Anak (Thala's Point of View) “Thala?” pag-uulit niya na ngayon ay nasiguradong tama nga ang kanyang nakita. Gulat niya akong dahan-dahang itinuro. Bago pa siya makasigaw ay tumakbo na ako sa abot ng aking makakaya. “Daddy! Nandito si Thala!” “Shit!” Napamura ako sa sakit ng aking paa. Masyado ko na itong pinipilit na itakbo kaya naman ay nagsisimula na itong mamaga at magkapasa. Idagdag pa ang kahihilom lamang na tahi sa aking gitna at ang postpartum ko. This is a freakin' torture for me! “Franz? Where the heck are you?” naiiyak ko na namang paglinga sa paligid. Kahit saan ako tumingin hindi ko nakikita ang anino ni Franz. Nasaan ba siya? Namataan ko ang dalawang bodyguards na naalerto nang papalapit ako sa kanila. Malalaki at halatang sinanay ang mga ito sa pakikipaglaban kaya wala talaga akong kawala. Ano ng gagawin ko ngayon. “Get here!” rinig kong sigaw ni Penelope na nakasunod pala sa akin. What now, Thala? Hindi ka pwedeng mahuli! Kailangan mong umuwi dahil naghihintay
Pinatay(Thala's Point of View)Nagulo ko ang aking buhok at napatakip na lamang ng aking mukha dahil sa problemang nagawa ni Franz. Matapos iyong sabihin ni Franz ay hinila niya na ako paalis. Hindi na nakaangal si Penelope dahil sa gulat. “I’m sorry, Thala. Nadala lang ako ng galit ko. Mukhang hindi ka nila paaalisin kaya iyon ang naisip ko,” paliwanag niya na nagmamaneho na ngayon.Hindi ako nagsalita dahil sumasakit na naman ang aking ulo sa sunod-sunod na problema at ginawang pag-iyak. Sumandal ako sa upuan at ipinikit ang aking mga mata. All I need right now is to be with my Baby Flora.Ano nga ba ang ikinakatakot ko? Ang malaman ito ni daddy o ang makarating ito kay Alaric? Dunno.“Paano iyan? Paano kung magtaka ang daddy mo kung bakit bumalik kayo sa Zeaton gayong sinabi nating ikakasal na tayo?” pangungulit niya na halatang naaapektuhan na rin sa mga kasinungalingang binitawan niya.“Just let me think for now, Franz,” tanging na naisagot ko. Hindi na nga siya nangulit pa. K
Marriage Contract (Thala's Point of View)Tumulo ulit ang aking mga luha. Natahimik ako at sising-sisi sa mga nagawa ko rati. “I don't mind. Kung papipiliin ako ulit, pipiliin ko pa ring iwan siya. Kaysa sa hindi na siya makita habambuhay,” matapang kong sambit.“Ayaw mo bang sabihin sa kanya na may anak kayo? Hindi pwedeng ikaw lang ang nagluluksa sa namatay niyong anak, Thala. May karapatan din siyang malaman ang katotohanan,” mungkahi ni Sapphire na halata na rin ang pagiging problemado.“Ayaw kong masira ko ang relasyon nila ni Avory. Lalo pa at ikakasal na sila, Sapphire. Ipapaalam ko rin sa kanya, pero hindi muna sa ngayon.” Buo na ang pasya ko. Hinding-hindi ko sisirain ang ngiti niya ngayon. Sapat na sa akin ang makita siyang masaya kasama si Avory.“That’s bullshit!” Napatayo si Syd dahil sa mga narinig mula sa akin. Tila ba ang bobo ko dahil sa mga pinaninindigan kong desisyon ngayon. “Halata namang gusto niyo pa ang isa't isa, eh! Bakit hindi mo na lang ipaliwanag lahat ka
