Mag-log inShare
Chapter 93. Ang mga Assassin (Bahagi-1)
Huling Na-update:
2024-12-07 18:00:52Kaugnay na kabanata
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 94. Ang mga Assassin (Bahagi-2)
"Teka..." Binuksan ni Stanford ang pinto at lumabas ng sasakyan. Itinutok ng lalaki ang baril sa kanya. Halos mapasigaw ako sa sobrang takot. Idiniin ko ang aking mga kamay sa aking bibig. "Look... I can give you double the amount of you offer," sabi ni Stanford, sinusubukang makipag-ayos sa lalaki. "Just let her go. I promise I will never tell anyone about this." The man curls his lips into a devious smile and scoffs, "Ganun ba? Well, natatakot ako na hindi ko matanggap ang alok mo, Mr. Guzman. Hindi ako aatras kapag kinuha ko ang pera. Siya kailangang mamatay." Bumaling sa akin ang baril niya. Tumigil ang paghinga ko ng makita ko ang daliri niya sa gatilyo. Babarilin niya ako. Bang... Ang putok ng baril ay umalingawngaw, na pinupuno ang hangin ng isang cacophony ng tunog, at hindi ko maiwasang ipikit ang aking mga mata, naghahanda para sa nakakapasong sakit ng impact. Pero hindi dumarating ang sakit. Sa halip, ang tunog ng pakikibaka ay umabot sa aking mga tainga, at
Huling Na-update : 2024-12-08Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 95. Nagbago si Michael.
POV ni STANFORD.. Napadpad kami sa isang desyerto na lugar sa kalagitnaan ng gabi. Walang pupunta dito. Ako ay nasugatan, dumudugo, at ang sakit ay dumadaloy sa aking bawat tibok ng puso. Pero mas masakit ang malaman na nasa panganib si Veronica dahil sa akin. I can't allow her to stay here with me, exposed and vulnerable. Ayokong maging pabigat kay Veronica. Maaaring bumalik ang mga lalaking iyon para saktan siya. Hindi siya dapat manatili sa akin dito, walang proteksyon. Dapat siyang gumawa ng paraan para makatakas dito. Dahil sa kaunting lakas na natitira ko, itinulak ko siya palayo, ang boses ko ay puno ng desperasyon. "Umalis ka na dito," ungol ko, ang mga salitang mabigat sa bigat ng sarili kong kasalanan at takot. "Hindi ko kailangan ng suporta mo. Umalis ka na lang." Ngunit ang kanyang tugon ay mabangis at hindi matitinag. "Hindi," sagot niya na may pantay na tindi, hindi natitinag ang kanyang determinasyon. "Hindi kita iiwan." "Bakit?" hinihiling ko. "I don't dese
Huling Na-update : 2024-12-08Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 96. Oras na para tuparin ang iyong pangako.
Isang malamig na sampal ang tinamaan sa akin ng mga sinabi ni Michael, at naiwan akong tulala saglit. Ang pagkabigla at kawalang-paniwala ay bumalot sa akin, na naghahalo sa pagkaapurahan ng sitwasyon. Yung lalaking kilala ko, yung tumulong sa akin noon, parang stranger na ngayon. Ang kanyang kilos ay walang kabuluhan. Ni hindi man lang siya nagpakita ng awa matapos makita si Stanford sa ganitong kalagayan. "Anong gusto mo?" tanong ko, curious. He chuckles and circled me bago tumayo sa harap ko. "Kung handa kang matulog sa akin ngayong gabi, iisipin kong iligtas si Stanford." Ibinaba niya ang daliri niya sa braso ko. Umiikot ang isip ko. Hindi ito ang Michael na natatandaan ko. Ang taong mabait, na nagligtas sa akin noon, ay hindi susuko sa pagsasamantala sa ganoong katakut-takot na sitwasyon. Ngunit dito siya nakatayo, hindi nakikilala sa kanyang kawalang-interes. "You are free to say no," sabi niya na may blankong mukha. "I won't touch you. Aalis lang ako. Pero tandaan mo,
Huling Na-update : 2024-12-08Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 97. Ibalik ang pabor para kay Stanford
