"We are doom, tangina. Ang dami nila!" Asik ni Alenna at si Araman naman ay kapit kapit ang baril na nasa taguan kanina. Nag-hiwalay silang apat at nasa gilid ko ang kambal, nakasunod ang paningin ko kay Carla.Base on her actions now. Nasa likod sya ng isang kasamahan namin, she is holding her gun tightly. Pasimple padin ako naka manman sa kanya.But in my surprise, mukang may plano sya ngayon, at kung balak nya man kami patayin ngayon, hindi ako papayag na magawa nya ang plano nya.They start locating my team mates, at hindi nila pinapatamaan si Carla. But the traitor are still waiting for a perfect timing na hindi mahahalata ng lahat ang kilos nya."Arman, Alenna. Nahin natin ang mga bandido. Para hindi tayo mahirapan sa pag-huli kay Carla." Tumayo ako at kinasa ang baril, I didn't wait for their answer, kusang kumilos ang katawan ko. Papunta sa mga bandido at nasa kabiloang kamay ko ang hunting knife na hinugot ko na boots ko.My movement are a bit sloppy, pero alam ko sa sarili k
“Thank you for your dedication, welcome to familia!” Tinaas ni kuya ang baso at nag-sigayahan ang lahat ng tao sa arena. Masiglang bati nya sa mga binigyan ng medal at ako ay ansa lamesa kung nasaan kasama ko sila Barbara at Fiero, nilalaro ko ang wine sa baso at nakatulala sa stage.Hindi ako sumama sa awarding, ayoko na ng formality. Mas okay na saakin na ganito, sandali ako lumagok sa alak at nilingon ang presensya sa likod ko. Si Stevan na may ahwak na bulaklak at nakatingin sa sugat sa braso ko.“I missed you so bad,” nasiglang bati nito saakin pero umiwas ako ng tingin, naiilang ako sa tingin ng mga tao saamin ngayo. Si Kuya na papalapit sa direksyon ko at nakangisi kay Stevan.“Nazi! Ay Ms. Nazi, picture taking sa batch na ito!” Si Arman at Alenna na nakangiti saakin, hinatak ako sa pwesto nila, i heard a few gasp. Alam siguro nila ang ugali at trato ko sa iba, but i can’t deny that they are a pure hearted kind of person.“Okay, and after this you will join my team.” Kinindatan
Hawak ko an bote ng vodka habang nakatanaw sa mga tao na nasa ulwagan, they are all enjoying and having a good time, sana kaya ko din na sumaya katulad nila.After that day na umalis ako sa bahay, iniwan lahat ng mga obligasyon ko sa Familia ay andito na ako, malayo sa lugar kung saan alam kong di ko makikita ang mga alaala namin ni Dave. Malayo sa buhay na nakasanayan ko sa loob ng maikling panahon.Ang bilis lumipas ng panahon, nakalimutan ko nang malapit na ang kaarawan ko, all i think is escaping the reality that i used to be, nakakapagod. Paulit ulit lang ang ikot ng buhay ko, walang pag-babago. Iisa lang ang bagsak ko at tapos ng araw.“Miss, sabi nung lalaki doon sa table number eleven. Ibigay ko itong tequila sunrise sa babaeng nakaupo at nag-iisa.” Nilapag nito sa lamesa ko ang baso at ngumisi saakin, umalis na ito saka naman ako lumingon sa mga lalaki na nakatingin saakin ngayon.a nag-sisikuhan sila at parang kinakantyawan ang kaibigan nila doon.Binaling ko sa baso ang aten
I can feel the tears on my cheeks, hawak ko ang isangg kamay ko habang hinahayaan ko na tangayin ako pabalik sa dalampasigan at ang lamig ng tubig ay mas lalo akong nakakaramdam ng antok ngayon.After I hug some random guy who looks exactly him, yung likod at lapad ng balikat ay parang si Dave, ang hugis ng katawan ay parang si Dave talaga. Alam ko lasing ako pero hindi ako namamalikmata sa nakita.Hindi naman ako tinulak nung lalaki, pero nakatalikod padain tito, hanggang sa dumating ang girlfriend ata nung lalaki at sinampal ako ng malakas, galit na galit saakin at tinulak ako sa dagat saka sila umalis. Hindi ko man nakita ang muka nung lalaki, pero ang bigat at pag-asa sa sistema ko ay nag-halo ngayon.Sabi ko pa naman ay paunti-unti, tatanggapin ko ang nang yare saakin. Siguro hindi ko naman kailangan na ipilit talaga ang hindi pwede. Kaso bakit ganito? Pinag-lalaruan ba ako ng tadhana? Bakit ganito na para bang bawal ako maging masaya. Hindi ako pwede na matahimik at kahit anong
