LOGINShare
Kabanata 5
Last Updated:
2025-04-07 18:41:43“What are you doing here? I thought you're in Canada? Kailan ka pa nakauwi?” sunod-sunod na tanong ni Raze na tila hindi makapaniwala na nandito ang babae. “Why didn't you call me? Ako sana ang sumundo sa ‘yo sa airport.”
The woman chuckled. “Iyon na nga, eh. Ikaw na naman ang susundo sa akin. Maiba naman.” Pumisil ang kamay ni Raze na para bang hindi niya nagustuhan ang sinabi ng babae. “Kung gano'n, sinong sumundo sa ‘yo? Si Ashel?” Umiling ang babae. “No. Iyong pinsan mong babae, si Nicole. Kasama ko siya actually—oh, ayan na pala siya.” Sabay naming nilingon ni Raze ang kinakawayan niya. “Girl, here!” “Surprise, coz!” Nabitawan ni Raze ang kamay ko nang yakapin siya ng babae mula sa likod. “Do you like my suprise?” nakangiting wika ng babae at pinisil-pisil pa ang pisngi ni Raze. “Pwede niyo nang ituloy ang naudlot na kasal.” Natigilan ako. K-Kasal? Kung gano'n, ang babaeng nasa harapan namin ngayon ay siyang dapat pakakasalan niya? Bahagya akong napaatras nang muntik na akong masagi ng pinsan niya kaya lumayo na lang ako. Gusto ko sanang umalis dahil bukod sa nakaka-out place, baka magsidatingan na rin ang mga customer ko. May iilan kasi na doon nag-aagahan sa karinderya. Hindi naman siguro magagalit si Raze kung umalis ako? “Hey! Sinong kasama mong pumunta rito?” tanong no'ng Nicole na pinsan niya. Napatingin sa akin si Sheila. Bigla akong nanliit nang pasadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa. Kumpara sa akin na nakapamalengke ng suot, siya naman ay kabaliktaran. Malalaman mo talagang mayaman sa damit pa lang. “Nandito lang ‘yon ah…” rinig kong bulong ni Raze kaya lumapit na ako. Napatingin sila sa akin at gaya ni Sheila, pinasadahan ako ng tingin ni Nicole. Hindi nakaligtas sa akin ang pagngiwi niya na ikinakulo ng dugo ko. Magpapalam na lang ako kay Raze at baka hindi ko matansya ang pinsan at ex niya. “You already hired a kasambahay?” Humigpit ang pagakakahawak ko sa cellophane at kinalma ang sarili. “Uuwi na ako, Raze.” Paalam ko rito at bumaling ng tingin sa pinsan niya. “Mas mukha kang kasambahay.” Tinalikuran ko sila at nagtungo sa terminal ng mga traysikel. Ngunit bago pa man ako makasakay, may humila sa kanang kamay ko. Sisigaw na sana ako nang makilala ko kung sino ‘yon. “Raf?” Hinayaan kong bitbitin niya ang mga dala ko. “Huwag ka na dyan, sa akin ka na sumabay.” Kinuha niya ang kamay ko at hinila sa parke ng mga kotse. “Masikip sa traysikel.” “Anong ginagawa mo dito? Namalengke ka rin?” Kaibigan ko si Raf simula college pero dahil tumigil ako sa pag-aaral, madalang na lang kami nagkakasama. Minsan pumupunta siya sa amin pero hindi rin nagtatagal kasi busy sa school. “Yeah. I miss the veggies in palengke tapos nakita kita. Mukhang gusto mo pang awayin iyong mga babae na kasama ni Kapitan. Are you close with Raze?” tanong niya pagkatapos akong pagbuksan ng pintuan ng kotse. Sumakay na ako at nagsuot ng seatbelt. “Hindi.” Tipid kong sagot. Tumango siya. “Anyway, I have something to tell you.” Namilog ang mata ko nang bigla niyang ilapit ang mukha sa akin. “H-Hoy, anong ginagawa mo? B-Baka may makakita sa atin.” Marahan ko siyang itinulak