Library
Maghanap
Home / Mistery / Thriller / Blinded Justice (Unveil the Mystery) / Chapter 16: Secrets Unfold

Share

Chapter 16: Secrets Unfold

Author: Queen Talyah
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56
Time runs swiftly like a thief in the night. The agony is not gone yet but I just learned to live with pain. Ninang Trishia is still nowhere to be found, she has gone like a bubble, and I still do not know where on Earth she is hiding.

Ilang buwan na ang lumipas pagkatapos ng pagkamatay ni mama, at heto ako unti-unting sinasanay ang sarili kung paano mamuhay ng mag-isa. Ang paghahangad ko ng katarungan sa kamatayan ng mga taong malapit sa puso ko ang nagbibigay ng sapat na lakas para ako magpatuloy sa buhay. Pinapangako ko sa sarili ko na, gagawin ko ang lahat para sa hustisya na nararapat kay Beatrice, kay Tanya at lalong-lalo na kay Mama.

"Mukhang malalim na naman 'yang iniisip mo, mahihirapan na naman akong sisiriin ang hangganan niyan." Napalingon ako sa aking gilid at ang nakangiting mukha na naman ni Adrian ang bumungad sa aking paningin.

Isa pa 'tong lalaking 'to, inaamin kong isa si Adrian sa mga taong nagbibigay lakas para ipagpatuloy ko pa ang buhay.

"Bakit nandito ka na
Queen Talyah

Dear Readers, My apology for the late updates because for one week now, I am sick and I am not really feeling well. I had a tough time continuing this story, but rest assured that I will make it up to you when I’m feeling better any time soon, hopefully. I would surely appreciate it if you will share your precious gems with me. Thank you and I hope you will continue to support this story. Love, Queen Talyah

| Like
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 17: Scorching Night

    [WARNING: THIS CHAPTER IS RATED SPG]Nadatnan ako ni Adrian sa labas ng CR na parang batang umiiyak na nakaupo sa sahig habang yakap-yakap ang dalawa kong tuhod.Adrian hugged me tight, and he just let me cry while I lean on his shoulder. My cry turned to whimpers and my sobs echoed the hallway, Adrian's warm hug gives me temporary comfort. It took almost an hour before my tears started to dry and my eyes could no longer cry.Tinulungan akong tumayo ni Adrian pagkatapos kong magdrama sa labas ng banyo. Gulong-gulo ang buhok ko at nasira na ang make-up ko. Hindi na ako mukhang tao."Babalik pa ba tayo sa venue na ganyan ang pagmumukha mo?" natatawang tanong ni Adrian sa 'kin.Pinahid ko muna ang iilang butil ng luha sa aking pisngi at nakasimangot na nakatingin sa kanya. "Gusto kong umalis dito, sasamahan mo ba ako?" deretso kong tanong sa kaniya.Ngumiti lamang si Adrian bilang sagot at agad na hinawakan ang kamay ko, then we runaway, hindi na namin tinapos pa ang party at umalis kami

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 18: His Secret

    Lumipas ang ilang minuto pagkatapos ng pagsabog ay daling lumabas si Adrian para tingnan kung ano ang dahilan ng nangyaring pagsabog sa labas.Magkahalong takot at kaba ang aking naramdaman dahil baka may nangyaring masama kay Ninang Trishia. Kahit paman ay hindi pa malinaw sa akin kung may kinalaman ba talaga siya sa pagkamatay ni Mama ay ayoko paring may mangyaring masama sa kanya lalo na't isa si Ninang Trishia sa mga taong malapit sa puso ko. Ayokong mawalan na naman ng mahal sa buhay."Anong nangyari? ano ang dahilan ng pagsabog...may namatay ba? bomba ba ang dahilan?" sunod-sunod kong tanong kay Adrian nang makapasok ito sa loob ng bahay."Isang gas explosion ang nangyari do'n sa may tindahan sa kanto. Mabuti na lamang at agad na naagapan at hindi na lumaki pa ang apoy," pagsasalaysay ni Adrian. Nakahinga ako ng maluwag, akala ko may nangyari ng masama kay Ninang."Adrian..." mahina kong sambit, pagkatapos ng sinabi ni Ninang Trishia kanina'y may pagdududa na akong nararamdaman