Bayad(Thala's Point of View)Napapikit ako dahil sa nalaman. Problemado akong pabalik-balik na naglakad sa harapan ni Alaric. Habang siya, parang walang problema. Nakatuon lamang siya sa iniinom niyang alak. Muli akong umupo sa silya sa harap niya. “Iproseso na natin ang divorce papers kung gano'n!” suhestiyon ko na hindi talaga komportable sa presensya niya.“Sa tingin mo hindi ko naisip iyan, Ms. Laurenco?” Pinaglaruan ni Alaric ang hawak na basong may lamang alak. Tinignan niya ito bago ibinalik sa akin ang walang kaemo-emosyong mga mata. “Then? Ano pang hinihintay mo? Magpirmahan na tayo!” pagpupumilit ko.“Bayaran mo muna ang perang nagastos sa kasal, ang perang tinanggap ng daddy mo at ang perang nasayang ko nang patirahin kita sa Kiken. Hmm?” kalmado niyang wika. Sumimsim siya ng alak at binalewala ang naging reaksyon ko.“Kahit kailan ang tuso mo! Alam mo namang wala na akong koneksyon sa daddy ko tapos gusto mong bayaran kita? Gago ka talaga,” nanginginig na komento ko. Ng
Ikukulong(Thala's Point of View)Naiinis akong lumapit kay Alaric at kinurot siya nang madiin sa pisngi. Hindi siya kumibo kaya paniguradong knockout na ito. “Ano sa tingin mo ang ginagawa mo, huh? Akala ko ba ayaw mo na akong makita? Pagdating talaga sa pera nagiging tuso ka. Businessman nga naman.” Umismid ako at nagdesisyon ng umalis. Natigilan ako nang hulihin niya ang palapulsuan ko. “Ikukulong kita,” bulong niya.“Bitawan mo nga ako. Hahanap na ako ng lalaking mapagkakakitaan,” sabi ko dala ng inis. Kung galit siya sa ginawa ko, dapat sabihin niya. Hindi 'yong papahirapan niya pa ako ng ganito.“Ikukulong kita,” pag-uulit niya. Hinila niya ng malakas ang aking palapulsuan. Pakiramdam ko ay mababali ang buto ko sa braso sa lakas nito. “Ano ba? Masakit,” reklamo ko. “Alaric!” Hinila ko paitaas ang buhok niya upang bitawan na niya ang aking palapulsuan.Sa pagkakataong ito ay nahila niya ako paupo sa tabi niya. “Ikukulong kita. Pahihirapan. Paiiyakin. Sisiguraduhin kong luluhod
Secretary (Thala's Point of View) Nadatnan ko si Franz sa sala na abala sa paglilipat ng channel sa telebisyon. Seryoso siya habang nakasandal sa sofa. Natigil ang paglilipat niya nang mapalingon siya sa gawi ko. “Saan ka galing, Thala?” pang-uusisa niya na pinanliitan ako ng mata. “M-May kinausap lang.” Nagkibit-balikat ako at pinilit na ngumiti upang hindi niya mapansin ang kabang nararamdaman ko. “Wala akong paki' kung sino ang kausap mo pero Thala, hindi makakabuti sa'yo kung umalis kang mag-isa. Everyone is after you. Alam mo 'yan. Sana sinabi mo sa akin para nasamahan kita,” paalala niya. Tumayo siya at pinatay na ang telebisyon. “Pasensya na, Franz. Importante ang bagay na ito sa akin. Bukas, babalik na kami ni Baby Flora sa Zeaton,” diretsahang sagot ko. Naitikom ko ang aking bibig nang titigan ni Franz ang suot kong T-shirt. Mas lalong naningkit ang kanyang mata kaya naman ay inunahan ko na siya. “Aakyat na ako, Franz. Check ko muna si Baby Flora.” Parang may nagtat
Signed(Thala's Point of View)“Hibang ka ba? Bakit ako?!” gulantang kong tanong na umupo ng maayos at nakuha pang ituro ang sarili. “Bakit ako, Mr. Atkinson? Galit ka sa akin 'di ba?” Itinagilid ko ang aking ulo at pinanliitan siya ng mata.“Ayaw kong takasan mo ang aking isang bilyon. Wala na akong natitirang tiwala sa'yo,” sagot niya. Tumayo siya at sinipat ang dokumentong nasa mesa. “Pirmahan mo na. I have a meeting to attend,” nababagot niyang utos. “T-Teka! Hindi pa nga ako pumapayag—”“Wala akong pakialam.” maotoridad niyang utos muli. Kinuha niya ang ballpen na nasa bulsa ng kanyang suit at padabog itong inilagay sa ibabaw ng dokumento. “Pirma, Myrthala.”May pagdududa ko siyang tinitigan sa mukha papunta sa kanyang mga nanlalamig na mga mata. Sinisigurado kong hindi niya ako pinaglalaruan. Seryoso kong sinuri at binasa ang dokumentong ibinigay niya. “Three years? Seryoso? Magtatrabaho ako sa'yo sa loob ng tatlong taon? Pero babalik na kami ni Flo—I mean, babalik na ako sa Z
