Napatingin ako sa outfit niya. Naka-onesie kasi siya, pero hindi 'yong pang-costume. Basta 'yong hoodie at jogger pants, pinagdugtong."Thank you." I smiled. "Ganda ng outfit mo.""Sinabi mo pa. Bet nga 'to no'ng mga tropapits ko." Tumayo siya sa likuran ko. "Ang haba ng pila, 'no? Weekends kasi.""'Yanga. Uh-ano pala pangalan mo?""Andra." Hinablot niya ang hands ko at nakipagkamay. "Nawiwirduhan ako sa name ko. Hindi ko nga alam kung ano'ng origin no'n. Buti ka pa, ang cute ng pangalan mo, Chasseley Richie. Ano 'yong A mo?""Aero.""Aero-bics?" biro niya na hindi naman nakakatawa. "Sino'ng kasama mo?"Tinuro ko 'yong dalawa na nagkukwentuhan."Si Jace Liu Feng ba 'yon?" Naningkit ang mga mata niya."Tumpak ka jan. Paano mo siya nakilala?""Sikat kaya ang Liu Feng College dahil sa mga estudyanteng pogi tulad niyan."Nagbibiro na naman ba siya?"Oo nga, pogi nga siya, kaso bully. Ang dami na kaya niyang pinaiyak, kasama na ako roon," paninira ko kay Mokong. "Alam mo ba, noong nakaraan
"For the club, siyempre." Sabi ko at sinulyapan ulit ang gitara niya na nasa pagitan naming dalawa. I'm really trying my best not to ask him about it."I still wonder why he's not inviting me to help with our club works." Iritado niyang sinabi."Baka ayaw ka lang maabala." I said, pretty unsure of it."Baka ayaw niya akong makaabala." He answered firmly.I didn't get what he said so I just remained silent. Sinundan ko na lang ng tingin ang ilang dumadaan sa harapan namin na para bang interesado talaga ako doon."Anyway, I'd like to say sorry about what happened earlier.." Mayamaya ay sinabi niya. Kahit alam ko na naman simula pa kanina na 'yon talaga ang gusto niyang pag-usapan, parang nabigla pa rin ako nang marinig iyon. I guess, there's just something about how he says it."Nothing to be sorry about. Okay lang 'yon, Jay. Wala 'yon sa akin." I tried to smile comfortably even though my thoughts are v roaming around somewhere."Well, I'm not okay with that." He said while looking at m
I could go out with him will give them a different message. "Can we go out? Sa Marikina lang daw, manonood kami ng movie."Dad looked at mom who was also looking at me while she was still holding her phone."A date?" mom asked with a small smile. At least, she wasn't mad about it.I shook my head and I felt my face heat up because of that. "We just wanted to watch this new sci-fi movie."Mom nodded her head. "Okay, go ahead. Be home before seven, we'll have dinner with your grandfather."My face lit up with the thought that we'll be having dinner with grandpa. "Oh? Where?""We invited him for dinner, your grandfather has been really stressed with Hunter these past couple of months and maybe he needed company other than his golden boy." She smiled. "Let's just hope that he doesn't bring Hunter.""Okay! I'm leaving now. I'll just bring my bodyguards so you'll worry less.""Okay, be safe," dad said and waved goodbye.I ran to my room and changed into a different set of clothes. I wore a
Sumabog ulit ang buong paligid at nagsitalsikan ang hindi mabilang na mga white knights. Nagkalat na ang lahat ng mga natitirang sundalo ngayon nina Liune at Kakojen habang pinapagitnaan nila si Ace na tila'y hindi man lang makikitaan ng kunting pagod kahit na puro mantsa na ng dugo ang katawan niya, samahan pa ng matinding pag-agos ng pawis na malinaw na nagpapahiwatig na matinding pakikipaglaban na ang nagawa niya sa mga sandaling ito para ubusin ang halos 240 white soldiers na kalaban sa kaniyang paligid."Hindi kona kayang panoorin lang 'to." Galit na bulong ni Liune sa sarili't inalis ang suot na kapa sa katawan. Sabay nilingon ang katabi. "Pagtulungan na natin ang batang 'to para matapos na."Nakahalukipkip lang na hindi gumalaw si Kakojen tsaka ito sumagot. "Ang layunin mo sa pagsalakay na ito'y hindi ang patayin si Ace, kundi ang sirain ng tuluyan ang East Camp at dakpin ang prinsipe. Walang kinalaman do'n ang pakikipaglaban mo sa isang 'to." Sabay turo sa direksiyon ni Ace."
