Chapter thirty-four
Naalimpungatan ako nang makarinig ng ingay. Naiinis na tinakpan ko ng unan ang tenga at malakas na sumigaw.
"Odette! Tanggal ka na!"
Hindi pa rin tumitigil ang ingay kaya inis akong napa-upo sa kama. Ginulo ko ang buhok at mariing pumikit. Lagot talaga sa'kin ang babaeng 'yon. Ang aga-aga kung mang-istorbo! Nilingon ko ang bedside table at kinapa ang alarm clock ko para tignan kung anong oras na pero wala akong nahagilap.
Kumunot ang noo ko at napamulat. Bakit ba ang sakit ng ulo ko? Ano bang ginawa ko kahapon? Parang tubig na umagos sa memorya ko ang mga alaalang nangyari kahapon. Nanigas ako at agad inangat ang kamay, wala naman akong nakitang tali. 'Buti na lang kasi baka magkasugat ako, 'no!
Suot ko pa rin naman ang suot ko kahapon pagkatapos ay inangat ang tingin para ilibot ang tingin sa buong kwarto. Maliit ang kwarto, walang aircon at gawa sa kahoy ang bahay.
Dahan-dahan akong bumaba at naglakad patungo sa i
Chapter thirty-fiveKinabukasan, agad-agad akong tinuruan ni Manang Je sa mga basic na gawaing bahay. Pinahawak niya ako ng walis at first time ko 'yon. Nahiya pa'ko dahil hindi ko alam kung paano gamitin. Madali naman akong natuto kasi madali lang namang padaanin ang walis sa mga dumi. Panay ang reklamo ko dahil maalikabok ang bahay, dumidikit sa face ko! Nakanguso ako habang kumikilos dahil utos lang ng utos si Manang Je. Hindi niya ako tinutulungan.Pagkatapos kong magwalis. Pinahawak na naman ako ng basahan. Pinupunasan ko ang mga muwebles, mga sulok-sulok ng drawers, mga mesa at bintana. Bahing ako nang bahing at kinukusot ko ang ilong. Masakit na masakit na ang kamay ko pero hindi pa rin ako pinapansin ni Manang Je na naka-upo lang sa sofa at nagbabasa ng magazine."Manang Je, masakit na 'yong kamay ko." Reklamo ko."Ha? 'Di ka pa nga tapos dyan, eh. Dadating na mamaya si Senyorito Cin kaya para hindi ka mapagalitan, bilisan mo na dyan." Saad niya n
Chapter thirty-sixIsang linggo na akong nakakulong sa isla pero hindi naman ako nababagot dahil sa kadaldalan ni Jeya. Kaya lang, tuwing pumupunta ako sa kanila naaabutan ko sa kanila si Harot Girl at Cin. Naiinis ako kaya dinadala ko na lang si Jeya sa bahay.Hindi na ako pinipilit na gumawa ng gawaing bahay kaya wala akong ginawa buong maghapon kundi makipag-chismisan at umupo na parang reyna. Pero ang Reyna, maraming pera, maraming damit, may mga alipin, at maraming pagkain.Nakasimangot ako habang nakatitig sa cabinet na walang laman. Katatapos ko lang maligo at wala akong damit na maisusuot dahil lahat ay nasa labahan na! Napahawak ako sa noo.Bawal Kang magpanic, Amber. Walang panic. Kalma. Kumalma ka, Amber.Pumunta ako sa kwarto ni Cin. Diretso akong pumasok. Wala naman siya ngayon, eh. Maaga siyang umaalis ng bahay kaya malaya kong makakalkal ang cabinet niya.Pero, wala na..Wala na rin siyang damit kasi sinuot
Chapter thirty-sevenPagkatapos naming kumain, nilinisan niya nga ang sugat ko. Pinagmamasdan ko lang siya dahil talagang hindi ako makapaniwalang may concern pa rin siya sa'kin. Akala ko, wala nang pakealam 'to, eh. Galit kaya siya dahil sa ginawa ko.Bago ako nakatulog kagabi, mas lalo akong na-shock nang ikiss niya rin ako sa forehead! Ang daming kiss!Kaya ngayon, para akong zombie. Syempre, magandang zombie. Hindi ko tuloy alam kung anong ginagawa ko. Wala ako sa sarili habang ginagawa ang mga gawaing bahay.Wala akong kasama dahil mabilis na umalis kaninang umaga si Cin. 'Di nga nagpaalam. Ngayong araw, magfo-focus ako sa pagluluto. Hinahanda ko na nga ang mga ingredients para sa lulutuin ko, eh."Good morning, Amber! Anong task mo ngayon?" Masiglang bati ni Jeya nang makarating.Tinuro ko ang kalan. Hindi ako marunong gumamit non kaya kailangan ko talaga ng help niya. Kailangang ma-perfect ko ang pagpi-prito ng isda! Hindi