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 19: Flashback

    "I'll give you enough time and space to think, Ariah. I already expected this to happen but please know that I have no other bad intentions for you. I only want justice." Adrian's last words before leaving kept playing in my mind.Ilang oras na ang lumipas nang umalis si Adrian pero hindi pa rin nag si-sink in sa utak ko ang mga revelations na sinabi niya sa 'kin. Ngayon ko lang napagtantong lahat ng taong nakapalibot sa 'kin ay hindi ko dapat pagkatiwalaan. Maging ang sarili kong ina ay may sekretong tinatago sa 'kin. Gulong-gulo na ang utak ko, hindi ko na alam kung sino ang totoo at kung sino ang hindi.Biglang napukaw ang malalim kong pag-iisip nang tumunog ang cellphone ko. Isang unregistered number na naman ang tumatawag.Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga at agad na sinagot ang tawag. "Hello," nag-aalinlangan kong sagot."Ariah, ako 'to...ang Ninang Trishia mo." Bigla akong nabuhayan sa narinig ko sa kabilang linya."Ninang? Nasaan kayo? Bakit bigla-bigla kayon

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 20: Her real bloodline

    "Noong araw na 'yun ay inihabilin ko si Sylvia sa kapatid kong si Samuel. Binibisita ko sila tuwing sabado at linggo lamang dahil may mga anak akong kailangang alagaan tuwing weekdays. Patuloy ko rin namang minomonitor ang lagay ni Sylvia at sa kabutihang palad ay unti-unti namang bumalik ang dati niyang sigla. Lumipas ang mga araw at nalaman kong buntis si Sylvia, noong una ay galit na galit ako kay Samuel dahil akala ko, pinagsamantalahan niya ang kondisyon ni Sylvia ngunit nagkakamali ako, nalaman kong isang buwan nang buntis si Sylvia. Nalaman ko ring sa maikling panahon na pagsasama nina Samuel at Sylvia ay nahulog ang loob ng kapatid ko kay Sylvia. Humingi siya sa 'kin ng pabor...nais niyang pakasalan si Sylvia at panagutan ang sanggol sa sinapupunan nito. Gusto ng kapatid kong tumayong ama sa batang dinadala ni Sylvia. Noong una ay tumutol ako sa kahibangan ng kapatid ko ngunit napagtanto kong sobrang mahal ng kapatid ko si Sylvia, at nasaksihan ko mismo kung gaano siya kasaya

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 21: Excruciating Pain

    "Bullshit! Mga walang silbi, mga inutil!!" I roared in uncontrollable fury. Halos mag-iisang buwan na ang nakalipas pero hindi pa rin nila nahahanap ang walang hiyang Doctor na 'yun. "Oh c'mon my dear brother, ang aga-aga para ka nang toro na galit na galit. What's wrong KUYA? Tell me, baka makatulong ako," may panunodyong bungad sa akin ni Anastacia pagkapasok nito sa opisina ko. "Not now, Anastacia. I'm not in the mood for your silliness. Umalis ka sa harap ko ngayon din." Tiningnan ko siya ng masama ngunit ngumisi lamang ito at halatang nag-eenjoy sa pang bwebwesit sa 'kin ngayon. "Ano ka ba kuya, nakalimutan mo na ba kung anong araw ngayon?" Nakahalukipkip nitong tanong habang seryoso itong nakikipagtitigan sa 'kin."Sa dinami dami kong iniisip, sa tingin mo may panahon pa akong alalahanin ang kung ano mang araw ngayon ha?!" naiinis kong bulyaw sa kaniya. Napahilot ako sa aking sintido. Bad timing ang bruhang 'to, nakakadagdag lamang sa sakit sa ulo ko. "Oh my God KUYA! nakalim

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 22: Flame of Death

    Sarmiento MansionIlang minuto kong tinititigan ang puntod nina Mama at Papa na magkatabi, malinis pa rin ito at parang hindi pinaglumaan ng panahon, halatang inaalagaang mabuti ng care taker ng mansion ang puntod ng mga magulang ko. Walang pinagbago ang lugar na 'to, 30 years na ang lumipas pero pakiramdam ko'y ang lahat ng ala-ala ko sa lugar na ito ay habang-buhay ng nakaukit sa aking puso. "Makipagkita ka sa akin sa lugar kung saan una tayong nagkita. Lubos akong aasa sa iyong pagpunta, maghihintay ako sa iyo mahal.Lubos na nagmamahal,TonioDumilim ang aking paningin at napuno ng galit ang aking puso sa nabasang liham na galing kay Antonio. "Mga taksil!!! Mga walang hiya! Humanda kayo sa 'kin, hindi ako papayag na sasaya kayong dalawa. Hindi ako papayag na mapapasakamay ng walang hiyang Antonio Vergara na 'yon ang pinakamamahal kong si Sylvia! hinding-hindi mangyayari 'yan!" nanggagalaiti kong sigaw habang malakas na hinampas ang mesa sa aking kwarto. Hindi ko alam kung paano