Pinagmamasdan ko ang umaatras na pigura ni Michael. Ang silid ay nakakaramdam ng suffocate, at ang hangin ay makapal sa tensyon at takot. Ang pangakong binitiwan ko ay nakabitin nang husto, tulad ng isang madilim na ulap na tumangging mawala. Hindi ako makapaniwala sa mga pangyayari-kung paanong ang lalaking minsan kong tinuring na kaibigan ay naging isang taong hindi na makilala. Huminga ako ng malalim at nanginginig, sinusubukan kong pakalmahin ang aking mga ugat. Alam kong wala akong choice kundi tuparin ang hiling niya, ang iligtas ang buhay ni Stanford. Ito ay isang malupit na katotohanan na hindi ko matatakasan. Nanginginig ang mga daliri na kumakalam sa gilid ng kumot habang sinusubukan kong pakalmahin ang sarili ko. Nilunok ko ang bukol sa aking lalamunan, dahan-dahan akong tumayo. Bawat hakbang ay parang isang mabigat na pasanin, at bawat pulgada ng distansya na naghihiwalay sa akin kay Stanfors ay parang panibagong patong ng kawalan ng pag-asa. Umaalingawngaw ang mga yab
Huling Na-update : 2024-12-08Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 98. Panawagan ni Stanford
Kinaumagahan... Hindi ko alam kung kailan ako nakatulog sa kama ni Michael. Pag katok ng pinto, natulala ako. Mabilis akong bumangon sa kama at binuksan ang pinto. Nakatayo ang katulong at ipinaalam sa akin na gising na si Stanford. Nakahinga ako ng maluwag sa narinig ko. Nagpasalamat ako sa kanya, pumasok ako sa guest room. "Veronica..." nakangiting sabi ni Stanford habang papasok ako ng kwarto. Sinubukan niyang umupo pero nanginginig siya sa sakit. Bumilis ang tibok ng puso ko habang nagmamadali akong tulungan siya, at bakas sa mukha ko ang pag-aalala. "Salamat sa Diyos, ayos ka lang," bulong niya, hinila ako sa kanyang mga bisig wala akong sinasabi; blangko ang isip ko. He cups my face and asks, "Nasaktan ka ba ni Michael? May ginawa ba siya sayo?" Ibinuka ko ang bibig ko para sumagot, pero bago iyon, nakarinig ako ng tawa. Ibinaling ko ang atensyon ko sa pinanggalingan ng boses at napansin ko si Michael na nakatayo sa threshold, nakasandal sa pinto habang nakacross a
Huling Na-update : 2024-12-08Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 99. Bigyan mo ako ng huling pagkakataon.
Stanford.." Sumugod ako sa tabi niya, saglit na binura ang tensyon at desisyon ng mga nakaraang sandali. Lumuhod ako sa tabi niya, bumilis ang tibok ng puso ko ng makita ko ang dugong tumutulo sa benda. Bumukas na ang sugat. Namumuo ang gulat sa loob ko, ang pagpupumilit na iligtas siya ay nagtagumpay sa anumang namamalagi na pagdududa. Kinakagat ko ang aking mga ngipin, ipinatawag ko ang lahat ng lakas na mayroon ako at nagawa kong hilahin siya pataas sa isang posisyong nakaupo. Mabigat ang kanyang bigat, at mahina ang kanyang katawan sa pinagdaanan niyang pagsubok. Sa bawat hakbang, ramdam ko ang mabigat niyang hininga sa balikat ko at nawawala ang malay niya. Paglabas ko ng kwarto ay tinamaan ako ng malamig na hangin ng corridor, na nakadagdag pa sa tensyon na bumabalot sa dibdib ko. Nakayuko ang ulo ni Stanford sa balikat ko, ang kanyang mukha ay maputla at pilit. Ang pagkaapurahan ay nagtutulak sa akin pasulong, ang aking determinasyon na iligtas siya ay nagpapagatong sa ba
Huling Na-update : 2024-12-08Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 100. Buhay ng mga anak ko ang nakataya.
Uuwi ako sa bahay ng mga magulang ko. Nagmamadaling lumapit sina Nanay at Tatay, bakas sa mukha nila ang pag-aalala at kaginhawaan. Niyakap ako ng mahigpit ni Nanay, at nanginginig ang boses niya habang nagsasalita, Oh, mahal, tinakot mo kami. Ang mga mata ni Tatay ay nagtataglay ng masalimuot na timpla ng takot at panghihinayang habang ipinapaliwanag niya, "Ginapos kami ng mga lalaking iyon, at hindi ka namin natulungan. Salamat sa kabutihan mo at maayos ang mga bata." Dahan-dahang kumawala sa yakap ng aking ina, hindi ko maiwasang itanong ang nag-aalab na tanong sa aking isipan: "Nasaan sila?" "Nagpapahinga na sila..." Naputol ang pangungusap ni Nanay nang sumambulat ang dalawang bundle ng enerhiya ko palabas ng kwarto, sabay-sabay na tumatakbong palapit sa akin sina Evan at Barbie, puno ng relief ang mga boses nila, "Mommy!" "Mga baby ko." Isang bukol ang nabubuo sa aking lalamunan habang nakaluhod ako; bumukas ang aking mga braso, at sumugod sila sa aking yakap. Nangingili
Huling Na-update : 2024-12-08Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 101. Huwag mo akong itulak palayo.