na siyang tinawanan niya. “A-Ano bang itatanong mo?” nag-iwas ako ng tingin. “Hindi mo naman kailangan ilapit ang mukha mo.” “Hindi ka naghilamos ‘no? May muta ka kasi!” sabay tawa niya ng lakas. Napamura ako sa isip at napahilamos ng mukha. Punyemas! Iyon pa talaga ang napansin niya! “Bwisit ka!” hinampas ko siya sa dibdib. “Ayan kasi, hindi naghihilamos kapag namamalengke.” Tumatawang sabi pa niya. “Malay ko bang mapapansin mo!” singhal ko sa kanya. “Reason, Lylia.” Ibinaba ko ang kamay at sinamaan siya ng tingin. “Masaya ka? Hala sige, bababa na lang ako—” “Ito naman, hindi na mabiro. Seryoso na nga. Makinig ka ha?” Inirapan ko siya. “Siguraduhin mong maganda ‘yang sasabihin mo kung hindi tatamaan ka sa akin.” “Yeah, yeah. Listen and give advice, okay? So, the thing is, I'm planning to run for barangay chairman for the next election. Next month na ‘yon ‘di ba? Tingin mo ba mananalo ako?” Napanganga ako sa sinabi niya. “Seryoso? Akala ko ba ayaw mo kasi madumi ang politiko?” Bumuntong hininga siya. “Well, I changed my mind. Suportahan mo ‘ko, ah?” Naiwan akong nakatulala nang isara niya ang pintuan ng kotse ngunit nagulat ako nang bumukas ulit ‘yon at napalunok dahil sa taong nakatayo sa harap ko. “A-Anong ginagawa mo dito?” Wala akong nakuhang sagot sa kanya. Tinitigan lang niya ako gamit ang malamig niyang mga mata. “K-Kapitan? Anong ginagawa mo—” “Raze!” sigaw ko nang kalasin niya ang seatbelt ko at walang sere-seremonyang binuhat ako na parang isang sako ng bigas. “Hoy! Ibaba mo ako!” “Shut up!” Nanigas ako nang pisilin niya ang hita ko. “Kapitan! Ibaba mo ‘ko sabi, eh!” nagpumiglas ako kahit pinagtitinginan na kami ng mga tao. “Ano ba!?” Ngunit huli na nang maipasok niya ako sa loob ng kotse. “Nababaliw ka na ba ha?! Ano na lang ang sasabihin ng mga tao—” Nanlaki ang mga mata ko sa sunod niyang ginawa. Pakiramdam ko tumigil ang pagtibôk ng puso ko nang dumampi ang malambot niyang labi sa akin. “Eh ‘di tumahimik ka rin,” paanas niyang sabi. “May sasabihin ka pa?” Napakurap ako ng ilang beses. Did he really just kiss me?
Related chapters
Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 6
Hindi ako umimik at nag-iwas ng tingin nang kabitan niya ako ng seatbelt. “Babalik ako mamaya sa palengke—” “Bakit? Dahil sa pinsan at ex mo?” harapang sabi ko sa kanya at mariin itong tinitigan. “Bakit ba kasi kinuha mo pa ako doon? Unahin mo ang dapat mong unahin. Babalik na ako kay Raf.” Bababa na sana ako nang bigla niya akong isandal sa sandalan ng kinauupuan ko. Nakaramdaman ako ng takot sa paraan ng paninitig niya sa akin pero hindi ko pinahalata bagkus nakipagsukatan pa ako ng tingin sa kanya. “Why? Do you like that man?” Napalunok ako. Ang lamig ng boses niya. Wala na rin akong makitang emosyon sa mga mata niya. The aura he's giving screamed danger. Bakit ba ako napunta sa ganitong sitwasyon? “A-Ano bang pakialam mo?” nilipat ko ang tingin sa ibang direksyon dahil hindi ko na kayang tagalan ang malamig niyang mga mata. Pakiramdam ko hinihigop niya ang enerhiya ko. Nakakapanghina. “Wala namang kaso sa akin kung unahin mo sila. I'm just nobody, Raze. Nakipagdeal
Last Updated : 2025-04-08Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 7
