Chapter 3 Paramour

<Third Person>

Kier is busy reading the folder he is holding while his employees are looking at him scared and nervously.

"Next.” Nakakatakot na sabi ni Kier. Someone is reporting in front at nanginginig sa kaba ang taong iyon. Ang employees niya ay hindi nagtatagal ng tatlong minuto na nakatayo doon.

They're having meetings with the manager and department representative.

"S-sir…" He looked at the presenter na nang tinignan niya ito ng seryoso, the presenter move.

Pagpasok pa lang ng kanyang mga employees sa meeting room ay alam na ng mga ito, a sudden called of a meeting ay alam nila ay red days ng kanilang boss.

The next presenter nervously fixing her things. Hindi na niya naayos ang mga gamit niya dahil sa kaba at pumunta sa harapan para mag present.

"Is that the proper way to Present Ms. Tabocio?" He strictly asked. Napayuko naman ang babae dahil napahiya ito.

"Prefer your things before you present and get out!" He hissed. Naiiyak na inayos ng babae ang kanyang mga gamit at lumabas.

"Next proposal!"

His secretary gave him the last folder while the next reporter fixed his presentation.

He read  what's written on the damn paper and he torn it apart and they all gasps. 

"Are you all grade schoolers?!" He massaged his temple.

Lahat ng tao doon nakayuko at takot sa kanya. "I fvcking said followed the format that I provided!" He shouted!

He's venting his anger at his employee.

"Heidi, schedule my meeting with the investor." Utos niya sa kanyang secretary na kanina pa nakatayo sa kanyang gilid. Si Heidi din ang taga bigay ng mga copy of report ng mga employees niya.

"Sir, we followed the format that you 've provided.” Protesta sa kanya ng isa sa kanyang mga employees. Kier wants a organized and no room for mistake.

Sinamaan niya ito ng tingin. "Talk back and you're fired." He warned the last man standing.

Kanina pa sila napapagalitan sa kanya, at kanina pa mainit ang ulo niya. Alam niya mamaya ay may mag re-resign na naman.

Lahat ng tao doon ay ginigisa at isa isang napapahiya.

Pinatawag yata sila para pagalitan.

“We will have another meeting in the next two days.’ Kier inform them at tumayo.

Lumabas siya ng meeting room at sumunod sa kanya si Heidi.

“Sir, pupunta ka po ba niyan sa site?” Tanong sa kanya ng kanyang secretary habang patakbo ng naglalakad para masundan siya.

Walang nakuhang sagot si Heidi galing sa kanyang boss. Huhulaan na naman niya ang sagot nito.

“Sir, pwede naman ba ako amg resign?”

Hindi siya pinansin ni Kier at mabilis na pumasok sa opisina nito.

“Sana bumait na si sir.” Bulong ni Heidi bago pumunta sa desk niya.

Tinamabakan na naman siya ng trabaho ni Kier. Pinaglihi yata sa sama ang loob at init ng ulo ang kanyang boss.

Heidi always wish everyday na sana  bumait na ang kanyang boss.

"MIA, WHO'S WITH YOU?" I asked my friend Mia pagkabukas ko ng gate. She's here.

Biglaan naman yata na nandito siya.

What’s with the sudden vsit?

Hindi ko alam kung bakit nandito diya. Saktong pababa na ako ng hagdan nang bigla may nag doorbell.

She held my hand seriously. "Frenny, can we stay here for a while?" Malumanay na tanong niya and she awkwardly smiled at me.

Napatingin ako sa babaeng kasama iya at ngumiti naman iyon sa akin. Parang ngayon ko lang nakita ang babaeng ito? Who she is?

Bata pa lang kami ay magkaibigan na kami ni Mia, at wala akong maalala na may kaibigan siya na ganyan.

Tumango ako. "Hmm. Tanong ko muna kay Ken." Nag-aalinlangan na sabi ko. Hindi naman kasi sa'ken bahay ito at baka magalit pa sa'ken iyon.

She held my hand tightly tila bigla siyang naalerto at kinabahan. "Please, tell him na huwag niyang sabihin kay Lee, na n-nandito ako." She bit lower lip. Tinignan ko siya ng nagtataka.

"May problema ba kayong dalawa?" Alanganin kong tanong.

"Uhmm. A-ah... Eh, oo, nag away k-kame. I don't want to see his face!" Sumingot siya nang maalala ang nangyari. "Bwisit siya!" Inis na sabi niya at matalim ang tingin.

Kung may problema silang dalawa, why she's with a friend where in I'm here? Maybe, may pag-uusapan silang dalawa na I'm out of it.

"By the way." Hinila niya ako palapit sa babaeng kasama niya na nakangiti sa'ken hanggang ngayon. "She's Yunnie. Yunnie, this is Selena, my friend since grade school." She introduce us from each other.

"Hello." brusko na sabi nung Yunnie, at kumaway siya sa'ken and I just smiled at her.

