87

After ng tatlong araw na camping namin, ay umuwi na din agad kami sa Manila. Balik sa kanya kanyang trabaho at mga kailangang tapusin. Kinuha ko ang phone ko at airpods ko, I will have a jog today. Alas tres palang ng umaga ay gising na ako, hindi na makatulog dahil sa dami ko iniisip.

Instead of crying at my room, siguro mas mabuti na mag lakad lakad muna ako at mag-exercise. Sa tuwing nagigising ako ay tinig ni Dave ang lagi kong nadidinig. Ending ko ay iiyak ako sa isang tabi at iinom nanaman, but I really need to change my habits. Marami pa akong responsibilidad sa pamilya ko, at tanggap ko naman na hindi na kami pwede pa.

I open the door and Stevan’s face is there, naka tayo ito doon. Nagulat na ako ang nakasulong nya. Baka kakatok palang, but he is holding a paper ang at bulaklak. Pinamulahan ng pisngi si Stevan. I just laugh at pinapasok ito sa loob.

“Ang aga mo naman ata?” I asked and dumiretsyo sya sa kusina at binaba ang paper bag doo, may dala syang umagahan ngayon. “I know