Naramdaman kong bumagal ang pagpapatakbo niya ng kotse at saka ito tumingin sa akin. “Would you believe me if I said no?” Nagbawi agad ako ng tingin nang magtama ang mata namin. “Hindi,” tipid kong sagot. “Pwede mo namang aminin.” “Baka magalit ka at isipin mo na kaya ko lang ginawa ‘yon ay para bumawi sa ‘yo but no, Lyl, I just want to help you, your sister. Wala akong ibang motibo sa pagtulong sa kapatid mo—” “Maraming salamat sa pagtulong, Kapitan. Pero hangga't maaari ayoko nang magkautang ng loob. Hindi pa ako bayad sa'yo kaya ayoko nang dagdagan pa. Mas ma-appreciate ko kung hindi ka mangingialam sa personal kong buhay.” Malamig kong saad na nagpatahimik sa kanya. Walang umimik sa amin buong biyahe hanggang sa tumigil siya sa tabi ng kalsada kung saan aakyatin pa ang bundok bago makarating sa sabungan, gano'n din ang bahay namin. “Ako na ang bibitbit ng mga ‘yan,” alok niya pero mabilis ko itong inilingan bilang pagtanggi. “Lylia, please…” pagsusumamo niya. “Kaya
Last Updated : 2025-04-09Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 8
Dahan-dahan akong nag-angat ng tingin sa taong nakayakap sa akin ngayon. Pakiramdam ko sasabog ang puso ko sa takot na lumulukob sa akin. Kailanman ay hindi ko hinangad na may masaktan dahil sa akin. Pero ngayon—nanlamig ako nang pumatak sa pisngi ko ang sariwa niyang dugô. Natulala ako habang pinapanood kung paano dumaloy ang dugò niya sa kamay nito papunta sa kanyang braso. Doon ko nagpagtantong ginawa niyang panangga ‘yon para protektahan ako laban sa tiyahin ko. “R-Raze?” halos pabulong kong sambit sa pangalan niya kasabay ng pagbuhos ng mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan. “R-Raze.” Nanginig ang boses ko sa pangalawang pagkakataon na tawagin ko ito. “Lyl…” mahinang tawag niya sa akin. Napapikit ako nang patakan niya ako ng halik sa noo na para bang binibigyan niya ako ng assurance na safe ako sa kanya, na walang mangyayari sa akin na masama basta kasama ko siya. “You’re safe, Lyl. Nandito lang ako. I won't let anyone hurt you again. No one will harm you while I'm here
Last Updated : 2025-04-10Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 9
Nabitawan ko ang kinukuskos kong damit at napayakap sa sarili. “H-Huwag kang tumingin,” halos pabulong kong sabi. “D-Dyan ka lang. Huwag kang lalapit. I-Ilagay mo lang dyan ‘yong sabon pero ‘wag kang titingin.” See-through ang suot kong puting shirt at kitang-kita ang bakât kong nîpples p-pero siguro napansin na niya dahil pumasok siya agad. Hindi lang ‘yon, nakabukakâ pa ako kaya paniguradong nakita rin niya ang singît ko. Buti na lang hindi ko hinubâd ang pânty ko kundi makikita niya ang pinakatatago kong perlas ng silanganan. Tiniklop ko ang mga hita at nag-iwas ng tingin. Marahàs akong tumingin sa kanya nang marinig ko itong tumawa ng mahina. “Kanina, oo, nakatingin ako, ngayon hindi na. W-Wala naman akong nakita, promise.” There was a hint of hesitation on his voice. He’s lying. May nakita siya, ayaw niya lang aminin o baka nagdahilan lang siya dahil alam niyang mahihiya ako. Pero sana… hindi ‘yong singit ko! Nakakahiya talaga ‘yon. “Nang-aasar ka ba? S-Sino ba kasing
