"Tama na 'yan! Yung bisita mo Fari kanina pa naghihintay," singit ni Yven.
Shit oo nga pala! Damn! Napansin ko rin na yung kasambahay ay nandito pa rin pala. Nakakahiya kay Hexis! Ang isang star model pinaghihintay lang sa labas?
"Papasukin niyo na po, salubungin ko siya sa main door," sambit ko sa kasambahay.
Tumango naman ito at nakayukong lumabas ng dining area. Nagpaalam na rin ako sa dalawa para masalubong si Hexis.
Mula sa main door ay kita ko ang pagpasok ng magarang sasakyan ni Hexis hanggang huminto ito sa mismong harap ng mansion. Pinuntahan siya ng aming car valet pero tinanggihan niya iyon.
Bitbit ang isang bouquet ng bulaklak ay nagtungo siya sa kinatatayuan ko.
"Good morning, flowers for you," Hexis gently said.
Nginitian ko naman siya at tinanggap ang mga bulaklak. "Good morning, naparito ka?"
Nang araw rin na iyon ay pinalipas lang namin ang oras at naghintay sa nalalapit na oras ng party.I really hope that everything will end here and all the things needed to be fix will came on its right places.Hindi na ako naghire pa ng make-up artist dahil sa lumipas na taon ay natuto akong mag-ayos sa sarili ko lalo na kapag may biglaang imbitasyon sa isang event na may kinalaman sa kumpanya.I am wearing a red off shoulder trumpet long gown. It's waist part was perfectly hugging my curves. I styled my hair into a bun and left some strands to make my hair more styling.Ramdam ko ang lamig ng aircon na tumatama sa balat ko, expose kasi ang likod ko dahil sa deep v-line off shoulder na disenyo ng gown.Nang makuntento sa ayos ko ay kinuha ko na ang red clutch ko. Bahagya pa akong nagulat nang makitang naghihintay si Rednax sa hamba
Pagkapasok namin ay sumalubong sa amin ang mga kilalang pamilya rito sa Dylanic. Iilan lang na pamilya ang imbitado na mula sa Manila.Sunod-sunod na pagbati ang iginawad sa amin. hanggang sa marating ang pinakaharap."Tita, it's nice to see you here," bati ko sabay beso kay Tita Kiela na parents nila Yven. "Tito." Sabay mano ko kay Tito Yno."Nice to see you too hija, we're pleased that you're okay," saad ni Tita nang matapos ang pagmano ko kay Tito Yno."Uh Tita, Tito, si Rednax po, boyfriend ko." Pagpapakilala ko sa kanila kay Rednax. "Rednax, si Tita Kiela and Tito Yno, Kuya Ynem and Yven's parents.""Nice too meet you po," magalang na sambit ni Rednax."It's nice to finally meet you hijo!" nagagalak na sambit ni Tita Kiela."Thank you for taking good care of Farisha," sinserong saad na
"Where's Yven? Sabay kami pumunta rito pero hindi ko na siya nakita.""Spotted," tanging saad ni Kuya Ynem at napatingin ako sa tinitingnan niya.Napataas naman ang kilay ko nang makitang may babaeng bumubuntot kay Yven."Si Creia 'yun 'di ba? Anong problema ni Yven?" tanong ko."Stupid, she's not Creia," sagot ni Kuya Ynem."Wait! What?" hindi makapaniwalang tanong ko."She's her twin, Cleia.""What the hell?" I just said because I couldn't easily absorbed that Creia has a twin.Hindi naman na kasi ako nag-abala na kilalanin si Creia. Basta ang alam ko lang ay naging girlfriend siya ni Yven at naghiwalay sila pero hindi pa nakakamoved on ang pinsan ko."Will you fucking stop bugging me?!" inis na asik ni Yven sa babae.
