Chapter 132

“Ibaba mo nga ako!” Tili ko nang pagkatapos niyang buksan ang pintuan ng bahay niya ay bigla niya akong buhatin.

“Be still Babe.”

“Please, huwag mo na akong kargahin. Ibaba mo na ako.” Muli kong pakiusap sa kanya pero taliwas sa sinasabi ko nag ginawa ko dahil mahigpit akong kumapit sa leeg niya at saka humilig sa dibdib niya.

Pero totoo sa sarili ko na hangga’t maaari aya ayw kong magpabuhat sa kanya. Nahihiya kasi ako. Nahihiya ako dahl alam ko na hindi na ako katulad ng dati. Bukod sa may isa pang buhay sa katawan ko ay alam ko na malaki ang idinagdag ng timbang ko. Halos triple yata ng regular kong kinakain dati ang kain ko ngayon. Alam ko na nagtataka na si Dad dahil alam niya na hindi ako malakas kumain pero ngayon ay biglang nagbago. Ang laki talaga ng pinagbago pero hindi lang siguro nagsasalita si dad sa takot na masaktan niya ang feelings ko.

“Babe, huwag kang mag alala. Alam ko ang i