CHAPTER NINESHE COULD not really emphasize that Arthuro had a good face. Sa isip niya, kung nagkakilala silang dalawa sa hindi ganitong sitwasyon, siguro mahal na mahal niya ito. From his nose to his lips, they were perfectly imperfect formed. Part of her wanted to dig more of Arthuro’s life. But really could not figured it out. It just a waste of time to do so.I like him. Not too much to see him as my boy friend. Maybe I he can be my toy. She laughed at her own thoughts.She eyed at him. She would just give him the truly taste of fucking hard. That they would craved each other’s delight. Nang tumayo ang binata ay nakaramdam si Anastashia ng kakaibang pananabik sa katawan. Kahit ganito ang kanyang nararamdaman, hindi pa rin nawala sa kanyang isipan ang paghihigante na kailangan niyang pagtagumpayan.Anastashia would feel like it just a waste of time. Puwede niya lang naman na hayaan ang dalawa sa mga buhay ng mga ito. Pero ganoon man, hindi niya matanggap sa kanyang sarili na wala
CHAPTER TENHINDI alam ni Anastashia kung paano siya nakauwi sa kanyang bahay gayong matapos ang marami pang beses na pagtatalik nila ni Arthuro ay pagod na pagod siya’t nakatulog nang mahimbing. She really did not remember it. Nagising na lang siya na nasa kuwarto at sa sariling kama. She wondered.Alam niyang kagagawan ito ni Arthuro. Siguro hindi niya lang talaga naalala ang nangyari. Mabuti na lang talaga ay walang kalat na makikita sa kanyang kuwarto at naitago niya na rin ang mahahalagang bagay na dapat hindi makita ng ibang tao, lalo na si Arthuro. She checked herself under the blanket. Bahagya siyang nagulat. Kahit ito ay hindi niya naalala. Lumibot ang kanyang mata sa buong kuwarto. There was nothing has changed. Wala rin namang kung ano’ng dapat ikabahala.“Oh, what happened to me?” she asked herself without being remindful.She got out off of her bed but she suddenly stop. Masakit ang kanyang katawan. Hindi siya makagalaw ng maayos. Napatampal siya sa kanyang noo.“This
CHAPTER ELEVENHINDI nakaangal si Anastashia kay Arthuro. Nang makaharap na niya ito ay doon lang niya na-realize na mas guwapo pala si Arthuro sa malapitan. Hindi maitago ang kakisigan nito at ang matatamis nitong ngiti ay nakaaakit. Kung sa malayo ay hindi napansin ni Anastashia ang suot nitong tuxedo pero ngayon na nasa malapitan ay dumagdag ito sa kaguwapuhan nito.“Ana.” bigla ay niyakap siya nito. Halos mawalan s’ya ng hininga. “Don’t move.” pagsasalita nito. Dama niya ang paghinga nito sa leeg niya. Mainit at masarap sa pakiramdam.Ang bilis ng pangyayari. Hindi makapaniwala si Anastashia.“Hindi ako makahinga ng maayos, Arthuro!” reklamo niya. Tinulak pa niya ang katawan nito.“Sorry.”“Sagutin mo kaagad ang tanong ko, Arthuro. Ano ba talaga ang ginagawa mo rito?” naiinis na rin kasi siya rito.Masiyado na itong clingy at ayaw niya sa gano’ng klaseng tao. And to think of it, it was Arthuro. “Alam mo na `yon. Hindi pa ba malinaw sa `yo?” “Na manliligaw ka?”Tumango ito at ngu