Hindi na nawala sa kaloob-looban ko ang kakaibang pakiramdam matapos magsalita ni Tita Naxila at mariin pang nakatingin sa akin.Hindi ko alam kung may ipinapahiwatig ba siya sa mga titig niya dahil may kakaiba talaga akong naramdaman sa mga 'yon.At ngayon ko lang napagtanto, simula pa kaninang dumating ako ay hindi ko pa nakikita si Mama. Imbis na hanapin ko siya kanina ay napunta ako sa pakikipag-usap ulit sa mga kaibigan ko.Inilibot ko ulit ang paningin ko sa bulwagan ng hotel at mariing pinakatinginan ang mga taong narito pero hindi ko pa rin nakita si Mama.Wala naman sigurong nangyari kay Mama 'di ba? Wala naman silang gagawin 'di ba? Hindi naman nila plinano 'to 'di ba?Napatingin ako kay Rednax na nakikipag-usap sa Ate niya. Nakangiti ito habang kausap si Ate Axila.Hindi n
Warning: R18+Tanging tango na lang ang naisagot ko sa kaniya at niyakap siya nang mahigpit."Sakit niyo sa mata!" pang-aasar ni Yven.Kumalas ako sa yakap namin ni Rednax at tiningnan ng masama si Yven. Lagi na lang talaga siyang nang-aasar, palibhasa inggit."Kapag inggit, pikit!" asik ko sa kaniya.Nagtawanan naman sila Kuya Ynem at Rednax sa sinabi ko."Bakit ako pipikit? Hindi naman ako inggit dahil mayro'n din ako!" ganti niya pa."Talaga ba? Hindi na nga kayo nagkabalikan ni Creia tapos ang lakas ng loob mo! Pikit ka na lang Yven matutuwa pa ako sa'yo!" natatawang sambit ko sa kaniya."Asa ka! Isasampal ko talaga sa'yo si Creia kapag nagkabalikan kami!""Asa namang magkakabalikan kayo!""Stop it, marinig pa kayo ni Creia," natatawang sambit din ni Kuya Yne
"Mom... Dad."Muntik na akong mawalan ng balanse sa kinatatayuan ko kung hindi lang agad nahapit ni Rednax ang baywang ko palapit sa kaniya.Hindi ko na natingnan pa ang reaksyon ng mga nakapaligid sa akin dahil napako ang mga paningin ko sa dalawang tao na nasa entablado.Bumibilis ang bawat pagtibok ng puso ko. At sa bawat pintig nito ay magkahalo ang tuwa at sakit.Ramdam ko rin ang panunubig ng mga mata ko pero pinipigilan ko ang pagtulo ng mga luha 'yon.Ramdam ko rin ang pagsasalita si Rednax pero hindi pumapasok sa isipan ko kung anong sinasabi niya dahil nasa harap ang buong atensyon ko."Thank you for that heart-melting welcome Naxila."Nang marinig ko ang malambing na bo
"Princess..." masuyong tawag ni Daddy na unti-unting lumalapit sa akin at tinatantiya ang emosyon ko. "It's me, your Dad..."Mariin akong napalunok habang patuloy pa rin sa pag-agos ang luha ko na para bang walang katapusan."Dad... Mom..." Hindi ko na napigilan at inisang hakbang ko ang paglapit sa kanila at agad na niyakap ng mahigpit si Mommy.Mas lalo akong napahagulgol sa bisig niya nang yakapin niya ako ng mahigpit pabalik. Sumunod na yumakap din sa amin si Daddy."I'm sorry. I'm sorry..." bulong ni Daddy sa gitna ng pagyayakapan namin."I thought... I thought you were de—" Mom cutted me off."Shhh, we're here. Everything's gonna be fine okay?" malambing na sabi niya at hinalikan ang buhok ko.Hinayaan lang nila ako sa bisig nila ng ilang minuto at hinintay na kumalma. Nang kumalma ay ako na ang kumalas sa pagkak
"Try harder Dad. The results were already here. Three laboratories conducted these tests and it all says negative," matigas na sabi ni Ate Zamara."No... how dare you!" sigaw niya nang may napagtanto.Yes, palihim kong inutusan si Ate Zamara kung kakayanin niya bang kumuha ng ilang hibla ng buhok ni Ramel. Hindi naman siya nagdalawang-isip na pumayag at agad niyang nagawan ng paraan."Kilala mo ba kung kaninong anak ang kinuha mo?" mariing tanong ko.Halatang galit na galit na siya base sa mabibigat niyang paghinga pero pinipigilan lang niya ang sarili niya dahil may mga pulis na nakapaligid sa kaniya."ISA SIYANG VENATAXIA!" sigaw ko na umalingawngaw sa buong paligid. "Fersia Venataxia to be exact."Alam kong narinig ni Mama at Ate Zamara ang sigaw ko pero hindi ko sila matuunan ng pansin sa ngayon. Kailangang matapos na ang lahat ngayon.