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 23: Devil in disguise

    Adrian's Point of View"Anong pakay mo sa 'kin at kailangan pa talagang sa liblib na lugar tayo magkita?" tanong ko kay Maam Anne. Nandito kami sa gilid ng isang coffee shop, sinabi niya sa 'kin na hindi na namin kailangan pang mag-usap sa loob dahil mahalaga ang pag-uusapan namin ngayon. Balisa ito at bakas sa mukha ang labis na kaba, kanina pa ito nagpapakawala ng malalalim na buntong hininga. "Adrian...hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa iyo ang lahat pero kailangan nating iligtas si Ariah, nanganganib ang buhay niya," natataranta nitong sabi. Taas kilay ko siyang tinitigan at halatang hindi nga ito nagbibiro. "Wala na akong pakialam sa kaniya at kung hindi mo mamasamain ay aalis na ako, kung alam ko lang na 'yan lamang ang sasabihin mo ay hindi na sana ako nakipagkita sa 'yo," prangka kong wika. "Adrian! nanganganib ang buhay ni Ariah sa kamay ni Edward! May masama siyang balak kay Ariah, at alam kong hindi mo kayang tiisin si Ariah. Pinapangako ko sa 'yo na kapag naili

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 24: The Mastermind

    "Good morning dear? Kumusta ang tulog mo, mahimbing ba?" Ang nakangising mukha ni Ms. Anastacia Sarmiento ang bumungad sa aking paningin pagmulat ko ng aking mata.Kinurap-kurap ko pa ang aking mata dahil medyo malabo pa ang aking paningin. Sinubukan kong kumilos pero napagtanto kong nakaupo ako sa isang kahoy na silya habang nakatali ang aking mga kamay at paa. "Anong nangyari? Bakit ako nakatali? Anong binabalak mo sa 'kin?!" natataranta kong tanong."Relax dear, hinay-hinay lang sa pagtatanong. Well, nandito ka sa playground ko and ngayon ay ipapakita ko sa 'yo kung paano ko papahirapan ang mga taong sagabal sa mga plano ko. Just sit here and enjoy the show!" ani nito habang nakangisi na parang demonyo. Napatingala ako nang may isang malaking kahon na gawa sa bakal ang unti-unting ibinaba sa harapan ko. Nanginig at nanlambot ang buo kong katawan nang unti-unti itong bumukas at lumitaw ang duguan at walang malay na katawan ni Ninang Trishia. Halos hindi ko na makilala pa ang mukha

Pinakabagong kabanata

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 25: Heartbreaking Goodbye

    Napahawak ako sa aking kaliwang braso, napangiwi ako sa sakit at ramdam ko ang preskong dugo na malayang umagos dahil sa daplis ng bala. Kung hindi ako naging maagap sa pagtulak sa ama kong si Sebastian ay tiyak sa dibdib niya tatama ang bala. "Tama nga ang kasabihang 'Blood is thicker than water' hindi mo nga kayang tiisin ang ama mong demonyo." Nanlamig ang buo kong katawan nang mapagtanto kong ang lalaking kaharap namin ngayon ay walang iba kundi si Adrian. Tinanggal nito ang suot na mask at itim na cap, batid kong nanginginig ang mga kamay niya dahil sa galit, mariin niyang hinawakan ang baril na nakatutok sa aming dalawa ng ama ko. "Adrian...please, huwag mong gawin ang masama mong balak! kung ano man ang kasalanan ng ama ko sa 'yo please, huwag mong dungisan ang mga kamay mo! May batas tayo Adrian, handa akong kumbinsihin ang ama ko na pagbayaran niya ang kasalanan niya sa inyo ng pamilya mo!" pagmamakaawa ko rito. "Hindi ang batas rito ang nararapat na magparusa sa demonyo mo

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 24: The Mastermind

    "Good morning dear? Kumusta ang tulog mo, mahimbing ba?" Ang nakangising mukha ni Ms. Anastacia Sarmiento ang bumungad sa aking paningin pagmulat ko ng aking mata.Kinurap-kurap ko pa ang aking mata dahil medyo malabo pa ang aking paningin. Sinubukan kong kumilos pero napagtanto kong nakaupo ako sa isang kahoy na silya habang nakatali ang aking mga kamay at paa. "Anong nangyari? Bakit ako nakatali? Anong binabalak mo sa 'kin?!" natataranta kong tanong."Relax dear, hinay-hinay lang sa pagtatanong. Well, nandito ka sa playground ko and ngayon ay ipapakita ko sa 'yo kung paano ko papahirapan ang mga taong sagabal sa mga plano ko. Just sit here and enjoy the show!" ani nito habang nakangisi na parang demonyo. Napatingala ako nang may isang malaking kahon na gawa sa bakal ang unti-unting ibinaba sa harapan ko. Nanginig at nanlambot ang buo kong katawan nang unti-unti itong bumukas at lumitaw ang duguan at walang malay na katawan ni Ninang Trishia. Halos hindi ko na makilala pa ang mukha