Baby(Penelope's Point of View)Abala ako sa pagtingin ng aking cellphone nang marinig ko na naman ang napakaingay na iyak ng anak ko. Hindi ko matandaan ilang months na siya at wala akong balak na alamin. Gusto ni Mommy Ava na magkaroon kami ng anak ni Lauv pero hindi ko kayang magbuntis. Kaya naman napagdesisyunan namin ng asawa ko na mag-ampon na lang. Nasa abroad sila kaya hindi nila alam ang katotohanan.“Yaya, patahimikin mo nga 'yan! Hindi ko na marinig 'tong pinapanuod ko!” reklamo ko at umirap sa ere. Masakit sa tainga ang iyak ng batang iyon. Hintayin niya talagang makapaglakad siya, makakatikim ng palo iyon sa akin.Ilang minuto pa ang nagdaan ay hindi pa rin ito tumatahimik. Wala na akong iba pang nagawa kun'di ang padabog na tumayo at maglalakad na sana papunta sa garden subalit nasalubong ko si Lauv.“What happened to Zione, Pen?" nag-aalalang tanong niya. Kunwari pa 'tong may pakialam eh kung hindi dahil sa mamanahin ng anak ay wala rin 'yang pakialam.“Tinatanong kita,
Obsession (Alaric's Point of View)I rushed to the hospital when Tito Harris called, asking about Thala's condition and how the surgery went. Noong una ay nabigla ako. Hindi ko naman kasi alam kung anong tinutukoy ni Tito. It's late at ang alam ko ay nasa kwarto siya natutulog. I am busy with paperworks at my office na hindi ko na namalayang lumabas pala siya.“Roy, what exactly happened?” tanong ko sa aking assistant, kasama ang private investigator ko.“Si Rowena Gonzales ang nakausap at ang mismong bumaril kay Thala. Hindi lang iyon, kataka-taka rin ang pagsulpot niya sa Tremour gayong binalaan mo na siyang huwag saktan si Thala. Ipinaliwanag mo na sa kanya ang lahat pero mukhang may nagmanipula sa kanya upang muling pagtangkaan si Thala,” salaysay ni Roy.“Bakit niya alam kung saan sila magkikita? Thala knew her number at hinding-hindi siya basta-basta sasagot sa kung kaninong tawag, lalo na kung galing sa kanya,” kuryuso kong tanong. Nasa harapan na ako ng silid kung nasaan si T
Mother(Thala’s Point of View) Kinagabihan, bandang alas onse ng gabi, papatulog na sana ako galing sa kwarto ni Flora, subalit naudlot ito dahil sa isang tawag. Kinakabahan ko itong sinagot at tahimik na nagdarasal na sana hindi ito iyong babae.“Thala...” Naibsan ang kabang dumaloy sa aking katawan dahil narinig kong si Franz lang pala ito.“Bakit ibang numero ang gamit mo ngayon. Kinabahan tuloy ako nang wala sa oras dahil sa'yo,” wika ko na may kaunting inis sa aking sarili. Nagiging paranoid na ako lately dahil sa misteryosong babaeng iyon.“I found her, Thala,” seryosong sambit ni Franz na ikinaayos ko ng upo.“Alin? Iyong babae ba? Saan, Franz? Nasaan siya?” aligaga akong tumayo at naghanda para umalis ng bahay. Nagbihis ako ng simpleng t-shirt at jeans habang nakikinig sa mga sinasabi ni Franz.“That woman is currently staying at your father’s Laurenco Relish. Katabi ng kwarto kung saan napabalitang tumalon ang mommy mo. Nandito siya ngayon sa rooftop, Thala,” salaysay ni Fra
