Habang nasa biyahe kami patungo sa opisina ko, panay ang kantahan at tawanan ng mag-ama ko. Nailing-iling na lang ako sa kakulitan nilang dalawa pero hindi ko rin mapigilang ngumiti.Ang saya lang kasi nilang panuorin. Sa pagkakataon talaga na ganito, nag-iisip bata si Khalid masabayan lang ang kakulitan ng anak niya. Sa bagay, kahit ako rin naman. Ganun namin kamahal ang anak namin.Si Aki 'yung pinakamasayang nangyari at regalo saamin ng Panginoon. Kaya mas gugustuhin ko ngang huwag nang mag-anak dahil gusto ko kay Aki ko lang ibuhos ang pagmamahal ko. Pero hindi ko pa rin sigurado lalo na't bata pa naman kami ni Khalid. At gusto ni Khalid na sundan pa si Aki nang marami. Plano niya yatang magbuo ng basketball team, 'e.Hindi nagtagal, huminto na rin ang kotse ni Khalid sa tapat ng hotel namin. Bago ako bumaba, hinalikan muna ako ni Khalid."I love you. Take care." malambing niyang sabi."I love you, t
"Kung ganun, iiwan niyo si Aki rito?"Sasagot na sana ako nang maunahan ako ni Beth, "Don't worry po, Ma'am! Ako po ang mag-aasikaso kay Aki."I smiled at her, "Salamat, Beth. Pero hindi na kailangan. Dadalhin naman siya ng daddy niya sa opisina niya, 'e."Hindi nagtagal, bumaba na rin ang mag-ama ko. Parehong bagong ligo at bagong bihis. Sabay kaming nag-almusal, kasama si Nanay Myrna na panay naman ang pangaral saamin ni Khalid.Nakinig naman kami ni Khalid sa kanya at lagi naman naming sinasapuso ang pangaral ni Nanay Myrna. Isa lang naman ang lagi niyang pinapaalala saamin ni Khalid. Na huwag na huwag daw mawawala ang pagmamahal namin ni Khalid sa isa't isa.Matapos naming mag-almusal, tumulak na kami ni Khalid at anak namin sakay ng kotse niya. Lagi naman kasi kaming sabay pumasok sa trabaho. Kailanman, hindi pa niya ako pinag-commute. Talagang hatid-sundo Pinatakan ko siya ng halik habang tinatanggal ko ang seatbelt, "I have to go."Ma
Nakita kong inamoy niya pa yung sarili niya, sabay ngisi. "Grabe to! Hindi naman ah! Amuyin mo pa."Nanlaki nalang yung mata ko nung bigla niyang nilapit yung pawisan niya katawan sakin. Yuck lang! "Umayos ka nga Mathieu! Nakaka-diri ka e!"Lumakas lalo yung tawa niya habang unti-unti naman akong naiinis. Well, konti lang.Nana Lusing went out of the kitchen and saw us. Namewang siya sabay tingin kay Math. "Mat-mat! Tumigil ka na nga dyan! Maligo ka na dun sa taas para makapag-almusal na kayong dalawa. Malapit nang matapos tong niluluto ko."Napa-kamot nalang ng ulo si Math dahil dun. "Opo nanay..." nakaka-lokong tumingin ulit si Math saken. "Arte nito e!"I spank his butt nung umaakyat na siya kaya naman natawa siya ulit. Pa-sikretong napa-ngiti naman ako dahil dun. Naka-libre tsansing pa nga ako. Leche, ano ba tong ginagawa ko? Shet lang ah!As usual, basketball "WALA ka bang balak umuwi sa bahay?"Naupo ako sa higaan ko sa sahig. A
"Seriously? Absent ka na nga kahapon, nakakasagap ka padin ng chismis?" hindi maka-paniwalang tanong ko sa kanya.Allie rolled her eyes. "Hindi ka kasi naglo-login sa Facebook e! Wala ka tuloy update sa mga chismis dito sa school! Anyway, eto na nga. Si Samantha, may pag-status kahapon. Tignan mo..."Binigay niya sakin yung phone niya. Agad namang nangunot yung noo ko dun sa nabasa ko. Clearly, may pinatatamaan siya sa mga posts niya. I don't really want to assume, but by the looks of it, it seems like she's pertaining to me."Imagine being the newest slut in your school. You must be so proud of it." I can't help but to sneer after reading Samantha's status update. "How childish...""Feeling ko ikaw yung pinatatamaan niyan, sis." sabi ni Allie sakin.I returned her phone. "Say whatever she wants, let's see if I care.""Hindi ka ba maiinis man lang? Gusto mo sugurin natin e. Ako hahawak sa buhok, sapakin mo lang nang s