CHAPTER TWELVE“SI Ninong Art-art ba `yan?” Iyong batang babae ang nagsalita.“S’ya nga!” Bakas sa boses ng batang lalaki ang saya. Makikita sa mga mukha ng mga ito ang kagalakan na makita ang kotse ni Arthuro. Alam ng mga ito kung ano ang kulay at klase ang kotse dahil malapit kay Arthuro ang dalawang bata. Palagi rin itong dumadalaw dito mula sa lungsod. Dalawang beses sa isang buwan si Arthuro na bumabalik-balik dito. Huminto muna ang sasakyan, katapat lang din ng bahay-kubo. Lumabas si Arthuro at sinundan ito ni Anastashia ng tingin. Kapagkuwan ay umikot sa likod ng sasakyan ang binata at may kinuha ito doon. Nang masilayan niya ang hawak nito ay mas lalo siyang napatitig sa binata. Hawak nito ang eco bags na may mga pagkain at laruan. Sa kanyang isip, hindi siya makapaniwala sa ipinapakita nito. Ang kilala niyang Arthuro ay hindi ang Arthuro na nakikita niya ngayon. He was like a different version and Anastashia was amazed by him.“Hindi mo ba ako sasamahan?” tanong nito sa
CHAPTER THIRTEENWALANG nagawa si Anastashia dahil kay Arthuro.Gabi na at walang kuryente kaya naglampara na lamang si Mang Franco. Siya naman ay nakipaglaro kay Tony na hindi naman niya maitaboy dahil clingy ito. Para bang bet siya nito.“Hindi ka ba talaga nagugutom, Anastashia?” Mula sa kusina ay narinig niya ang pagsasalita ni Arthuro kaya lumapit siya rito.“Oo,” tanging sagot niya. Bumalik uli siya kay Tonypara makipaglaro uli.Hindi pa rin tumitila ang ulan simula kanina. Nangamba tuloy siya. Takot pa naman siya kapag umuulan na sinasabayan ng kidlat.“Ate?” tawag ni Tony sa kanya.Binalingan niya ito ng tingin. Nakahiga ito sa sahig.“O, bakit?” mahinahong tanong niya.“Bakit ang ganda mo?” napatitig siya rito, “kaya siguro nabihag mo si Kuya Art kasi maganda ka. Mahal mo ba siya, Ate Anastashia?”Napauwang ang kanyang bibig sa tanong na iyon ng bata. Hindi siya makasagot dahil wala siyang isasagot. Mahal niya si Arthuro? No, that’s a big NO!“Ah, eh.” nagsisisi siyang si
CHAPTER FOURTEENKINABUKASAN ay inayos kaagad ni Arthuro ang kotse para pumaroon na sila sa hacienda. Siya naman ay tahimik lamang na nakamasid sa ginagawa ng binata.Napatingin siya sa mga bata na masayang nakatingin sa kanilang direksyon.Kumaway ang mga ito. “Paalam Kuya Art!” angmasiglang si Tony. Malapad ang ngiti nito.Kumaway din si Patricia. “Balik ka, ninong, na walang kasama!”Nabaling niya ang kanyang tingin kay Arthuro na nakatingin din sa kanya. Kita niya sa mukha nito ang lungkot.“It’s okay,” depensa niya. Kung maging apektado siya, wala iyong patutunguhan. Bata lang din si Patricia na maldita.Napansin niyang kumaway si Arthuro at ang ngiti nito ay pilit. What’s with his fake smiles? Dapat ipakita nito sa mga bata na tunay ang ngiti nito. Napailing na lang din siya.Pumasok si Arthuro sa loob ng kotse. Nang matapos ikabit nito ang seatbelt ay ibinaling nito ang tingin sa kanya. “Ayos ka lang ba r’yan?”Bilang sagot niya ay tumango siya at isang simpleng ngiti ang igin
Chapter 14.2THE DESIRE he had could be stop by Anastasia. Nakikita ngayon ni Arthuro ang pag-aayaw nito na makatalik siya. But how he could stop himself? He had to fuck her. Ito rin naman ang gusto ni Anastashia. Ibinigay niya lang ito ng kusa ngayon. Walang kailangang akitin. Hindi na mangyaring akitin siya nito ng husto dahil ngayon, gusto na niyang makatalik ito. Kahit pa sa ano mang oras gusto nito o niya. “Ibinigay ko lang ang gusto mo, Anastashia,” he said. Nasa harapan siya ni Anastashia habang ito ay hindi makapaniwala sa kanyang sinabi. “In the first place, ito naman ang gusto mo.” He was not that ridiculous or something that was absurd. Arthuro had to be true about what he was going to say or move. “Not now, Arthuro. I am tired,” reklamo nito. Ramdam iyon ni Arthuro. Lumayo si Anastashia sa kanya. Sumampa ito sa kama at inayos ang sarili sa ilalim ng kumot. Napangiti siya sa kanyang narinig. It was like an irony of something. “Look who’s capable of saying that,” sabi