Silid(Thala's Point of View)Nasa sasakyan si Alaric at hinihintay kaming makalabas ng bahay. Ngayon na kami lilipat ng Kiken. Bitbit ni Eliana si Flora pero nakabalot ito ng lampin. Tulog siya kaya kahit papaano ay napapayapa ako. Pinagbuksan ni Alaric si Eliana ng pintuan sa likod at pagkatapos ay ako naman sa harapan. Wala si Roy kaya nagtataka akong tumingin kay Alaric. “Tutulungan na kita, Alaric.” May tatlo kaming maleta at alam kong mabibigat ang mga iyon. Nakakahiya naman atang siya ang pagbuhatin ko.“You are too skinny to carry all of this. Ako na. Maghintay ka na lamang sa loob,” pagpigil niya at pinagsarhan na ako ng pintuan.Nagkatinginan kami ni Eliana nang lingunin ko ang direksyon nila. “Ayos ka lang ba, Ma'am Thala? Halata pong kinakabahan kayo,” sambit ni Eliana. Dahilan kung bakit ikinalma ko ang aking sarili.Tumingin ako sa labas at sinundan ng tingin si Alaric na naghahakot ng maleta namin. Papunta sa likuran ng kanyang sasakyan. Nang makapasok siya ay ngumiti
Obsessed (Thala's Point of View)Isang linggo ang nakalipas nang iniligtas ako ni Alaric sa humaharurot na sasakyan. Bukas din ay lilipat na kami sa Kiken. Labag man sa aking kalooban subalit mas pipiliin ko ang kaligtasan namin ni Flora sa ngayon.“Eliana, patulugin mo muna si Flora. May pag-uusapan lang kami ni Franz,” utos ko sa aming kasambahay. Pinaimbestigahan ko ang tungkol sa mga tawag at death threats na natatanggap ko recently. Pati na rin iyong natanggap ko sa kasal namin ni Alaric. Maaaring konektado ang mga ito at iisa lamang ang may gawa. Kinakabahan man sa mga ibubunyag ni Franz ay nakahanda na akong marinig ito.“Kailangan mo ba talagang lumipat sa Kiken? Hibang ka na ba, Thala? Pwede naman sa ancestral house o sa aking condominium kayo pansamantalang manatili. Bakit kailangang doon pa sa mansyon ng tusong iyon?” iritadong siyasat ni Franz na hindi na napigilan ang sariling magtaas ng boses. “Franz...nag-usap na tayo tungkol dito. Isa pa, nandito tayo para pag-usapa
Babalik(Thala's Point of View)Nasa conference room kami ngayon. Kanina pa nagsisimula ang meeting pero hindi pa rin kami nangangalahati sa meeting. Bahing kasi nang bahing si Alaric. “Mr. Atkinson, maybe we can reschedule this meeting tomorrow,” suhestiyon ng isang shareholder. Nagtanguan naman ang iba pa.“Right... let's continue this tomorrow. Ayusin niyo na muna iyong pinapatrabaho ko sa inyo. The meeting is adjourned,” mabilis na salaysay ni Alaric dahil nababahing na naman siya.Nang makalabas na ang mga bisita ay lumapit si Roy kay Alaric. “Hindi po ba at si Ma'am Thala ang may sakit kahapon...” Itinagilid niya ang kanyang ulo at pabalik-balik kaming tinignan ni Alaric. Para bang may kung anong dapat i-point out pero hindi niya masabi. Sa huli, ngumiti na lamang siya sa amin at tumango-tango.Naiilang kaming nagpalitan ng titig ni Alaric. He cleared his throat at ibinaling ang tingin sa assistant. “Roy, call Dr. Sasha. Papuntahin mo siya.”“Uuwi ka...uh...Mr. Atkinson?” naii
Suob(Thala's Point of View)“Alam kong hindi totoo ang kasal niyo! Aminin mo na, Alaric. Excuse mo lang iyan para matakasan ako at magantihan si Thala!”Naalimpungatan ako dahil sa mga katagang dumaan sa aking tainga. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata. Nag-a-adjust pa ako sa liwanag at inaalisa ang nasa paligid. Kung nasaan na ba ako at ano ang nangyayari. Nanghihina akong umupo at inilibot ang paningin sa buong silid. Hanggang sa tumigil ito sa isang partikular na painting na huli kong nakita sa kwarto ko sa Kiken.Wait, ibig sabihin...“Nasa Kiken ako ngayon?!” histerikal kong sabi sabay bumalikwas ng tayo. Nagsisi rin kalaunan dahil nahilo ako bigla. Napaupo na lamang ulit ako sa sahig at sumandal sa kama. Nilalagnat pa rin ako at ni hindi man lang makatayo ng maayos dahil sa sakit ng katawan ko.“Nahimatay nga pala ako.” Ginulo ko ang aking buhok at napayuko. Natulala ako sandali sa sahig nang maalala na ang lahat bago ako nawalan ng malay sa party.Avory proposed in