Last Updated : 2025-04-11Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 10
“S-Sige,” pagpayag ko. “Anong oras? Para maaga akong makapagsara ng karinderya.” “I'll inform you. May number naman ako sa ‘yo.” Kumunot ang noo ko. Number? Na sa kanya pala ang number ko? Pero wala akong matandaan na binigay ko sa kanya. “Don't ask.” Nag-iwas siya ng tingin na para bang nahihiya. Napansin niya ata na napaisip ako. “I got your number from someone.” Someone? Sinong tinutukoy niya? “Basta huwag mo nang itanong.” Nagpatuloy siya sa paglalaba nang hindi makatingin sa akin. Natawa ako nang mapansin kong namumula ang tenga niya. Nagb-blush din pala ang kapitan ng barangay. Ang cute niya tuloy tingnan. “Lyl... don't laugh at me." Mas lalo akong natawa nang itago niya ang mukha sa nilalabhan nito. Gusto ko sanang itanong kung saan niya nakuha ang number ko pero saka na lang, malalaman ko rin naman. Habang pinapanood ko siyang nahihiya, napansin ko ang sugat niya sa likod ng kamay kaya mabilis ko ring hinanap ang sugàt niya sa tabi ng ulo. Natigilan siya na
Last Updated : 2025-04-12Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 11
“R-Raze,” singhap ko nang bigla niya akong pangkuin. Nag-angat siya ng tingin sa akin habang patuloy ang pagdila niya sa tuktok ng dibdib ko. “S-Saan mo ‘ko dadalhin?” Kumapit ako ng mahigpit sa batok niya at hinayaan na pisil-pisilin nito ang pang-upo ko. “Sa tabi kung saan pwede kang tikman,” namamaos niyang sabi at maingat akong inilipag sa sahig kung saan may nakaharang sa amin na malaking container. "I'll spread your legs." Anas niya. Bigla akong nakaramdam ng hiya nang tumitig siya ro’n. Pakiramdam ko sinusuri niya ang itsura no’n. “B-Bakit? P-Pangit ba ang itsura? H-Hindi mo ba nagustuhan ang tahong ko?" Tumingin siya sa akin at umiling. “No, darling, that’s not it. Natakam lang ako sa tahong mo kaya napatitig ako.” Paliwanag niya sabay dapa sa pagitan ng mga hita ko. “It looks delicious. Namamasa. Namumula. Masarap kainin at kalkalin.” Napalunok ako sa paraan ng pagkakasabi niya no’n kaya mas lalo kong ibinuka ang mga hita ko upang masilip niya ang namamasa kong hî
Last Updated : 2025-04-13Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 12
“Ate?” sabay kaming napatingin ni Raze sa may pintuan nang kumatok si Lira. “Gising ka na ba? Kakain na.” Agad akong napatayo mula sa kama at pinigilan ang pagbukas nito ng pinto. “Sandali lang! Wala akong damit!” Pigil ko sa kanya at sumilip sa pintuan. Kinunotan niya ako ng noo. “Si ate parang ‘di kapatid. Ano naman kung nakahubàd ka? Parehas naman tayong babae. Weird mo. O siya doon na kita hihintayin sa kusina.” Hilaw akong ngumiti rito at tumango. “S-Sige. Siya nga pala, nakauwi na ba si Love?” “Oo, kanina lang, sila ni Raf. Magbihis ka na. Nagugutom na ako. Ay, bago ko makalimutan umuwi na si kapitan pero baka bumalik din maya-maya. Ikaw daw gagamot sa sugat niya?” Biglang kumabog ang dibdib ko. Kung alam mo lang, naririnig ka niya. “Ah, oo. Okay lang ba kung dito siya magpalipas ng gabi?” kabadong tanong ko. Ngumisi siya at dahan-dahan tumango. “Oo naman tutal ikakasal naman kayo. Kahit kamo mag-ano na kayo.” Tumawa siya ng malakas nang pandilatan ko ito ng mata.
