Chapter 26.2NANG magising siya ay mabuti na lamang ay hindi na siya nahihilo. Hindi man totally gumaan ang kanyang pakiramdam ay mabuti na rin iyon. Lumabas siya ng kuwarto dahil bibili na rin siya ng pregnancy test para kumpirmahin niya kung buntis nga ba talaga siya. Sana hindi ako buntis, aniya sa kanyang sarili habang sinirado niya ang pinto ng kanyang kuwarto. Nang makababa na siya ay nadatnan niya ang kanyang mama na naglilinis sa salas. Kahit may maid naman sila, sabi ng mama niya na hindi nito mapalagay ang sarili na hindi maglinis dahil nasanay na rin ito.“’Ma, lalabas na muna ako kasi bibili ako ng pregnancy test. Hindi rin kasi ako mapalagay kung buntis ba ako o hindi. Baka kasi nag-iinarte lang ang katawan ko,” imporma niya rito.Itinigil naman ng kanyang mama ang ginawa nito at tumingin sa kanya. “Whatever is the result, I’m here, anak,” sabi nito na halata ang pangpalakas sa kanya ng loob. Lumapit ito sa kanya kapagkuwan at hinaplos siya nito sa pisngi at hinalikan
Chapter 27 NAGPASYA si Anastashia na umuwi ng Pilipinas kahit hindi naman talaga madali para sa kanya ang gawin iyon dahil natatakot din siya sa maaaring mangyari. Limang taon na rin naman ang lumipas. Apat na taong gulang na rin ang anak niya. At dahil na rin gusto niyang ipakita sa anak niya ang bansa kung saan siya umusbong ay inisip niyang maganda ang kahinatnan ng kanyang desisyon. “Para na rin makita ni Owen ang mga kamag-anak natin. Hindi iyong lagi na lang tayong nagpi-facetime,” saad ng kanyang mama. Sa loob ng maraming taon ay marami na ring nagbago sa buhay niya. Higit pa roon ay ang parati nilang pagsasama ng ina at anak niya. “’Nay, paano kung malaman ni Arthuro na may anak siya sa akin?” tanong ni Anastashia sa kanyang mama dahil iyon naman talaga ang kanyang pinapangambang mangyari. Alam ni Anastashia na kahit malaki ang Pilipinas, bilog lang din ang mundo
Chapter 28 “MOMMY, gusto ko po ng ice cream!” request ni Owen. Kanina pa siya nito kinukulit kaya nga lang ay hindi niya ito matanggihan. “Gusto mo ba talaga iyon, Sweety?” Yumuko siyapara magkaharap sila. “Opo. Gusto ko po!” Nagtatalon-talon ang makulit na si Owen. “Sige na nga! Ano’ng flavor na gusto mo?” muliniyang tanong. “Gusto ko po ng ube!” muli ay nagkukulit ito. “Hays. Ang kulit mo talaga, Anak.” Kinurot na lamangniya ito sa pisngi. Ngumisi naman ng malaki si Owen na talaga namang nagbibigay ng ka-cute-an sa sarili. Hinila niya ito patungo sa isang stool ng ice cream. Nang mabilhan ang anak ay mas lalo itong naging masaya. “Thank you, Mommy!” pagpapasalamat nito. Hinalikan niya ito sa pisngi at ginulo ang buhok.“You’re welcome my Sweety.”
