"Fari..." bumalik ang atensyon ko kay Zamara nang magsalita ulit siya. "I want to help. Gusto ko siyang mahuli... dahil ako ang inuusig ng konsensiya ko Fari." Umiiyak na sambit niya.
Naguguluhan na tumitig naman ako sa kaniya.
"W-What do you mean? I mean, he's your dad! And what? You wanted to help me? Are you out of your freaking mind?!" I hissed as I calmed myself down.
"I'm adopted Fari..." she whispered, I gasped. "he's not my biological father, the same with his wife who passed away," she continued.
I was stunned. I can't even utter a word.
"I heard him talking to his lawyer that I was adopted since I was a baby. My adopted mother can't bore a child that's why they decided to adopt, pero noong nagkamalay na ako sa paligid ay sinabi nila sa'kin ang totoo but still they're a good parents to me not until my adopted mother died. Namatay siya na
Alam kong hindi matatapos ang lahat sa simpleng pag-uusap namin ni Zamara. Marami man akong nalaman pero hindi pa rin sapat iyon, nabanggit niya pa na mayroon pa akong hindi alam at iyon talaga ang nagpapakabog sa dibdib ko simula nang umalis ako sa opisina ni Ate Zamara at nakaupo ngayon sa private plane namin.I heaved a deep sigh.Hindi ko pa rin akalain na naging gano'n ang pinagtunguhan ng pag-uusap namin ni Ate Zamara.All my life, I thought of her as an enemy, while her, she just wanted to be friend with me since the beginning but everything happened.Mapaglaro talaga ang tadhana. Kung ano pa 'yung bagay o kung sino man na gustong-gusto mong makuha ay bibigyan ka ng maraming pagsubok, pero kapag hindi mo naman ginusto ay mabilis na dumadating, sa puntong hindi mo pa aakalain at inaasahan.That's why life's really full of sur
"Talk," he just said.I chuckled."I've said that I lost my interest about that Architect."He clenched his jaw as he stood up on his chair and walked towards me.I smirked at my mind."Sa pagkakaalam ko ay ako dapat ang galit dito," he whispered as he reached my ear."And why is that baby?" I asked seductively teasing him with my forefinger tracing his neck since he's crouching to reach me."I thought you left for work, but I guess your boys there you're busy with," he whispered again. "Sa pagkakaalam ko ay umalis ka para sa trabaho hindi para magpayakap sa kung sino," matalim niyang sabi.Nanatili siya sa puwesto niya. Ramdam na ramdam ko ang hininga niya sa tenga ko kaya nakikiliti ako sa hatid no'n pero hindi ako nagpaapekto. 
He's kissing me gently.At ako, bilang marupok ay napapikit dahil sa malamyos na pagkakahalik niya sa'kin."Sabay tayong lalaban hmm? Hindi lang ikaw, hindi lang ako, kung hindi tayong dalawa." He whispered as he rests his forehead on mine.I smiled and I nodded my head to see how much I agreed to him."Kahit anong mangyari, walang bibitaw. Lalaban tayo hanggang dulo hmm? Walang bibitaw sa isa't-isa," he softly said.Tears pooled my eyes as I nodded again.His words touched my heart so much. His words brought so many emotions to me. After so many years that I'm not with him, I knew to myself that he's still the one who will fulfill the missing masterpiece within me."You heard me baby?" he asked."Y-Yes." I stuttered because of so much emotions I'm feeling right at this moment."Please say, you wo
"KIELO YVEN NEXON!" I hissed."Geez! Chill! I'm having a goosebump. And for heaven's sake stop calling me Kielo!" he snorted."Ang arte mo! Bakit ka ba nandito?" iritadong tanong ko.Naramdaman ko naman ang mga kamay ni Rednax na tinungo ang mga bewang ko at hinapit ako sa kaniya palapit at bumulong sa'kin."What the fvck is he doing here?" he softly said and I can feel his jaw clenching."I knew that you went in Manila with him." He whispered while he's pulling me more towards him.I heard Yven chuckled because of the scene he's witnessing right now, while Rednax gritted his teeth."I thought you knew all about me hmm?" I teased."Chill bro—" Rednax cut him off."I'm not talking to you!" Rednax hissed darkly at Yven.Yven just chuckled more t
