CHAPTER 51KULANG ang isang araw para kay Arthuro para sa kanyang gagawing pagsalakay sa mga pamilyang naglagay sa panganib ng kanyang sariling pamilya. Hindi siya titigil hanggang hindi niya makamit ang minimithing taaagumpay na mapabagsak niya mismo sa kanyang harapan ang tinaguriang powerful family sa secret world. “Hindi man madali ang lahat ay gagawin ko pa rin ito. Hindi ko hahayaang masira ang tiwala ng aking mga magulang sa akin. Ayaw ko rin silang napapahiya sa harap ng mga ito at ayaw kong wala akong ginagawa,” aniya sa kanyang sarili.Nasa kuwarto ngayon si Arthuro. Iniihanda niya ang kanyang sarili dahil sa maaari niyang gagawin mamayang hapon. He has to do it. Kasama na sa kanyang plano ang patayin dahan-dahan mula sa kanyang mga kamay ang mga taong sangkot sa pagbagsak ng kanyang pamilya.Nasa malapad na lamesa ang isang malaking papel na naglalaman ng maraming litrati na siyang uunahin niyang pabagsakin.“Matitikman na ninyo ang ganti ng isang naapi!” giit niya
CHAPTER 52NASA labas pa lang ng kompanya ng isa sa kalaban ni Anastashia ay kinakabahan na siya sa maaaring mangyari sa kanya. Pinatawag kasi ngayon ang lahat na may kinalaman sa secret world. Isa itong meeting kung saan hindi imbitado ang ibang pamilyang parte ng secret world dahil sa paninigurado nilang hindi mag-leak ang kanilang plano. Bagaman sa isip ni Anastashia ay ito na ang kanyang panahon para maisakatuparan niya ang kanyang planong patayin ang mga ito. Hindi naman siya sumusugod ng walang dalang walang maraming plano. At isa pa, si Anastashia ngayon ay hinayaang maka-attend sa ganitong klaseng meeting kahit noong una ay hindi naman talaga siya puwede dahil nasa punishment pa siya. Hindi naman siya puwedeng hindi um-attend dahil ito na rin ang kanyang maging chance para marinig ang mga mahahalagang bagay na kailangang niyang maintindihan para sa huling tagumpay na kailangan niyang makamit. Nang nasa loob na siya ng kompanya ay agad siyang
CHAPTER 53HINDI mapagil ni Arthuro ang kanyang sarili na hindi tumingin sa isang babaeng naka-violet mula sa kakabukas lamang na elevator. Lahat na ngang nandoon ay nakatitig dito. Sa mga oras na iyon ay hindi alam ni Arthuro na-a-attend din pala ito.“Anastashia,” banggit niya sa pangalan nito.Hindi niya mapigil ang kanaygn sairling titigan ito mula ulo hanggang paa. Sa maraming taong lumipas, ngayon niya na lang ulit nakita si Anastashia. Habang nasa kanyang kinauupuan siya, walang segundong lumalagpas na hindi niya ito ito titigan.“Hi!” bati nito sa lahat na siyang dahilan para mas lalong natahimik ang lahat.Nabaling kay Anastashia ang buong atensyon ng mga ito. Walang ibang ginawa si Arthuro sa mga oras na iyon kundi ang bantayan ang mga galaw ni Anastashia.“Late ka na,” sabi ni Fr. “At least um-attend pa ako dito,” tugon nito.Nangunot ang noo ni Arthuro nang marinig niya ang naging sagot ni Anastashia.Si Fr ngayon ay pinakamaymakapangyarihang rango sa s