"Alright then. It's a deal. I'm rooting for you two," she sincerely said."It's an honor to work for you Architect Amasca." Khaleed smiled."Thank you Engineer. Shall I adjourn this meeting already? Do you still have anything to say?" tanong niya kay Khal at umiling naman siya bilang sagot."How about you Architect Lavrico? You didn't speak the whole meeting, maybe there's something you wanted to say?" tanong niya sa akin."I have nothing to say," I said coldly."Alright then, meeting adjourned," she ended.We prepared ourselves for leaving. My jaw clenched when the guy touched Farisha on her waist as she stood up.Putangina. Ang sarap talaga manapak ngayon!Hindi na ako nagpaalam sa kanila at dumiretso lang paalis sa opisina niya."May boyfriend na pala Architect, ligw
Nakatanggap ako ng text mula kay Tita Ferlie na nagsasabing nasa ospital si Farisha. Agad naman akong nilukob ng kaba pero hindi ako pinayagan ni Mommy na makaalis. Pati ang pagsagot sa mga texts at tawag nila ay pinagbawalan ako.Hanggang sa dumating na naman ang oras.De javu..."Uh hi?" Ramdam ko ang alanganing pagbati niya nang makita niya ako sa labas ng university.I wanted to hug her the very moment that I saw her but I have to fucking restrain myself.I did not speak any words and I am just staring at her blankly. But deep inside me, I'm memorizing every bit of her."Uh, 'yung mga prof natin, they're wondering if you'll still go to school..."She tried to open up a conversation but I'm still not talking.Ala
Kinabukasan ng umaga ay talagang inabangan ko ang pagpasok ni Harry. I asked help to my friends to captured him. Nakatikim lang naman siya ng kaunting exercise routine ko at inutusan ko siyang humingi ng tawad kay Farisha.Kung hindi lang talaga sila napatawag sa counseling office ay hindi pa matatapos ang gulo nila. Hindi ko na naman napigilan na hindi makialam lalo na no'ng nakita kong sinampal ng dalawang beses si Farisha.Damn! Kung hindi lang talaga babae 'yung Arabella na 'yon ay pinatulan ko na siya!Habang tumatagal ay naging malapit ulit kami sa isa't isa ni Farisha. Hindi ko maiikaila ang sayang nararamdaman ko.Gustong-gusto kong magpakilala sa kaniya pero inaalala ko ang kinakaharap niya ngayon.She has an amnesia.Does she knows?
"You have to break up with her," seryosong sambit ni Zamara nang pinaunlakan ko ang gusto niyang makipag-usap sa 'kin."And why the hell I would do that?!" I hissed.Is she freaking out of her mind? No'ng una ay si Kino ang kinuha niya kay Farisha tapos ngayon naman ay sinusubukan niya ako?As if I would fucking let her!"YOU WILL HAVE TO!" sigaw niya na siyang nakapagpabigla sa 'kin.Gusto ko ring sumigaw dahil hindi ko siya maintindihan pero inaalala ko lang na anak siya ni Tito Ramel at matalik na kaibigan din ni Daddy."Are you out of your mind?" instead I asked her calmly."MAKIKIPAGHIWALAY KA DAHIL KUNG HINDI AY MAMAMATAY SIYA! PATI NA ANG PAMILYA NIYA!" sigaw niya ulit.Pasalamat na lang ako at sinadya niya ako rito mismo sa mansion namin. At ngayon ay sa labas kami nag-uusap. Alam kong tulog na rin sila Mommy
Nakasalubong ko pa si Kino. Sinadya kong harangin ang dadaanan niya para hindi agad siya makaalis."How dare you hurt her?" I coldly asked restraining my temper to punch him right on his face."You don't know anything," Kino blankly said.I stiffle a laugh."Really? Then, don't you fucking dare to go near her again!" gigil na sambit ko."Why? Sino ka ba sa kaniya? Hindi nga kayo magkaibigan pero kung umasta ka..." maangas na sabi niya pero hindi na itinuloy."What?" paghahamon ko pa."Ikaw ang 'wag na 'wag lalapit sa kan'ya!" he spatted."Do you think you can stop me? Mabuti pa umalis ka na lang dito. Ayaw na rin makita ni Farisha ang pagmumukha mo so better get the fuck out of here," I darkly said.I saw pain crossed his eyes by mentioning Farisha's name.