Warning: R18+He's kissing me gently as I wrapped my arms around his neck. He pushed me more towards himself to deepened the kiss.He sucked my lower lip earning a moan from me then his tongue entered and invade the whole corner of my mouth. Our tongue played and swirl together making an erotic sound filling this room.Ramdam ko na ang pag-iinit ng katawan ko dahil sa intensidad ng mga halik ni Rednax na ibinigay niya sa'kin.Then his kisses went down slowly to my neck."Rednax..." I moaned as I tilted my head to the other side to give him more access of it.He did not failed me because he hits the most sensitive part of my neck and sucked it. A moan escaped from my mouth because of the tingling sensation he's giving me.In a one swift move, my blazer already fell on the floor and he started unbottoning my blouse then he just threw it off
Warning: R18+"What?" inosenteng tanong ni Rednax.Unti-unti na ulit siyang lumapit sa'kin at pupwesto sa ibabaw ko."S-Saglit lang naman!" sigaw ko.Natatawang huminto naman sa paglapit si Rednax sa'kin habang ako ay takot na umupo at isinadal ang katawan sa headboard ng higaan ko."Baby, I'll be gentle hmm?" masuyong sambit niya."I'll be gentle my foot! Tapos... tapos mamaya ay bigla mo na lang ipapasok 'yan sa'kin! Ang laki laki pa niyang alaga mo Rednax! Hindi ko yata kakayanin 'yan ehh!" Reklamo ko sa kaniya pero pinagtawanan lang niya ako."The bigger the better Architect, subukan natin para malaman mo," Rednax seductively said."Hindi! Ayoko na! Ang laki masyado! Tapos ang haba pa! Aabot yata hanggang atay ko 'yan ehh!" pagmamaktol ko pa."What?!" Hindi makapaniwalang tanong
It's been three days since I came back here in Dylanic to continue my work here. On progress naman ang lahat ng trabaho sa opisina ni Ramel.Si Ate Zamara na rin ang nagpaliwanag kay Ramel kung bakit ako nawala ng isang araw. Sinabi niya na kinailangan ako sa kumpanya sa Manila kaya agaran ang pag-alis at hindi na nakapagsabi sa kaniya. Hindi ko naman alam kung naniwala siya sa dahilan na iyon pero bahala na siya.Sa tatlong araw na iyon, ay nakapag-isip-isip na ako kung paano talagang maisasagawa ang plano.Bakit pa kasi umabot sa ganito?Magiging madali kung nahanap na ang binayaran ni Ramel na pulis na humawak sa kasong ito. Hanggang ngayon kasi ay hindi nahanap ang pulis na iyon, ginagawa na ni Kuya Ynem ang lahat pero hindi pa rin siya nakakahanap ng kahit na anong impormasyon tungkol sa pulis na iy
"Hi!" I greeted."Hey, how's your day?" Rednax asked on the other line."Good but still exhausting," I answered while supressing my smile.Damn!"You should take your rest, I'm not with you to take care of you baby," he softly said.Mas lalo namang lumapad ang ngiti ko dahil sa sinabi niya."Mmm. Tapusin ko lang ang gagawin ko tonight," pigil na ngiting sambit ko."You're still not home?" he asked."Yeah, I'm here at Landrithel's condo, gonna meet her first," I informed."Alright then, informed me when you're at home already and please, be safe," he worriedly said."Yes baby, I'll text you soon. Pahinga ka na, pagod ka sa trabaho," sinserong sabi ko bago tinapos na ang tawag.Pero magkanda-himatay na ako sa sobrang bilis ng tibo