Chapter 29 NATIGILAN si Anastashia sa sinabing iyon ni Arthuro.Gaano ba siya nito kamahal para sundan at hanapin siya sa America? Ngunit hindi pa rin nawawala ang galit niya para dito. Hindi nga siguro iyon matakwil sa katawan niya. Si Arthuro ang dahilan kung bakit nawalan siya ng ama. “Masama kang tao, Arthuro!” Hindi na niya mapigilan ang sarili. She wanted to flare-up. “Lumayo ako Arthuro dahil mamamatay tao ka!” Natigilan si Arthuro. Napagtanto siguro nito ang naging dahilan niya kung bakit siya lumayo. “Hindi ako ang pumatay, Anastashia.” Mahinahon parin ito. Mabilis na sumagot si Anastashia. “Dahil ikaw angnagpapatay! Ang sama mong tao, Arthuro. Alam mo ba`yon?!” Muli sa isip niya ay bumalik sa alaala niya kung paano niya nalaman ang totoong dahilan ng pagkamatay ng ama niya. “Hindi ka nararapat sa anak ko. Isa kang mamatay ta—”
Chapter 30Bago tumalikod si Anastashia kay Michel ay hinampas niya ito uli sa pisngi. Nilagpasan niya rin si Arthuro. “Hintayin mo ako, Anastashia!” tawag sa kanya ni Arthuro pero hindi siya nagpatinag. Diretso-diretso lamang siya sa paglalalakad. Binuksan niya ang pinto ng kanyang kotse. Papasok na sana siya pero pinigilan siya ni Arthuro. “Bakit?” nagtataka niyang tanong hindi niya alamkung bakit siya nito pinigilan.Bumuntong-hininga si Arthuro. “Hindi mo dapat iyon ginawa kay Michel.” Natigilan si Anastashia. “At bakit naman? Sa tingin mo hindi ko `yon dapat ginawa? Galit na galit ako Arthuro. Huwag lang sana sa `yo ngayon.” Binitawan siya ni Arthuro. “Mahal mo si Michel? Sige, magsama kayo. Tutalpareho kayo ng budhi!” Sumakay na siya sa kotse. Iniwan niya si Arthuro. Hindi pa rin kumalma ang galit
Chapter 31 WALA SA sariling nagmulat ng mga mata si Arthuro.Nanghihina siya. Tatayo na sana siya ay bigla siyang nakaramdam ng kirot sa kanyang tiyan kaya muli siyang napahandusay sa lupa. Pilit niyang tiningnan ang bahaging iyon ng tiyan niya, may dumudugo sa parteng iyon. Doon lamang nag-sink in sa kanyang utak ang nangyari no’ng gabing iyon. “M-michel!” may galit sa boses niyang sambit. Si Michel ang bumaril sa kanya at bumaling ang kanyang atensyon sa tabi niya. Napagtanto niyang hindi lang pala siya ang walang awa nitong binaril. Naalarma rin siya nang makita ang nakahandusay na katawan ni Anastashia sa tabi niya. Dali-dali niyang dinaluhan ito. Pero … parang natigil ang mundo ni Arthuro nang mahawakan niya ito sa braso. “Anastashia!” nahihirapan niyang sambit. Niyugyog niya ito. Ginawa na niya ang lahat para lamang gisingin ito pero dismayado siya. Wala na siyang magawa pa.
Chapter 32He would revenge for his love, Anastashia.Nang nasa prisinto na siya ay nagpa-set na rin siya ng schedule para sa kanilang pag-uusap. It would be a private talk. “Sir, mauna na po kayo sa private room,” sabi sakanya ng isang pulis. Tumango siya rito at tinungo na niya ang tinukoy nitong silid. Kasama niya ang isa ding pulis. At nang makarating na siya roon, he prepared himself. Bumuntong-hininga pa siya. Ang buong silid ay kulay puti. May nakita rin siyang CCTV Camera ngunit hindi niya iyon pinansin. Ang mahalaga ngayon ay maisakutuparan ang plano niya. Naghintay siya ng limang minuto. Ilang saglit pa ay bumukas na ito. Tumayo rin siya para salubungin ang pumasok. Nang magsalubong ang kanilang mga mata ay gano’n na lang ang pagkagulat nito. Isang malapad na ngiti ang iginawad niya rito. “Arthuro?” anang si Michel sa