I don't really like talking to other people. But of course, my family and friends were an exception.I just found it disgusting.Halata naman sa iba na talagang kakausapin lang ako para lumandi and I don't have time for that.Gaya na lang ngayon."Hi Rednax! Naglunch ka na ba?" pabebeng tanong ng isang schoolmate ko, may kasama pa siyang dalawang alipores sa likod.I looked at her coldly but I didn't spoke to her. Javin spoke for me like he would always do when we're encountering moments like this."Mainit ulo Miss! Better luck next time!" I heard Javin cheering up for whoever that girl is."Kahit sa labas na tayo ng cafeteria naglunch, kaliwa't kanan pa rin ang bumubuntot sa 'yong mga babae!" pang-aasar ni Khaleed."As if I care about them," I firmly said."Pero bakit gano'n ano? Kung sino pa 'yu
Rednax opened his unit. Una niya akong pinapasok bago siya sumunod sa 'kin. Siya na rin ang nagbukas ng mga ilaw sa buong unit.Dumiretso muna ako sa kusina para makainom ng tubig. Nagdala na rin ako ng isang basong tubig para kay Rednax.I saw him resting the back of his head at the backrest of the couch. He's smiling while looking at the ceiling.Napailing na lang ako sa kaniya."Water for you architect, baka nauuhaw ka."Agad naman siyang napatuwid ng upo pero hindi natanggap ang ngiti niya sa mga labi niya. Ininom naman niya 'yung tubig na dinala ko.Pagkalapag niya ng baso ay hinila niya ako palapit sa kaniya kaya bumagsak ako sa kandungan niya."You tired?" he gently asked.I positioned myself properly on his top and I'm straddling now on his hips. Ang mga braso niya nam
"DRES gymansium way back when we're in grade 5," dugtong niya pa."I don't remember?" alanganing sambit ko.Hindi ko talaga matandaan na mayro'n pa kaming unang pagkikita!"Do'n mo talaga ako nabihag," natatawang sambit niya. "At kaya tayo nagkita sa mansion niyo dahil may gusto na ako sa'yo no'n at sumama talaga ako kila Mommy."Ito talaga ang natatandaan kong unang pagkikita namin, no'ng umiyak ako dahil mas pinili ni Kino si Ate Zamara kaysa sa 'kin noon.Pero hindi ko pa rin matandaan na nagkita na kami bago pa 'yong unang pagkikita namin sa mansion!"Alam mo bang, hindi talaga kita gusto puntahan no'ng umiiyak ka?" tanong niya ulit kaya napakunot ang noo ko sa kaniya."Sa isip-isip ko kasi, maarte ang mga babae tapos dinadaan lang ang lahat sa iyak," natatawang sambit niya na para bang naaalala niya ulit ang sarili niya sa sitwasyon
"Baby..." Rinig ko ang parang takot na boses ni Mommy kaya agad akong napaangat ng tingin sa kaniya habang papasok siya sa opisina ko.Hindi nga ako nagkamali dahil puno ng takot ang mukha niya at bahagya pang namumutla. Agad naman din akong natakot sa itsura ni Mommy."Mom, what happened?" Hindi ko na napigilan na tumayo at agad na sinalubong siya bago pa makarating sa office table ko."Anak..." mangiyak-ngiyak na sambit niya. Mas lalo naman akong kinabahan sa kaniya."Mom, you're making me nervous. What happened?" I tried to ask calmly even though my heart screams otherwise.Akala ko tapos na ang problema. Akala ko maayos na ang lahat. Pero ano nga bang laban ko sa mapaglarong tadhana?Hindi natin alam kung kailan niya gugustuhing manghimasok sa buhay natin at gagawa pa ng mga hindi inaasahang pangyayari."S-Si Rednax anak