I wear a simple Sunday dress, pair with my gladiator sandals at marahang pinapanood ang mga puno na nadadaanan ko ngayon. Kuya Christ have some connection here in Bacolod at may kotse na dinala sa parking ng hotel at pwede ko daw iyon gamitin habang nasa bakasyon ako sa Bacolod.Ang ganda ng mga tanawin ito, it makes me breathe kahit na nasasakal na ako sa sitwasyon ko nito, the news is all over the place. The murder of three guys, ayon sa balita ay serial rapist ang mga ito. Wanted sa lugar nila at halos lahat ng tao ay galit sa mga ito. My brother is really good at digging some information about the rapist.It’s a good thing that i killed them, hindi ako naguilty. Akala din ng mga tao ay agent ng mga pulis ang luminis sa mga rapist. Ganon din kasi ang saad ng mga puls, kasi kung sasabihin nila an ibang tao ang pumatay, panibagong issue at kaso na mabubuksan. Syempre, may mga agaisnt sa nang-yare. Human rights my ass.Kung anak ba nila ang mga na_rape ng mga yon, masasabi ba nila na
A warm water make me feel relaxed. Ang hampas ng on ay parang musika sa aking tenga at ang magandang tanawin ng dagat ay inaakit akong lumangoy at mag-tampisaw doon, ang lamig ng beer ay saktong-sakto sa panahon ngayon.I bite my lips when a col breeze touch my skin, this is my dream ever since I was a kid. Pinangarap ko na mula noon ang mag-stay sa tabing dagat, masaya na ako na kahit simple ang buhay, basta payapa at naka paligid saakin ay mahal na mahal ako.But god gave more to me, a wealth that i never expect in my whole life. The power and authority, kahit na marami na akong pinag-daanan sa familia, hindi padin ako makapaniwala na andito na ako sa pusisyon na ito. At kahi na nag-agaw buhay na ako lahat ay andito pa din ako, nagugulat sa lahat ng pangyayare at naninibago sa bilis ng panahon.I can’t imagine that a dancer like me will become a billionaire in a snap of my hand. Dati wala akong ng lahat bagay, but now. I have everything that i want. Okay na sana ang lahat, pero ng m
Napabalikwas ako habang ang lakas ng kalabog ng pinto, I slowly look at the wall clock, kumunot ang noo ko saka naalala na anong oras na pala. Nakatulog na ako sa island counter at tumapon na din ang brandy sa tabi ko.“Oh jesus christ,” asik ko saka bumaba sa island counter at nag-lakad papunta sa pinto, binuksan ito at bumungad ang muka nila Alenna at Arman na may dalang bag at grocery, mukang mag-ccamping ang kambal at nakatulala sila sa muka ko.“Jusko, anong itusra yan Nazi, muka kang ginahasa sa itsura mo, saka naligo ka naba?” I roll my eyes at pinapasok yunag dalawa, dumiretsyo sila sa sofa saka naman ako lumakad sa bathroom at hindi ko na hinubad ang damit ko hanggang sa makarating na ako sa shower at sumalampak doon sa sahig.I close my eyes and feel the coldness of water, saka dumako ang mga mata ko sa sugat ko na kakahilom palang, galing sa pag-kakadapa ko noong nakaraang araw sa palengke.At inabot ang body wash at shampoo, mabilis na nag banlaw saka inalis ang suot ko, k
I am wearing a jacket and sweat pants habang papalabas ako sa hotel room ko, it's three in the morning. Napag desisyunan ko na aabangan ko si Dave mataos syang mangisda at icorner ko ito.Ang kailangan ko na gawin ay kausapin sya ng masinsinan at kahit papaano ay ipaalala ang mga bagay na nakalimutan nya. Hindi ako papayag na tuluyan nyang makimutan ang bagay na pinag-hirapan nya. Alam ko na marami syang sakripisyo para lang makuha ulit ng buo ang puso ko.Ayoko din na amsayang ang mga pinag-hirapan nya, he deserve more, hindi dito na mangisda at maiwan ang responsibilidad nya bilang CEO. May iba pa syang buhay at hindi ito ang buhay na para sa kanya.Pinanood ako ng guard na lumabas sa hotel at tumungo ako sa rest house na malapit sa resort. Last time binigay ni Kuya ang rest house na ito, but I didn't check out on my hotel room. Sayang ang binayad ko at para nadin sa iba pang pwedeng mang-yare.I do my best to keep away from the distraction. Loreh is a nice guy. Kaya mas mabuti nadi