After I have decided that I would save P500 for my children when I leave, MJ approached me. She asked if we would prepare for Zildjian's 1st month birthday. She did not insist. I don't want to compromise my children's welfare. Besides, today is not the only day.Then, I have heard that my in-laws were 'problemizing' our lunch. I wanted to help but I did not give any amount.In the afternoon, I bought mineral water for my children. It's my first time to buy water here.Six, I confided to MJ about Norman. She couldn't believe it. She thought I have never experienced a relationship with gay. But she couldn't believe that I haven't had asexual intercourse with him. It's true. He's gay but he has self-control.There was nothing thrilling account in my life today. My day-to-day activities here at my in-laws' house were eating, sleeping, eating, sleeping..I was just bored waiting for Mama. I wanted to leave Antipolo. I wanted to go to Bulan as early as possible.April Hinayaan ko na lang si
"Sino? Ba't niya gagawin 'yon?!" Ghad, kung hindi lang talaga buhay ko ang nakataya dito hindi ko na pipilitin pa ang sarili kong intindihin ang nga sinasabi niya.Tumingin siya sa akin, deretso sa mata. I waited, expecting him to tell something that is connected to our topic.But he suddenly look over his shoulder, frowning. "How about you check up on your mom downstairs?"Naguluhan ako. Why, all of a sudden? "Huh?""I promise, pagbalik mo sasabihin ko na sa'yo ang dapat mong malaman. May kakausapin lang ako sandali at ganon din sa'yo." Sinenyasan niya ako pero hindi ko maintindihan.Mayamaya'y naglaho na lang siya sa harapan ko na parang abo. Realizing what he said, I hurried up and open the door.But I saw no one. Someone must have eavesdropping my conversation with Christiana while ago.Napatingin ako sa pintuan na katapat ng kuwarto ko. I paused for a while. Nandito ba siya?Sunod ko na lang namalayan nasa harap na ako ng pintuan. Kakatok pa lang ako ng may humila na dito mula sa
Before lunch, I wrote a letter for Mj. Today is our 39th mensisary. That's why. It goes like this: Mary Jane,Thirty-nine months of togetherness is not a joke. It is such an achievement for both of us. Thus, let's cherish this day. We've come this far..I just wanna say sorry for my shortcomings..However, thankful I was for you gave birth for a health, handsome baby boy, just like how I was grateful when you gave birth to Hanna Margaret. Without you, I'm not a father of two. Thank you! Though, I've been so very busy this past few days, I couldn't still forget your nobility and unconditional love towards our children. Be always a good mother and a faithful partner, though I couldn't promise you the same.Since, I'm leaving tomorrow we'll be separated by distance for a temporal time. But don't mind it much. It will be our chance to have a happy future. Put in mind that I'm leaving not to escape but to seek a better life for all of us. A month or couple of months of separation is not a
"Aba, binigyan na nga kita, nagrereklamo ka pa?!""Parang dalawang piraso lang, hindi mo maibigay!""Edi sana, bumili ka ng sayo!""G-Guys, chill lang. May teacher, oh""Talaga! 'Pag bumili ako, hindi kita bibigyan""Edi 'wag! Lamunin mo pa kahit yung balat!""Guys, n-nakatingin na si Sir""Ginaya mo naman ako sayong matakaw""Ikaw ang matakaw kasi dalawa pa yung hinihingi mo-""Kayong apat!"Natigilan kami nang umalingawngaw ang boses ni Sir Rusty sa apat na sulok ng silid kasabay ang ingay na nagmula sa pagtama ng marker sa whiteboard.Napakurap-kurap ako at napalunok habang inililipat ang aking tingin sa harapan para lang makita na nakapamaywang na si Sir habang masama ang tingin sa gawi naming apat dito sa dulo ng lamesa. Itinuro nya samin ang hawak nyang marker dahilan para tignan ko pa ang tatlong kasama ko na mukha rin palang tanga na titingin-tingin din sa isa't-isa. Kami kaya yung tinutukoy ni Sir? Baka kasi may nakikita syang multo sa likod namin na sya lang pala yung nakaka