CHAPTER 54KAAGAD pumasok ng banyo si Anastashia. Sinigurado niyang walang makakahalata sa kanyang gagawin. Pagkatapos siyang magpaalam kay Fr na katabi lang niya ay sinakbit agad niya ang kanyang bag.“This is the perfect timing,” aniya nang pinihit na niya ang pinto ng cr. Bagaman saglit lang ay nakaramdam si Anastashia na para bang may sumusunod sa kanya. Hindi siya lumingon. Ayaw niyang ipahalata sa kung sino man ang nasa kanyang likuran ay may laman na bomba ang kanyang bag.Her mother and father did not know about it. Pero ibubulong niya mamaya na may itinanim siyang bomba sa banyo nila.“Anastashia,” tawag ng kung sino man ang nasa kanyang likuran.Mabilis siyang napalingon. Nang makita niya kung sino ang tumawag sa kanya ay bigla bang parang naging iba ang atmospera ng buong paligid. “Arthuro,” sambit din niya sa pangalan nito. Hindi ipinahalata ni Anastashia na nagulat siyang ito pala ang nasa likuran niya.Habang nagtitigan silang dalawa, hindi siya makapagsa
CHAPTER 55NANG nasa labas na si Anastashia hindi na niya hinintay pang makitang sumabog ang buong building na siyang pagmamay-ari din ni Fr. Agad na sumakay si Anastashia ng kanyang kotse. Hindi na rin niya hinintay pa ang kanyang mga magulang dahil nasabihan na naman niya ang mga ito. “Condolence sa inyong lahat,” sabi niya habang nagmamaneho na pala sa buong building. Saglit lang ang lumipas ay nakarinig na si Anastashia ng malakas na pagsabog. Sa narinig niyang iyon ay namutawi sa kanyang mga labi ang malapad na ngiti. “Bagay na bagay sa inyong mga hayop na kayo ang mamatay ng walang kaalam-alam,” muling pagsasalita ni Anastashia. Hindi maiwasan ni Anastashia ang mapangiti ng sobra. Para bang naging panatag siyang nagawa niya iyon sa ganoong kadaling panahon. Hindi man lang siya pinagpapawisan. Tumunog ang cell phone ni Anastashia. Nakita niya ang registered number ng kanyang papa. “Hi!” bungad niya rito.
CHAPTER 56NANG MAKAPASOK na sila sa loob ng bahay ay pinaupo na agad siya ni Michel sa mahabang sofa. “Ang dami nang nagbago sa ‘yo, Michel,” totoong sabi ni Anastashia. Lumingon sa kanya si Michel habang hawak nito ang remote ng telebisyon. Ngumiti ito sa kanya. “Ang dating baiw na kaaway mo noon ay isa nang kakampi at maaasahan mo sa ano mang gusto mong gawin dahil sa iyong tulong para maibsan ang sakit sa aking buong pagkatao,” mahabang litanya nito. Nguimiti na rin si Anastashia sa sinabing iyon ni Michel. Napandekuwatro si Anastashia habang patuloy na tinitingnan ang bawat galaw nito. “Nabigay ko naman sa ‘yo ang lahat na paliwanag at kung ano-ano pa ang mga dapat mong malaman kung bakit kita tinulungan. Alam ko na naiintindihan mo ako sa lahat nang gusto kong mangyari,” sabi niya. “You don’t have to worry, Anastashia. Utang na loob ko sa ‘yo ang bagong buhay ko ngayon. Kahit pa ano man ang mangyari sa akin,
CHAPTER 57HABANG naghihintay na dumating si James, nakatuon lang ang atensyon ni Anastashia sa kanyang hawak na menu. Nasa dining area siya ngayon ng hotel. Alam naman niyang mabilis lang siyang mahanap ni James dahil nasa kaliwang bahagi lang din ang dining area ng hotel. Hindi niya maiwasang mapatingin-tingin sa kanyang kaliwa at kanan. Hanggang sa napagdesisyonan niyang tumayo na muna para pumunta siya ng banyo. “Bakit parang may nakatingin sa akin?” bulong na tanong niya sa kanyang sarili. Nang makaupo na kasi siya kanina ay naramdaman niyang parang may nakatingin sa kanya na kakaiba. She knew it was real. Mabilis lang kasi siyang makaramdam ng kung ano-ano mula sa kanyang paligid. Nang makapasok na siya sa banyo ay pumasok siya sa isang cubicle, sa huling parte kung saan din ay makikita niya kung sino agad ang papasok. Kung may nagmanman sa kanya, tiyak siyang susunod iyon sa kanya sa banyo. “Hindi mo kailangang banta
