CHAPTER 4

CLARA'S POV

Nanlaki ang mata noong magising sa hiindi pamilyar na silid. Lumipad ang kamay ko sa aming bibig, mas namilog ang mata ko noong may humapit palapit sa akin at mainit na bagay na sumiksik sa akin. Napasinghap ako noong silipin ko ang aking sarili sa loob ng kumunot bumungad sa akin ang aming ka hubaran. Nararamdaman ko pa ang kaniyang matigas na pagkalalaki na tumatama sa aking tyan. Napahawak ako sa ulo, tila ay mas lalo akong nahilo.

Bumilis ang tibok ng puso ko, isa-isang bumalik ang mga alaala sa isipan ko. Kung paano ako dinala ni Noah rito at ang maiinit naming gabi.

Ginamit ko ang buong lakas ko para kumawala sa mahigpit niyang pagkakayakap sa akin. Ilang minuto bago ko matagumpay na natangal ang kamay niya na nakayakap sa akin.

Hinanap ko kaagad ang mga gamit ko. Hindi mawala ang gulat sa mukha ko noong makita ang wala awa ko na damit na sira sira, nahati ito sa tatlong parte kaya wala na akong maisusuot. Ganoon din ang underwear ko.

Mabilis ko na kinuha ang polo niya, umabot iyon hanggang tuhod ko sa baba. Hinanap ko ang boxer shorts niya at sinuot, hindi ako pwedeng umalis ng walang suot na panty.

Hinagilap ko sa buong hotel room ang aking bag noong makuha ko ito mabilis akong umalis. Tumakbo palayo.

Lumipas ang mahigit isang buwan nakahanap ako ng maliit na malilipatan. Patuloy sa paghahanap ang aking pamilya sa akin para matuloy ang kasal pati na rin ang pamilya ni Don Nicolas. Hindi ko akalain na seryoso siya na pakasalan ako.

Hindi ko na rin tinawagan si Nicole at sinabi kung nasaan ako dahil sigurado na pasusundan nila ako. Alam nila na si Nicole lang ang maari ko na hingan ng tulong.

Napahilot ako sa aking sintido, nitong mga nakaraan na araw palagi akong nahihilo, nasusuka sa tuwing may naamoy na kakaiba sa akin. Madalas sa sala at sa bathroom ako.

"Ay naku masama ba ulit ang pakiramdam mo?" tanong ni Ate Moira, kapitbahay ko lamang siya sa apartment.

"Napapadasal ang pagsuka at pagkahilo ko, nagpapahangin nga ako kaya ako lumabas."

Lumipad ang kamay niya sa kaniyang bibig pagkatapos napatingala parang nag-iisip. Nagtagal din ang tingin ko sa kaniya, hinihintay ko ang pwede niyang sabihin.

"Isa lang nag naiisip ko na dahilan pero dalaga ka hindi ko siguardo kong..." Hindi ko siya pinatapos sa kaniyang gustong sabihin mas lalo lamang akong naguluhan.

"Nakipagtalik ka na ba? Dumating na ba ang dalaw mo? Kasi lahat ng nararamdaman ko ay pwedeng sintomas na buntis ka."

Napatigilan ako, unti-unting namilog ang mga mata, pumasok bigla ang ngyari sa amin ni Noah. Buntis kaya ako at siya ang ama?

"Base sa mukha mo alam ko na may ngyari nga, nasaan ba ang nobyo mo? Kailangan na pumunta kayo sa pinakamalapit na clinic para magpatingin."

Napakagat ako ng ibabang labi at napailing. "Hindi ko alam kung nasaan siya," nahihiya kong amin.

Suminghap si Ate Moira. "Naku huwag mong sabihin na may nakatalik ka pero hindi mo naman boyfriend. One night stand ang tawag roon! Paano kung may girlfriend iyon, ginawa ka niyang kabit."

Tinaas ko ang kamay para pigilan siya sa mga kalkulasyon niya. "Hindi ako kabit at isa pa hindi ako pumapatol sa lalaking mayroon na girlfriend."

"Tinanong mo ba siya?" hamon nitong tanong.

Hindi ako nakasagot, hindi ko maalala kung tinanong ko ba siya kung single siya. Ngunit hindi ko siya natanong, paano na lang kung may girlfriend na si Noah.

Dahil sa naging reaksyon ko tumuloy si Ate Moira sa mga sermon niya. Mas sumasakit ang ulo ko, hindi siya tumitigil sa pagsasalita kaya mas nahihilo ako.

"Ito na nga ba ang sinasabi ko sayo, noong isang araw ko pa napapansin na palagi kang nahihilo. Tama ako, Clara, hindi pa ako nagkamali sa mga haka haka ko. Sigurado ako na buntis ka nga."

"Pwede mo ba akong ibili ng pregnancy kit, Ate Moira. Hindi ako pwedeng makita sa labas, kung may magtanong man kung nasaan ako huwag mong sabihin."

"Hindi ka naman dating inmates, baka may tinakasan kang kaso."

Mabilis akong umiling. "Hindi. Wala akong kaso na tinakas at mas lalong hindi ako nakulong. Hindi ko magagawang gumawa ng krimen. Gusto ko lang na makasiguro bago ako pumunta sa clinic."

"Pasalamat ka talaga mahal kita Clara. Kung iba iyan hindi ako papayag na inuutusan lalo na ang asawa ko, napakabatugan pa naman niya noon. Ngayon hindi na dahil talagang makakatikim siya sa akin—" hindi niya natapos ang kaniyang sinasabi. Lumipad ang kaniyang palad sa kaniyang bibig pagkatapos ay humalakhak.

"Natikman niya na pala ako, mabuti na lang hindi siya araw araw sakit sa ulo. Nakakapagod naman kung aaraw-arawin naming dalawa."

Tumawa na lang din ako katulad niya kahit naguguluhan sa kaniyang pinagsasabi. Inosente pa rin siya sa maraming bagay.

Noong umalis ito bumalik ako sa loob ng bahay para roon siya hintayin. Hindi ako mapakali sa paglipas ng mga oras, pabalik balik ako sa paglalakad habang hinahaplos ang tyan ko, dinadama ang bata sa sinapupunan ko.

Malapit na akong magdalawang buwan na hindi dinadatnan. Hindi man normal ang menstruation ko pero possible na buntis nga ako. Hindi ko rin iyon inisip dahil nagtatago ako.

May anak man ako o wala hindi ko siya papabayaan. Inalagaan ako noon ni daddy punong puno ng pagmamahal hindi niya ipinaramdam sa akin na mayroong kulang kahit wala akong ina. Ganoon din ang gagawin ko sa magiging anak ko, aalagaan ko siya at pupunuin ng pagmamahal kahit mag-isa ako.

Mas kailangan ko na magtago dahil kapag nalaman ito nila Tita Meredith alam ko na magagalit iyon. Siya pa naman ang gustong-gusto na ipakasal ako sa isang matanda at magpabuntis na lang. Ngayon naman buntis na ako pero walang ama.

Saulo ko na sa utak ko ang maari niyang sabihin. "Ang tanga tanga mo talaga, Clara. Nagpabuntis ka nga pero hindi mo naman kilala ang ama."