Chapter thirty-eightDinala ako ng mga paa ko sa bahay nila Jeya. Gabing-gabi na kaya tulog na ang mga magulang niya at si Hannelet. Nataranta siya nang makita akong umiiyak sa labas ng bahay nila."Naku, Amber! Anong nangyari sa'yo?!" Nag-aalalang tanong niya at agad akong hinila papasok sa bahay nila.Pina-upo niya ako sa sofa at iniwan muna saglit para kunan ng tubig. Pagbalik niya, nakatulala na lang ako."Inom ka muna." Inabot niya sa akin ang baso kaya mabilis ko 'yong kinuha at ininom.Inubos ko ang laman ng baso at nahihiyang ngumiti sakanya. "Pasensya ka na, Jeya. Naistorbo pa ata kita." Nguso ko.Mukhang patulog na rin siya dahil nakaternong pajama na siya. Bigla akong nahiya. Gabing-gabi na pero nandito pa rin ako. Pero mas okay lang na umalis ako sa bahay para makahinga man lang. Napaka-intense naman kasi no'ng nangyari kanina.Pabiro niya akong hinampas sa braso. "'Wag ka ngang maarte. Okay lang na istor
Chapter thirty-nineParang iba ang ibig niyang sabihin sa uuwi. Pauuwiin niya na ba ako? Pababalikin sa pinanggalingan ko? Pero hindi pa kami nakakapag-usap!Ilang araw na akong nasa kwarto at nagkukulong. Iniiwasan ko na si Cin dahil natatakot akong baka pauwiin niya na ako. Ginagawa ko pa rin naman ang mga gawaing-bahay at proud ako dahil may mga improvement naman kahit papaano."Hala ka. Pwede ka nang mag-asawa, Amber. Naku!" Tuwang-tuwa sambit ni Manang Je habang pinagmamasdan akong magtupi ng mga nilabhan ko kanina. Halos damit 'yong lahat ni Cin dahil minsan sakanya rin ako kumukuha ng damit kapag nauubusan na'ko.Ngumiti ako. "Talaga po?! Huh. Magaling po kasi talaga ako. Fast learner!"Pagkatapos kong magtupi, iniwan muna ako saglit ni Manang Je para balikan ang niluluto niya sa kanila. Nag-unat ako nang makatayo. Parang nasasanay na'ko sa paggawa ng gawaing-bahay kaya 'di ko na masyadong pinapansin ang sakit ko sa likod.&
Chapter fortyMaaga akong nagising kinabukasan. Napairap ako nang makitang tulog na tulog pa rin si Cin kahit tanghali na. 'Yan, iinom-inom tapos gagawa ng gulo. Napaka-gago.Napaka-saya ko ngayong umaga kaya pakanta-kanta pa ako habang nagluluto ng breakfast. Napapangiti ako sa tuwing naaalala ko ang mga siniwalat ni Cin sa akin kagabi. Kinuha ko lang naman ang pagkakataong 'yon para matanong siya nang matanong. Alam ko kasing nagiging madaldal siya kapag lasing. Lahat nalaman ko. Kung paano sila nagplano at kung paano ako kinid-nap para dalhin dito.Pagkatapos niyang magkwento, hinalik-halikan niya pa ako pero nang tapos na ako sa pagtatanong at handa na sanang makipaglaban ng halikan sakanya, bigla siyang bumagsak at humilik.Nakakapanghinayang. May panganay na sana kami ngayon kung pinili niya lang na makipag-laro sa'kin."Good morning." Paos ang boses na bati ni Cin nang makababa ng hagdan.Pinagmasdan ko s