"Nag papahangin lang."" Ahh!! Alam mo kanina ko pa napapansin. Artista ka ba?" may pag tatakang tanong nito"Hindi." tipid na sagot ko rito"Sure ka?Mukha ka kasing pamiliar parang nakita na kita." malalim ang iniisip na saad nito" Oo nga parang may kamukha ka."sang ayon ng kaibigan nitong si,Yvan sakanya" Baka nakita niyo ako sa business magazine."tugon ko" Hindi naman mahilig si,Fiona sa ganun."naka ngiwing saad ni, Yvan" Grabe ka sakin tumitingin rin naman ako ng ganun."dipensa ni,Fiona sa sarili"Pustahan pa tayo?Tanong pa natin kay, Sera pareho lang kami ng sasabihin."anang ni,Yvan rito"Who's, Sera?"takang tanong ko sakanila lagi nilang nababanggit ang pangalan nito"Ah!Si, Seraphina Claire Morales Isa sa mga napiling exchange student Ano siya rin kasi ang SSG President kaya matunog ang pangalan niya Bestfriend namin, Girlfriend ni, Damien yung schoolmates mo." mahabang lintaya nito"Wag kang papauto sa mala anghel namukha nun demonyo talaga Yun hahaha."natatawang biro ni,Y
"Kailan ka pa napana ni kupido? Bakit wala ka man lang sinasabi sa'kin?" Kunwari ay nasaktan siya at nagtampo pero hindi nito iyon nakita, his too busy on his own problem. To his own pain and misery. "Dahil lang ba sa babae kaya ka nakipag-away? My God, hindi ka na bata para-""I'm planing to court her and tell her how I really feel toward her but how can I do that? Tell me?" Nakatiim bagang ito at halos yupi na ang lata ng beer dahil sa higpit ng paghawak nito.Napalis ang ngiti niya. Hindi niya alam pero parang dinudurog din ang puso niya habang nakikitang nasasaktan at nahihirapan ang kaibigan. Malayong-malayo ito sa kilala niyang Gray Villaroman na napakaseryoso. Palagi lang nakapoker face, madalang ngumiti, masungit pero mabait at maaalalahanin and he always act cool and calm. He never get mad.Ngayon lang isinatinig ni Gray kung ano ang nararamdaman nito."G-Gray.""Leave me alone!" Halos pabulong lang na sabi nito. "No! Hindi kita iiwan. Dito lang ako." Umiling-iling pa siya."
