"Kuya! Anong ginawa mo kanina!" I hissed at Kuya Ynem pero mukhang inaabangan niya na rin ang sasabihin ko dahil prente pa rin siyang nakasandal sa backrest ng couch.
"What? It's effective, right li'l bro?" Natatawang tanong niya sa kapatid niya.
Yven chuckled.
"Yeah, that shit." Napailing na natatawa si Yven.
"Ewan ko sa inyong dalawa! Iisipin na ng dalawang iyon na may relasyon tayo!" sabi ko pa.
"'Yun din naman ang tingin sa'tin ng mga hindi nakakakilala sa'tin." Kuya Ynem winked at me.
"What the really hell," I just whispered dahil hindi ko kinakaya ang dalawang magkapatid na 'toh.
Pero totoo ang sinabi niya. Kung hindi si Yven ang mapagkakamalan na boyfriend ko, ay si Kuya Ynem naman.
Napa
Mukhang isa yatang pagkakamali na pinapasok ko siya sa mansion nang wala siyang ibang kasama. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa pinapakita niya sa'kin.Mas lalong hindi ko rin alam kung bakit mas pinagtuunan niya ng pansin ang renovation nitong mansion kaysa sa kumpanya ng mga Catriz sa Dylanic.Gaya nga ng napag-usapan namin nila Kuya Ynem at Yven ay maaaring may pinaplano sila kaya nga lumalapit sa'kin ngayon ang isang 'to.Aaminin kong may parte sa akin na masaya dahil nasilayan ko na ulit siya. Sa mga naunang nagdaang taon, ay wala akong ibang inisip kung hindi siya nang makarating ako rito. And I guess, right now that I saw him again? I just felt the pain he caused me. I just remembered how he fooled and left me before."All parts will be renovated except my room." I informed him while touring him around the mansion.He suggested it para raw kung may gusto ako at hindi k
Hindi ko na pinatagal pa ang araw dahil kinabukasan ay nagpahatid agad ako sa Dylanic gamit ang private plane ng Amasca. I'm not boasting about it though private plane din ang sinakyan namin ni Yven nang papunta kaming Manila few years ago.And now, I'm going back. I'm going back to the place where my life became a mess. I'm going back to see the people who made my life miserable.Nang makababa sa private plane ay agad namang may naghihintay na limousine sa labas ng airport. Nasa likod ko ang mga body guards habang naglalakad patungo sa labas ng airport. Pansin ako ang nagtatakang mga tingin ng mga nakakakita sa amin sa airport pero ipinagkibit-balikat ko na lang iyon.Agad akong nagpahatid sa Catriz Coop. Ang mga tao na nasa labas ng building ay nakuha namin ang atensyon. Sino ba namang hindi? Ikaw ba naman ang nakasakay sa isang limousine at m
Nanatili ako rito sa condo unit ni Landrithel habang sila Lunox at Watrina ay bumibisita lang dahil may mga trabaho sila. Hindi ko muna hahayaan si Landrithel gayong alam kong lubusan pa rin siyang nasasaktan dahil sa nangyari sa kaniya. Though hanggang ngayon ay hindi ko pa rin maiwasan na maging malungkot para sa kaniya, lalo na't nag-iisa niyang kinakaharap ang lahat pero andito kami nila Lunox para maging suporta niya.I even asked Kuya Ynem if he could trace the uploader of the video pero nabigo ako sa sinabi niya."I didn't got the chance to trace the uploader love, the account has been deleted immediately and since she's popular, marami agad ang nakakuha ng copy kaya napabilis ang pagkalat ng video." Bigong sabi ni Kuya Ynem nang tawagan ko siya upang makahingi ng detalye.I released a deep sigh."Is that so? Thank you Kuya," nanlulumong sabi ko."But still, I'll try to di
"What are you doing here?" Taas kilay kong tanong kay Rednax na nakapande-kwatrong upo at prenteng nakasandal sa backrest ng single couch na nakaharap sa pwesto ko."What do you think?" tanong niya pabalik.I rolled my eyes."Ano bang kailangan mo? Hindi ba't may trabaho ka? Kaya bakit ka nandito?" iritadong tanong ko.He chuckled."Ikaw rin naman ay may trabaho pero kung saan-saan ka pumupunta?" he accused."What?" I asked him unbelievably."Mag-iisang linggo ka nang wala rito sa trabaho mo. Saan ka naman pumupunta?" iritadong tanong niya na rin.At may karapatan pa siyang mairita? Bakit? Sino ba siya? Ang lakas naman ng loob niya at nandito pa talaga siya sa loob ng opisina ko na para bang pag-aari niya rin dahil sa pag