POV ni STANFORD... Habang pinapanood ko ang pag-atras ni Veronica, bumagsak ang aking puso at ang pagkaunawa sa kanyang paglayo ay tumama sa akin ng isang mapurol na sakit. Walang pagdadalawang isip, lumapit ako, desperasyon ang boses ko at sinabing, "Veronica, wait. Don't push me away. I miss you. I want to be with you." Ang kanyang pulso ay nasa aking pagkakahawak, ngunit ang kanyang titig ay hindi natitinag, at ang kanyang boses ay malamig. "Huwag mo akong hawakan." Ang lakas ng pag-alis niya ng kanyang kamay ay nagpapadala sa akin, na nagpapabagal sa akin dahil sa aking nanghihina na. Napaatras ako, ang maapoy na sakit na nagmumula sa aking dibdib, kung saan naninirahan ang aking sugat. Napahawak ako sa dibdib ko, napangiwi ako habang dumadaloy sa akin ang sakit, muling nabuksan ang sugat at nabahiran ng dugo ang damit ko. Tumalikod si Veronica, ang kanyang tila pagwawalang-bahala sa aking pagdurusa ay mas malalim kaysa anumang pisikal na sakit. Para bang wala na siyang paki
Huling Na-update : 2024-12-08
Pinakabagong kabanata
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 123. Ang wakas
Makalipas ang ilang buwan... POV ng tagapagsalaysay... Pinaliguan ng araw ang eleganteng hardin sa malambot, ginintuang kinang habang sina George at V ay nakatayo sa ilalim ng malinis na puting gazebo, na napapalibutan ng dagat ng makulay na mga bulaklak. Ang venue para sa kanilang kasal ay walang kapansin-pansin, kasama ang mga mayayamang dekorasyon at nakamamanghang floral arrangement na tila pumutok sa kulay at buhay. Para bang ang mismong lupa ang nagdiriwang ng kanilang pagsasama. Hindi umaalis kay Veronica ang mga mata ni Stanford habang papalapit ito sa kanya, puno ng emosyon ang puso nito. Nang maabutan niya ito, hinawakan niya ang kamay nito, ang mga daliri nila ay nag-uugnay sa pangakong walang hanggan. Sinimulan ng opisyal, na may magiliw na ngiti, ang seremonya, at ang kanilang mga kaibigan at pamilya ay tumingin nang may mainit na puso at lumuluha na mga mata. Natuwa sina Evan at Barbie nang makitang ikinasal ang kanilang mga magulang. Ang mga salitang binigkas
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 122. Ang pangako ni Stanford sa kanyang mga anak.
Samantala, pumasok sina Evan at Barbie. Lumiwanag ang mga mukha nila ng nakangiti nang makita akong gising. "Mommy!" Ang mga boses na umaabot sa aking pandinig ay puno ng pananabik at wagas na tuwa. Nagmamadali silang lumapit sa akin. Sa bukas na mga bisig, buong pananabik kong tinatanggap sila. Ang init ng kanilang maliliit na katawan ay bumabalot sa akin, at ang mga luha ng kagalakan ay umaagos sa aking mga pisngi. Ang kanilang presensya ay isang balsamo sa aking kaluluwa, na nagpapakalma sa mga umaalingawngaw na alingawngaw ng takot at sakit. Niyakap ko sila ng mahigpit, pinahahalagahan ang bawat sandali ng kanilang yakap. "My babies," bulong ko, nanginginig ang boses ko sa emosyon. "Nandito si Mommy. Ayos lang si Mommy." Ang mga mata ni Evan ay kumikinang sa walang humpay na luha habang nagsasalita, nanginginig ang kanyang boses na may halong ginhawa at matagal na pagkabalisa. “Tinakot mo kami,” he admits, his emotions raw and unfiltered. "Iyak ng iyak si Barbie." Pinali
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 121. Nanaig ang kanilang pagmamahalan.