"Alright then. It's a deal. I'm rooting for you two," she sincerely said."It's an honor to work for you Architect Amasca." Khaleed smiled."Thank you Engineer. Shall I adjourn this meeting already? Do you still have anything to say?" tanong niya kay Khal at umiling naman siya bilang sagot."How about you Architect Lavrico? You didn't speak the whole meeting, maybe there's something you wanted to say?" tanong niya sa akin."I have nothing to say," I said coldly."Alright then, meeting adjourned," she ended.We prepared ourselves for leaving. My jaw clenched when the guy touched Farisha on her waist as she stood up.Putangina. Ang sarap talaga manapak ngayon!Hindi na ako nagpaalam sa kanila at dumiretso lang paalis sa opisina niya."May boyfriend na pala Architect, ligw
Nakatanggap ako ng text mula kay Tita Ferlie na nagsasabing nasa ospital si Farisha. Agad naman akong nilukob ng kaba pero hindi ako pinayagan ni Mommy na makaalis. Pati ang pagsagot sa mga texts at tawag nila ay pinagbawalan ako.Hanggang sa dumating na naman ang oras.De javu..."Uh hi?" Ramdam ko ang alanganing pagbati niya nang makita niya ako sa labas ng university.I wanted to hug her the very moment that I saw her but I have to fucking restrain myself.I did not speak any words and I am just staring at her blankly. But deep inside me, I'm memorizing every bit of her."Uh, 'yung mga prof natin, they're wondering if you'll still go to school..."She tried to open up a conversation but I'm still not talking.Ala
Kinabukasan ng umaga ay talagang inabangan ko ang pagpasok ni Harry. I asked help to my friends to captured him. Nakatikim lang naman siya ng kaunting exercise routine ko at inutusan ko siyang humingi ng tawad kay Farisha.Kung hindi lang talaga sila napatawag sa counseling office ay hindi pa matatapos ang gulo nila. Hindi ko na naman napigilan na hindi makialam lalo na no'ng nakita kong sinampal ng dalawang beses si Farisha.Damn! Kung hindi lang talaga babae 'yung Arabella na 'yon ay pinatulan ko na siya!Habang tumatagal ay naging malapit ulit kami sa isa't isa ni Farisha. Hindi ko maiikaila ang sayang nararamdaman ko.Gustong-gusto kong magpakilala sa kaniya pero inaalala ko ang kinakaharap niya ngayon.She has an amnesia.Does she knows?
"You have to break up with her," seryosong sambit ni Zamara nang pinaunlakan ko ang gusto niyang makipag-usap sa 'kin."And why the hell I would do that?!" I hissed.Is she freaking out of her mind? No'ng una ay si Kino ang kinuha niya kay Farisha tapos ngayon naman ay sinusubukan niya ako?As if I would fucking let her!"YOU WILL HAVE TO!" sigaw niya na siyang nakapagpabigla sa 'kin.Gusto ko ring sumigaw dahil hindi ko siya maintindihan pero inaalala ko lang na anak siya ni Tito Ramel at matalik na kaibigan din ni Daddy."Are you out of your mind?" instead I asked her calmly."MAKIKIPAGHIWALAY KA DAHIL KUNG HINDI AY MAMAMATAY SIYA! PATI NA ANG PAMILYA NIYA!" sigaw niya ulit.Pasalamat na lang ako at sinadya niya ako rito mismo sa mansion namin. At ngayon ay sa labas kami nag-uusap. Alam kong tulog na rin sila Mommy
Nakasalubong ko pa si Kino. Sinadya kong harangin ang dadaanan niya para hindi agad siya makaalis."How dare you hurt her?" I coldly asked restraining my temper to punch him right on his face."You don't know anything," Kino blankly said.I stiffle a laugh."Really? Then, don't you fucking dare to go near her again!" gigil na sambit ko."Why? Sino ka ba sa kaniya? Hindi nga kayo magkaibigan pero kung umasta ka..." maangas na sabi niya pero hindi na itinuloy."What?" paghahamon ko pa."Ikaw ang 'wag na 'wag lalapit sa kan'ya!" he spatted."Do you think you can stop me? Mabuti pa umalis ka na lang dito. Ayaw na rin makita ni Farisha ang pagmumukha mo so better get the fuck out of here," I darkly said.I saw pain crossed his eyes by mentioning Farisha's name.