Naka-recieve naman ako sunod ng text message from Mathieu tungkol dun sa lunch. As we agreed, sa cafeteria nanaman kami kakain. Unsure parin ako sa mangyayari sunod, but I just let myself to go with the flow. Si Tarah at Sunny yung naabutan namin dun sa meet-up place namin. They were smiling at first, but immediately frowned when they saw Allie with me.Tinignan muna ni Tarah si Allie bago mag-salita. "I'm not sure if we invited you, too. What's your name again?""Her name is Allie. I invited her. Do you have a problem with that?" mataray na sagot ko sa kanya.She gave me an awkward laugh because of that answer. "N-No, there's no problem at all. Upo kayo, friend!""Friend mo pala yan, di mo sinasabi..." bulong ni Allie sakin bigla.I sneered upon hearing that. "Don't be ridiculous..." bulong ko.Umupo kaming apat dun sa table na ni-save nila. I looked around to see where Math
"Old woman? Minamaliit mo ata ang katangian ko bilang babae, bata!"Pfft! Ang sagwa ng mukha niya kapag nagagalit. I think Senior is doing a good job hehehehehehe."Hindi, aminado akong maganda ang pangangatawan na 'yan," he chuckled. "Pero hindi ako naniniwalang iyan ang tunay mong itsura kaya para saan pa na puriin ko ang katangian mo bilang babae? Ni hindi ko nga batida bonding. Dick was totally at ease dealing with me. In fact, he was inviting me to join with them in 'pamamasyal' in a carnival this New Year. I did not commit but I suggested that it's better if it would be on January 2.Eleven-forty-five when I went back home.Still, there was no viand. They buy 'tuyo' and noodles, instead.Jano asked what would be our shares in our Media Noche. I said 'haleyang ube' and rice cake. I told him that it would be dependent on my salary.April and Dick have bonded with us. Dick watc
Ramdam na ramdam ko ang paglandas ng luha sa gilid ng mata ko nang magising ako mula sa isang masamang panaginip na iyon.No. It was't a dream. It really happened. My son, Aki, left us six months ago.Hanggang ngayon hindi pa rin ako kapaniwala na wala na ang anak ko. Ang bata-bata pa niya para mawala, kaya bakit? Bakit kinuha siya kaagad saakin? Saamin?Pinalis ko ang luha sa mata ko saka bumangon. Kinalimutan ko muna ang nangyari sa anak ko dahil mas malulungkot lang ako kapag patuloy kong aalalahanin ang masaklap na nangyari sa kanya.Matapos kong mag-ayos ng sarili, lumabas na rin ako ng kwarto. Sa ngayon, maayos na ang pakiramdam ko. Tatlong araw rin akong nagkasakit. At kung isang panaginip man ang nangyaring pag-aasikaso saakin ni Khalid nang gabi, okay lang. Hindi na importante kung panaginip iyon o hindi. Ang mahalaga, naramdaman ko ulit ang pag-aalaga niya kahit napipilitan lang siya.Nang maka
Lalong nangunot yung noo nito. "Ha? E ang tanga naman pala niyan ni Mat-mat talaga. Niloloko na nga siya, nakipag-balikan pa rin?""No. They never broke up. I think..." I said.Nakita kong medyo naguluhan na si Allie dahil dun sa sinabi ko. "Bakit? Hindi mo pa ba pinakita yung picture sa kanya last week?" I shook my head slowly, as if I'm guilty about something. "Hindi pa... I just don't know how to tell him, you know? I know he'll get hurt if he founds out...""Ewan ko sayo, sis. Isa ka din e. Teka lang... Anong oras na ba?" pag-iiba nito ng usapan.I looked at my watch. "It's seven-thirty. Why?""Tara. Hindi pa ako nag-aalmusal. Kain muna tayo."Allie bought herself some breakfast when we reached the cafeteria. I decided to join her since wala naman akong gagawin na matino ngayong umaga. Hindi na rin naman namin pinag-usapan yung tungko
"Hindi ka man lang ba mag-so-sorry kay Leighron? O kahit kay mama man lang? Tingnan mo ang ginawa mo sa kapatid mo? Hayon siya sa loob araw-araw-""Abegail." Saway ni Carmela pero nagpatuloy ito."Araw-araw na nag-aagaw buhay pero bakit parang wala lang sa'yo? Nandito kami takot na takot na baka anumang sandali bigla na lang mawala si Leighron. Pero ikaw, nasaan ka? Hindi mo man lang kami madamayan nina mama at papa. Ikaw nandoon sa labas at walang kaproblema-problema. Puro kana lang trabaho at nagsasaya kasama ang mga kaibigan mo. Pupunta ka lang dito kung kailan mo maisipan. Tapos pupunta ka nga ni hindi mo naman siya magawang tingnan. Ang samasama mo Leighdon. Anong klase kang kapatid? Hindi mo lang siya kapatid. Kambal mo siya." Padaskol nitong pinahid ang luha na kumawala sa mata nito. "Baka nakakalimutan mo kaya ipinapaalala ko lang."Tumalikod siya at malalaki ang hakbang na sumakay sa bumukas na elevator na may lumabas na dalawang nurse."Good afternoon doc." Sabay na bati ng