Alok (Thala's Point of View) “Are you done?” pagputol ni Alaric sa kasiyahang pumuno sa akin. “Kapag hindi ka tumigil kaiiyak, pababayaran ko sa iyo ang limang milyong aking ginastos sa painting na iyon,” banta niya pa. Natanto kong tumawid na pala ako sa kanyang linya. Dahan-dahan akong lumayo sa kanya at pinahiran ang aking namamasang pisngi. “P-Pasensya na, Alaric. Natuwa lang ako,” sagot ko. Mabilis kong pinagpag ang nabasa niyang suit sa may balikat na parte. As if naman matutuyo ito ng gano'n-gano'n lang. Hinuli niya ang aking palapulsuan at naniningkit ang mga matang sinuri ako. “Anong mayroon sa painting na iyon at umaasta ka ng ganito?” kuryuso niyang tanong na nagpatikom ng aking bibig. “What a show you got there Mr. and Mrs. Atkinson,” sabat ni Chairman Vizencio. Nang magkatagpo ang mga mata namin ay tinaasan niya ako ng kilay. Nasa likod niya ang iilang socialites kasali sina Avory at Penelope. Lahat ng tingin nila sa akin ay napakasama. Kulang na lang ay marinig k
Crimson Love(Thala's Point of View)Nasa sasakyan ako katabi ang wala sa mood na si Alaric. Inaantok ako dahil hindi ako nakatulog ng maayos kagabi. Dala no'ng tumawag sa akin. Nilalagnat pa ako ngunit kailangan ko pa ring sumama.Nakapikit lamang si Alaric at nakahalukipkip. Papunta kami sa Art Gallery upang simulan na ang plano namin. Nakasuot ako ng dark blue na one shoulder maxi dress at kumikinang ito dahil sa diamanteng ginamit bilang disenyo. Nakapusod ang aking buhok, a messy bun with braided hair to be exact. Sinigurado talaga ng makeup artist pati ng designer na magmumukha akong elegante.As if naman hindi. With or without makeup, may ayos man o wala, may ilalaban din itong ganda ko.Tumunog ang cellphone ko sa isang mensahe: FRANZ: So you're married huh? News everywhere...I sighed, “Hindi ko rin naman alam, eh.” ME: dunno either FRANZ: usap tayo, alam kong pupunta ka sa galleryI sighed again. Paniguradong maraming makikiusisa mamaya. Lalo na si daddy.“Stop sighing. I
What ifs (Avory's Point of View) Maaga akong nakarating sa restaurant na binook ko kahapon. Kung kagabi ay sobrang kaba ang pumuno ng aking sistema, ngayon ay tanging ang kagustuhan na makuha si Alaric na lamang ang laman ng aking utak. “I don’t care if you are married, I’ll still marry you.” Sa kanya lang talaga ako nabaliw ng ganito. Dati, kalmado lang naman ako sa mga bagay-bagay. Now? I’ll raise hell just to get him. Nagiging ugaling kanal ako pagdating sa kanya and I don't fvcking care. Kalahating oras ang nagdaan nang sa wakas ay dumating siya. Halatang galing pa sa trabaho at mukhang wala sa mood. “Hi, good evening, Alaric. Akala ko hindi mo na naman ako sisiputin,” bungad ko sa kanya sabay ngumiti ng matamis. “Anong pag-uusapan natin, Av? Just spill it,” walang bahid ng ngiti niyang pagbabalik tanong. His eyes shifted on his wristwatch. “Order na muna tayo. Alam kong gutom ka na.” My smile slowly faded. Peke na lamang akong ngumiti ulit at sumenyas sa waiter.