Last Updated : 2025-04-14Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 13
Dahan-dahan kong nilapag ang dalang timba ng tubig at napatingin sa lalaking nagse-serve ngayon sa mga customer. Anong ginagawa niya dito? "Ate, si Kuya Kapitan." Bulong sa akin ng kapatid ko nang tumabi ito sa akin. “Nagulat ako no'ng makita ko siyang nagse-serve. Akala ko inutusan mo pero mukhang hindi. Expression mo pa lang, alam kong nasurpresa ka rin.” Ilang araw na ang nakalipas at ngayon ko na lang ulit siya nakita. I thought he ghosted me, but seeing him serving the people in our eatery, I don't think he did. He must have a reason for not contacting me. Pero kung wala, mas mabuti nang iwasan ko siya. Hihintayin ko na lang kung kailan niya ako ipapa-meet sa mga magulang niya. Hindi magandang nag-o-overthink ako tapos wala namang namamagitan sa amin. W-We're just doing the deal, ‘yon lang. Marahas akong napailing nang maalala ko ang nangyari sa amin no'ng mga nagdaang araw. N-Nadala lang kami at hanggang doon lang ‘yon. Napatingin ako kay Love nang umakbay ito sa
Last Updated : 2025-04-15
Latest chapter
Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 15
“Aah~ R-Raze hmm,” nasarapang ungôl ko nang salatin at kalkalin niya ang hiwa ko saka niya inilabas-masok ang isang daliri sa lagusan ko. “H-Huwag mo ng itanong kung b-basa na. Halukayin mo na lang at—Raze fvck!” napaliyad ako nang bumilis ang galaw niya ro'n. Ang sarap! Pakiramdam ko dinala ako sa langit dahil sa sarap no'n. Bumaluktot ang mga paa ko nang igihan niya ang ginagawa ro'n na tila gigil na gigil na siyang ikinatitirîk ng mata ko. Nagawa na niya 'to sa akin pero hindi ko alam bakit parang bago pa rin sa pakiramdam ko. Mas sumasarap, mas nakaka-adik na gusto kong ulit-ulitin niya. “Good. I'll finger you first para madulas kapag pinasok ko na at hindi ka gaano masaktan.” Malambing niyang sabi at pinagpatuloy ang ginagawa dahilan para kumiwal ang katawan ko sa tindi ng sarap na dulot sa akin. "Ohh! It feels good—ahh ah s-sarap! S-Sige pa-ahh! Ahhh ahhh!" napapaliyad kong ungól sa 'di matawarang sarap. Umangat lalo ang katawan ko nang bilisan niya ang pagfînger sa
Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 14
Napapalunok akong nag-angat ng tingin sa kanya, dama ang naghuhumindig nitong pagkalalakî sa palad ko. “R-Raze, anong ginagawa mo?” "Ginagawa? Na ano, Lyl?” patay malisya niyang tanong. “Wala naman, ah?” Umangat ang sulok ng labi niya animo'y nagpipigil na ngumiti. “Bitaw.” Sikmat ko sa kanya. Akala siguro ng kapitan na ‘to ay nakalimutan ko na ang atraso niya sa akin. I haven't forgiven him yet. “Ayaw—Lyl!” Nanlaki ang mga mata niya nang pisilin ko ang alaga niya. “Ba't mo pinisil? Paano kung mabaog ako? Paano tayo magkaka-anak? Sayang ang genes ko.” Biro niya at tumawa ng mahina. Tinaliman ko siya ng tingin. “Dapat ba pinutól ko na lang?” paghahamon ko na mabilis niyang inilingan. “Magbihis ka na nga. Maang-maangan pa kasi.” Bumubulong kong sabi pero deep inside naghaharumentado ang dibdib ko sa pinaghalong kaba at—hindi maipaliwanag na pakiramdam. Sa tanang buhay ko, ngayon lang ako nakahawak ng pagkalalakî ng isang lalaki. Hanggang tingin lang kasi ako dahil natatakot
Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 13