Gabi na rin nang matapos sila maghanda at mag-set-up ng decorations. She give time for herself to take a bubble bath to relax her body. Noon niya lamang kasi naramdaman ang ngalay dahil sa ginawa. May sapat pa naman siyang oras para mag-ayos ng sarili dahil si Gin ang nagsisilbi nilang chaperone.She only take ten minutes. Then, she got up from the tub. After doing her routines inside the bathroom, she went outside and walk towards the walk-in closet. Nang lumabas siya roon ay suot na niya ang isang vintage polo dress above her knee.Nabigla siya nang nasa huling baitang na siya ng hagdan ay saktong pagpasok ni Zairus. Bakas sa mukha nito ang pagkataranta. Nakabukas ang tatlong butones ng suot na polo, ni mukhang hindi natapos ang balak nitong pagtanggal ng suot na necktie.Napaigtad siya nang bigla itong magsalita. "Gin, where's Lena?"Bago pa makasagot si Gin ay nagsalita na siya. "I'm here, Zai. What's the matter?"Sinundan nito ang pinanggalingan ng kan'yang boses. Hindi na niya p
Ang kaninang galit na postura nito ay napalitan ng ngisi sa labi. Ngunit hindi nagpatinag si Louisse, sinalubong niya ang mga mata nito nang walang bahid ng takot.Naputol lang ang titigan nila nang marinig niya ang malamig na boses ni Zairus. Iniwas niya ang tingin kay Reese at naibaling niya ang mata sa kamay nitong hinarang nito sa pinto. "You can now leave my office, Reese. Don't make me call the guards to send you out."Tila wala namang pakialam ang lalaki sa sinambit ni Zairus. Nakita pa niya na mula sa kan'yang peripheral vision na mas lalo lamang itong napangisi. "This make me more interested," bulong lamang iyon pero sapat ng dahilan para muli niyang lingunin si Reese. Ang mga mata nito ay tila naghuhumiyaw na may nalalaman itong isang sikreto.Nakahinga lang siya ng maluwag nang tuluyang umalis ang lalaki at makasakay ng elevator. Nagkibit-balikat na lamang siya saka niya pa lang naisipang ibaling ang mga mata kay Zairus na noon ay nakaupo sa swivel chair. May mga iilang pap
"Hindi ka man lang ba mag-so-sorry kay Leighron? O kahit kay mama man lang? Tingnan mo ang ginawa mo sa kapatid mo? Hayon siya sa loob araw-araw-""Abegail." Saway ni Carmela pero nagpatuloy ito."Araw-araw na nag-aagaw buhay pero bakit parang wala lang sa'yo? Nandito kami takot na takot na baka anumang sandali bigla na lang mawala si Leighron. Pero ikaw, nasaan ka? Hindi mo man lang kami madamayan nina mama at papa. Ikaw nandoon sa labas at walang kaproblema-problema. Puro kana lang trabaho at nagsasaya kasama ang mga kaibigan mo. Pupunta ka lang dito kung kailan mo maisipan. Tapos pupunta ka nga ni hindi mo naman siya magawang tingnan. Ang samasama mo Leighdon. Anong klase kang kapatid? Hindi mo lang siya kapatid. Kambal mo siya." Padaskol nitong pinahid ang luha na kumawala sa mata nito. "Baka nakakalimutan mo kaya ipinapaalala ko lang."Tumalikod siya at malalaki ang hakbang na sumakay sa bumukas na elevator na may lumabas na dalawang nurse."Good afternoon doc." Sabay na bati ng
"May training ako kasama si tito, eh."Ngumuso siya. "When are you coming back?"Nagkibit-balikat ako. "Hindi ko pa alam baka a week before ng start ulit ng klase ko.""You'll miss my ballet recital?" hindi makapaniwalang tanong niya sa akin. "No, you can't miss that!"Nanlaki 'yong mata ko dahil nawala din 'yon sa isip ko. Tumingin ako kay Callie at may namumuo na agad na luha sa mga mata niya."You can't miss that, Matty," sabi niya."Sige, hindi na lang ako aalis." Hindi ko alam kung bakit 'yon ang sinabi ko dahil hinihintay na ako ni tito sa Cebu pero parang ayaw ko rin naman umalis.Baka naman kayang gawan ng paraan ni tito na dito na lang ako magpa-practice sa Manila para hindi ko na kailangan pumunta sa Cebu at lumayo kay Callie.Hindi ko rin talaga alam kung bakit ginagawa ko 'to pero kung para kay Callie, ayos lang naman. "Nung huling naglaban tayo, yung kapangyarihang ginamit mo kanina lang, yun din ang kapangyarihang tumalo sa akin. Hindi ko talaga lubos akalaing, magiging