CHAPTER 58“KUNG ano man ang gusto mong itanong sa akin ay itanong mo na para mas mabilis tayong matapos dito,” sabi niya kay James.Napabuntonghininga si James nang masabi niya iyon. “Hindi ko lang talaga masiyadong marehistro sa aking isip ang ginawa mong pagbomba sa organisasyon na iyon,” hindi makapaniwalang sabi ni James sa mahinang boses.“Ginawa ko iyon para na rin sa aking kagustuhang makamit an mas organisadong secet world na ngayon ay pawang maraming kaguluhang hindi alam ng iba,” tugon niya rito.Sa totoo lang ay nagsisinungaling na siya ngayon kay James. Ayaw man niyang gawin iyon sa isa sa mga pinagkakatiwalaan niyang tao ay wala siyang ibang magagawa kundi ang magsinungaling na lang siya.“Lahat naman ng mga sinasabi mo ay ni-record ko na lang sa akin cell phone. But don’t worry, kapag napakinggan ko ulit ito ay agd ko itong i-de-delete para hindi magkaroon pa ng ibang problema,” paliwanag nito.Napangiti na lang si Anastashia.
CHAPTER 90NANG matapos na maligo si Owen ay agad na pumunta sila sa kusina. Nadatnan niya si Arthuro na nagkakape.“Good morning, Owen!” masayang bati nito sa anak nila. Agad na tumakbo si Owen papalapit kay Arthuro. Yumakap din agad ito.“Mommy told methat you had a surprise for me,” imporma nito.Tumingin naman si Arthuro sa kaniya habang nakangiti pa ito. Ngumisi rin siya.“Hindi ko lang mapigilan ang sarili ko. At saka malalaman din naman niya,” saad niya.“Totoo ang sinabi ng mommy mo, anak. Pero mamaya mo pa malalaman kung ano ‘yon. Mamayang hapon na kasi ang birthday celebration mo,” imporma nito.Nakangiti lang siya habang tiningnan ang mag-ama. Habang kinatitigan niya ang mga ito, noon lang din niya napansin na sobrang malapit si Owen kay Arthuro. Naiinggit siya pero hindi naman iyong gusto niya ring agawin ang atensiyon ni Owen. “Excited na akong makita ang sorpresa ninyo!” sabi pa ni Owen. Bumaling ulit ang tingin ni Arthuro sa kaniya. Magsasalita na s
CHAPTER 89ITO na ang araw na ipagdiriwang nila ang kaarawan ni Owen. Owen’s 11th birthday. Dahil maagang nagising si Anastashia ay hinintay na lamang niyang magising ang kaniyang anak. Hindi niya lubos maiisip na ngayon lang ulit niya naipagdiwang ang kaarawan nito. “Ang aga mo yatang nagising, hindi ka ba pagod?” tanong ni Arthuro nang magising ito. Simula rin noong may nangyari sa kanila ni Arthuro ay mas lalong lumalalim ang kaniyang pagtitiwala rito. Alam niyang sobrang bilis ng pangyayari pero ayos na rin iyon dahil mas matunan nila ng pansin ang buhay ni Owen. “Excited lang akong mabati si Owen dahil ilang taon din ang lumipas na hindi ko man lang makita ang anak ko na magdiwang ng kaniyang birthday. Sobrang saya ko ngayon, Arthuro,” saad niya.Lumapit sa kaniya si Arthuro. Humalik ito sa kaniyang batok. Naramdaman din niya ang pagtusok ng ari nito sa puwetang bahagi ng kaniyang katawan.“We can’t have sex,” sabi niya.Tumawa ng mahina si Arthuro. “Hindi natin i