Dahan-dahan kong nilapag ang dalang timba ng tubig at napatingin sa lalaking nagse-serve ngayon sa mga customer. Anong ginagawa niya dito? "Ate, si Kuya Kapitan." Bulong sa akin ng kapatid ko nang tumabi ito sa akin. “Nagulat ako no'ng makita ko siyang nagse-serve. Akala ko inutusan mo pero mukhang hindi. Expression mo pa lang, alam kong nasurpresa ka rin.” Ilang araw na ang nakalipas at ngayon ko na lang ulit siya nakita. I thought he ghosted me, but seeing him serving the people in our eatery, I don't think he did. He must have a reason for not contacting me. Pero kung wala, mas mabuti nang iwasan ko siya. Hihintayin ko na lang kung kailan niya ako ipapa-meet sa mga magulang niya. Hindi magandang nag-o-overthink ako tapos wala namang namamagitan sa amin. W-We're just doing the deal, ‘yon lang. Marahas akong napailing nang maalala ko ang nangyari sa amin no'ng mga nagdaang araw. N-Nadala lang kami at hanggang doon lang ‘yon. Napatingin ako kay Love nang umakbay ito sa
Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 12
“Ate?” sabay kaming napatingin ni Raze sa may pintuan nang kumatok si Lira. “Gising ka na ba? Kakain na.” Agad akong napatayo mula sa kama at pinigilan ang pagbukas nito ng pinto. “Sandali lang! Wala akong damit!” Pigil ko sa kanya at sumilip sa pintuan. Kinunotan niya ako ng noo. “Si ate parang ‘di kapatid. Ano naman kung nakahubàd ka? Parehas naman tayong babae. Weird mo. O siya doon na kita hihintayin sa kusina.” Hilaw akong ngumiti rito at tumango. “S-Sige. Siya nga pala, nakauwi na ba si Love?” “Oo, kanina lang, sila ni Raf. Magbihis ka na. Nagugutom na ako. Ay, bago ko makalimutan umuwi na si kapitan pero baka bumalik din maya-maya. Ikaw daw gagamot sa sugat niya?” Biglang kumabog ang dibdib ko. Kung alam mo lang, naririnig ka niya. “Ah, oo. Okay lang ba kung dito siya magpalipas ng gabi?” kabadong tanong ko. Ngumisi siya at dahan-dahan tumango. “Oo naman tutal ikakasal naman kayo. Kahit kamo mag-ano na kayo.” Tumawa siya ng malakas nang pandilatan ko ito ng mata.
Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 11
“R-Raze,” singhap ko nang bigla niya akong pangkuin. Nag-angat siya ng tingin sa akin habang patuloy ang pagdila niya sa tuktok ng dibdib ko. “S-Saan mo ‘ko dadalhin?” Kumapit ako ng mahigpit sa batok niya at hinayaan na pisil-pisilin nito ang pang-upo ko. “Sa tabi kung saan pwede kang tikman,” namamaos niyang sabi at maingat akong inilipag sa sahig kung saan may nakaharang sa amin na malaking container. "I'll spread your legs." Anas niya. Bigla akong nakaramdam ng hiya nang tumitig siya ro’n. Pakiramdam ko sinusuri niya ang itsura no’n. “B-Bakit? P-Pangit ba ang itsura? H-Hindi mo ba nagustuhan ang tahong ko?" Tumingin siya sa akin at umiling. “No, darling, that’s not it. Natakam lang ako sa tahong mo kaya napatitig ako.” Paliwanag niya sabay dapa sa pagitan ng mga hita ko. “It looks delicious. Namamasa. Namumula. Masarap kainin at kalkalin.” Napalunok ako sa paraan ng pagkakasabi niya no’n kaya mas lalo kong ibinuka ang mga hita ko upang masilip niya ang namamasa kong hî
Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 10
“S-Sige,” pagpayag ko. “Anong oras? Para maaga akong makapagsara ng karinderya.” “I'll inform you. May number naman ako sa ‘yo.” Kumunot ang noo ko. Number? Na sa kanya pala ang number ko? Pero wala akong matandaan na binigay ko sa kanya. “Don't ask.” Nag-iwas siya ng tingin na para bang nahihiya. Napansin niya ata na napaisip ako. “I got your number from someone.” Someone? Sinong tinutukoy niya? “Basta huwag mo nang itanong.” Nagpatuloy siya sa paglalaba nang hindi makatingin sa akin. Natawa ako nang mapansin kong namumula ang tenga niya. Nagb-blush din pala ang kapitan ng barangay. Ang cute niya tuloy tingnan. “Lyl... don't laugh at me." Mas lalo akong natawa nang itago niya ang mukha sa nilalabhan nito. Gusto ko sanang itanong kung saan niya nakuha ang number ko pero saka na lang, malalaman ko rin naman. Habang pinapanood ko siyang nahihiya, napansin ko ang sugat niya sa likod ng kamay kaya mabilis ko ring hinanap ang sugàt niya sa tabi ng ulo. Natigilan siya na
Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 9
Nabitawan ko ang kinukuskos kong damit at napayakap sa sarili. “H-Huwag kang tumingin,” halos pabulong kong sabi. “D-Dyan ka lang. Huwag kang lalapit. I-Ilagay mo lang dyan ‘yong sabon pero ‘wag kang titingin.” See-through ang suot kong puting shirt at kitang-kita ang bakât kong nîpples p-pero siguro napansin na niya dahil pumasok siya agad. Hindi lang ‘yon, nakabukakâ pa ako kaya paniguradong nakita rin niya ang singît ko. Buti na lang hindi ko hinubâd ang pânty ko kundi makikita niya ang pinakatatago kong perlas ng silanganan. Tiniklop ko ang mga hita at nag-iwas ng tingin. Marahàs akong tumingin sa kanya nang marinig ko itong tumawa ng mahina. “Kanina, oo, nakatingin ako, ngayon hindi na. W-Wala naman akong nakita, promise.” There was a hint of hesitation on his voice. He’s lying. May nakita siya, ayaw niya lang aminin o baka nagdahilan lang siya dahil alam niyang mahihiya ako. Pero sana… hindi ‘yong singit ko! Nakakahiya talaga ‘yon. “Nang-aasar ka ba? S-Sino ba kasing
Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 8
Dahan-dahan akong nag-angat ng tingin sa taong nakayakap sa akin ngayon. Pakiramdam ko sasabog ang puso ko sa takot na lumulukob sa akin. Kailanman ay hindi ko hinangad na may masaktan dahil sa akin. Pero ngayon—nanlamig ako nang pumatak sa pisngi ko ang sariwa niyang dugô. Natulala ako habang pinapanood kung paano dumaloy ang dugò niya sa kamay nito papunta sa kanyang braso. Doon ko nagpagtantong ginawa niyang panangga ‘yon para protektahan ako laban sa tiyahin ko. “R-Raze?” halos pabulong kong sambit sa pangalan niya kasabay ng pagbuhos ng mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan. “R-Raze.” Nanginig ang boses ko sa pangalawang pagkakataon na tawagin ko ito. “Lyl…” mahinang tawag niya sa akin. Napapikit ako nang patakan niya ako ng halik sa noo na para bang binibigyan niya ako ng assurance na safe ako sa kanya, na walang mangyayari sa akin na masama basta kasama ko siya. “You’re safe, Lyl. Nandito lang ako. I won't let anyone hurt you again. No one will harm you while I'm here
Bilyonaryong Kapitan (SPG) Kabanata 7
Naramdaman kong bumagal ang pagpapatakbo niya ng kotse at saka ito tumingin sa akin. “Would you believe me if I said no?” Nagbawi agad ako ng tingin nang magtama ang mata namin. “Hindi,” tipid kong sagot. “Pwede mo namang aminin.” “Baka magalit ka at isipin mo na kaya ko lang ginawa ‘yon ay para bumawi sa ‘yo but no, Lyl, I just want to help you, your sister. Wala akong ibang motibo sa pagtulong sa kapatid mo—” “Maraming salamat sa pagtulong, Kapitan. Pero hangga't maaari ayoko nang magkautang ng loob. Hindi pa ako bayad sa'yo kaya ayoko nang dagdagan pa. Mas ma-appreciate ko kung hindi ka mangingialam sa personal kong buhay.” Malamig kong saad na nagpatahimik sa kanya. Walang umimik sa amin buong biyahe hanggang sa tumigil siya sa tabi ng kalsada kung saan aakyatin pa ang bundok bago makarating sa sabungan, gano'n din ang bahay namin. “Ako na ang bibitbit ng mga ‘yan,” alok niya pero mabilis ko itong inilingan bilang pagtanggi. “Lylia, please…” pagsusumamo niya. “Kaya