Nasa kalagitnaan siya ng pagmamasid sa paghampas ng alon nang makuha ng isang binata ang kan'yang pansin. Sa harapan nito ay canvas na nakapatong sa isang wooden stand. Nakatingin ang binata sa paghampas ng alon at muling ibabalik sa harapan ng canvas. Nang makalapit siya sa likurang bahagi nito ay doon niya nakumpira na ipinipinta nito ang view sa harapan nito."Ang ganda," hindi niya naiwasang maiusal.Mukha naman itong nabigla. Ipinihit ang ulo saka siya tiningnan sa nanlalaki nitong mga mata. Ngumiti naman siya at muling tiningnan ang ipinipinta nito. "Alam mo bang pangarap ko noong matutong magpinta? Kaso lang ay hindi ako nabiyayaan ng gan'yang talento. But I know someone who's good at painting. She's really like you," naibulong niya na lang ang huling pangungusap.Nakita naman niya ang pagkislap ng mga mata nito, tila nakuha na niya ang atensiyon ng binata. "Really? Who's she? Is she with you?"Mabilis naman siyang napailing. "Wala na siya." Iyon lamang ang salitang nanulas sa
"I'm not." Sinubukan nitong alisin ang kamay niya pero hindi niya ito binitiwan. Mas hinigpitan lang niya ang hawak sa braso nito."I bring you to the hospital.""H-hindi na kailangan, k-kaya ko ang sarili-""You'll come with me whether you like it or not!" Paalisin mo nga ang mga iyan at sumasakit ang mata ko sa mga kapangitan nila.""Anong pangit? Hoy! Leroy na may-ari ng Rolex! Hindi ako pangit! Bawiin mo iyan." Nagmamaktol na sabi ni Ricardo na nakasimangot."I cannot take this. Leroy, man, pinipilahan ako ng mga babae tapos sasabihan mo lang ako na pangit? Bulag ka ba?" Sita pa sa kanya ni Matty o Mattias.Napalatak naman si Arwyn sa isang gilid. "Hayaan niyo na nga yang si 'Leroy na may-ari ng rolex'. Talagang hindi niya lang matanggap na mas gwapo tayo sa kanya kaya ganyan niya na lang tayo tratuhin.""Agree." Sabi naman ni Klorin o Corinth na nakapatong pa ang mga paa sa mini table ng opisina niya.Mahilig silang magkakaibigan na gawan ng kung anu-anong nickname ang mga pangal
"But I want to smile when I want to not because I'm being forced to do it. Why do I have to deal with the people that my dad works with? It's like I am obliged to work with them too."Nagkibit-balikat ako dahil hindi ko naman alam kung ano talagang pinapagawa sa kanya kapag lumalabas sila nila tito pero parang hindi rin naman mahirap pakisamahan 'yong mga tao dahil kapag sinasama din naman ako ni mommy sa mga tinutulungan niya mababait naman 'yong mga tao tapos hospitable pa."By the way, how are your high school papers?""Naayos ko na 'yong akin. Ikaw ba? Homeschooled ka pa rin?"Nagpabuntong-hininga siya. "Yeah, like I said, paranoid nga si mommy at daddy. Baka daw ma-bully ako sa school.""Kung parehas naman tayo ng school na pupuntahan hindi ko naman hahayaan na ma-bully ka."Umupo siya at humarap sa akin habang nakanguso. "I told them that but they're too persistent in making me stay inside this house.""Ganoon ba? Hayaan mo na sila, mas safe naman talaga rito," sabi ko na lang d