Chapter forty-one"Amber!"Masaya kong sinalubong si Jeya nang makapasok siya ng bahay. Ang aga-aga ang laki ng bunganga niya. Hindi ko mapigilang maisip si Farrah sa kanya, magkaugali, eh."Anong balita, Amber? May score na ba?" Tanong niya.Ngumiti ako at bahagyang nilingon ang daan paakyat ng kwarto kung nasaan si Cin, naliligo kasi ito para umalis. Sasama raw siyang mangisda sa Tatay ni Jeya kaya todo banta ako sakanya. Hindi siya pwedeng makipag-landian kay Hannelet.Bawal.Ngumiti ako. "One hundred over one hundred."Tumili siya at kinurot ako sa tagiliran. "Shit ka. 'Di man lang naging pabebe!""Magiging pabebe pa ba ako, eh ako nga 'yong may kasalanan! 'Buti nga pinatawad pa'ko ng isang 'yan, eh." Nguso ko at nakipagtawanan ulit sakanya.Nasa kalagitnaan kami ng pag-aayos ng mesa nang marinig namin ang pagbaba ni Cin ng hagdan. Natigil kaming dalawa ni Jeya at hinintay siyang makalapit sa'min. Kahit nakasim
Chapter forty-two"I'm sorry. Hindi ako nakinig sa'yo. Nagalit pa'ko, eh wala ka naman palang kasalanan. I'm sorry, frenie. Matatanggap mo pa rin ba ako?" Luhaang tanong ni Farrah habang nasa byahe kami.Umikot ang mata ko. Ilang beses na niyang sinabi 'yon. Sorry siya nang sorry habang tanggap naman ako nang tanggap. Kanina pa siya. Yakap-yakap niya ang braso ko at pilit na sumisiksik sa katawan ko."Oo nga. Ilang ulit ko bang sabihin sa'yong ayos lang. Kulit mo rin. Gusto mo bang bawiin ko na lang?" Masungit na tanong ko.Bumabyahe kami papuntang airport. Hinatid ako ni Farrah dahil wala si Tito. Ayoko na sanang sumama sila pero mapilit si Farrah. Si Tito, hindi ko talaga pinayagan dahil may trabaho pa siya."Basta, mag-ingat ka palagi doon, ah? 'Wag kang makalimot na balitaan kami. Tawag ka nang tawag. Promise, kahit nasa kalagitnaan ako ng ire, sasagutin ko ang call mo!"Tumawa ako at tumango ulit. Gusto kong manatili r
Epilogue"Ang hot mong tingnan dyan. Naka-suit habang nagtitimpla ng gatas. Hot daddy!" Pang-aasar ng asawa ko habang papalapit.Napanguso ako at pinagpatuloy ang pagtitimpla. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Natataranta ako sa tuwing umiiyak ang anak ko.Bumaba ang tingin ko sa asawa ko nang lumusot siya sa harap ko at inayos ang suit ko. Mas lalong humaba ang nguso ko nang makalimutan kong magsuot ng necktie. Siya na ang nagdala no'n at sinuot sa akin. Hindi pa nga ako nakakapag-suot ng sapatos dahil sa pagmamadali.May baby sitter naman kami pero kapag nasa bahay kaming mag-asawa, kaming dalawa ang nag-aalaga sa anak namin. Madalas kaming walang tulog pero masaya naman. Sobrang saya.Niyakap ko ang bewang ni Amber at hinalik-halikan ang leeg niya habang busy siya sa pagsuot ng necktie sa akin."'Wag mo nga akong nilalandi. Akyatin mo na ang anak mo do'n para maka-alis ka na."Tumawa ako at humalik ng mariin sa la
Chapter forty-sevenNapakapit ako sa sink nang biglang umikot ang paningin ko. Pinikit ko ng mariin ang mata at nang kumalma, dumilat na.Dahan-dahan akong bumaba ng kwarto sa takot na mahilo ulit. Gosh, ano bang nangyayari sa'kin? Sa pag-aalala nga ni Cin, hindi siya nakapasok kahapon. Buong araw akong hilo at masama ang pakiramdam. 'Buti na lang naging maayos na ngayon kaya nakapag-trabaho na ulit si Cin.Kung ano-ano pang pinadala nila Tito at Mommy sa akin na sila Jeya at Farrah lang naman ang kumakain.Kasalukuyan akong nagbe-breakfast nang tumunog ang cellphone ko. Agad kong sinagot nang makitang ang asawa ko ang tumatawag."Hello." Malambing kong bati."Ayos ka na? May masakit sa'yo? Gusto mo bang umuwi ako?"Natawa ako. "Ayos lang ako. 'Wag ka nang mag-alala.""Hindi ako makapag-trabaho ng maayos kakaisip sa'yo. Kapag may masakit, tumawag ka kaagad. Nandyan naman si Manang Odette para alalayan ka." May