Kanina pa hinahanap ng mga guwardiya ang lalaking nag-spray ng powder sa mga wedding gown. Sa wakas ay nahuli nila siya at inusisa siya, at ipinahayag niya na binayaran siya ni Michael para gawin iyon para i-frame ako. Ipinagtapat niya ang lahat sa pulisya. Inutusan ko ang departamento ng PR na gumawa ng pahayag. Sa wakas, naayos na ang krisis sa kumpanya, ngunit wala pa ring malay si Veronica. Tatlumpu't anim na mahabang oras ang lumipas, at ang kanyang patuloy na kawalan ng malay ay gumagapang sa aking kaibuturan. Umupo ako sa tabi ng kama niya, hinawakan ko ang kamay niya na para bang hinihikayat siyang bumalik sa kamalayan. Nais kong magising siya, makitang muli ang magagandang mga mata, marinig ang kanyang boses, at maramdaman ang kanyang presensya na pumupuno sa silid. Nag-aalala na rin sina Evan at Barbie. Pinupunasan ng luha ang kanilang mga murang mukha habang nilalabanan nila ang takot na baka hindi na magising ang kanilang ina. Nadudurog ang puso ko na makita silang
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 120. Ang kabaliwan ng paghihiganti.
Sa daan, nakatanggap ako ng video message sa aking telepono mula sa punong opisyal ng seguridad. Ito ang video na naka-record sa pendant. Habang lumalabas ang mensahe ng video sa screen ng aking telepono, nadala ako sa isang puyo ng tubig ng nakakagulat na mga paghahayag. Ang mga imahe at tunog na nakapaloob sa digital tape na ito ay nagsisilbing isang mapait na tableta upang lunukin, na gumising sa akin sa malupit na katotohanan na nabubuhay ako sa isang maingat na ginawang kasinungalingan sa loob ng maraming taon. Nanlaki ang mata ko sa hindi makapaniwala. Ang pagkakasala at panghihinayang na dumaloy sa loob ko ay parang isang magulong dagat, na nagbabantang matabunan ang aking sentido. Si Veronica, ang babaeng laging nandiyan para sa akin at nagmamahal sa akin nang walang pasubali, ay lumalabas bilang tunay na pangunahing tauhang babae ng nakamamatay na insidente ng pagkidnap na iyon. Ang panghihinayang, tulad ng isang walang humpay na tubig, ay dumaan sa akin. Kinastigo ko
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 119. Si Veronica ay namamatay na.
Ang aking katawan ay umiikot at nanginginig sa pagtatangkang iwasan ang mga suntok, ngunit ang kanyang mga hampas ay nakatagpo ng kanilang marka, ang epekto ay nagpapadala ng mga shockwaves ng matinding paghihirap sa akin. Tumutulo ang dugo sa mukha ko. Napaiyak ako sa sakit at takot. Ang bawat suntok ay parang isang saksak ng kadiliman, nagbabantang mapatay ang anumang pag-asa na mabuhay. Nabaliw na si Melissa. Hindi siya titigil hangga't hindi niya ako pinapatay. Pero ayokong mamatay, hindi sa ganito, hangga't hindi ko siya pinaparusahan. Kailangan kong sabihin kay Stanford ang lahat. "Stanford..." Hilaw na sigaw ng sakit ang boses ko habang nagsusumamo para kay Stanford, umaasang kahit papaano ay makarating sa kanya ang iyak ko at siya ang magliligtas sa akin. Nagiging itim ang lahat. Napapikit na ang mga mata ko. Nakaramdam ako ng gaan na parang lumilipad ako. "Veronica..." Umaalingawngaw sa tenga ko ang boses niya, isang lifeline na tila hindi maabot. Nandito ba talaga
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 118. Ang kilabot ng nakaraan.
