Mag-log inShare
AANCEO 65
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Binili Ako ng CEO AANCEO 66
May beard siya at straight lang ang paningin sa harapan. Para bang hindi niya ako kilala.“You stay in your room,” ang bulong ni manang. At sa bulong nay un, pakiramdam ko ay may gusto siyang ipahiwatig kaya tumayo ako.Tumango ako at tumingin pa ulit sa gawi ni Rico.“Please bring the heiress to her room,” sabi ni manang sa bodyguard at ang itinuro niya ay si Rico. Alam ba ni manang na may ugnayan kami ni Rico?Walang sali-salita na lumapit si Rico sa’kin. Nasa unahan niya ako at nasa likuran siya. Pinapakiramdaman ko siya. Nakatingin sa amin ang lahat ng bodyguards.Nang makapasok ako sa kwarto, sumunod siya agad.“Rico—Malalaki ang hakbang niyang lumapit sa akin matapos niyang e lock ang pintuan. Agad niya akong niyakap.Umiyak na ako sa pagkakataong ito.“Rico. Natakot ako. Akala ko hindi na makakalabas dito.”“Shh.. We need to get out of here, sweetheart.”“Si Timber? Yung anak natin?”“Na kay mama. Nasa Pinas na.”“Ano? Bakit?”“I’ll explain everything when we get out of here a
Binili Ako ng CEO AANCEO 67
Rachelle Remadavia“Underground tunnel?” takang tanong ko kay Rico.“Kahit ako nagulat..” Ang sabi ni Rico habang hawak ang kamay ko at umaabante na palabas ng tunnel na ito. Madilim at halos nangangapa kami ni Rico sa tinatakbuhan namin.Nang biglang may liwanag na tumutok sa amin.“Dito tayo,” medyo nagulat pa ako nang namataan ko si manang na nasa unahan.“Manang, ano pong ginagawa niyo dito?” takang tanong ko.“Tinutulungan ko po kayong makaalis dito Miss Raachelle,” aniya.“Ikaw ba si Teresita na sinasabi ni Butler Noli?” tanong ni Rico.“Opo. Ako nga. Bilisan niyo na bago pa makatunog ang mga bantay na wala na si Ms. Rachelle sa kwarto niya.”Sinundan namin si manang na papalabas ng underground tunnel na ito. Sa mga kilos at galaw niya ay parang alam niya talaga ang buong lugar na ito.Medyo malayo layo ang dinaanan namin at sobrang baho pa.Sa isang drainage entrance kami nakalabas. Si Rico pa nagbukas non at nasa tabi ko si manang na Teresita pala ang pangalan.Inakyat kami ni
Binili Ako ng CEO AANCEO 68
Pagkadating namin sa airport, naroon na si Butler Noli. Nagulat pa nga ako nang makita ko siya doon na nakatayo at parang naghihintay sa amin.Bahagya pa siyang yumuko.“Mabuti at ang napili ng tagapagmana ay isang Shein,” nakangiting sabi niya. Ngumiti rin si Teresita.“Rachelle,” napatingin ako kay Henry.“Kindly tell my best friend na mamimiss ko siya,” nagulat ako at nagtaka.“Bakit? Please come with us,”Ngumiti siya at umiling. “My life is in Spain.. I cannot leave here.”“What? Why? You can start your life in the Philippines..”Ngumiti siya at lumapit sa akin pero humarang si Rico.Tumawa si Henry. “I am aware that she’s yours. Don’t worry,”Saka pa gumilid si Rico pero ramdam kong nakatitig siya kay Henry. Oo nga pala, hindi niya kilala si Henry.“See you when I see you princess,” bulong niya at niyakap ako.Nalulungkot ako. Malaki ang utang na loob ko kay Henry. Kung hindi dahil sa kaniya baka napahamak na kami ng anak ko. Baka nga patay na kami.“Salamat sa lahat Henry,” sab
Binili Ako ng CEO AANCEO 69
Pagpasok namin sa loob ng bahay, naabutan ko ang wala ng buhay na katawan ni PJ Daral na maraming saksak sa katawan.Nanlalaki ang mata ko nang makita si kuya Lando na hawak ni Mr. Shein ang kamay sa likuran.“Anong nangyari?” si Rico ang nagtanong.“After the long search of Dehlia, this afternoon, we found her cold body,” mahinang sabi ni Mr. Shein na nagpalaki ng mata ko.“She’s dead at nakalibing sa harapan ng bahay nila Rachelle sa probinsya.”Ano? Si ate patay na? Para akong kinapos ng hininga. Before I could know it, nagdilim na ang paningin ko.--------------------“Why did you let Lando knew the truth?” sabi ni ma’am Lay.“Wife, he sneaked inside the room.” Ang sabi naman ni Mr. Shein.“Nilihim ko sa kaniya ang impormasyon about Dehlia pero mukhang nakatunog siya. Alam niyang hindi pa nakikita si Dehlia, Lor, so what would expect? Mag-iimbistiga siya.” Ang sabi ni uncle Lee.“Anong gagawin natin sa kaniya?”Nagmulat ako nang mata.“Sweetheart,” nasa tabi ko na si Rico. Agad ni
Binili Ako ng CEO AANCEO 70