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 23: Devil in disguise

    Adrian's Point of View"Anong pakay mo sa 'kin at kailangan pa talagang sa liblib na lugar tayo magkita?" tanong ko kay Maam Anne. Nandito kami sa gilid ng isang coffee shop, sinabi niya sa 'kin na hindi na namin kailangan pang mag-usap sa loob dahil mahalaga ang pag-uusapan namin ngayon. Balisa ito at bakas sa mukha ang labis na kaba, kanina pa ito nagpapakawala ng malalalim na buntong hininga. "Adrian...hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa iyo ang lahat pero kailangan nating iligtas si Ariah, nanganganib ang buhay niya," natataranta nitong sabi. Taas kilay ko siyang tinitigan at halatang hindi nga ito nagbibiro. "Wala na akong pakialam sa kaniya at kung hindi mo mamasamain ay aalis na ako, kung alam ko lang na 'yan lamang ang sasabihin mo ay hindi na sana ako nakipagkita sa 'yo," prangka kong wika. "Adrian! nanganganib ang buhay ni Ariah sa kamay ni Edward! May masama siyang balak kay Ariah, at alam kong hindi mo kayang tiisin si Ariah. Pinapangako ko sa 'yo na kapag naili

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 22: Flame of Death

    Sarmiento MansionIlang minuto kong tinititigan ang puntod nina Mama at Papa na magkatabi, malinis pa rin ito at parang hindi pinaglumaan ng panahon, halatang inaalagaang mabuti ng care taker ng mansion ang puntod ng mga magulang ko. Walang pinagbago ang lugar na 'to, 30 years na ang lumipas pero pakiramdam ko'y ang lahat ng ala-ala ko sa lugar na ito ay habang-buhay ng nakaukit sa aking puso. "Makipagkita ka sa akin sa lugar kung saan una tayong nagkita. Lubos akong aasa sa iyong pagpunta, maghihintay ako sa iyo mahal.Lubos na nagmamahal,TonioDumilim ang aking paningin at napuno ng galit ang aking puso sa nabasang liham na galing kay Antonio. "Mga taksil!!! Mga walang hiya! Humanda kayo sa 'kin, hindi ako papayag na sasaya kayong dalawa. Hindi ako papayag na mapapasakamay ng walang hiyang Antonio Vergara na 'yon ang pinakamamahal kong si Sylvia! hinding-hindi mangyayari 'yan!" nanggagalaiti kong sigaw habang malakas na hinampas ang mesa sa aking kwarto. Hindi ko alam kung paano

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 21: Excruciating Pain

    "Bullshit! Mga walang silbi, mga inutil!!" I roared in uncontrollable fury. Halos mag-iisang buwan na ang nakalipas pero hindi pa rin nila nahahanap ang walang hiyang Doctor na 'yun. "Oh c'mon my dear brother, ang aga-aga para ka nang toro na galit na galit. What's wrong KUYA? Tell me, baka makatulong ako," may panunodyong bungad sa akin ni Anastacia pagkapasok nito sa opisina ko. "Not now, Anastacia. I'm not in the mood for your silliness. Umalis ka sa harap ko ngayon din." Tiningnan ko siya ng masama ngunit ngumisi lamang ito at halatang nag-eenjoy sa pang bwebwesit sa 'kin ngayon. "Ano ka ba kuya, nakalimutan mo na ba kung anong araw ngayon?" Nakahalukipkip nitong tanong habang seryoso itong nakikipagtitigan sa 'kin."Sa dinami dami kong iniisip, sa tingin mo may panahon pa akong alalahanin ang kung ano mang araw ngayon ha?!" naiinis kong bulyaw sa kaniya. Napahilot ako sa aking sintido. Bad timing ang bruhang 'to, nakakadagdag lamang sa sakit sa ulo ko. "Oh my God KUYA! nakalim

