารมณ์เธอในท่านอน ศอกตั้งเอามือค้ำใบหน้าหล่อฟ้าประทานเอาไว้ “แต่เมื่อคืนพี่อนุญาตให้เฟร์ไปรักคนอื่นแล้ว” คนตัวเล็กเถียงกลับแว้ดๆ

  • Bompวิศวะมาเฟีย   ตอนที่ 32 ฝันถึงไอ้หน้าอ่อนแค่คืนนี้

    ฝันถึงไอ้หน้าอ่อนแค่คืนนี้ “เราหนีพี่ไม่พ้นหรอก ขอแค่ 5 นาทีพี่ก็หาเราเจอแล้ว” บอมพ์พูดออกไปด้วยรอยยิ้มอย่างผู้ชนะ เฟร์ย่าเห็นรอยยิ้มนั้นก็รู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมาทันที รีบยกมือบางดันตัวเขาออกอย่างไม่แรงมากนัก แต่ก็สามารถออกห่างเขาได้นิดหนึ่ง “ตามมาทำไมคะ” ร่างบางพูดพร้อมกับทำปากบูดๆ เมื่อนึกขึ้นได้ว่า เหตุผลที่เธอต้องหนีเขามาที่นี่เพราะอะไร ก็เพราะเขาเห็นเธอเป็นของเล่น แล้วทีนี้จะตามเธอมาถึงที่นี่ทำไม “มาตามเมียกลับบ้าน” เขาตอบทันที “เมียที่ไหนคะ ที่นี่ไม่มีเมียพี่ค่ะ มีแต่ของเล่นกับของตาย” “อย่าประชด” “ไม่ได้ประชด เฟร์พูดจริงๆ พี่เป็นคนบอกเองว่าไม่ได้รัก ไม่ได้ชอบเฟร์ เห็นเฟร์เป็นแค่ของเล่น ของตายที่เลิกรักพี่ไม่ได้” เฟร์ย่าพรั่งพรูคำพูดที่รู้สึกอึดอัดออกมาให้เขารู้ว่าเธอได้ยินในสิ่งที่เขาพูดกับแม่ของเขา “ที่บอกว่า พี่เห็นเราเป็นของเล่น หรือของตายน่ะไม่จริงเลยนะ แต่ที่บอกว่าเธอเลิกรักพี่ไม่ได้น่ะ เรื่องจริง...หรือเธอว่าไม่จริง?” บอมพ์เอียงคอถามคนตรงหน้าแบบยิ้มๆ เจ้าเล่ห์และทะเล้นเหมือนตัวเองกำลังชนะอีกแล้ว “หลงตัวเอง!” “ไม่ได้หลงตัวเอง มีคนหลงพี่ด้วย” “วุ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status