Si Rednax. Si Rednax na narito sa Manila at mas binigyang pansin ang renovation ng mansion namin kaysa sa Catriz Coop. Anong pakay mo Rednax? Bakit hindi niyo tinanggap ang proposal ng mga Catriz? Bakit lumalapit ka sa'kin? May kinalaman ba sa'kin ang mga plano ngayon ni Ramel kaya naroon ka upang maging mga mata niya?Hindi ko alam ang mga kasagutan sa mga tanong ko kaya mas kinakailangan kong magmasid sa kanila kung kinakailangan. Ang problema nga lang ay si Ramel ang mas mapagtutuunan ko ng pansin dahil magtatrabaho ako sa kaniya.Matapos magmuni-muni ay bumalik ako sa kumpanya at kinausap ang engineering department sa magiging trabaho namin ngayon. Nagulat sila dahil personal pa akong pumunta roon para ialok ang serbisyo ko gayong kabaligtaran lagi noon ang nangyayari.Tinapos ko na rin ang mga kailangang pirmahan at i-review na mga papeles na nasa table ko bago ko ulit iwan ang kumpanya. Alam naman na rin nila Kuya
Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa lahat ng ipinapakita sa'kin ni Rednax ngayon. Hindi ko alam kung parte lang ba iyon ng mga plano nila ng mga Catriz para makuha ulit ang loob ko para pabagsakin ulit kami.Hindi ko lang talaga siya mabasa, hindi ko naman mapaghinalaan ang mga kilos niya dahil unang-una nandito siya sa kinaroroonan ko at nagtatrabaho pa sa'kin kaya hindi ko alam kung may kinalaman ba sa mga Catriz ang paglapit-lapit niya sa'kin.Saka kung makaasta siya ay para bang hindi kami naghiwalay noon. Tapos ngayon, kung makalapit wagas? Parang wala lang? Parang madali lang para sa kaniya na ibalik yung dating kami?Bitch please!Hindi niya alam kung anong pinagdaanan ko! Hindi niya alam kung paanong pinagdudahan ko ang sarili ko at inisip na wala akong halaga dahil sa mga ipinaramdam niya sa'kin na pagbabalewala at agad na pinalitan! Hindi niya alam ang mga gabi ko na impit ang mga p
"Kung hindi lang kita naging kababata talaga Kuya, mag-aapply talaga ako." Sabay halakhak naming dalawa."Kailan ka pa rito sa Dylanic?" he asked."A week ago. I went here because of work in Catriz Coop.," I answered."Oh, good to hear. How about you? Kumusta ka?" he sincerely asked."I'm fine Kuya." I smiled as I answered him.He patted my head."More like good to hear. I'm glad you're doing fine Sha. You're company is still on top.""Hindi ko rin naman magagawa 'yon kung walang mga tumulong sa'kin Kuya," I sincerely said."How sweet of you Sha! Come here." Then he opened his arms widely welcoming me for a hug.Agad naman akong lumapit sa kaniya at niyakap siya ng mahigpit."I really missed you Sha,"
Gaya nga ng sabi ko ay naging laman ako ng headlines ng business and showbiz industry. Sorry naman agad, kasalanan ko bang maging maganda? Just kidding. Unang napuna ay yung eksena namin ni Kuya Kizo na may kumuha ng litrato noong niyakap ko siya at mayroon din na masaya kaming nag-uusap dahil nag-aasaran kami no'n. Sumunod naman ay kay Kino na nakayakap sa likod ko. Hindi na ako nagbasa ng mga comments about doon dahil alam ko naman na kung ano lang ang mababasa ko roon, pero agad naman nilinaw nila Kuya Kizo at Kino na magkababata kami at ngayon lang ulit nagkita. Bakit ako hindi ininterview? Bakit ba kasi napaka-issue ng mga tao ngayon? Hindi ba pwedeng alamin muna nila ang kwento bago sila naglalabas ng walang katuturan na mga issue? Marami ang napapahamak sa ganiyan, hindi lang nila nalalaman d