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 20: Her real bloodline

    "Noong araw na 'yun ay inihabilin ko si Sylvia sa kapatid kong si Samuel. Binibisita ko sila tuwing sabado at linggo lamang dahil may mga anak akong kailangang alagaan tuwing weekdays. Patuloy ko rin namang minomonitor ang lagay ni Sylvia at sa kabutihang palad ay unti-unti namang bumalik ang dati niyang sigla. Lumipas ang mga araw at nalaman kong buntis si Sylvia, noong una ay galit na galit ako kay Samuel dahil akala ko, pinagsamantalahan niya ang kondisyon ni Sylvia ngunit nagkakamali ako, nalaman kong isang buwan nang buntis si Sylvia. Nalaman ko ring sa maikling panahon na pagsasama nina Samuel at Sylvia ay nahulog ang loob ng kapatid ko kay Sylvia. Humingi siya sa 'kin ng pabor...nais niyang pakasalan si Sylvia at panagutan ang sanggol sa sinapupunan nito. Gusto ng kapatid kong tumayong ama sa batang dinadala ni Sylvia. Noong una ay tumutol ako sa kahibangan ng kapatid ko ngunit napagtanto kong sobrang mahal ng kapatid ko si Sylvia, at nasaksihan ko mismo kung gaano siya kasaya

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 19: Flashback

    "I'll give you enough time and space to think, Ariah. I already expected this to happen but please know that I have no other bad intentions for you. I only want justice." Adrian's last words before leaving kept playing in my mind.Ilang oras na ang lumipas nang umalis si Adrian pero hindi pa rin nag si-sink in sa utak ko ang mga revelations na sinabi niya sa 'kin. Ngayon ko lang napagtantong lahat ng taong nakapalibot sa 'kin ay hindi ko dapat pagkatiwalaan. Maging ang sarili kong ina ay may sekretong tinatago sa 'kin. Gulong-gulo na ang utak ko, hindi ko na alam kung sino ang totoo at kung sino ang hindi.Biglang napukaw ang malalim kong pag-iisip nang tumunog ang cellphone ko. Isang unregistered number na naman ang tumatawag.Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga at agad na sinagot ang tawag. "Hello," nag-aalinlangan kong sagot."Ariah, ako 'to...ang Ninang Trishia mo." Bigla akong nabuhayan sa narinig ko sa kabilang linya."Ninang? Nasaan kayo? Bakit bigla-bigla kayon

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 18: His Secret

    Lumipas ang ilang minuto pagkatapos ng pagsabog ay daling lumabas si Adrian para tingnan kung ano ang dahilan ng nangyaring pagsabog sa labas.Magkahalong takot at kaba ang aking naramdaman dahil baka may nangyaring masama kay Ninang Trishia. Kahit paman ay hindi pa malinaw sa akin kung may kinalaman ba talaga siya sa pagkamatay ni Mama ay ayoko paring may mangyaring masama sa kanya lalo na't isa si Ninang Trishia sa mga taong malapit sa puso ko. Ayokong mawalan na naman ng mahal sa buhay."Anong nangyari? ano ang dahilan ng pagsabog...may namatay ba? bomba ba ang dahilan?" sunod-sunod kong tanong kay Adrian nang makapasok ito sa loob ng bahay."Isang gas explosion ang nangyari do'n sa may tindahan sa kanto. Mabuti na lamang at agad na naagapan at hindi na lumaki pa ang apoy," pagsasalaysay ni Adrian. Nakahinga ako ng maluwag, akala ko may nangyari ng masama kay Ninang."Adrian..." mahina kong sambit, pagkatapos ng sinabi ni Ninang Trishia kanina'y may pagdududa na akong nararamdaman

  • Blinded Justice (Unveil the Mystery)   Chapter 17: Scorching Night

    [WARNING: THIS CHAPTER IS RATED SPG]Nadatnan ako ni Adrian sa labas ng CR na parang batang umiiyak na nakaupo sa sahig habang yakap-yakap ang dalawa kong tuhod.Adrian hugged me tight, and he just let me cry while I lean on his shoulder. My cry turned to whimpers and my sobs echoed the hallway, Adrian's warm hug gives me temporary comfort. It took almost an hour before my tears started to dry and my eyes could no longer cry.Tinulungan akong tumayo ni Adrian pagkatapos kong magdrama sa labas ng banyo. Gulong-gulo ang buhok ko at nasira na ang make-up ko. Hindi na ako mukhang tao."Babalik pa ba tayo sa venue na ganyan ang pagmumukha mo?" natatawang tanong ni Adrian sa 'kin.Pinahid ko muna ang iilang butil ng luha sa aking pisngi at nakasimangot na nakatingin sa kanya. "Gusto kong umalis dito, sasamahan mo ba ako?" deretso kong tanong sa kaniya.Ngumiti lamang si Adrian bilang sagot at agad na hinawakan ang kamay ko, then we runaway, hindi na namin tinapos pa ang party at umalis kami

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status