"Salamat po Manong." agad kong sagot at bumaba na ng kotse. Agad na sumalubong sa paningin ko ang iilang mga istudyante. Hindi ko maiwasan na mapangiti sa isiping isa na ako sa kanila. Hindi ito isang panaginip at totoong nangyari na sa buhay ko."Hi...transferee ka?" nagulat pa ako ng may biglang n
VERONICA POVKanina pa ako palakad-lakad dito sa aking kwarto. Kanina pa ako tapos mag-ayos at hinihintay ko na lang ang dinner time. Para akong pusang hindi makapanganak dahil sa kakaibang kaba na nararamdaman ng puso ko.Halos isang taon din kaming hindi nagkita ni Sir Rafael. Sobrang tagal kung t
"Ayos naman po Tita. Naninibago po pero mababait naman ang mga classmates ko." Nahihiya kong sagot. Agad ko naman napansin ang patitig sa akin ni Sir Rafael. Bakas ang pagtataka sa mukha nito."Why? Pwede na ba siyang pumasok ng School?" tanong nito. Sa wakas nagkaroon din siya ng pakialam sa akin.
VERONICA POVNew routine ng buhay ko. Gigising ng maaga, maliligo at magbibihis ng school uniform. Tulalang titigan ang sariling reflexion sa salamin at hindi maiwasan na mapangiti ng mapansin ko na bagay na bagay sa akin ang suot kong school uniform.Hanggang ngayun hindi pa rin ako makapaniwala na
"Sir Rafael po. HIndi po bat iyun naman ang tama dahil amo ko kayo?" sagot ko."Fuck! Nakalimutan mo na ba ang usapan natin noon na huwag na huwag mo na akong tawaging Sir? Gusto mo ba ng parusa ngayun din? Baka hindi ka makapasok ng School sa gagawin ko sa iyo Veronica?" mataas ang boses na wika ni
VERONICA POV"Ganda! Ano ba? Sagutin mo naman ako! Si Rafael Villarama ba iyun?" muling tanong sa akin ni Randy. Halata sa mukha nito ang matinding pagkagulat at matinding curiosity.Mabuti na lang at nagpahila ito sa akin kanina. Hindi ko na kasi kayang tagalan pa ang nang-uusig na titig ni Rafael
"Look, mahigit one year na ako sa kanila. Paaral nga nila ako dahil kaibigan ng mga anak ng Villarama's ang Nanay ko. Iyan ang dahilan kung bakit sa kanila ako nakatira. And NO, hindi ako girl friend ni Rafael Villarama. Malabong mangyari iyun!" diretsahan kong sagot para hindi na sila magtanong pa.
VERONICA POVMabilis ang naging byahe namin. Halos wala pang thirty minutes ay napansin ko na pumasok ang sasakyan sa compound ng isang kilalang hotel. Lalo tuloy dumuble ang kaba na nararamdaman ko. Ano ba ang pinaplano ng Rafael na ito. Kainis na talaga siya. Wala na sa lugar na galit-galitan nyan