"Alright then. It's a deal. I'm rooting for you two," she sincerely said."It's an honor to work for you Architect Amasca." Khaleed smiled."Thank you Engineer. Shall I adjourn this meeting already? Do you still have anything to say?" tanong niya kay Khal at umiling naman siya bilang sagot."How about you Architect Lavrico? You didn't speak the whole meeting, maybe there's something you wanted to say?" tanong niya sa akin."I have nothing to say," I said coldly."Alright then, meeting adjourned," she ended.We prepared ourselves for leaving. My jaw clenched when the guy touched Farisha on her waist as she stood up.Putangina. Ang sarap talaga manapak ngayon!Hindi na ako nagpaalam sa kanila at dumiretso lang paalis sa opisina niya."May boyfriend na pala Architect, ligw
Nakatanggap ako ng text mula kay Tita Ferlie na nagsasabing nasa ospital si Farisha. Agad naman akong nilukob ng kaba pero hindi ako pinayagan ni Mommy na makaalis. Pati ang pagsagot sa mga texts at tawag nila ay pinagbawalan ako.Hanggang sa dumating na naman ang oras.De javu..."Uh hi?" Ramdam ko ang alanganing pagbati niya nang makita niya ako sa labas ng university.I wanted to hug her the very moment that I saw her but I have to fucking restrain myself.I did not speak any words and I am just staring at her blankly. But deep inside me, I'm memorizing every bit of her."Uh, 'yung mga prof natin, they're wondering if you'll still go to school..."She tried to open up a conversation but I'm still not talking.Ala
Kinabukasan ng umaga ay talagang inabangan ko ang pagpasok ni Harry. I asked help to my friends to captured him. Nakatikim lang naman siya ng kaunting exercise routine ko at inutusan ko siyang humingi ng tawad kay Farisha.Kung hindi lang talaga sila napatawag sa counseling office ay hindi pa matatapos ang gulo nila. Hindi ko na naman napigilan na hindi makialam lalo na no'ng nakita kong sinampal ng dalawang beses si Farisha.Damn! Kung hindi lang talaga babae 'yung Arabella na 'yon ay pinatulan ko na siya!Habang tumatagal ay naging malapit ulit kami sa isa't isa ni Farisha. Hindi ko maiikaila ang sayang nararamdaman ko.Gustong-gusto kong magpakilala sa kaniya pero inaalala ko ang kinakaharap niya ngayon.She has an amnesia.Does she knows?
"You have to break up with her," seryosong sambit ni Zamara nang pinaunlakan ko ang gusto niyang makipag-usap sa 'kin."And why the hell I would do that?!" I hissed.Is she freaking out of her mind? No'ng una ay si Kino ang kinuha niya kay Farisha tapos ngayon naman ay sinusubukan niya ako?As if I would fucking let her!"YOU WILL HAVE TO!" sigaw niya na siyang nakapagpabigla sa 'kin.Gusto ko ring sumigaw dahil hindi ko siya maintindihan pero inaalala ko lang na anak siya ni Tito Ramel at matalik na kaibigan din ni Daddy."Are you out of your mind?" instead I asked her calmly."MAKIKIPAGHIWALAY KA DAHIL KUNG HINDI AY MAMAMATAY SIYA! PATI NA ANG PAMILYA NIYA!" sigaw niya ulit.Pasalamat na lang ako at sinadya niya ako rito mismo sa mansion namin. At ngayon ay sa labas kami nag-uusap. Alam kong tulog na rin sila Mommy
Nakasalubong ko pa si Kino. Sinadya kong harangin ang dadaanan niya para hindi agad siya makaalis."How dare you hurt her?" I coldly asked restraining my temper to punch him right on his face."You don't know anything," Kino blankly said.I stiffle a laugh."Really? Then, don't you fucking dare to go near her again!" gigil na sambit ko."Why? Sino ka ba sa kaniya? Hindi nga kayo magkaibigan pero kung umasta ka..." maangas na sabi niya pero hindi na itinuloy."What?" paghahamon ko pa."Ikaw ang 'wag na 'wag lalapit sa kan'ya!" he spatted."Do you think you can stop me? Mabuti pa umalis ka na lang dito. Ayaw na rin makita ni Farisha ang pagmumukha mo so better get the fuck out of here," I darkly said.I saw pain crossed his eyes by mentioning Farisha's name.