Huminto lang si Jigs sa kanya at mapapansin mo ang concern sa mga mata niya. Which is nagbibigay ng ngiti sa labi ng dalaga.Dahil ilang beses niya ding nakita ang binata na napapalunok at nilalabas ang dila niya para basain ang mga labi niya. That's so cute."Ikaw naman." Sabi ni Nari ng makababa na sya sa kabilang side ng gate.Absentmindedly na tinuro ni Taehyung ang sarili niya. "A-ako?" Tanong ng binata."Oo." Ngumiti ng malaki si Nari habang tumatango."Unless kasya ka sa awang ng gate na to, sa taas ang way mo para makapasok." Sabi ng dalaga habang nakangiti parin.Clearly Nari is enjoying this dahil napapansin niya na nagdadalawang isip ang binata kung susunod ba sya sa dalaga."Hey Tae..." tawag ni Nari kay Taehyung at naramdaman ng binata na hinawakan ni Nari ang kamay niya.Napatingin muna si Taehyung sa kamay ni Nari na hawak ang kamay niya bago ito tumingin sa dalaga. "...wag kang matakot. Nandito lang ako. I got you." Sabi ni Nari sa binata saka pinisil ang kamay ng bina
"Hey, friends! What's happening here?" Usisa ni Sunhee na ngayon ay kadarating lang. Halos hindi pa niya naibababa ang bag niya, dumiretso agad siya sa amin.Hana explained what's going on and they both giggled beside me."Tungkol lang 'yon sa club namin. Nothing serious." I explained my side of the story. Parang hindi pa sila naniwala doon at pinagpatuloy ang panunukso sa akin sa hindi malamang dahilan.The teacher came so they went back to their seats, thankfully. Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko sa dalawang 'yon. Kapag nagkaisa sila sa isang bagay, hindi na sila mapipigilan. It's adorable, though.. but not when it's about things like this. Not when Jay is around. Siguro ay ayaw ko lang na may ma-misunderstand siya sa mga reaksyon nila. It's kind of a big deal because I don't want anyone to feel uncomfortable with me.No, but really, I just asked for his number because of our club. Jiro, our scriptwriter, has been messaging me a lot recently. Obviously, about our tasks. Dahil
She sighed.Hindi pwedeng malaman ni Sir Albert ito at siguradong tatanggalin siya nito sa line-up ng magde-debut.Magsisimula na naman siya sa una. Hindi niya kayang palagpasin ang pagkakataon na makapag-debut.Nang medyo umayos ang pakiramdam ay nagpaalam na siya sa doktor na uuwi na. Ayaw pa sana siya nitong payagan pero nagpumilit siya at sinabing sa apartment na lang siya magpapahinga.Nang sa wakas ay pumayag ito ay inihatid siya nito sa labas ng building at siniguradong makasakay muna siya ng taxi bago pumasok ulit sa building.Nang makalayo na ang sasakyan ay agad niyang sinabi na ibaba siya sa tapat ng convenience store na pinagta-trabahuhan niya. Kailangan niyang magtrabaho dahil wala si Ma'am Lani at walang bantay ang tindahan.Kahit na masakit ang balikat ay nagtrabaho pa rin siya.Gusto niya sanang tawagan si Rey pero naalala niyang hindi pala maganda ang nangyari sa kanila ng huli nilang pagkikita kaya iwinaglit niya ang ideyang tawagan ang kaibigan.She wanted to go to
YVETTENagising ako ng maaga ng may marinig na mga tao sa baba kaya nag toothbrush at nag shower na ako. nag-ayos na rin ako ng mukha dahil parang maraming tao sa baba.nang makababa ako ay nakita ko sina kuya Drak, kuya Cholo, kuya Jack, at ang tres Marcos. may hinaharangan sila kaya chineck ko yun. ang mga..... media?!!biglang nag flashback lahat nang hirap namin noon nung inatake kami ng media. lahat ng sakit na ibinibintang nila sa mga magulang namin ang pag-apak nila sakin at ang pag tulak nila sakin sa maraming tao, dahilan ng pagkawala ko sa hawak ni daddy pero nakuha din nila agad ako dahil may body guards na nakasunod ng tingin sakin.hindi ko namalayang napaupo ako sa hagdan hawak ang ulo at sinasabunutan ang sarili.nangyari na."Yve, tayo! Yve, makinig ka samin" si kuya Jack."Yvelle, hindi malaking issue 'toh wag ka mag-alala" si kuya Drake habang sina Sandro naman ay hinaharangan parin ang mga media."Yvelle, nasa trabaho ang daddy mo. kami na daw ang bahala dito, Yvell