CHAPTER 33Limang taon na ang lumipas simula noong namatay si Anastashia. And Arthuro was also grieving for her. Walang gabing hindi niya naiisip si Anastashia pero kahit ganoon, kailangan niyang gawin ang bagay alam niyang hindi makatao. At simula rin noong wala na sa buhay niya si Anastashia ay mag-isa na lamang niyang binuhay ang kanilang anak na si Owen. Hindi naman siya nahirapan dahil marami naman siyang pera at kaya niyang i-spoil ang nag-iisang anak. Kahit na malungkot si Arthuro simula noong pagkamatay ni Anastashia ay parati niyang iniisip na parte iyon ng buhay niya at sa kung paano siya magbabago para sa bagong yugto ng buhay niya. Nandito siya ngayon sa kusina habang nakatitig sa kanyang cell phone. Ngunit ilang minuto lang ang lumipas ay narinig niya ang mga hakbang ng kanyang anak.“Dad!” tawag nito kahit hindi pa masiyadong nakalapit.“Ano iyon, Owen?” tanong niya agad.“It is mom’s death anniversary. Hindi ba tayo pupunta sa libinga niya?” tanong nito.Nanlaki
CHAPTER 90NANG matapos na maligo si Owen ay agad na pumunta sila sa kusina. Nadatnan niya si Arthuro na nagkakape.“Good morning, Owen!” masayang bati nito sa anak nila. Agad na tumakbo si Owen papalapit kay Arthuro. Yumakap din agad ito.“Mommy told methat you had a surprise for me,” imporma nito.Tumingin naman si Arthuro sa kaniya habang nakangiti pa ito. Ngumisi rin siya.“Hindi ko lang mapigilan ang sarili ko. At saka malalaman din naman niya,” saad niya.“Totoo ang sinabi ng mommy mo, anak. Pero mamaya mo pa malalaman kung ano ‘yon. Mamayang hapon na kasi ang birthday celebration mo,” imporma nito.Nakangiti lang siya habang tiningnan ang mag-ama. Habang kinatitigan niya ang mga ito, noon lang din niya napansin na sobrang malapit si Owen kay Arthuro. Naiinggit siya pero hindi naman iyong gusto niya ring agawin ang atensiyon ni Owen. “Excited na akong makita ang sorpresa ninyo!” sabi pa ni Owen. Bumaling ulit ang tingin ni Arthuro sa kaniya. Magsasalita na s
CHAPTER 89ITO na ang araw na ipagdiriwang nila ang kaarawan ni Owen. Owen’s 11th birthday. Dahil maagang nagising si Anastashia ay hinintay na lamang niyang magising ang kaniyang anak. Hindi niya lubos maiisip na ngayon lang ulit niya naipagdiwang ang kaarawan nito. “Ang aga mo yatang nagising, hindi ka ba pagod?” tanong ni Arthuro nang magising ito. Simula rin noong may nangyari sa kanila ni Arthuro ay mas lalong lumalalim ang kaniyang pagtitiwala rito. Alam niyang sobrang bilis ng pangyayari pero ayos na rin iyon dahil mas matunan nila ng pansin ang buhay ni Owen. “Excited lang akong mabati si Owen dahil ilang taon din ang lumipas na hindi ko man lang makita ang anak ko na magdiwang ng kaniyang birthday. Sobrang saya ko ngayon, Arthuro,” saad niya.Lumapit sa kaniya si Arthuro. Humalik ito sa kaniyang batok. Naramdaman din niya ang pagtusok ng ari nito sa puwetang bahagi ng kaniyang katawan.“We can’t have sex,” sabi niya.Tumawa ng mahina si Arthuro. “Hindi natin i