"May training ako kasama si tito, eh."Ngumuso siya. "When are you coming back?"Nagkibit-balikat ako. "Hindi ko pa alam baka a week before ng start ulit ng klase ko.""You'll miss my ballet recital?" hindi makapaniwalang tanong niya sa akin. "No, you can't miss that!"Nanlaki 'yong mata ko dahil nawala din 'yon sa isip ko. Tumingin ako kay Callie at may namumuo na agad na luha sa mga mata niya."You can't miss that, Matty," sabi niya."Sige, hindi na lang ako aalis." Hindi ko alam kung bakit 'yon ang sinabi ko dahil hinihintay na ako ni tito sa Cebu pero parang ayaw ko rin naman umalis.Baka naman kayang gawan ng paraan ni tito na dito na lang ako magpa-practice sa Manila para hindi ko na kailangan pumunta sa Cebu at lumayo kay Callie.Hindi ko rin talaga alam kung bakit ginagawa ko 'to pero kung para kay Callie, ayos lang naman. "Nung huling naglaban tayo, yung kapangyarihang ginamit mo kanina lang, yun din ang kapangyarihang tumalo sa akin. Hindi ko talaga lubos akalaing, magiging
Nasa kalagitnaan siya ng pagmamasid sa paghampas ng alon nang makuha ng isang binata ang kan'yang pansin. Sa harapan nito ay canvas na nakapatong sa isang wooden stand. Nakatingin ang binata sa paghampas ng alon at muling ibabalik sa harapan ng canvas. Nang makalapit siya sa likurang bahagi nito ay doon niya nakumpira na ipinipinta nito ang view sa harapan nito."Ang ganda," hindi niya naiwasang maiusal.Mukha naman itong nabigla. Ipinihit ang ulo saka siya tiningnan sa nanlalaki nitong mga mata. Ngumiti naman siya at muling tiningnan ang ipinipinta nito. "Alam mo bang pangarap ko noong matutong magpinta? Kaso lang ay hindi ako nabiyayaan ng gan'yang talento. But I know someone who's good at painting. She's really like you," naibulong niya na lang ang huling pangungusap.Nakita naman niya ang pagkislap ng mga mata nito, tila nakuha na niya ang atensiyon ng binata. "Really? Who's she? Is she with you?"Mabilis naman siyang napailing. "Wala na siya." Iyon lamang ang salitang nanulas sa
"I'm not." Sinubukan nitong alisin ang kamay niya pero hindi niya ito binitiwan. Mas hinigpitan lang niya ang hawak sa braso nito."I bring you to the hospital.""H-hindi na kailangan, k-kaya ko ang sarili-""You'll come with me whether you like it or not!" Paalisin mo nga ang mga iyan at sumasakit ang mata ko sa mga kapangitan nila.""Anong pangit? Hoy! Leroy na may-ari ng Rolex! Hindi ako pangit! Bawiin mo iyan." Nagmamaktol na sabi ni Ricardo na nakasimangot."I cannot take this. Leroy, man, pinipilahan ako ng mga babae tapos sasabihan mo lang ako na pangit? Bulag ka ba?" Sita pa sa kanya ni Matty o Mattias.Napalatak naman si Arwyn sa isang gilid. "Hayaan niyo na nga yang si 'Leroy na may-ari ng rolex'. Talagang hindi niya lang matanggap na mas gwapo tayo sa kanya kaya ganyan niya na lang tayo tratuhin.""Agree." Sabi naman ni Klorin o Corinth na nakapatong pa ang mga paa sa mini table ng opisina niya.Mahilig silang magkakaibigan na gawan ng kung anu-anong nickname ang mga pangal
"But I want to smile when I want to not because I'm being forced to do it. Why do I have to deal with the people that my dad works with? It's like I am obliged to work with them too."Nagkibit-balikat ako dahil hindi ko naman alam kung ano talagang pinapagawa sa kanya kapag lumalabas sila nila tito pero parang hindi rin naman mahirap pakisamahan 'yong mga tao dahil kapag sinasama din naman ako ni mommy sa mga tinutulungan niya mababait naman 'yong mga tao tapos hospitable pa."By the way, how are your high school papers?""Naayos ko na 'yong akin. Ikaw ba? Homeschooled ka pa rin?"Nagpabuntong-hininga siya. "Yeah, like I said, paranoid nga si mommy at daddy. Baka daw ma-bully ako sa school.""Kung parehas naman tayo ng school na pupuntahan hindi ko naman hahayaan na ma-bully ka."Umupo siya at humarap sa akin habang nakanguso. "I told them that but they're too persistent in making me stay inside this house.""Ganoon ba? Hayaan mo na sila, mas safe naman talaga rito," sabi ko na lang d