"Hmm. Nag dinner na ba kayo?" Tanong ko sa kanila.

Kakagising ko lang 'din ulit at madilim na sa labas. Nagugutom na rin ako.

"Tawagan mo muna asawa mo kung pwede muna na dito muna kami." Sabi ni Mia.

Nandito na din kami sa sala.

Kung ako lang, okay lang sa akin na nandito silang dalawa para may kasama ako sa bahay. Si Kier kasi, kung anong oras na siya umuuwi at pa-iba iba ang schedule ng pag-uwi niya. Palaging late umuwi at maagang umaalis ng bahay.

Tumango lang ako at tinawagan siya. Hindi niya sinasagot ang tawag  ko kaya tinawagan ko ulit siya at matagal niya bago ito sagutin.

He answered the call and I heard him sighed. "Yes, Wife?" Kalmado at pagod na tanong niya. Palagi naman siyang pagod.

"Hi. Hmm. Mia, is here" I looked at Mia at sa kaibigan niya. "She's with her friend, puwede daw ba silang mag stay dito?" They looked at  me at naghihintay din sila ng sagot.

"Yeah, sure." Mabilis na sagot niya at hindi man lang nagtanong, sure kaagad ang sagot niya.

Napakunot ako ng noo, ang bilis naman niya pumayag walang tanong-tanong.

I'm about to end the call when he asks me. "Have you eaten?" I heard him snuff.

"Kakagising ko lang." Maikling sagot ko. Naiilang ako makipag-usap sa kanya at hindi ko alam kung bakit.

I heard his secretary in the other line.

"Okay, can you wait for me? I'm having a meeting with investor, I'll  buy dinner."

"I'm hungry." I told him the truth. Hindi na makakpaghintay ang gutom na nararamdaman ko.

"Yeah, I know, I'll end this very quick. Wait me, Wife. I wasn't able to cook before I left." Yeah, siya ang nagluluto dito sa bahay kung minsan nagpapa deliver na lang kame kapag wala siyang oras magluto.

"Can you buy me, umhh." Nilayo ko ang cellphone ko sa'kin at tinakpan ang speaker at tumingin sa dalawa. Hindi pa rin nila inaalis at tingin sa'ken at mukhang kanina pa sila naghihintay ng sagot.

"May gusto ba kayong ipabili? Or kainin? Para maisabay na ni Ken, for dinner.  Wala kasi pagkain dito."

"No, We're fine." Yunnie answered.

Tinignan ko si Mia, kung may gusto ba siya. Ngumiti lang siya sa akin. "We're fine." Tumango lang ako at bumalik sa tawag.

"I want Buko Salad and roast chicken." I replied.

"Okay, that's all?" He asked again.

"Yeah, bye!" I ended the call.

"Anong sabi?" Tanong kaagad ni Mia.

I thumbs up. "Okay lang daw." Sagot ko sa kanila at tumili naman sa saya si Mia.

"Ang bait talaga ni Kuya  Kier, swerte mo sa asawa mo girl!" She flip my hair.

"Bagay talaga kayo ni Kuya Kier." Umupo ako sa harapan nila at binuksan ang TV.

"Pasensya na ah, wala kasing pagkain dito kaya mamaya pa tayo makakakain."

Mia looked at Yunnie. "I told you." Inakbayan niya ito. "She's kind." She winked at her.

"It's fine, Selena, 'Di pa naman kame gutom."

"Yunnie, did you know that we're back on college. May crush siya kay Kuya Kier." Namula naman ako sa kinwento niya.

"Heh! Kay Bryden, ako may crush." Dipensa ko.

Taga ibang school si Ken, at pumunta sila one time sa school dahil may laban ang school namin at school nila sa sports. I can't remember kung anong sports yun at sila ang nanalo. Even our school mate cheered for them. Ang gwapo kasi nila, samantalang ‘yung mga ka-schoolmates namin ang cha-chaka.

Tumawa naman si Yunnie sa pag dedepensa ko.

"Yeah! May crush ka sa kanilang dalawa!" She  revealed. "Speaking of Bryden!" She exclaimed "I never saw him. He's not with Kuya Kier, ba?"

They're friends.

"I don't know." I shrug "Hindi ko na 'din siya nakita after they graduated." They're in their 4th year at that time while we're freshmen.

"You're cute." Tukoy sa akin ni Yunnie, at hinampas naman siya ni Mia, at sinamaan ng tingin kaya tumawa si Yunnie at niyakap ang isa.

They're too sweet.

"Sorry, Mia is so madaldal talaga." Yunnie, apologized while laughing.

She's teasing Mia, they seem too close, more than us.

"I know, parang si Layla." I replied.

Marami pa kameng napagkuwentuhan at 'di namin namalayan na dumating na si Ken, dala ang dinner namin. Nakalimutan ko nga rin ang gutom ko dahil sa kwentuhan namin, at pakiramdam ko ang aga umuwi ni Kier.