CHAPTER 88NANG MATAPOS nang maligo si Anastashia ay pagbukas pa lamang niya ng pintuan ng banyo ay bungad na agad sa kaniya ang buho at hubad na katawan ni Arthuro. Nanlaki ang kaniyang mga mata at hindi makapaniwala sa kaniyang nakita.“A-Arthuro,” nauutal niyang sambit sa pangalan nito.Bumaling ang kaniyang paningin sa kama pero wala na doon si Owen at nakasirado rin ang pintuan. “Ano ang ginagawa mo rito?” tanong niya. Pero napaisip din siya na maliligo rin pala itong si Arthuro.Ngunit hindi niya maigalaw ang kaniyang katawan lalo nang biglang bumaba ang kaniyang paningin sa ari nito. Tirik na tirik ang pagkalalaki ni Arthuro na para bang binabaril siya nito. Nailayo niya agad ang kaniyang paningin. Sa mga oras na iyon ay nag-iinit na ang kaniyang buong katawan.Hinintay niya ring magsalita si Arthuro pero nakangiti lang ito at alam na nitong kung ano ang mangyayari.“M-Maliligo ka ba?” nauutal niyang tanong ulit.Tumango lang si Arthuro. Hindi pa rin nawala ang n
CHAPTER 87HANGGANG sa paggising ni Anastashia ay hindi pa rin niya lubos mapaniwalaan na nasa iisang bahay lang sila ngayon ni Arthuro. Hindi niya lubos maisip na hinayaan niyang matulog ito katabi niya at ni Owen sa iisang kama lamang. At ngayon, hindi niya mabilang kung ilang oras siyang walang tulog dahil iniisip pa niyang totoo ba ang lahat na nangyayari.I made adecision. I wish this is right above all the things that I never expected. Kung ano man ang kahinatnan nito, siguro magiging handa na ako. Saad niya sa kaniyang sarili.Nakatitig pa rin siya sa ceiling kahit naririnig na niya ang mga tilaok ng mga manok. Hinihintay na rin niyang gumising ang kaniyang anak para maihanda na ito sa pagkain.Pero biglang narinig niya ang pagsasalita ni Arthuro. Gusto niya itong tingnan pero pinigilan niya ang kaniyang sarili. “A-Ano ang plano mo sa birthday ni Owen?” mahinang tanong nito, ayaw iparinig kay Owen ang tungkol doon.Sa naririnig niyang tanong at parang iniisip ni Anas
CHAPTER 86HABANG papatungo pa sa gate sina Anastashia at Owen ay nakaramdam na agad si Anastashai ng kaba. Malayo pa man sila ay alam niyang si Arthuro na iyon. Ang pinuproblema niya ay baka kunin ni Arthuro si Owen. At natatakot siyang gawin niya iyon. “I guess it is your dad,” malungkot niyang saad. Hinigpitan niya ang paghawak sa kamay ni Owen na para bang kung mabibitiwan niya ang kamay nito ay hindi na ito maibabalik sa kaniya.Natatakot din siyang baka kapag mawala na si Owen sa kamay niya, mawawalan na ring saysay ang kaniyang buhay.“Mom, nanginginig po ang kamay ninyo,” biglang saad nito. Kahit nagmadali siyang maglakad ay huminto siya agad. Humarap siya sa anak at tiningnan niya ito sa mata. Lumuhod siya i-level ang mata ng anak.“I am scare, Owen. Nandito ang daddy mo para kunin ka,” nauutal niyang sabi iyon. Iniiwasan niyang hindi magtunog na natatakot siya.Tumitig lang sa kaniya si Owen. Nag-iisip ito ng gustong sasabihin. Pero hindi pa man ito nakapagsalita
CHAPTER 85BUSY si Anastashia kakabasa ng mga letter sa diary app ni Owen sa tuwing wala ito sa kuwarto. At talagang hindi siya makapaniwala sa kaniyang mga nabasa. She felt guilty. Naramdaman niyang masiyadong malungkot si Owen sa buhay at pinapangarap talaga nito ang magkaroon ng kompleto at masayang pamilya. “I am really sorry, Owen,” bulong niya sa kaniyang sarili. Sandali pa ang lumipas ay muli niyang binasa ang isang letter na sobrang haba at talagang nagpa-realize sa kaniyang buong pagkatao. Dear Universe,Am I a good son? Why does my mother and father fight to each other. Hindi ba nila ako mahal at ganito silang dalawa? Gusto ko pong malaman kung ano ang sagot sa mga tanong na iyon. Ayaw kong maging isang anak na walang kompletong pamilya. Gusto ko nang masaya at kasama ko sina mommy at daddy. ‘Yong bang, sabay kaming matulog sa kama, nagkukuwentuhan ng kung ano-ano, manuod ng Tv series o movies, kakainin ng paborito naming pagkain, at pupunta sa mga lugar na gust
