I just let him do so, we went out the recording studio then we went upstairs, I let him guide me as I glance on the interior design , It was really well built.We are now in front of a two black big door room.I look at him confuse as why we are not entering the room and he might have notice it because he returned me with a smug look."I'm just thinking if I would let you enter my room since I don't think you deserve to enter a king's place because you have been a naughty girl and naughty girls are supposed to be kept from good things to learn from"I rolled my eyes at him and also gave him a smug look.I didn't wait for his next move because ,I abruptly open the door and didn't let him stop me then entered it.Luxurious but minimal. Three words to describe it."Since you already enter the king's place without me forcing you too.I'm afraid you don't have any choice but to remove your title as a princess and be my queen instead." "SAMANTHA Faster!"I heard shout outside the bathroom,
Seven years ago Sigurado akong kung totoo ang kasabihan na may dumadaang mga anghel kapag natatahimik ang paligid, baka isang mahabang linya ang dumaan sa amin ngayon kaya't napakatagal ng katahimikan.Umihip ang tahimik na hangin sa hallway dahilan para mapabuntong-hininga na lang ako't mapatingin sa malinis na paligid. May mga klase pa rin kasi ang mga estudyanteng nasa floor na ito kaya't walang nagkalat na mga tao bukod sa aming dalawa. Nakadagdag tuloy iyon sa awkwardness na nararamdaman ko dahil sa realization na kaming dalawa na lang ang magkasama ngayon.Umiwas na lang ako ng tingin at nagsimulang maglakad sa daan na patungo sa gymnasium. Baka kasi kung ano na lang ang ginagawa ng dalawang kumag doon sa halip na maglinis. Naramdaman ko naman na sumunod na rin sa likod ko si Larren kaya hindi pa rin mawala sa pagkatao ko ang tensyon at hiya lalo na kapag naaalala ko ang mga sinabi ni Ma'am Velasquez kanina. Magpapasalamat na lang kasi sya samin, bakit kailangang mag-iwan pa ng
Nagbago ang ekspresyon sa mukha niya. "Hindi ba't sabi ko sa'yo, 'wag na 'wag mo nag babanggitin si lolo...pati 'yong mga parents ko. Wala na akong pakealam sa kanila. Ayokong marinig ang pangalan nila.""E 'di, takpan mo ang tainga mo." Ni-demo ko sa kaniya ang tamang pagtatakip sa tainga. "Kung ayaw mong marinig ang pangalan nila, 'wag kang making sa usapan ng iba." Bulong ko pa sa kaniya, "paalala lang po, hindi maganda ang maging tsismoso."Bumaba ang tingin ko kay CHes. "Bumalik ka na sa kwarto mo.""Pero ate-""May panahon para bumili ng pang-field trip mo-teka, huwag mong sabihing ikaw na rin ang sasama sa kaniyas a field trip?"Napangiti siya. "Paano kung sabihin kong 'oo', may angal ka?""Oo naman! Kasi sumusobra ka na!" Itinutok ko sa kaniya ang walis. "Tandaan mo, ako pa rin ang kapatid niya kaya ang gusto ko pa rin para sa kaniya ang masusunod. Outsider ka lang naman, ah, pero bakit parang ikaw pa ang may karapatan sa kaniya?"Muli kong kinuha ang kamay ni Ches. "Hindi ka
"Sa mall."Sabi ko at pumasok sa loob.It's a lie.I will just grab a taxi there.Then, I will go to Jezz.Gusto kong malaman kung ano na ang lagay nila.Medyo matagal rin akong nawala.Nakarating na rin kami sa mall kaya nauna na kong bumaba."Wag mo na akong sunduin.I will just get a taxi."Sabi ko."Sige po, Sir Xavier.Mag-iingat po kayo."Sabi nito at tumango ako dito.Inintay ko itong makaalis bago ako pumunta sa nakaparadang taxi.Sinabi ko sa driver ang lugar na pupuntahan ko.Hindi ko alam pero parang kinakabahan ako.There's something inside me that I can't explain.Umabot ng isang oras bago ako makarating sa lugar.Sa lugar kung saan kami nakatira.The place looks quite.Siguro nasa head quarters sila.Nagbayad na ako sa driver at umalis na rin ito.Pinagmasdan ko muna ang lugar dahil baka may makakita sa akin.Nang masiguro ko na wala naman ay naghanda na ako sa pagpasok.This place is full of CCTV.Pero dahil saulo ko ang lugar na ito ay madali na lang para sakin na malampasan ito.Umakya
'Hindi ko na talaga alam kung pa'no magsisimula." Bahagya pa siyang napahawak sa batok bago umayos ng tayo para tuluyan akong harapin. "Lewis, uh..."Lito ko siyang sinipat. "Yes?""I've always wanted to tell you this," maingat niya itong sinabi, nag-aabang sa magiging reaksyon ko.I just stared blankly at him. Nagpatuloy siya."About sa nangyari noon, I've always, for countless times tried to tell you."Tumango ako sa sinabi niya, trying to be patient and attentive."Uh..." he swallowed hard.Patience. I blinked. Patience..."Kaya ba today?" may pagkasarkastikong biro ko. Gaano ba kahirap na maging straight to the point?He let out a nervous laugh. "Uhm... that."Narinig ko ang pagkakaputol ng pasensiya ko. I've always been one impatient kid. "Niel for God's sake just say it. Ano ba 'yon?"Napahalakhak siya sa turan ko. Katulad ng mga kabarkada ni Raf ay sanay na sila sa ugali ko."I'm sorry."Muli akong tumango. "So? What is it you want to tell me?""I'm sorry," ulit niya with empha
The irritation on her face was visible that her face had completely turn red.I stop and sighed deeply, "don't you think I need to stop Kierra?""In what? Liam? Hell yeah!"This bitch, she didn't even hesitate even a second."His not my boyfriend, just some companion , I posted that picture to see if Liam would react but he did not Kierra"I look at her sadly, "duh, stop acting like it's your first time !, Beside his girl came back so that means your chance has gotten so low now"She hold me by the shoulder and shook it lightly. "I cooked you fried rice, egg, bacon, and here's your cup of coffee..." Lahat ng iyon ay hinain ng binata sa kanya.Nahihiyang tumingin siya kay Leroy. "May tuyo ka?" Napakamot si Suzette sa itinanong. Nagc-crave kasi siya tuyo at nagbabakasakali siyang mayroon ang lalaki. Chef naman ito eh.Leroy creased his eyebrows. "Dried fish?..." Nag-aalangang sabi ng binata.Tumango siya. "Sorry ha, demanding yata ako eh nakikikain lang naman ako. Wag mo na lang isipin
"Selena! Hoy! May ahas ba?! Ano? Natuklaw ka?!" rinig kong sunod-sunod ding tanong ni Paulo habang hindi alam kung saan ako aalalayan dahil sa patuloy kong paglilikot.Napa-paranoid ako na baka kung saan sumuot sa damit o buhok ko yung kaninang gumagapang kaya todo-pagpag talaga ako. Hindi ako tumitigil kahit pawis na pawis na ako at gulo-gulo na ang kanina kong nakapusod na buhok.Isa talaga sa mga ayaw ko ay mga insekto lalo na yung nakakadiring tignan at maramdaman sa balat. Natatakot akong makagat nito at ang mga itsura pa lang nila ay hindi ko na magawang titigan ng matagal dahil sa kakaiba at kahindik-hindik nitong mga pigura. Nakakatakot din na baka pumasok ito sa tenga, ilong, o maging sa bibig ko kaya ang isipin ko pa lang na baka nasa loob na sya ng katawan ko ay gusto ko na lang sumuka.Isang pares ng kamay ang humawak sa magkabilang siko ko dahilan para mapatigil ako sa ginagawa at mapatingin sa lalaking nasa harapan kong nililibot rin ang mata sa buo kong katawan. Sinabay
I got up and went downstairs to see Matt. At least, he's here. He's here to see me.Matt was sitting on our couch, he was holding his phone and typing on it based on the movements of his fingers."How's your practice and group work?" I asked Matty and smiled at him. I walked towards him and sat beside him to see who he was talking to on his phone and I can help but be more annoyed when I saw the name of that Stella girl on his phone."Okay naman... Medyo hirap lang sa field kasi sobrang init pa at tirik na tirik 'yong araw kanina." He looked at his phone because it vibrated."Who's Stella?" I asked before I was able to stop myself from asking. Gosh! How did I sound while asking that? "I saw the tagged photo of your group work with her so I got curious. She's an activist."Matt patted my head and chuckled. "May pinaglalaban kasi sila Stella kaya sila aktibista pero hindi sila hateful hindi kagaya noong mga nang-aaway sa'yo, 'yong galit niya napupunta naman sa mga taong dapat kagalitan.