Chapter forty-sixPagkatapos naming maikasal ni Cin, napuno kami ng mura galing kay Tito, Farrah at sa iba pang mga kaibigan. Nagtatampo ang mga ito pero sinabi kong may church wedding pa naman. Siguradong silang lahat invited. Walang maiiwan.Noong gabi ring 'yon, may nangyari sa amin. Ang unang gabi namin bilang mag-asawa. Natakot akong gawin 'yon pero pinaramdam niya sa akin ang labis na pag-iingat kaya kalaunan ay nawala ang takot at napalitan ng saya.Nagkaroon na rin ako ng interes sa business. Ako na ngayon ang nagma-manage ng business na naiwan nila Mama at Papa. Sa tulong ni Tito at Cin, maayos ko namang napapatakbo 'yon.Hanggang ngayon, hindi ko pa rin alam kung anong plano ng Mommy ni Cin. Dahil matanda na ang Daddy ni Cin, siya ang pinalit na CEO at wala namang naging reaksyon ang Mommy niya doon. Pero hindi pa rin siya nito kinakausap.Nalulungkot ako para sa kanila.Hinalikan ko ang nakanguso kong asawa
Chapter forty-five"Happy birthday to you.. happy birthday to you..."Kalalabas niya lang galing banyo nang kantahan ko siya. May hawak pa akong cake sa kamay. Gulat na gulat ang mukha niya at hawak pa ang dibdib na tinignan ako."Ginulat mo'ko. 'Wag mo na ulit gagawin 'yon kung ayaw mong mabyuda agad." Biro niya at hinipan ang cake.Hinalikan niya rin ako sa noo at sa pisnge.Bumaba ang tingin ko sa abs niyang kumikinang dahil sa tubig na galing sa shower. Tanging puting tuwalya lang ang suot niya kaya agad akong tumalikod."Mag-suot ka muna ng damit tapos baba ka. Love you." Mabilis na saad ko bago dali-daling bumaba.Narinig ko pa siyang tinawag ako pero 'di na ako lumingon. Baka mahubad ko pa 'yong tuwalya sa bewang niya kapag kinulit niya ako.Ngayon ang balik namin sa Pilipinas. Nakahanda na lahat ng bagahe namin sa sala pero naisip
Chapter forty-fourNatulog kami ng gabing 'yon nang magkatabi. Paggising namin, magkatabi pa rin. Parang ayaw naming malayo sa isa't isa, gusto naming parating nakadikit. Pababa kami ng hagdan habang nakayakap siya sa bewang ko."Bitaw na. Magluluto ako para breakfast natin." Saad ko.Pumunta kaming kitchen pero hindi niya ako hinayaang gumalaw. Nagulat ako nang pina-upo niya ako sa stool at siya ang nagsuot ng apron. Kumindat pa siya sa akin at ngumisi."Ipapakita ko sa'yo kung gaano ako kagaling na asawa. Siguradong 'di mo na ako iiwan kapag natikman mo ang pag-aalaga ko."Ngumiti ako ng matamis sakanya. "'Di na ako aalis. Promise, kahit nasaan ka, sasama ako."Inisang hakbang niya ang pagitan namin at gigil na hinalikan ako sa labi. "Talaga. Kasi kapag aalis ka ulit, itatali na kita."Siya nga ang nagluto habang nanonood lang ako. 'Buti na lang nakapag-grocery ako ngayon kundi, sa labas kami kakain. Naiimagine ko na ang