"Hunter! Ahh!""Fuck! Are you close? Come for me, Apple.." he said, breathless.Ilang segundo matapos niyang sabihin iyon, tuluyan nang sumabog ang orgasmo ko. But Khalid didn't stop. Mas lalo pang bumilis ang paggalaw niya."Fuck!"Yumuko siya para abutin ang labi ko habang patuloy sa mabilis na paggalaw."I'm coming, Apple.." he said, breathless, as he kissed me. Hanggang sa maramdaman ko ang pagsabog niya sa loob ko, "Fuck!"Parehong malalim ang paghinga naming tumigil siya. Kapagkuwan, muli niyang inabot ang labi ko para patakan ako ng halik. He kissed me gently then he stopped and stared me gently."You're mine, Apple. You can't leave me." he whispered, then he kissed me again. ni Leligan.Sa kabila ng lakas ng lightning na kasama sa pagbulusok ng espadang yun, nagawa pa ring naihilig ni Leligan ang leeg pakaliwa. Dumiretso ang espadang yun sa likod niya pababa sa lupa, pero lumitaw din agad ako sa likuran ni Leligan.Sabay nasalo ang hilt ng espadang ito gamit ang kanang kamay't
"Ngayon ka lang ba makaka-attend ng field trip sa Baguio?""Yeps!""Ah-halata. Ganito kasi 'yon, pagpunta niyo sa park, asahan mo na titipunin kayo ng tour guide para samahan kayo sa pagpunta sa villa ng Muratori. Of course, wala sila ro'n. At kahit open sila sa public, hindi naman sila magawang hulihin ng mga parak. Sa duwag sila, e. 'Tsaka hindi basta-basta ang bahay no'n, 'no? Mga ilang kilometro pa ang layo mo, haharangin ka na agad ng mga epal na guwardiya. Pero para sa mga field trip na katulad niyan, siyempre may mga research na gagawin, pinapayagan naman silang makalampas sa boundaries at marating ang Main Gates, PERO hanggang doon lang. Wala pang nagtatangkang pumasok doon. Ang dahilan naman kung bakit wala pang nagte-trespass do'n ang hindi ko alam 'tsaka sure ako na mahal pa nila ang mga buhay nila, kaya nga hanggang gate lang sila. Basta tingnan mo na lang 'yong villa 'tapos ikaw na ang humusga.""Ano kaya sa tingin mo ang dahilan kung bakit nila binuksan sa public ang bah
"Okay na ba ng puso mo ngayon?" Kinikilig nitong tanong sa kanya.The loud beating of his heart rung in his head. Oh God!"Bawal ang no comment, Chef!" Sabi agad ni Leslie na napansing iiwas sana siya sa tanong.Napatawa siya. "All right. My heart is already taken." He said.The crowd sighed in disappointment that made him chuckled."Taken na pala ang ating gwapong Chef, guys. Siguradong maraming iiyak ngayong gabi." Dagdag pa ng host. "So, may girlfriend ka na pala, Chef."Hindi niya alam pero natagpuan niya ang sarili na umiiling-iling. "No, I have no girlfriend. As of now, we're just friends, according to her." He chuckled.Lalong lumakas ang tilian ng mga tao sa studio sa pag-aakalang na-friendzone siya.Hell! Hindi niya matatanggap ang friendzone! Wala iyon sa bokabulayo niya."But I'm working for it. So, baby, be ready because there's no friendzone in my vocabulary..." He added. Kaya mas lalong nagkagulo sa loob ng studio.Mabuti ay doon din natapos ang interview. Dahil kung hin
"What?" Singhal niya kay Uno kahit alam naman niya na hindi ito sasagot. Pipi ito at kahit mahigit sampung taon na niya itong bodyguard at ilang taon narin itong leader ng USO hindi pa niya nakikita ang mukha nito na nasa likod ng itim na maskara. No one has never seen his face. Sa tagal at halos araw-araw niya itong kasakasama palagi niyang nakakalimutan na isa ito sa tatlong boss ng organisasyon na kinabibilangan nila.He respect him as one of the three bosses and Uno respect him too as his boss. Simula ng maging boss ito ng USO hindi na niya mabilang kung ilang beses na niya itong itinaboy at tinanggal sa pagiging bodyguard niya pero kahit anong gawin niya nanatili ito bilang bantay niya. Binabarayan niya ito pero lahat ibinabalik lang nito. Palagi lang nitong dahilan na "ang totoong magkaibigan nagtutulungan at hindi nagbabayadan at tumatanggap ng kahit na anong kapalit."Sa huli, siya rin ang sumuko. Hinayaan na lang niya si Uno sa gusto nito. Hindi rin naman siya mananalo. Isang