I don't really like talking to other people. But of course, my family and friends were an exception.I just found it disgusting.Halata naman sa iba na talagang kakausapin lang ako para lumandi and I don't have time for that.Gaya na lang ngayon."Hi Rednax! Naglunch ka na ba?" pabebeng tanong ng isang schoolmate ko, may kasama pa siyang dalawang alipores sa likod.I looked at her coldly but I didn't spoke to her. Javin spoke for me like he would always do when we're encountering moments like this."Mainit ulo Miss! Better luck next time!" I heard Javin cheering up for whoever that girl is."Kahit sa labas na tayo ng cafeteria naglunch, kaliwa't kanan pa rin ang bumubuntot sa 'yong mga babae!" pang-aasar ni Khaleed."As if I care about them," I firmly said."Pero bakit gano'n ano? Kung sino pa 'yu
Rednax opened his unit. Una niya akong pinapasok bago siya sumunod sa 'kin. Siya na rin ang nagbukas ng mga ilaw sa buong unit.Dumiretso muna ako sa kusina para makainom ng tubig. Nagdala na rin ako ng isang basong tubig para kay Rednax.I saw him resting the back of his head at the backrest of the couch. He's smiling while looking at the ceiling.Napailing na lang ako sa kaniya."Water for you architect, baka nauuhaw ka."Agad naman siyang napatuwid ng upo pero hindi natanggap ang ngiti niya sa mga labi niya. Ininom naman niya 'yung tubig na dinala ko.Pagkalapag niya ng baso ay hinila niya ako palapit sa kaniya kaya bumagsak ako sa kandungan niya."You tired?" he gently asked.I positioned myself properly on his top and I'm straddling now on his hips. Ang mga braso niya nam
"DRES gymansium way back when we're in grade 5," dugtong niya pa."I don't remember?" alanganing sambit ko.Hindi ko talaga matandaan na mayro'n pa kaming unang pagkikita!"Do'n mo talaga ako nabihag," natatawang sambit niya. "At kaya tayo nagkita sa mansion niyo dahil may gusto na ako sa'yo no'n at sumama talaga ako kila Mommy."Ito talaga ang natatandaan kong unang pagkikita namin, no'ng umiyak ako dahil mas pinili ni Kino si Ate Zamara kaysa sa 'kin noon.Pero hindi ko pa rin matandaan na nagkita na kami bago pa 'yong unang pagkikita namin sa mansion!"Alam mo bang, hindi talaga kita gusto puntahan no'ng umiiyak ka?" tanong niya ulit kaya napakunot ang noo ko sa kaniya."Sa isip-isip ko kasi, maarte ang mga babae tapos dinadaan lang ang lahat sa iyak," natatawang sambit niya na para bang naaalala niya ulit ang sarili niya sa sitwasyon
"Baby..." Rinig ko ang parang takot na boses ni Mommy kaya agad akong napaangat ng tingin sa kaniya habang papasok siya sa opisina ko.Hindi nga ako nagkamali dahil puno ng takot ang mukha niya at bahagya pang namumutla. Agad naman din akong natakot sa itsura ni Mommy."Mom, what happened?" Hindi ko na napigilan na tumayo at agad na sinalubong siya bago pa makarating sa office table ko."Anak..." mangiyak-ngiyak na sambit niya. Mas lalo naman akong kinabahan sa kaniya."Mom, you're making me nervous. What happened?" I tried to ask calmly even though my heart screams otherwise.Akala ko tapos na ang problema. Akala ko maayos na ang lahat. Pero ano nga bang laban ko sa mapaglarong tadhana?Hindi natin alam kung kailan niya gugustuhing manghimasok sa buhay natin at gagawa pa ng mga hindi inaasahang pangyayari."S-Si Rednax anak