Hawak ko ngayon ang anak ni ate Dehlia na pinangalanan nina ma’am Lorelay na Raja. Ang ganda ng bata, kamukha ni ate habang si Timber naman ay hawak ni manang Teresita.Si mama ay umiiyak at nagluluksa ngayon sa harapan. Napa cremate na namin ang mga buto ni ate at labis ang kalungkutan na nararamdaman ko ngayon.Nilapitan ko si mama at nadudurog ako sa bawat pag-iyak niya.“Bakit naging ganito? Hindi ko man lang alam. Wala man lang akong ka alam-alam.. Anong klase akong ina?”Lumapit si Rico sa akin. Binigay ko sa kaniya si Raja.“Ma.. Sorry po…” Umiiyak na sabi ko.“Sobrang guilty ko ma. Dahil sa akin kaya nagawa ni PJ ito. Sorry mama..” Umiiyak na sabi ko.Niyakap ako ni mama. Yakap na sobrang higpit habang pasigaw na umiiyak.“Hindi.. Kasalanan ko ito lahat.. Naging pabaya akong ina sa inyo… Anong klase akong ina?”“Ma..”Sa sobrang pagdadalamhati ni mama at iyak niya, nagulat nalang ako nang bumigay ang katawan niya dahil nawalan siya ng malay.Agad akong dinaluhan ni Sico at kin
Binili Ako ng CEO AANCEO 71
“Delilah, it’s been so long..”Tumango si mama kay Butler Noli.“Matagal din tayong hindi nagkita, Noli.”“Delilah,” ani manang Teresita.“Tere, kamusta ka na?”“Ayos naman… Sa awa ng Diyos, buhay pa.”Narito kami ngayon sa sala ng mga Shein. Kasama ko si mama, ako, Rico, manang, Butler Noli, at mga magulang ni Rico.“Ikinalulungkot ang nangyari kay Luis. Hindi ko aakalaing wala na siya.” Halos pabulong na sabi ni mama.“Pasensya na at hindi ko nasabi sayo Delilah. Alang-alang na rin sa kaligtasan mo,” sagot ni Butler Noli.“Naiintindihan ko, Noli. Wala kang dapat ikahingi ng tawad. At least nalaman ko na ngayon bakit hindi na ako tinawagan pang muli ni Luis. Akala ko ay galit siya sa akin na kahit ang anak niya ay ayaw niyang makita.” Malungkot na sabi ni mama.“Hindi ganoon ang nangyari Delilah. Nito ko lang din nalaman na may anak pala kayo ni Don Luis. Kung alam ko, sana nasuportahan ko si senyorita Rachelle sa pagpalaki niya.” Ani ni Butler Noli.“Pasensya na kayo. Alam ko pero n
Binili Ako ng CEO AANCEO 72
Sabado, at nagkakape kami ngayon ni Rico sa kusina. Pagkalapag ko ng sandwich na may cheese sa harapan niya ay umupo ako sa kandungan niya.“Aww.. gusto mo uli?”Mahina ko siyang nasapak. “Ikaw, iyang ugali mo! Ang sabihin mo, gusto mo pa,” nakasimangot na sabi ko.“Umiinom ka pa ban g pills?” tanong niya.“Bakit?”“Huwag na kaya,” ang sabi niya na seryoso ang tono. Kinuha niya ang isang paa ko para ipawesto sa kaniya paharap ng nakabukaka.“Gusto ko sundan natin si Timber,” ang sabi niya.“Masiyado pang bata si Timber at Raja. Gusto mo na sila sundan?” kumibot ang labi niya paitaas.“Sayang naman ang mga armies ko. Hindi nakakalusot sa patutunguhan..”Natawa ako sa konsepto niya ng reproduction.“Hindi ka pa ba nagsasawa sa akin?” tanong ko habang nakatitig sa mga mata niya.Lumiit ang mga mata nito at lumabi. “Hindi na yata unless na ikaw si Rachelle,” sabi niya.“Asus! Ang sweet naman ng lalaking ito ay..”“Talaga? Sweet ako?”Tumango ako na nagpipigil ngiti.“Kung ganoon, kiss ako
Binili Ako ng CEO AANCEO 73
“Ma,” itinigil ko muna ang ginagawa ko nang marinig ang boses ni Raja sa likuran.“Can I help you with that?” hawak niya ang manika niyang bigay ni kuya sa kaniya.“Bakit? Ayaw mo na ba mag play anak?”“I just want to help you mama,”Lumabi ako at pinalapit siya sa akin. “Gusto mo tulungan si mama mag plant ng flowers?”Tumango siya.“Alright.. Come here,” binigay ko sa kaniya ang empty pot para lagyan niya ng lupa.“Put this in the center,” binigay ko sa kaniya ang isang tangkay ng itatanim namin. Ang bait na bata ni Raja at sobrang matulungin.Kabaliktaran sila ni Timber na makulit at maingay. Si Raja ay tahimik at mahinhin.“Sweetheart,” napatingin ako kay Rico na nagtutupi ng polo sa bandang siko niya.“Aalis ka na?”“Yeah,” napatingin siya kay Raja. Nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa labi niya habang nakatingin sa batang inosenteng nagtatanim sa tabi ko.Kung paano tratuhin ni Rico si Timber, ganoon din ang ginagawa niya kay Raja. Kami ang tumayong magulang ng bata at mahal namin
Pinakabagong kabanata
Binili Ako ng CEO NOTE FOR 5TH BOOK
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
Binili Ako ng CEO END
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
Binili Ako ng CEO BANCEO 113
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
Binili Ako ng CEO BANCEO 112
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Binili Ako ng CEO BANCEO 111
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
Binili Ako ng CEO BANCEO 110
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
Binili Ako ng CEO BANCEO 109
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Binili Ako ng CEO BANCEO 108
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
Binili Ako ng CEO BANCEO 107
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss
