"Kaya nga, eh. Si Sir lang talaga siguro yung mali"Napailing-iling na lang ako nang marinig ang usapan ng dalawang bugok sa likod namin ni Larren. Rinig na rinig ko pa ang mga buntong-hininga nila at talagang ramdam ko ang pagtataka't pag-iisip nila kung bakit sila napalabas ni Sir. Saan kaya nila naitago ang mga utak nila at hanggang ngayon ay parang hindi nila mahanap?Heto't magkakasabay naming binabagtas ang daan patungo sa kanya-kanya naming pupuntahan. Pinayagan na rin kasi kaming dalawa ni Larren na lumabas ni Sir sa subject nya na hanggang before lunch dahil sa nasagot namin ng tama ang mga advance topic namin for this day. Bale parang binigyan nya na rin kami ng 1-hour vacant time para gawin ang gusto naming gawin sa buong university.Si Mark at Paulo naman ay pinadiretso na sa gymnasium para ubusin ang isang oras nila sa paglilinis bago maglunch. Kaya nga parang mga pinagbagsakan ng langit at lupa ang dalawa dahil sa hindi nila maipintang mga mukha. Kung hindi ba naman kasi
"What's wrong?" Jay asked. He's probably mad now, right? What I did was really questionable. Bakit ko nga ba ginawa 'yon?"S-Sorry.." Nahihiya kong sagot. I can't even look at him straight in the eyes."Oh, Yerim. Do you need anything? Shift mo na, 'di ba?" The store manager suddenly appeared behind us. Napansin kong napayuko si Jay. Maybe he's embarrassed. I don't know.."O-Okay po. Papunta na rin po ako sa counter. Nakalimutan ko lang 'yong vest ko." Sagot ko, tinutukoy ang nagsisilbing uniform ko dito as part-timer.Our store manager excused himself after that. Buti na lang talaga at mabait siya sa akin."Uh.. sorry for the inconvenience. I have to go now. Shift ko na kasi.." Paliwanag ko kay Jay. "Your friends are waiting, too. You can go back now." Sabi ko pa.He stared at me for a while. Kita ko sa mukha niya na parang ang dami niyang gustong itanong. Well, I want to explain myself, too. But since magiging abala na nga ako ay hindi ko na magawa."At least.. let me know what happ
"And I just want to eat please can you do me a favor just this once?"The wait seems like forever, I didn't take my eyes off him and stared like a lost puppy."Follow me in the kitchen" He sighed then started walking.This is UNBELIEVABLE. Ellise calm your fucking self down and follow him. I reminded myself.And so I did with the confuse look of other employees, I grab my purse like speed and followed him immediately.I followed silently and after a good seconds we reach the part where I think the cooking happens and where staff and chefs usually works.It's extremely humongous and unbelievably clean.Wow the staff works really fast ha.Before we enter the kitchen completely,Adian spoke."Thank you for all of your hardworks today, I'll take it from here you can go home and take a rest."He was referring to the staffs which the staff replied with thank yous and nod then claps.He again gave me look, which I understood instantly, he wants me too enter the kitchen."Please wash your face
Agad na napa-hinto ako sa pag-lalakad nung nakita ko si Thirdy sa labas ng classroom namin nung umagang yun. May ilang estudyante ding naka-umpok sa paligid. Halatang nakiki-usyoso since may hawak siyang bouquet of red roses. Mas lalo akong nag-taka nung nakita ko kung sino yung kausap niya....Allie?...Naka-ngiti si Thirdy kay Allie, habang naka-pamewang lang si pandak sa kanya. Naka-talikod si pandak sa gawi ko kaya naman hindi ko makita yung mukha nito....What the hell is happening?...Unti-unti akong lumapit sa kanila, enough para marinig ko yung pinag-uusapan nilang dalawa."Hindi ako mahilig sa flowers e. Sana binili mo nalang ako ng skin sa Mobile Legends, o kaya binili mo nalang ako ng CD ng Play Station." sabi ni Allie sa kanya.Nakita ko namang natawa si Thirdy dahil dun. "Ha? Ano bang pinag-sasabi mo? Hindi naman para sayo tong bulaklak e! Nasaan ba si Ellen?""Ah, ganun ba? E bakit ba kasi ako kinakausap mo?" parang wala lang na sabi nito.Nag-angat ng paningin si Th
"May pigura sa mismong entrance ng bayan. Mukhang pinipigilan tayong makapasok." Mabuti nalang talaga at hindi siya nakikilala at sinagot naman siya ng walang kahit anong halong pagdududa.Ano daw? Pigura?Nagkatinginan naman kami ni Noegi at parehong nalito.Sumuksok kami sa mga knight hanggang sa mapunta din kami sa likurang bahagi ngayon ni Trei. At nakita ko ang isa ngang pigura sa entrance na ito na nakatayo.Nakasuot ito ng itim na kapa. Halata sa mukha na isa pa itong binata kagaya namin ni Noegi. May maitim na buhok, at ang kulay ng mata niya'y kagaya ng sa kalikasan. Isang kulay berde. compared to me.I already felt Crimson's presence and heard his footsteps. He's just five meters away from me.When he got really near, I ready myself. "Reload," I whispered.His arms showed up and I didn't hesitate to kick his leg. I know he's expecting me to hit his arm, so I attacked his legs instead.But too bad, he blocked my hit with his other leg and attempted to kicked me but I lay in t
I and Thana was running in the center while Crimson is on my back covering and protecting me from Ady. Ady did the same to Thana.My jaw almost drop when I saw Crimson's main weapon.He's wielding a XM307 advanced crew served weapon?! How is that possible? It's freaking huge!"Ay mali pala. Hindi 'yan!" Crimson whispered.What the heck? Namali siya ng weapon?Napakunot ang noo ko nang maglabas siya ng maliit na supot pero nanlaki ang mata ko nang bigla itong lumaki at inilagay niya sa loob ang machine at lumiit ang supot ulit.He put the mini sack back to his belt bag and an AK-47 assault rifle is in his hands now.He immediately covered me from Ady while I'm rushing to Thana."Let's eliminate Aiden first," I said in my mind and as I expected he's using his telepathy skill."Ano'ng plano mo?" He asked immediately."I'm going to pretend like I was focusing on Jessi but I'm actually aiming for Night. Then you, you will shot Jessi while I'm managing Night," I explained briefly and he did
"Red flag ka sa akin."Kunot noo ko siyant tinignan at nang mapansin niya ang naiinis kong mukha ay may pag alinlangan siyang ngumiti sa akin na ikina irap ko."Ito naman, joke 'yon. Pero hindi ko lover 'yong matapobreng 'yon. Hindi ko nga alam kung lalaki ba 'yon o babae. Papalit-palit ng avatar, hindi marunong makuntento sa isa eh," he talked again and I sighed.I am Reaper, stupid.And what about that? Ano ngayon kung papalit-palit ako ng avatar? Tsk."What about that person?" I asked him, acting clueless."Pangit ng ugali. Mayabang din, spoiled brat na anak mayaman. Wala nga 'yang respeto-" We walk out of the café-cum-lounge together, and he sighs. "Guess I'll see you tonight.", he speaks in a volume almost as low as a whisper."Guess..? You aren't sure?", I ask anxiously, the one keyword clicking in. My anxiety, however, seems to double up in his voice as he speaks again, "Oh no! That's not what I meant! I have an important meeting today evening that ends at 7. I'll be at the exh
"Yeah... Love you, Cat. Bye," he said and the line died.I stared at my phone because of the way he said it. I mean, that's normal to us because we say it often but why is my heart beating so darn fast?Is it because his voice is deeper now unlike when we were younger?That's weird but I just shrugged it off. I just feel giddy today because it's my birthday."Happy birthday, dear!" Mom greeted me when I joined them for breakfast. "Anong gift gusto mo, anak? Another Chanel bag or Gucci shoes? Or both?""Happy birthday sa pride and joy ko," dad said and kissed my forehead before sitting on his seat."Pwede ako lumabas sa first week ng December?" I asked because I know my mom would still give me those things even if I asked for something else. "May games po kasi si Matt and I want to support him."Mom and dad looked at each other and it looked like dad was hesitant while my mom was nodding at him to let me go out."Basta magdadala ka ng tatlong bodyguards at isasama mo si yaya," mom said
"Hindi ka man lang ba mag-so-sorry kay Leighron? O kahit kay mama man lang? Tingnan mo ang ginawa mo sa kapatid mo? Hayon siya sa loob araw-araw-""Abegail." Saway ni Carmela pero nagpatuloy ito."Araw-araw na nag-aagaw buhay pero bakit parang wala lang sa'yo? Nandito kami takot na takot na baka anumang sandali bigla na lang mawala si Leighron. Pero ikaw, nasaan ka? Hindi mo man lang kami madamayan nina mama at papa. Ikaw nandoon sa labas at walang kaproblema-problema. Puro kana lang trabaho at nagsasaya kasama ang mga kaibigan mo. Pupunta ka lang dito kung kailan mo maisipan. Tapos pupunta ka nga ni hindi mo naman siya magawang tingnan. Ang samasama mo Leighdon. Anong klase kang kapatid? Hindi mo lang siya kapatid. Kambal mo siya." Padaskol nitong pinahid ang luha na kumawala sa mata nito. "Baka nakakalimutan mo kaya ipinapaalala ko lang."Tumalikod siya at malalaki ang hakbang na sumakay sa bumukas na elevator na may lumabas na dalawang nurse."Good afternoon doc." Sabay na bati ng
"May training ako kasama si tito, eh."Ngumuso siya. "When are you coming back?"Nagkibit-balikat ako. "Hindi ko pa alam baka a week before ng start ulit ng klase ko.""You'll miss my ballet recital?" hindi makapaniwalang tanong niya sa akin. "No, you can't miss that!"Nanlaki 'yong mata ko dahil nawala din 'yon sa isip ko. Tumingin ako kay Callie at may namumuo na agad na luha sa mga mata niya."You can't miss that, Matty," sabi niya."Sige, hindi na lang ako aalis." Hindi ko alam kung bakit 'yon ang sinabi ko dahil hinihintay na ako ni tito sa Cebu pero parang ayaw ko rin naman umalis.Baka naman kayang gawan ng paraan ni tito na dito na lang ako magpa-practice sa Manila para hindi ko na kailangan pumunta sa Cebu at lumayo kay Callie.Hindi ko rin talaga alam kung bakit ginagawa ko 'to pero kung para kay Callie, ayos lang naman. "Nung huling naglaban tayo, yung kapangyarihang ginamit mo kanina lang, yun din ang kapangyarihang tumalo sa akin. Hindi ko talaga lubos akalaing, magiging
Nasa kalagitnaan siya ng pagmamasid sa paghampas ng alon nang makuha ng isang binata ang kan'yang pansin. Sa harapan nito ay canvas na nakapatong sa isang wooden stand. Nakatingin ang binata sa paghampas ng alon at muling ibabalik sa harapan ng canvas. Nang makalapit siya sa likurang bahagi nito ay doon niya nakumpira na ipinipinta nito ang view sa harapan nito."Ang ganda," hindi niya naiwasang maiusal.Mukha naman itong nabigla. Ipinihit ang ulo saka siya tiningnan sa nanlalaki nitong mga mata. Ngumiti naman siya at muling tiningnan ang ipinipinta nito. "Alam mo bang pangarap ko noong matutong magpinta? Kaso lang ay hindi ako nabiyayaan ng gan'yang talento. But I know someone who's good at painting. She's really like you," naibulong niya na lang ang huling pangungusap.Nakita naman niya ang pagkislap ng mga mata nito, tila nakuha na niya ang atensiyon ng binata. "Really? Who's she? Is she with you?"Mabilis naman siyang napailing. "Wala na siya." Iyon lamang ang salitang nanulas sa
"I'm not." Sinubukan nitong alisin ang kamay niya pero hindi niya ito binitiwan. Mas hinigpitan lang niya ang hawak sa braso nito."I bring you to the hospital.""H-hindi na kailangan, k-kaya ko ang sarili-""You'll come with me whether you like it or not!" Paalisin mo nga ang mga iyan at sumasakit ang mata ko sa mga kapangitan nila.""Anong pangit? Hoy! Leroy na may-ari ng Rolex! Hindi ako pangit! Bawiin mo iyan." Nagmamaktol na sabi ni Ricardo na nakasimangot."I cannot take this. Leroy, man, pinipilahan ako ng mga babae tapos sasabihan mo lang ako na pangit? Bulag ka ba?" Sita pa sa kanya ni Matty o Mattias.Napalatak naman si Arwyn sa isang gilid. "Hayaan niyo na nga yang si 'Leroy na may-ari ng rolex'. Talagang hindi niya lang matanggap na mas gwapo tayo sa kanya kaya ganyan niya na lang tayo tratuhin.""Agree." Sabi naman ni Klorin o Corinth na nakapatong pa ang mga paa sa mini table ng opisina niya.Mahilig silang magkakaibigan na gawan ng kung anu-anong nickname ang mga pangal
"But I want to smile when I want to not because I'm being forced to do it. Why do I have to deal with the people that my dad works with? It's like I am obliged to work with them too."Nagkibit-balikat ako dahil hindi ko naman alam kung ano talagang pinapagawa sa kanya kapag lumalabas sila nila tito pero parang hindi rin naman mahirap pakisamahan 'yong mga tao dahil kapag sinasama din naman ako ni mommy sa mga tinutulungan niya mababait naman 'yong mga tao tapos hospitable pa."By the way, how are your high school papers?""Naayos ko na 'yong akin. Ikaw ba? Homeschooled ka pa rin?"Nagpabuntong-hininga siya. "Yeah, like I said, paranoid nga si mommy at daddy. Baka daw ma-bully ako sa school.""Kung parehas naman tayo ng school na pupuntahan hindi ko naman hahayaan na ma-bully ka."Umupo siya at humarap sa akin habang nakanguso. "I told them that but they're too persistent in making me stay inside this house.""Ganoon ba? Hayaan mo na sila, mas safe naman talaga rito," sabi ko na lang d
"Hunter! Ahh!""Fuck! Are you close? Come for me, Apple.." he said, breathless.Ilang segundo matapos niyang sabihin iyon, tuluyan nang sumabog ang orgasmo ko. But Khalid didn't stop. Mas lalo pang bumilis ang paggalaw niya."Fuck!"Yumuko siya para abutin ang labi ko habang patuloy sa mabilis na paggalaw."I'm coming, Apple.." he said, breathless, as he kissed me. Hanggang sa maramdaman ko ang pagsabog niya sa loob ko, "Fuck!"Parehong malalim ang paghinga naming tumigil siya. Kapagkuwan, muli niyang inabot ang labi ko para patakan ako ng halik. He kissed me gently then he stopped and stared me gently."You're mine, Apple. You can't leave me." he whispered, then he kissed me again. ni Leligan.Sa kabila ng lakas ng lightning na kasama sa pagbulusok ng espadang yun, nagawa pa ring naihilig ni Leligan ang leeg pakaliwa. Dumiretso ang espadang yun sa likod niya pababa sa lupa, pero lumitaw din agad ako sa likuran ni Leligan.Sabay nasalo ang hilt ng espadang ito gamit ang kanang kamay't
"Ngayon ka lang ba makaka-attend ng field trip sa Baguio?""Yeps!""Ah-halata. Ganito kasi 'yon, pagpunta niyo sa park, asahan mo na titipunin kayo ng tour guide para samahan kayo sa pagpunta sa villa ng Muratori. Of course, wala sila ro'n. At kahit open sila sa public, hindi naman sila magawang hulihin ng mga parak. Sa duwag sila, e. 'Tsaka hindi basta-basta ang bahay no'n, 'no? Mga ilang kilometro pa ang layo mo, haharangin ka na agad ng mga epal na guwardiya. Pero para sa mga field trip na katulad niyan, siyempre may mga research na gagawin, pinapayagan naman silang makalampas sa boundaries at marating ang Main Gates, PERO hanggang doon lang. Wala pang nagtatangkang pumasok doon. Ang dahilan naman kung bakit wala pang nagte-trespass do'n ang hindi ko alam 'tsaka sure ako na mahal pa nila ang mga buhay nila, kaya nga hanggang gate lang sila. Basta tingnan mo na lang 'yong villa 'tapos ikaw na ang humusga.""Ano kaya sa tingin mo ang dahilan kung bakit nila binuksan sa public ang bah
"Okay na ba ng puso mo ngayon?" Kinikilig nitong tanong sa kanya.The loud beating of his heart rung in his head. Oh God!"Bawal ang no comment, Chef!" Sabi agad ni Leslie na napansing iiwas sana siya sa tanong.Napatawa siya. "All right. My heart is already taken." He said.The crowd sighed in disappointment that made him chuckled."Taken na pala ang ating gwapong Chef, guys. Siguradong maraming iiyak ngayong gabi." Dagdag pa ng host. "So, may girlfriend ka na pala, Chef."Hindi niya alam pero natagpuan niya ang sarili na umiiling-iling. "No, I have no girlfriend. As of now, we're just friends, according to her." He chuckled.Lalong lumakas ang tilian ng mga tao sa studio sa pag-aakalang na-friendzone siya.Hell! Hindi niya matatanggap ang friendzone! Wala iyon sa bokabulayo niya."But I'm working for it. So, baby, be ready because there's no friendzone in my vocabulary..." He added. Kaya mas lalong nagkagulo sa loob ng studio.Mabuti ay doon din natapos ang interview. Dahil kung hin
"What?" Singhal niya kay Uno kahit alam naman niya na hindi ito sasagot. Pipi ito at kahit mahigit sampung taon na niya itong bodyguard at ilang taon narin itong leader ng USO hindi pa niya nakikita ang mukha nito na nasa likod ng itim na maskara. No one has never seen his face. Sa tagal at halos araw-araw niya itong kasakasama palagi niyang nakakalimutan na isa ito sa tatlong boss ng organisasyon na kinabibilangan nila.He respect him as one of the three bosses and Uno respect him too as his boss. Simula ng maging boss ito ng USO hindi na niya mabilang kung ilang beses na niya itong itinaboy at tinanggal sa pagiging bodyguard niya pero kahit anong gawin niya nanatili ito bilang bantay niya. Binabarayan niya ito pero lahat ibinabalik lang nito. Palagi lang nitong dahilan na "ang totoong magkaibigan nagtutulungan at hindi nagbabayadan at tumatanggap ng kahit na anong kapalit."Sa huli, siya rin ang sumuko. Hinayaan na lang niya si Uno sa gusto nito. Hindi rin naman siya mananalo. Isang