"Hindi ka man lang ba mag-so-sorry kay Leighron? O kahit kay mama man lang? Tingnan mo ang ginawa mo sa kapatid mo? Hayon siya sa loob araw-araw-""Abegail." Saway ni Carmela pero nagpatuloy ito."Araw-araw na nag-aagaw buhay pero bakit parang wala lang sa'yo? Nandito kami takot na takot na baka anumang sandali bigla na lang mawala si Leighron. Pero ikaw, nasaan ka? Hindi mo man lang kami madamayan nina mama at papa. Ikaw nandoon sa labas at walang kaproblema-problema. Puro kana lang trabaho at nagsasaya kasama ang mga kaibigan mo. Pupunta ka lang dito kung kailan mo maisipan. Tapos pupunta ka nga ni hindi mo naman siya magawang tingnan. Ang samasama mo Leighdon. Anong klase kang kapatid? Hindi mo lang siya kapatid. Kambal mo siya." Padaskol nitong pinahid ang luha na kumawala sa mata nito. "Baka nakakalimutan mo kaya ipinapaalala ko lang."Tumalikod siya at malalaki ang hakbang na sumakay sa bumukas na elevator na may lumabas na dalawang nurse."Good afternoon doc." Sabay na bati ng
"May training ako kasama si tito, eh."Ngumuso siya. "When are you coming back?"Nagkibit-balikat ako. "Hindi ko pa alam baka a week before ng start ulit ng klase ko.""You'll miss my ballet recital?" hindi makapaniwalang tanong niya sa akin. "No, you can't miss that!"Nanlaki 'yong mata ko dahil nawala din 'yon sa isip ko. Tumingin ako kay Callie at may namumuo na agad na luha sa mga mata niya."You can't miss that, Matty," sabi niya."Sige, hindi na lang ako aalis." Hindi ko alam kung bakit 'yon ang sinabi ko dahil hinihintay na ako ni tito sa Cebu pero parang ayaw ko rin naman umalis.Baka naman kayang gawan ng paraan ni tito na dito na lang ako magpa-practice sa Manila para hindi ko na kailangan pumunta sa Cebu at lumayo kay Callie.Hindi ko rin talaga alam kung bakit ginagawa ko 'to pero kung para kay Callie, ayos lang naman. "Nung huling naglaban tayo, yung kapangyarihang ginamit mo kanina lang, yun din ang kapangyarihang tumalo sa akin. Hindi ko talaga lubos akalaing, magiging
Nasa kalagitnaan siya ng pagmamasid sa paghampas ng alon nang makuha ng isang binata ang kan'yang pansin. Sa harapan nito ay canvas na nakapatong sa isang wooden stand. Nakatingin ang binata sa paghampas ng alon at muling ibabalik sa harapan ng canvas. Nang makalapit siya sa likurang bahagi nito ay doon niya nakumpira na ipinipinta nito ang view sa harapan nito."Ang ganda," hindi niya naiwasang maiusal.Mukha naman itong nabigla. Ipinihit ang ulo saka siya tiningnan sa nanlalaki nitong mga mata. Ngumiti naman siya at muling tiningnan ang ipinipinta nito. "Alam mo bang pangarap ko noong matutong magpinta? Kaso lang ay hindi ako nabiyayaan ng gan'yang talento. But I know someone who's good at painting. She's really like you," naibulong niya na lang ang huling pangungusap.Nakita naman niya ang pagkislap ng mga mata nito, tila nakuha na niya ang atensiyon ng binata. "Really? Who's she? Is she with you?"Mabilis naman siyang napailing. "Wala na siya." Iyon lamang ang salitang nanulas sa
