CHAPTER 2

CLARA'S POV

Napahawak ko sa aking pisngi noong dumapo ang kamay ni Tita Cynthia. Nag aapoy ang mga mata niya galit na galit na nakatingin sa akin parang subrang laking bagay ng ginawa ko. Sila ang may kasalan sa akin pero sila pa itong may ganang magalit.

"Where have you been? Inabala mo pa ang mga tao na hanapin ka. I don't like that attitude, Clara. Hindi ka na bata huwag ka na umakto na parang isang paslit na kapag pinagsasabihan ay lalayas."

Hindi ako nagsalita nanatili ang kamay ko sa aking pisngi. Nilalabanan ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan dahil ayaw ko ipakita sa kanila na mahina ako.

Mas lalong na frustrate si Tita Cynthia dahil hindi ko siya sinasagot. "Magsalita ka, Clara!"

"Ano na naman po ang sasabihin?!" sigaw ko.

Nanlaki ang mata niya. She let out exaggeratedly sighed. "Who told you to shouted at me? Wala ka na utang na loob, kung hindi dahil kay Kuya ay wala ka na." Hindi makapaniwalang sabi niya.

"Daddy loves me and you don't! Huwag mo na ikumpara ang pagmamahal mo sa akin at ni daddy. Kung sa kaniya ay may utang na loob ako paano sainyo, walang araw na hindi kayo nagalit sa akin. Hindi ko alam kung saan nagmumula ang galit nyo."

"How dare you!" Napahawak si Tita Cynthia sa kaniyang dibdib. Kaagad siya na dinaluhan ni Kuya Bryan. Bakas ang pag-aalala sa mukha nito para sa ina.

Simula noong mawala si daddy walang nag-aalala para sa akin. Wala akong kakampi rito. Lalo na noong nakuha ko ang posisyon, wala na akong Lola at Lolo na tanging magtatangol din sa akin mula sa kanila.

"Mom calm down please," saway sa tabi niya ni Kuya Bryan.

Noong bumaling siya sa akin hindi ako natinag. "Pumunta ka na sa kwarto mo, Clara," utos nito.

I looked at them for the last time before heading upstairs. Nagkulong ako sa kwarto ko, hindi din ako lumabas para kumain ng hapunan dahil sa sama ng loob na nararamdaman ko para sa kanila.

Kinabukasan nagulat ako noong bumaba ako nagkakagulo sila sa sala. Present lahat ng Tita at Tito ko.

Noong makita ako ni Tita Venice kaagad niya akong dinaluhan. "Bumalik ka na muna sa kwarto mo hija. Magpahinga ka na lang mula, huwag ka ng pumunta rito."

"Bakit tita?" mahina ko na tanong.

Malungkot niya akong nginitian.

"Venice hayaan mo siya para malaman niya, mamaya na tayo pupunta sa bahay ng mga Garcia," singit ni Tito Conrad na naging dahilan ng panlalaki ng mga mata ko.

Napasinghap din si Tita Venice, she looked at her husband betrayed.

Ang sinasabi ba nila ay si Nicolas Garcia? Nakita ko na siya isang beses, napakaganda niya na para sa akin. Matanda pa siya kay daddy.

"Bakit ako? Bakit kailangan ko na pakasalan ang matanda na iyon para isalba ang kompanya. Kayo ang gumawa ng gulo na ito, kung talagang inosente kayo bakit hindi nyo magawang patunayan para matapos na ang gulo na ito."

Nabitawan ako ni Tita Venice, mas lumaki ang mga mata niya. "Alam mo, Clara?"

Matapang akong tumango. "Alam ko noong nasa office pa lang. Bakit nyo maayos ito kasi guilty kayo? Ayaw nyo na habulin kayo ng kasalan niya kasi antaas ng ego nyo."

Natahimik sila tita at Tito dahil sa sinabi ko. Parang mga palaso ang sinabi ko at tinamaan sila ng bules eye.

Si Tita Meredith ang unang bumasag sa katahimikan. "That's true, we can't find an evidence. Wala kaming mapatunayan."

"Meredith!" saway ni Tita Clara sa kapatid.

"Totoo naman ang sinabi niya. Wala tayong mapatunayan ate. Sino ba ang gustong maghirap, hindi lang kami pati ikaw Clara. Kapag kinasal kayo wala ka ng problema, basta ayos na ang kompanya malaya ka na gawin ang gusto mo. Magpabuntis ka para hindi matapos ang sustento sayo!"

Napasinghap ako.

"Baliw ka ba Meredith? Hindi ba ikaw naman ang walang asawa, ikaw na magpabuntis kay Don Nicolas," galit na sigaw ni Tita Venice.

"Tama na iyan, Venice huwag ka ng makisama sa kanila," singit ni Tito Conrad.

"Hindi nyo ako mapipilit na pakasalan ang lalaki na hindi ko naman gusto," pinal ko na sabi.

Mabilis akong tumakbo patungo sa labas.

Maaga pa lang nasa bar na ako para uminom.

"You are drunk!" A man said beside me.

Saglit akong tumingin sa kaniya, tiningnan ko siya ng mapanuri bago binalik ang tingin sa iniinom ko na black label.

"You should join me, anong gusto mo?"

Ngumisi siya sa akin. "I can buy my own drink, anong gusto mo?" balik niya sa sinabi ko kanina.

"Matapang ka ba?" kapagkuwan tanong ko sa kaniya.

"I'm not weak."

Hinila ko ang damit niya palapit sa akin. Bumakas ang gulat sa mukha niya, pinikit ko ang mga mata ko noong naramdaman ang labi niya sa mga labi ko.

Akmang lalayo ako pagkatapos ko siyang halikan ngunit ako ang nagulat noong mas idiin niya ako malapit sa kaniya, hinawakan niya ang mukha ko, hinila sa panibago na halik.