Chapter 15NASA labas ng bahay si Arthuro. Nakatanaw siya sa malawak niyang harden habang may hawak na tasa ng kape. Natutuwa siya sa kanyang nakita. It was a garden of flowers and other plants. Hinati sa dalawang parte ang hardin. Ang kaliwang bahagi ay puros mga bulaklak ang mga itinanim at sa kanang bahagi naman ay mga halamang namumunga o gulay. Sinasabi niya sa mga caretaker ng mga halaman na huwag ang mga itong mahiyang kumuha ng mga halaman o bunga sa buong hardin. Iyon din kasi ang bilin ng kanyang ama noong buhay pa ito na huwag madamot sa mga katulong ng kanilang pamilya.Umupo si Arthuro sa nakaharap na upuang gawa sa narra tree. Gayunpaman ay naalala niya ang bonding nilang dalawa ng kanyang ama. Naalala niya din kung paano nito ikinuwento ang buhay ng mga ito noong wala pa silang pera. Tanging bumubuhay sa mag-asawa ay ang panananim nila sa buong paligid ng bahay. Halos lahat na halamang namumunga ang mayro’n sila. Napapangiti si Arthuro habang naalala ang mga iyon. Hin
CHAPTER 90NANG matapos na maligo si Owen ay agad na pumunta sila sa kusina. Nadatnan niya si Arthuro na nagkakape.“Good morning, Owen!” masayang bati nito sa anak nila. Agad na tumakbo si Owen papalapit kay Arthuro. Yumakap din agad ito.“Mommy told methat you had a surprise for me,” imporma nito.Tumingin naman si Arthuro sa kaniya habang nakangiti pa ito. Ngumisi rin siya.“Hindi ko lang mapigilan ang sarili ko. At saka malalaman din naman niya,” saad niya.“Totoo ang sinabi ng mommy mo, anak. Pero mamaya mo pa malalaman kung ano ‘yon. Mamayang hapon na kasi ang birthday celebration mo,” imporma nito.Nakangiti lang siya habang tiningnan ang mag-ama. Habang kinatitigan niya ang mga ito, noon lang din niya napansin na sobrang malapit si Owen kay Arthuro. Naiinggit siya pero hindi naman iyong gusto niya ring agawin ang atensiyon ni Owen. “Excited na akong makita ang sorpresa ninyo!” sabi pa ni Owen. Bumaling ulit ang tingin ni Arthuro sa kaniya. Magsasalita na s
CHAPTER 89ITO na ang araw na ipagdiriwang nila ang kaarawan ni Owen. Owen’s 11th birthday. Dahil maagang nagising si Anastashia ay hinintay na lamang niyang magising ang kaniyang anak. Hindi niya lubos maiisip na ngayon lang ulit niya naipagdiwang ang kaarawan nito. “Ang aga mo yatang nagising, hindi ka ba pagod?” tanong ni Arthuro nang magising ito. Simula rin noong may nangyari sa kanila ni Arthuro ay mas lalong lumalalim ang kaniyang pagtitiwala rito. Alam niyang sobrang bilis ng pangyayari pero ayos na rin iyon dahil mas matunan nila ng pansin ang buhay ni Owen. “Excited lang akong mabati si Owen dahil ilang taon din ang lumipas na hindi ko man lang makita ang anak ko na magdiwang ng kaniyang birthday. Sobrang saya ko ngayon, Arthuro,” saad niya.Lumapit sa kaniya si Arthuro. Humalik ito sa kaniyang batok. Naramdaman din niya ang pagtusok ng ari nito sa puwetang bahagi ng kaniyang katawan.“We can’t have sex,” sabi niya.Tumawa ng mahina si Arthuro. “Hindi natin i