"I'm not." Sinubukan nitong alisin ang kamay niya pero hindi niya ito binitiwan. Mas hinigpitan lang niya ang hawak sa braso nito."I bring you to the hospital.""H-hindi na kailangan, k-kaya ko ang sarili-""You'll come with me whether you like it or not!" Paalisin mo nga ang mga iyan at sumasakit ang mata ko sa mga kapangitan nila.""Anong pangit? Hoy! Leroy na may-ari ng Rolex! Hindi ako pangit! Bawiin mo iyan." Nagmamaktol na sabi ni Ricardo na nakasimangot."I cannot take this. Leroy, man, pinipilahan ako ng mga babae tapos sasabihan mo lang ako na pangit? Bulag ka ba?" Sita pa sa kanya ni Matty o Mattias.Napalatak naman si Arwyn sa isang gilid. "Hayaan niyo na nga yang si 'Leroy na may-ari ng rolex'. Talagang hindi niya lang matanggap na mas gwapo tayo sa kanya kaya ganyan niya na lang tayo tratuhin.""Agree." Sabi naman ni Klorin o Corinth na nakapatong pa ang mga paa sa mini table ng opisina niya.Mahilig silang magkakaibigan na gawan ng kung anu-anong nickname ang mga pangal
"But I want to smile when I want to not because I'm being forced to do it. Why do I have to deal with the people that my dad works with? It's like I am obliged to work with them too."Nagkibit-balikat ako dahil hindi ko naman alam kung ano talagang pinapagawa sa kanya kapag lumalabas sila nila tito pero parang hindi rin naman mahirap pakisamahan 'yong mga tao dahil kapag sinasama din naman ako ni mommy sa mga tinutulungan niya mababait naman 'yong mga tao tapos hospitable pa."By the way, how are your high school papers?""Naayos ko na 'yong akin. Ikaw ba? Homeschooled ka pa rin?"Nagpabuntong-hininga siya. "Yeah, like I said, paranoid nga si mommy at daddy. Baka daw ma-bully ako sa school.""Kung parehas naman tayo ng school na pupuntahan hindi ko naman hahayaan na ma-bully ka."Umupo siya at humarap sa akin habang nakanguso. "I told them that but they're too persistent in making me stay inside this house.""Ganoon ba? Hayaan mo na sila, mas safe naman talaga rito," sabi ko na lang d
"Hunter! Ahh!""Fuck! Are you close? Come for me, Apple.." he said, breathless.Ilang segundo matapos niyang sabihin iyon, tuluyan nang sumabog ang orgasmo ko. But Khalid didn't stop. Mas lalo pang bumilis ang paggalaw niya."Fuck!"Yumuko siya para abutin ang labi ko habang patuloy sa mabilis na paggalaw."I'm coming, Apple.." he said, breathless, as he kissed me. Hanggang sa maramdaman ko ang pagsabog niya sa loob ko, "Fuck!"Parehong malalim ang paghinga naming tumigil siya. Kapagkuwan, muli niyang inabot ang labi ko para patakan ako ng halik. He kissed me gently then he stopped and stared me gently."You're mine, Apple. You can't leave me." he whispered, then he kissed me again. ni Leligan.Sa kabila ng lakas ng lightning na kasama sa pagbulusok ng espadang yun, nagawa pa ring naihilig ni Leligan ang leeg pakaliwa. Dumiretso ang espadang yun sa likod niya pababa sa lupa, pero lumitaw din agad ako sa likuran ni Leligan.Sabay nasalo ang hilt ng espadang ito gamit ang kanang kamay't