CHAPTER 88NANG MATAPOS nang maligo si Anastashia ay pagbukas pa lamang niya ng pintuan ng banyo ay bungad na agad sa kaniya ang buho at hubad na katawan ni Arthuro. Nanlaki ang kaniyang mga mata at hindi makapaniwala sa kaniyang nakita.“A-Arthuro,” nauutal niyang sambit sa pangalan nito.Bumaling ang kaniyang paningin sa kama pero wala na doon si Owen at nakasirado rin ang pintuan. “Ano ang ginagawa mo rito?” tanong niya. Pero napaisip din siya na maliligo rin pala itong si Arthuro.Ngunit hindi niya maigalaw ang kaniyang katawan lalo nang biglang bumaba ang kaniyang paningin sa ari nito. Tirik na tirik ang pagkalalaki ni Arthuro na para bang binabaril siya nito. Nailayo niya agad ang kaniyang paningin. Sa mga oras na iyon ay nag-iinit na ang kaniyang buong katawan.Hinintay niya ring magsalita si Arthuro pero nakangiti lang ito at alam na nitong kung ano ang mangyayari.“M-Maliligo ka ba?” nauutal niyang tanong ulit.Tumango lang si Arthuro. Hindi pa rin nawala ang n
CHAPTER 87HANGGANG sa paggising ni Anastashia ay hindi pa rin niya lubos mapaniwalaan na nasa iisang bahay lang sila ngayon ni Arthuro. Hindi niya lubos maisip na hinayaan niyang matulog ito katabi niya at ni Owen sa iisang kama lamang. At ngayon, hindi niya mabilang kung ilang oras siyang walang tulog dahil iniisip pa niyang totoo ba ang lahat na nangyayari.I made adecision. I wish this is right above all the things that I never expected. Kung ano man ang kahinatnan nito, siguro magiging handa na ako. Saad niya sa kaniyang sarili.Nakatitig pa rin siya sa ceiling kahit naririnig na niya ang mga tilaok ng mga manok. Hinihintay na rin niyang gumising ang kaniyang anak para maihanda na ito sa pagkain.Pero biglang narinig niya ang pagsasalita ni Arthuro. Gusto niya itong tingnan pero pinigilan niya ang kaniyang sarili. “A-Ano ang plano mo sa birthday ni Owen?” mahinang tanong nito, ayaw iparinig kay Owen ang tungkol doon.Sa naririnig niyang tanong at parang iniisip ni Anas
CHAPTER 86HABANG papatungo pa sa gate sina Anastashia at Owen ay nakaramdam na agad si Anastashai ng kaba. Malayo pa man sila ay alam niyang si Arthuro na iyon. Ang pinuproblema niya ay baka kunin ni Arthuro si Owen. At natatakot siyang gawin niya iyon. “I guess it is your dad,” malungkot niyang saad. Hinigpitan niya ang paghawak sa kamay ni Owen na para bang kung mabibitiwan niya ang kamay nito ay hindi na ito maibabalik sa kaniya.Natatakot din siyang baka kapag mawala na si Owen sa kamay niya, mawawalan na ring saysay ang kaniyang buhay.“Mom, nanginginig po ang kamay ninyo,” biglang saad nito. Kahit nagmadali siyang maglakad ay huminto siya agad. Humarap siya sa anak at tiningnan niya ito sa mata. Lumuhod siya i-level ang mata ng anak.“I am scare, Owen. Nandito ang daddy mo para kunin ka,” nauutal niyang sabi iyon. Iniiwasan niyang hindi magtunog na natatakot siya.Tumitig lang sa kaniya si Owen. Nag-iisip ito ng gustong sasabihin. Pero hindi pa man ito nakapagsalita
CHAPTER 85BUSY si Anastashia kakabasa ng mga letter sa diary app ni Owen sa tuwing wala ito sa kuwarto. At talagang hindi siya makapaniwala sa kaniyang mga nabasa. She felt guilty. Naramdaman niyang masiyadong malungkot si Owen sa buhay at pinapangarap talaga nito ang magkaroon ng kompleto at masayang pamilya. “I am really sorry, Owen,” bulong niya sa kaniyang sarili. Sandali pa ang lumipas ay muli niyang binasa ang isang letter na sobrang haba at talagang nagpa-realize sa kaniyang buong pagkatao. Dear Universe,Am I a good son? Why does my mother and father fight to each other. Hindi ba nila ako mahal at ganito silang dalawa? Gusto ko pong malaman kung ano ang sagot sa mga tanong na iyon. Ayaw kong maging isang anak na walang kompletong pamilya. Gusto ko nang masaya at kasama ko sina mommy at daddy. ‘Yong bang, sabay kaming matulog sa kama, nagkukuwentuhan ng kung ano-ano, manuod ng Tv series o movies, kakainin ng paborito naming pagkain, at pupunta sa mga lugar na gust