CHAPTER 88NANG MATAPOS nang maligo si Anastashia ay pagbukas pa lamang niya ng pintuan ng banyo ay bungad na agad sa kaniya ang buho at hubad na katawan ni Arthuro. Nanlaki ang kaniyang mga mata at hindi makapaniwala sa kaniyang nakita.“A-Arthuro,” nauutal niyang sambit sa pangalan nito.Bumaling ang kaniyang paningin sa kama pero wala na doon si Owen at nakasirado rin ang pintuan. “Ano ang ginagawa mo rito?” tanong niya. Pero napaisip din siya na maliligo rin pala itong si Arthuro.Ngunit hindi niya maigalaw ang kaniyang katawan lalo nang biglang bumaba ang kaniyang paningin sa ari nito. Tirik na tirik ang pagkalalaki ni Arthuro na para bang binabaril siya nito. Nailayo niya agad ang kaniyang paningin. Sa mga oras na iyon ay nag-iinit na ang kaniyang buong katawan.Hinintay niya ring magsalita si Arthuro pero nakangiti lang ito at alam na nitong kung ano ang mangyayari.“M-Maliligo ka ba?” nauutal niyang tanong ulit.Tumango lang si Arthuro. Hindi pa rin nawala ang n
CHAPTER 87HANGGANG sa paggising ni Anastashia ay hindi pa rin niya lubos mapaniwalaan na nasa iisang bahay lang sila ngayon ni Arthuro. Hindi niya lubos maisip na hinayaan niyang matulog ito katabi niya at ni Owen sa iisang kama lamang. At ngayon, hindi niya mabilang kung ilang oras siyang walang tulog dahil iniisip pa niyang totoo ba ang lahat na nangyayari.I made adecision. I wish this is right above all the things that I never expected. Kung ano man ang kahinatnan nito, siguro magiging handa na ako. Saad niya sa kaniyang sarili.Nakatitig pa rin siya sa ceiling kahit naririnig na niya ang mga tilaok ng mga manok. Hinihintay na rin niyang gumising ang kaniyang anak para maihanda na ito sa pagkain.Pero biglang narinig niya ang pagsasalita ni Arthuro. Gusto niya itong tingnan pero pinigilan niya ang kaniyang sarili. “A-Ano ang plano mo sa birthday ni Owen?” mahinang tanong nito, ayaw iparinig kay Owen ang tungkol doon.Sa naririnig niyang tanong at parang iniisip ni Anas
CHAPTER 86HABANG papatungo pa sa gate sina Anastashia at Owen ay nakaramdam na agad si Anastashai ng kaba. Malayo pa man sila ay alam niyang si Arthuro na iyon. Ang pinuproblema niya ay baka kunin ni Arthuro si Owen. At natatakot siyang gawin niya iyon. “I guess it is your dad,” malungkot niyang saad. Hinigpitan niya ang paghawak sa kamay ni Owen na para bang kung mabibitiwan niya ang kamay nito ay hindi na ito maibabalik sa kaniya.Natatakot din siyang baka kapag mawala na si Owen sa kamay niya, mawawalan na ring saysay ang kaniyang buhay.“Mom, nanginginig po ang kamay ninyo,” biglang saad nito. Kahit nagmadali siyang maglakad ay huminto siya agad. Humarap siya sa anak at tiningnan niya ito sa mata. Lumuhod siya i-level ang mata ng anak.“I am scare, Owen. Nandito ang daddy mo para kunin ka,” nauutal niyang sabi iyon. Iniiwasan niyang hindi magtunog na natatakot siya.Tumitig lang sa kaniya si Owen. Nag-iisip ito ng gustong sasabihin. Pero hindi pa man ito nakapagsalita
CHAPTER 85BUSY si Anastashia kakabasa ng mga letter sa diary app ni Owen sa tuwing wala ito sa kuwarto. At talagang hindi siya makapaniwala sa kaniyang mga nabasa. She felt guilty. Naramdaman niyang masiyadong malungkot si Owen sa buhay at pinapangarap talaga nito ang magkaroon ng kompleto at masayang pamilya. “I am really sorry, Owen,” bulong niya sa kaniyang sarili. Sandali pa ang lumipas ay muli niyang binasa ang isang letter na sobrang haba at talagang nagpa-realize sa kaniyang buong pagkatao. Dear Universe,Am I a good son? Why does my mother and father fight to each other. Hindi ba nila ako mahal at ganito silang dalawa? Gusto ko pong malaman kung ano ang sagot sa mga tanong na iyon. Ayaw kong maging isang anak na walang kompletong pamilya. Gusto ko nang masaya at kasama ko sina mommy at daddy. ‘Yong bang, sabay kaming matulog sa kama, nagkukuwentuhan ng kung ano-ano, manuod ng Tv series o movies, kakainin ng paborito naming pagkain, at pupunta sa mga lugar na gust