Chapter forty-threeTwo weeks. Two weeks na akong araw -araw na may bulaklak. Nagdududa na talaga ako sa mga bulaklak na 'to. Walang palya. Araw-araw meron.Para sa akin ba talaga ang mga bulaklak na 'to?! Hindi ata nagkakamali ang nagpapadala nito.Iba't ibang bulaklak ang natatanggap ko, puro magaganda at hindi lang 'yon. 'Yong note, ang lalaking nasa drawing, mas lalong lumalapit sa puso. Sa araw-araw na pagpapadala ng flowers sa akin, palapit naman nang palapit sa puso ang lalaking nasa drawing.Nagiging creepy na ang mga nangyayari. Agad kong pinunit ang note at tinapon sa basurahan dahil sa takot. Nasabi ko na kay Josephine ang bagay na 'to pero hindi ko sinabi sakanya 'yong mga note. Kilig na kilig siya samantalang ako, nag-aalala."Naku! Naaalala ko tuloy 'yong mga ginagawa ng asawa ko noon. Hays. Namimiss ko na siya! Excited na talaga akong umuwi bukas!" Tili ni Josephine na sinimangutan ng anak.Bumuntong-hininga ako at ngumisi. "U
Chapter forty-two"I'm sorry. Hindi ako nakinig sa'yo. Nagalit pa'ko, eh wala ka naman palang kasalanan. I'm sorry, frenie. Matatanggap mo pa rin ba ako?" Luhaang tanong ni Farrah habang nasa byahe kami.Umikot ang mata ko. Ilang beses na niyang sinabi 'yon. Sorry siya nang sorry habang tanggap naman ako nang tanggap. Kanina pa siya. Yakap-yakap niya ang braso ko at pilit na sumisiksik sa katawan ko."Oo nga. Ilang ulit ko bang sabihin sa'yong ayos lang. Kulit mo rin. Gusto mo bang bawiin ko na lang?" Masungit na tanong ko.Bumabyahe kami papuntang airport. Hinatid ako ni Farrah dahil wala si Tito. Ayoko na sanang sumama sila pero mapilit si Farrah. Si Tito, hindi ko talaga pinayagan dahil may trabaho pa siya."Basta, mag-ingat ka palagi doon, ah? 'Wag kang makalimot na balitaan kami. Tawag ka nang tawag. Promise, kahit nasa kalagitnaan ako ng ire, sasagutin ko ang call mo!"Tumawa ako at tumango ulit. Gusto kong manatili r
Chapter forty-one"Amber!"Masaya kong sinalubong si Jeya nang makapasok siya ng bahay. Ang aga-aga ang laki ng bunganga niya. Hindi ko mapigilang maisip si Farrah sa kanya, magkaugali, eh."Anong balita, Amber? May score na ba?" Tanong niya.Ngumiti ako at bahagyang nilingon ang daan paakyat ng kwarto kung nasaan si Cin, naliligo kasi ito para umalis. Sasama raw siyang mangisda sa Tatay ni Jeya kaya todo banta ako sakanya. Hindi siya pwedeng makipag-landian kay Hannelet.Bawal.Ngumiti ako. "One hundred over one hundred."Tumili siya at kinurot ako sa tagiliran. "Shit ka. 'Di man lang naging pabebe!""Magiging pabebe pa ba ako, eh ako nga 'yong may kasalanan! 'Buti nga pinatawad pa'ko ng isang 'yan, eh." Nguso ko at nakipagtawanan ulit sakanya.Nasa kalagitnaan kami ng pag-aayos ng mesa nang marinig namin ang pagbaba ni Cin ng hagdan. Natigil kaming dalawa ni Jeya at hinintay siyang makalapit sa'min. Kahit nakasim
Chapter fortyMaaga akong nagising kinabukasan. Napairap ako nang makitang tulog na tulog pa rin si Cin kahit tanghali na. 'Yan, iinom-inom tapos gagawa ng gulo. Napaka-gago.Napaka-saya ko ngayong umaga kaya pakanta-kanta pa ako habang nagluluto ng breakfast. Napapangiti ako sa tuwing naaalala ko ang mga siniwalat ni Cin sa akin kagabi. Kinuha ko lang naman ang pagkakataong 'yon para matanong siya nang matanong. Alam ko kasing nagiging madaldal siya kapag lasing. Lahat nalaman ko. Kung paano sila nagplano at kung paano ako kinid-nap para dalhin dito.Pagkatapos niyang magkwento, hinalik-halikan niya pa ako pero nang tapos na ako sa pagtatanong at handa na sanang makipaglaban ng halikan sakanya, bigla siyang bumagsak at humilik.Nakakapanghinayang. May panganay na sana kami ngayon kung pinili niya lang na makipag-laro sa'kin."Good morning." Paos ang boses na bati ni Cin nang makababa ng hagdan.Pinagmasdan ko s