"Hunter! Ahh!""Fuck! Are you close? Come for me, Apple.." he said, breathless.Ilang segundo matapos niyang sabihin iyon, tuluyan nang sumabog ang orgasmo ko. But Khalid didn't stop. Mas lalo pang bumilis ang paggalaw niya."Fuck!"Yumuko siya para abutin ang labi ko habang patuloy sa mabilis na paggalaw."I'm coming, Apple.." he said, breathless, as he kissed me. Hanggang sa maramdaman ko ang pagsabog niya sa loob ko, "Fuck!"Parehong malalim ang paghinga naming tumigil siya. Kapagkuwan, muli niyang inabot ang labi ko para patakan ako ng halik. He kissed me gently then he stopped and stared me gently."You're mine, Apple. You can't leave me." he whispered, then he kissed me again. ni Leligan.Sa kabila ng lakas ng lightning na kasama sa pagbulusok ng espadang yun, nagawa pa ring naihilig ni Leligan ang leeg pakaliwa. Dumiretso ang espadang yun sa likod niya pababa sa lupa, pero lumitaw din agad ako sa likuran ni Leligan.Sabay nasalo ang hilt ng espadang ito gamit ang kanang kamay't
"Ngayon ka lang ba makaka-attend ng field trip sa Baguio?""Yeps!""Ah-halata. Ganito kasi 'yon, pagpunta niyo sa park, asahan mo na titipunin kayo ng tour guide para samahan kayo sa pagpunta sa villa ng Muratori. Of course, wala sila ro'n. At kahit open sila sa public, hindi naman sila magawang hulihin ng mga parak. Sa duwag sila, e. 'Tsaka hindi basta-basta ang bahay no'n, 'no? Mga ilang kilometro pa ang layo mo, haharangin ka na agad ng mga epal na guwardiya. Pero para sa mga field trip na katulad niyan, siyempre may mga research na gagawin, pinapayagan naman silang makalampas sa boundaries at marating ang Main Gates, PERO hanggang doon lang. Wala pang nagtatangkang pumasok doon. Ang dahilan naman kung bakit wala pang nagte-trespass do'n ang hindi ko alam 'tsaka sure ako na mahal pa nila ang mga buhay nila, kaya nga hanggang gate lang sila. Basta tingnan mo na lang 'yong villa 'tapos ikaw na ang humusga.""Ano kaya sa tingin mo ang dahilan kung bakit nila binuksan sa public ang bah
"Okay na ba ng puso mo ngayon?" Kinikilig nitong tanong sa kanya.The loud beating of his heart rung in his head. Oh God!"Bawal ang no comment, Chef!" Sabi agad ni Leslie na napansing iiwas sana siya sa tanong.Napatawa siya. "All right. My heart is already taken." He said.The crowd sighed in disappointment that made him chuckled."Taken na pala ang ating gwapong Chef, guys. Siguradong maraming iiyak ngayong gabi." Dagdag pa ng host. "So, may girlfriend ka na pala, Chef."Hindi niya alam pero natagpuan niya ang sarili na umiiling-iling. "No, I have no girlfriend. As of now, we're just friends, according to her." He chuckled.Lalong lumakas ang tilian ng mga tao sa studio sa pag-aakalang na-friendzone siya.Hell! Hindi niya matatanggap ang friendzone! Wala iyon sa bokabulayo niya."But I'm working for it. So, baby, be ready because there's no friendzone in my vocabulary..." He added. Kaya mas lalong nagkagulo sa loob ng studio.Mabuti ay doon din natapos ang interview. Dahil kung hin
"What?" Singhal niya kay Uno kahit alam naman niya na hindi ito sasagot. Pipi ito at kahit mahigit sampung taon na niya itong bodyguard at ilang taon narin itong leader ng USO hindi pa niya nakikita ang mukha nito na nasa likod ng itim na maskara. No one has never seen his face. Sa tagal at halos araw-araw niya itong kasakasama palagi niyang nakakalimutan na isa ito sa tatlong boss ng organisasyon na kinabibilangan nila.He respect him as one of the three bosses and Uno respect him too as his boss. Simula ng maging boss ito ng USO hindi na niya mabilang kung ilang beses na niya itong itinaboy at tinanggal sa pagiging bodyguard niya pero kahit anong gawin niya nanatili ito bilang bantay niya. Binabarayan niya ito pero lahat ibinabalik lang nito. Palagi lang nitong dahilan na "ang totoong magkaibigan nagtutulungan at hindi nagbabayadan at tumatanggap ng kahit na anong kapalit."Sa huli, siya rin ang sumuko. Hinayaan na lang niya si Uno sa gusto nito. Hindi rin naman siya mananalo. Isang