CHAPTER 84ISANG buwan na ang lumpasay hindi pa rin alam ni Arthuro kung safe na ba ang knaiyang ginagalawang lupa. He settled everything about his lies, his part on secret world, sa mafia, o maging sa lahat na may atraso siya. And everything felt like he deserved to stop all his connection. Iyon naman talaga ang gusto ni Owen. Nabasa kasi niya ang mga letter sa journal nito sa diary app. Hindi niya lubos maisip na maisulat ni Owen ang lahat nang iyon noon. Matagal na niyang nabasa iyon pero dahil nagplano siyang putulin na niya ang lahat na koneksiyon niya, para bang gumaan ang kaniyang pakiramdam. At ngayon, nasa bago na siyang bahay na alam niyang malayo sa kung ano man ang gagawin ng secret world sa kaniya. Naniniwala naman siya na may isang salita si Jaboc Escostes sa ginawa niya. Ibinigay niya ang flashdrive. Wala na siyang atraso sa secret world at sa mafia. Sa katunayan, tapos na ang lahat. Pero kahit man ganoon, nalulungkot pa rin siya dahil wala sa kaniyang tabi si Owen.
CHAPTER 83ISANG BUWAN na ang nakalipas ay parang nag-iba na ang simoy ng hangin. Everythig felt like a safe place for Anastashia and Owen. Sa loob ng isang buwan wala silang ibang ginawa kundi ang mag-enjoy sila sa loob ng hasyenda. Malaki naman ang hasyenda niya at masuwerte talaga si Anastashia dahil maraming tanawin na sakop ang kaniyang hasyenda.“Mom, babalik tayo sa river tomorow, ha?” saad ni Owen. kakagaling lang nila sa ilog. Isang napakagandang ilog na bago lang din nila nadiscover. Sa nakikita niyang ekspresyon sa mukha ni Owen, alam niyang nasiyahan ito ng sobra. Kahapon lang ay pumunta sila sa manokan, baboyan, at prutasan para makita kung ano na ang kalagayan ng mga iyon.Dahil basang-basa pa si Owen ay hinawakan ni Anastashia ang anak. “Pupunta na naman tayo sa tree house na pinagawa ko ni Mang Franko. Tapos na raw iyon at doon tayo manatili ng isang araw. Magbasa tayo doon, kakanta, at kakain. Basta mag-enjoy lang tayo doon,” imporma niya nito.Kita naman niy
CHAPTER 82BUMALIK AGAD si Anastashia sa asyendang binili sa Cagayan de Oro. Isang hindi kilalang asyenda na alam naman niyang safe from secret world. Ang mahalaga ngayon ay ang kalagayan ng kaniyang anak. Dapat niya itong ilagay sa lugar na hindi kaagad malalaman ng mga makapangyarihang nasa itaas ng posisyon sa secret world.Habang nasa eroplano pa siya ay bumalik sa kaniyang alaala ang naging reaksiyon ni Arthuo noong makita siya nitong kumalaban sa kampon ni Michel. “Mom, do dad wll be coming next to us?” tanong ni Owen.Nilingon niya ito sa gilid. Hindi niya kayang magsinungaling sa anak. “He will not, Owen. May aasikasuhin ang daddy mo na sa palagay ko ay hindi ka puwedeng nasa poder niya. You will be safer if you are with me. Naiintindihan mo ba ako?” Paliwanag niya dito.Alam niyang nalulungkot ang anak niya dahil sa nangyari. Ipapalagay din pala niya ito sa mental consulting kasi hindi siya makampante. Alam na alam niyang natu-trauma ito. “Mom, could you please he