Ang lahat ng mga eksena ay naglalaro bilang isang recording sa harap ng aking mga mata. Pakiramdam ko ay binabalikan ko ang lagim ng nakaraan. Dinala kami ng mga goons sa isang abandonadong bahay sa tuktok ng burol. Inihagis nila kami sa malamig na sahig at isinara ang pinto. Ang silid kung saan kami nakakulong ay parang isang tiwangwang na kulungan, malamig at mamasa-masa. Ang mga muffled na tunog ng labas ng mundo ay halos hindi tumagos sa makapal na pader. Wala pa ring malay si Stanford. Dumudugo ang kanyang noo. Nadala ako ng matinding determinasyon na protektahan siya. Pinunit ko ang aking damit gamit ang aking mga ngipin at ginagamit ang tela bilang isang impromptu bandage upang matigil ang pagdurugo. Ang kanyang kahinaan, na nakahiga doon na walang malay, ay humahatak sa aking puso. Nilibot ko ang aking paningin sa buong silid, ang aking mga mata ay dumapo sa kakarampot na kaginhawaan ng isang kutson at isang kumot. Dahan-dahan kong kinaladkad si Stanford papunta sa kutso
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 117. Paggunita sa nakaraan
Ang kanyang mga mata ay nagliliyab sa isang baliw na intensity, ang kanyang mga pupils ay lumalawak habang siya ay nagsasalita. "Mahal ko na siya simula bata pa ako," she said, her voice low and even. "I always wanted to be around him, play with him, and marry him. But he liked to play with you. I hate you for grabbing his attention." Nakakabagabag at nakakalungkot ang pag-amin ni Melissa. Ang kanyang pagkahilig sa pagkabata kay Stanford ay nauwi sa isang baluktot na pagkahumaling, at ang kanyang paninibugho sa aking koneksyon sa kanya ay nagpasigla sa kanyang poot. Ang kanyang pagpasok ay nagpinta ng isang malungkot na larawan ng kanyang pag-iisip, na inilalantad ang lalim ng kanyang maling akala. Ramdam ko ang malamig na takot na gumagapang sa aking gulugod habang patuloy siyang nagsasalita. Ang kanyang mga salita ay puno ng kamandag, ang kanyang galit at hinanakit ay ramdam. Bakit niya sinasabi ang mga bagay na iyon? Napagkamalan ba niya akong iba? Wala akong maalala na nak
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 116. Si Melissa ay nagtatrabaho kay Michael.
Habang unti-unting bumabalik ang aking kamalayan, ang mundo sa paligid ko ay nagiging mga pira-piraso. Ang marumi at sira-sirang kapaligiran ng silid ay napagtuunan ng pansin, na nagbibigay ng nakakatakot na kapaligiran na tumutugma sa nakakaligalig na sitwasyon na aking kinalalagyan. Ang mga sapot ng gagamba ay kumakapit sa mga sulok; sumasayaw ang mga anino sa dingding ng aking paningin. Ang bigat ng ulo ko, at nagpanting pa rin ang tenga ko sa suntok na natanggap ko. Kumurap ako, sinusubukang i-clear ang aking paningin, at ang aking puso ay lumaktaw nang tumibok nang mapagtanto kong nakatali ako sa isang upuan. Ang mga boses, tahimik ngunit naririnig, ay tumatagos sa ulap sa aking isipan. Lumalakas ang aking mga sentido, at pilit kong pinakinggan, pinagsasama-sama ang pag-uusap na lumalabas sa harapan ko. "Sabi ko sayong lumayo ka dito. Bakit ka pumunta dito?" Napapikit ako nang makita kong pamilyar ang boses na ito. Boses iyon ni Michael. Sino ang kausap niya? "Ugh..
Billionaire Marry Me For A Bet Chapter 115. Mapagpanggap si Melissa
Makalipas ang ilang araw... Dinadalaw ako ni Melissa kapag wala si Veronica Hindi ko maiwasang maramdaman ang alon ng inis na bumalot sa akin. Napakawalanghiya niya. Ang lakas ng loob niyang magpakita ulit sa harapan ko. "Stanford, oh, my God. Tignan mo nga, grabe ang sugat mo." Lumapit siya sa akin na may luha sa mga mata. Dati nalulungkot ako tuwing nakikita ko siyang umiiyak. Ngunit ngayon ay nakikita ko sa pamamagitan ng kanyang malisyosong kalikasan na nakatago sa ilalim ng kaawa-awang panlabas na ito. Mapagpanggap si Melissa. Hindi na mababago ng kanyang mga luha at matatamis na salita ang aking pananaw sa kanya. Alam ko na ngayon kung gaano katuso. Sinubukan niyang abutin at hawakan ang mukha ko, pero inalis ko ang kamay niya. Ayokong hawakan niya ako; hindi niya ba naiintindihan yun? Pinandilatan ko siya, kumikislap ang mga mata ko sa babala. "Nawalan na talaga ako ng pasensya sa'yo, Melissa," ungol ko, mahina at nagbabanta ang boses ko. "Stop trying to get clos