CHAPTER 84ISANG buwan na ang lumpasay hindi pa rin alam ni Arthuro kung safe na ba ang knaiyang ginagalawang lupa. He settled everything about his lies, his part on secret world, sa mafia, o maging sa lahat na may atraso siya. And everything felt like he deserved to stop all his connection. Iyon naman talaga ang gusto ni Owen. Nabasa kasi niya ang mga letter sa journal nito sa diary app. Hindi niya lubos maisip na maisulat ni Owen ang lahat nang iyon noon. Matagal na niyang nabasa iyon pero dahil nagplano siyang putulin na niya ang lahat na koneksiyon niya, para bang gumaan ang kaniyang pakiramdam. At ngayon, nasa bago na siyang bahay na alam niyang malayo sa kung ano man ang gagawin ng secret world sa kaniya. Naniniwala naman siya na may isang salita si Jaboc Escostes sa ginawa niya. Ibinigay niya ang flashdrive. Wala na siyang atraso sa secret world at sa mafia. Sa katunayan, tapos na ang lahat. Pero kahit man ganoon, nalulungkot pa rin siya dahil wala sa kaniyang tabi si Owen.
CHAPTER 83ISANG BUWAN na ang nakalipas ay parang nag-iba na ang simoy ng hangin. Everythig felt like a safe place for Anastashia and Owen. Sa loob ng isang buwan wala silang ibang ginawa kundi ang mag-enjoy sila sa loob ng hasyenda. Malaki naman ang hasyenda niya at masuwerte talaga si Anastashia dahil maraming tanawin na sakop ang kaniyang hasyenda.“Mom, babalik tayo sa river tomorow, ha?” saad ni Owen. kakagaling lang nila sa ilog. Isang napakagandang ilog na bago lang din nila nadiscover. Sa nakikita niyang ekspresyon sa mukha ni Owen, alam niyang nasiyahan ito ng sobra. Kahapon lang ay pumunta sila sa manokan, baboyan, at prutasan para makita kung ano na ang kalagayan ng mga iyon.Dahil basang-basa pa si Owen ay hinawakan ni Anastashia ang anak. “Pupunta na naman tayo sa tree house na pinagawa ko ni Mang Franko. Tapos na raw iyon at doon tayo manatili ng isang araw. Magbasa tayo doon, kakanta, at kakain. Basta mag-enjoy lang tayo doon,” imporma niya nito.Kita naman niy
CHAPTER 82BUMALIK AGAD si Anastashia sa asyendang binili sa Cagayan de Oro. Isang hindi kilalang asyenda na alam naman niyang safe from secret world. Ang mahalaga ngayon ay ang kalagayan ng kaniyang anak. Dapat niya itong ilagay sa lugar na hindi kaagad malalaman ng mga makapangyarihang nasa itaas ng posisyon sa secret world.Habang nasa eroplano pa siya ay bumalik sa kaniyang alaala ang naging reaksiyon ni Arthuo noong makita siya nitong kumalaban sa kampon ni Michel. “Mom, do dad wll be coming next to us?” tanong ni Owen.Nilingon niya ito sa gilid. Hindi niya kayang magsinungaling sa anak. “He will not, Owen. May aasikasuhin ang daddy mo na sa palagay ko ay hindi ka puwedeng nasa poder niya. You will be safer if you are with me. Naiintindihan mo ba ako?” Paliwanag niya dito.Alam niyang nalulungkot ang anak niya dahil sa nangyari. Ipapalagay din pala niya ito sa mental consulting kasi hindi siya makampante. Alam na alam niyang natu-trauma ito. “Mom, could you please he