"Ngayon ka lang ba makaka-attend ng field trip sa Baguio?""Yeps!""Ah-halata. Ganito kasi 'yon, pagpunta niyo sa park, asahan mo na titipunin kayo ng tour guide para samahan kayo sa pagpunta sa villa ng Muratori. Of course, wala sila ro'n. At kahit open sila sa public, hindi naman sila magawang hulihin ng mga parak. Sa duwag sila, e. 'Tsaka hindi basta-basta ang bahay no'n, 'no? Mga ilang kilometro pa ang layo mo, haharangin ka na agad ng mga epal na guwardiya. Pero para sa mga field trip na katulad niyan, siyempre may mga research na gagawin, pinapayagan naman silang makalampas sa boundaries at marating ang Main Gates, PERO hanggang doon lang. Wala pang nagtatangkang pumasok doon. Ang dahilan naman kung bakit wala pang nagte-trespass do'n ang hindi ko alam 'tsaka sure ako na mahal pa nila ang mga buhay nila, kaya nga hanggang gate lang sila. Basta tingnan mo na lang 'yong villa 'tapos ikaw na ang humusga.""Ano kaya sa tingin mo ang dahilan kung bakit nila binuksan sa public ang bah
"Okay na ba ng puso mo ngayon?" Kinikilig nitong tanong sa kanya.The loud beating of his heart rung in his head. Oh God!"Bawal ang no comment, Chef!" Sabi agad ni Leslie na napansing iiwas sana siya sa tanong.Napatawa siya. "All right. My heart is already taken." He said.The crowd sighed in disappointment that made him chuckled."Taken na pala ang ating gwapong Chef, guys. Siguradong maraming iiyak ngayong gabi." Dagdag pa ng host. "So, may girlfriend ka na pala, Chef."Hindi niya alam pero natagpuan niya ang sarili na umiiling-iling. "No, I have no girlfriend. As of now, we're just friends, according to her." He chuckled.Lalong lumakas ang tilian ng mga tao sa studio sa pag-aakalang na-friendzone siya.Hell! Hindi niya matatanggap ang friendzone! Wala iyon sa bokabulayo niya."But I'm working for it. So, baby, be ready because there's no friendzone in my vocabulary..." He added. Kaya mas lalong nagkagulo sa loob ng studio.Mabuti ay doon din natapos ang interview. Dahil kung hin
"What?" Singhal niya kay Uno kahit alam naman niya na hindi ito sasagot. Pipi ito at kahit mahigit sampung taon na niya itong bodyguard at ilang taon narin itong leader ng USO hindi pa niya nakikita ang mukha nito na nasa likod ng itim na maskara. No one has never seen his face. Sa tagal at halos araw-araw niya itong kasakasama palagi niyang nakakalimutan na isa ito sa tatlong boss ng organisasyon na kinabibilangan nila.He respect him as one of the three bosses and Uno respect him too as his boss. Simula ng maging boss ito ng USO hindi na niya mabilang kung ilang beses na niya itong itinaboy at tinanggal sa pagiging bodyguard niya pero kahit anong gawin niya nanatili ito bilang bantay niya. Binabarayan niya ito pero lahat ibinabalik lang nito. Palagi lang nitong dahilan na "ang totoong magkaibigan nagtutulungan at hindi nagbabayadan at tumatanggap ng kahit na anong kapalit."Sa huli, siya rin ang sumuko. Hinayaan na lang niya si Uno sa gusto nito. Hindi rin naman siya mananalo. Isang