I don't really like talking to other people. But of course, my family and friends were an exception.I just found it disgusting.Halata naman sa iba na talagang kakausapin lang ako para lumandi and I don't have time for that.Gaya na lang ngayon."Hi Rednax! Naglunch ka na ba?" pabebeng tanong ng isang schoolmate ko, may kasama pa siyang dalawang alipores sa likod.I looked at her coldly but I didn't spoke to her. Javin spoke for me like he would always do when we're encountering moments like this."Mainit ulo Miss! Better luck next time!" I heard Javin cheering up for whoever that girl is."Kahit sa labas na tayo ng cafeteria naglunch, kaliwa't kanan pa rin ang bumubuntot sa 'yong mga babae!" pang-aasar ni Khaleed."As if I care about them," I firmly said."Pero bakit gano'n ano? Kung sino pa 'yu
Rednax opened his unit. Una niya akong pinapasok bago siya sumunod sa 'kin. Siya na rin ang nagbukas ng mga ilaw sa buong unit.Dumiretso muna ako sa kusina para makainom ng tubig. Nagdala na rin ako ng isang basong tubig para kay Rednax.I saw him resting the back of his head at the backrest of the couch. He's smiling while looking at the ceiling.Napailing na lang ako sa kaniya."Water for you architect, baka nauuhaw ka."Agad naman siyang napatuwid ng upo pero hindi natanggap ang ngiti niya sa mga labi niya. Ininom naman niya 'yung tubig na dinala ko.Pagkalapag niya ng baso ay hinila niya ako palapit sa kaniya kaya bumagsak ako sa kandungan niya."You tired?" he gently asked.I positioned myself properly on his top and I'm straddling now on his hips. Ang mga braso niya nam
"DRES gymansium way back when we're in grade 5," dugtong niya pa."I don't remember?" alanganing sambit ko.Hindi ko talaga matandaan na mayro'n pa kaming unang pagkikita!"Do'n mo talaga ako nabihag," natatawang sambit niya. "At kaya tayo nagkita sa mansion niyo dahil may gusto na ako sa'yo no'n at sumama talaga ako kila Mommy."Ito talaga ang natatandaan kong unang pagkikita namin, no'ng umiyak ako dahil mas pinili ni Kino si Ate Zamara kaysa sa 'kin noon.Pero hindi ko pa rin matandaan na nagkita na kami bago pa 'yong unang pagkikita namin sa mansion!"Alam mo bang, hindi talaga kita gusto puntahan no'ng umiiyak ka?" tanong niya ulit kaya napakunot ang noo ko sa kaniya."Sa isip-isip ko kasi, maarte ang mga babae tapos dinadaan lang ang lahat sa iyak," natatawang sambit niya na para bang naaalala niya ulit ang sarili niya sa sitwasyon
"Baby..." Rinig ko ang parang takot na boses ni Mommy kaya agad akong napaangat ng tingin sa kaniya habang papasok siya sa opisina ko.Hindi nga ako nagkamali dahil puno ng takot ang mukha niya at bahagya pang namumutla. Agad naman din akong natakot sa itsura ni Mommy."Mom, what happened?" Hindi ko na napigilan na tumayo at agad na sinalubong siya bago pa makarating sa office table ko."Anak..." mangiyak-ngiyak na sambit niya. Mas lalo naman akong kinabahan sa kaniya."Mom, you're making me nervous. What happened?" I tried to ask calmly even though my heart screams otherwise.Akala ko tapos na ang problema. Akala ko maayos na ang lahat. Pero ano nga bang laban ko sa mapaglarong tadhana?Hindi natin alam kung kailan niya gugustuhing manghimasok sa buhay natin at gagawa pa ng mga hindi inaasahang pangyayari."S-Si Rednax anak