CHAPTER 84ISANG buwan na ang lumpasay hindi pa rin alam ni Arthuro kung safe na ba ang knaiyang ginagalawang lupa. He settled everything about his lies, his part on secret world, sa mafia, o maging sa lahat na may atraso siya. And everything felt like he deserved to stop all his connection. Iyon naman talaga ang gusto ni Owen. Nabasa kasi niya ang mga letter sa journal nito sa diary app. Hindi niya lubos maisip na maisulat ni Owen ang lahat nang iyon noon. Matagal na niyang nabasa iyon pero dahil nagplano siyang putulin na niya ang lahat na koneksiyon niya, para bang gumaan ang kaniyang pakiramdam. At ngayon, nasa bago na siyang bahay na alam niyang malayo sa kung ano man ang gagawin ng secret world sa kaniya. Naniniwala naman siya na may isang salita si Jaboc Escostes sa ginawa niya. Ibinigay niya ang flashdrive. Wala na siyang atraso sa secret world at sa mafia. Sa katunayan, tapos na ang lahat. Pero kahit man ganoon, nalulungkot pa rin siya dahil wala sa kaniyang tabi si Owen.
CHAPTER 83ISANG BUWAN na ang nakalipas ay parang nag-iba na ang simoy ng hangin. Everythig felt like a safe place for Anastashia and Owen. Sa loob ng isang buwan wala silang ibang ginawa kundi ang mag-enjoy sila sa loob ng hasyenda. Malaki naman ang hasyenda niya at masuwerte talaga si Anastashia dahil maraming tanawin na sakop ang kaniyang hasyenda.“Mom, babalik tayo sa river tomorow, ha?” saad ni Owen. kakagaling lang nila sa ilog. Isang napakagandang ilog na bago lang din nila nadiscover. Sa nakikita niyang ekspresyon sa mukha ni Owen, alam niyang nasiyahan ito ng sobra. Kahapon lang ay pumunta sila sa manokan, baboyan, at prutasan para makita kung ano na ang kalagayan ng mga iyon.Dahil basang-basa pa si Owen ay hinawakan ni Anastashia ang anak. “Pupunta na naman tayo sa tree house na pinagawa ko ni Mang Franko. Tapos na raw iyon at doon tayo manatili ng isang araw. Magbasa tayo doon, kakanta, at kakain. Basta mag-enjoy lang tayo doon,” imporma niya nito.Kita naman niy
CHAPTER 82BUMALIK AGAD si Anastashia sa asyendang binili sa Cagayan de Oro. Isang hindi kilalang asyenda na alam naman niyang safe from secret world. Ang mahalaga ngayon ay ang kalagayan ng kaniyang anak. Dapat niya itong ilagay sa lugar na hindi kaagad malalaman ng mga makapangyarihang nasa itaas ng posisyon sa secret world.Habang nasa eroplano pa siya ay bumalik sa kaniyang alaala ang naging reaksiyon ni Arthuo noong makita siya nitong kumalaban sa kampon ni Michel. “Mom, do dad wll be coming next to us?” tanong ni Owen.Nilingon niya ito sa gilid. Hindi niya kayang magsinungaling sa anak. “He will not, Owen. May aasikasuhin ang daddy mo na sa palagay ko ay hindi ka puwedeng nasa poder niya. You will be safer if you are with me. Naiintindihan mo ba ako?” Paliwanag niya dito.Alam niyang nalulungkot ang anak niya dahil sa nangyari. Ipapalagay din pala niya ito sa mental consulting kasi hindi siya makampante. Alam na alam niyang natu-trauma ito. “Mom, could you please he