–

Tapos na kami kumain at ang dalawa ay nasa kanilang kwarto na. Si Ken naman ay hindi kumain at pumasok na sa kanyang library. Napaka workaholic ng lalaking iyon, kaya ang boring niya.

Mukha nga siyang wala sa mood. Ang seryoso na naman ang mukha at nakakunot noo.

Hindi pa pala ako nakakabili ng laptop. I sighed, may pasok na naman bukas, nitatamad na ako ang daming pinapagawa sa'min ni boss.

Kumatok ako sa kwarto kung nasaan si Ken. His library or mini office. His favourite corner of this house.

"Come in." Dining ko na sabi niya sa malamig na boses.

Pumasok naman ako at nadatnan ko na magulo ang ayos niya pati ang kwarto. Ang messy, nakakalat ang papers sa table niya, at may nakikita akong pupos ng sigarilyo sa center table at mga mug. Basta na lang din niya tinapon ang suot na coat sa sofa. May pagkaburara pala ang lalaking.

He looked in distress.

Bakit ba palagi na lang siyang stress?

Ang gulo ng ayos niya, magulo na ang ayos ng buhok niya at ang necktie niya ay nasa sahig na rin.

Ngayon ko lang siya nakitang ganito  kakakalat, kasi ang alam ko  organized siya sa gamit.

"Uhmm.." I reacted. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Nakaka pressure ‘yung tingin niya sa akin. Ang seryoso niya tumingin.

Nakatingin lang siya sa akin at mukha na siyang pagod.

He rolled his long sleeve up to his arm and I am now seeing his strong arm. Napalunok ako, bakit ang gwapo naman niya yata sa paningin ko?

I erase that thought.

"Yes, wife?" Malalim ang boses niya. Kinikilabutan ako sa boses niya.

Nakatingin lang ako sa kanya, bawat detalye niya ay sinusuri ko. Napalunok ako ng mapadapo ang paningin ko sa dibdib niya, nakabukas ang tatlong butones ng suot niyang white long sleeve.

Bakit ba palaging nakabukas iyon?

Mas ginulo pa niya ang buhok niya. "Eyes up." He  coldly said kaya natauhan naman ako.

"Love what you seeing?" Tudyo niya. Tumaas ang sulok ng labi niya.

Bumuntong hininga siya. "Can you make me a cup of coffee?" Pakiusap niya.

I nod. "No sugar but lots of creamer, please" I nodded again.

Ginawan ko na siya ng kape at pagpasok ko ay may tinitipa na siya sa laptop at medyo maayos na rin ang ayos ng working table niya. Nakabili na pala siya ng laptop niya kaya hindi ko na siya kailangan bilhan. Madami naman din siyang pambili.

Inilapag ko ang tasa ng kape sa table niya "Hmm… Ken" I called his name but he's too busy to notice me. Nakakunot din ang noo niya at ang bilis niya mag type.

"Are you stupid?" He Sharply said. Is he pertaining me? Pero 'di naman siya nakatingin sakin, he's busy typing.

He talked again at napansin ko na may kausap siya. He fix his ear pods.

Umupo muna ako sa sofa at dinig na dinig ko kung paano niya pagalitan ang kausap niya.

Kanina din sa’kin nagalit siya. Palagi siyang galit. Hindi yata siya natuwa nu’ng pinanganak siya sa mundo.

I sniff. "Achooo!"  I sneezed. Pinisil ko ang ilong ko.

Kumuha ako ng tissue sa mesa niya at nagkatitignan kame. Umiwas ako sa tingin dahil bumahing na naman ako.

"All the files that I lost..." He looked at me again.

"Tell the fvck of them to work overtime!... " Ang lalim ng boses niya pero nakakatakot. "I fvcking needed those files... tomorrow!" He massaged his temple. "I don't need stupid employees." He sharply said. Ang sakit naman niyang magsalita.

I keep on sneezing.

Hindi ko na 'din marinig ang sinasabi niya.

Napatingin ako sa kanya. Tapos na siya sa kausap niya at nakatingin na siya sa akin. "Are you okay?" May pag-alala sa boses niya.

Tapos na pala siya sa kausap niya.

I nod, "nilalamig lang." Sumasama na ang pakiramdam ko.

Hininaan niya ang AC and he glared at me "Don't lie to me." He said while glaring at me. Nakakatakot naman itong lalaking ito.

I sneezed.

Lumapit siya sa akin dala ang kape na ginawa ko para sa kanya. "Next time don't drink." Sinalat niya ang noo ko "You're not allowed to drink again." Striktong sabi niya sa 

akin habang nakakunot noo. He pinch my nose but I sneeze in front of him.

Ang sakit na ng ilong ko.

"Do you want to drink my coffee?... Hmm"

"Hindi ako umiinom ng kape." Sabi ko sa kanya.

Muli akong bumahing.

Kumuha ulit ako ng tissue.