Chapter fifteen
"Cin, kumalma ka na. Nakuha na siya ng mga pulis."
Nagulat ako nang bigla niyang hampasin ang manibela at galit na binalingan ako ng tingin. "Patingin ng braso mo."
Mabilis kong inabot ang dalawang braso ko sakanya. Medyo natatakot ako sakanya dahil kanina pa siya tahimik at mukhang isang kalabit mo lang, sasabog na naman.
Nang mai-check niya ang mga braso ko, bumuntong-hininga siya at hinaplos ang braso ko kung saan hinawakan ng manyakis kanina. Gago 'yon. Talagang mamaya maliligo agad ako. Kukuskusin ko ang hinawakan niya dahil baka may nadikit na germs!
"Ano pang ginawa ng siraulong 'yon sa'yo?"
Umiling ako. "Wala naman siyang ginawang iba. 'Yon lang 'yong hinawakan niya 'yong braso ko."
"Bakit ka umiyak kanina? Nasaktan ka?"
Umiling ulit ako. "Hindi. Naiyak ako kasi hinawakan niya ako. May germs na dito! Eww!" Nguso ko sa braso at inabot ulit ang alcohol niya para buhusan 'yon.
Sa totoo l
Chapter sixteen"Gusto ko ng maraming anak."Nagulat ako sa biglang pagsasalita niya. Nakangiti niya akong nilingon at binalik ulit sa harap ang tingin. Kung humiling siya parang humingi lang siya ng laruan."Edi, maghanap ka ng asawa." Walang gana kong sagot.Tumawa siya ng mahina. "Nahanap ko na." Tsaka niya ako nilingon na hindi ko pinansin.Mabilis kong inubos ang ice cream at nilingon ang sakanya. Natakam ako sa color ng chocolate kaya wala sa sariling lumapit ako sa ice cream na bitbit niya at kumagat. Hindi ko na inisip ang laway niya. Bakit ba? Ganoon din naman ang ginagawa niya. Hinihiram niya ang kutsara ko madalas kaya okay lang.Nakaawang ang labi niyang tumitig sa akin habang ngumunguya at napa-iling. "Gusto mo pa?" Abot niya.Tumango ako at kumagat ulit. Hindi naman siya nagreklamo at sinubuan lang ako. Pagkatapos kong maubos ang ice cream niya, siya na rin ang nagpunas ng bibig ko. Sobrang sarap talaga ng ic
Chapter seventeenPuro tanong ang lumalabas sa bibig niya pero hindi ko na pinansin lahat ng 'yon. Nang huminto ang kotse sa tapat ng mansion, dahan-dahan kong nilingon ang naiinis niyang itsura dahil hindi niya raw ako ma-gets. Ngumiti ako ng matamis sakanya."Lalabas na ako. Ingat ka pauwi. Mag-text ka rin kapag nasa bahay ka na. Goodnight, babe." Bubuksan ko na sana ang pinto ng kotse nang mabilis niyang i-lock 'yon."Babe? Tinawag mo akong babe?" Hindi makapaniwalang tanong niya.Nang hindi ako sumagot, umawang ang labi niya at iniwas ang tingin. Ang mukha niya, parang nagtitimpi. Ano 'yon? Galit pa rin?"Buksan mo na ang pinto, babe.""What the fuck?!" Malakas niyang mura nang marinig ulit akong tawagin siyang babe.Ano bang problema? Madalas niya akong tawagin nang gano'n. Maganda pakinggan ang endearment na 'yon kaya 'yon na lang ang itatawag ko sakanya."'Wag mo akong murahin. Sinasagot na nga kita, eh. Gusto mo b
Chapter eighteenMatapos ang masayang dinner na 'yon, halos maiyak ako kakatawa dahil sa ekspresyon ng mag-ina. Maganda ang gising ko kinabukasan. Pakiramdam ko ang gaan ng katawan ko. Kahit siguro marami akong gawin ngayon, hindi ako basta-bastang mapapagod.Habang naglalagay ng breakfast sa plato, biglang dumating si Vicky. Pinagmasdan ko siyang mabuti, nangingitim ang ibaba ng mga mata niya, halatang walang tulog. Bukod pa doon, kapansin-pansin din ang pamumula at pamamaga ng mga mata niya.Ngumisi siya at kumuha ng tinapay. "Talagang wala kang puso, 'no?"Ngumiti ako. "Edi, patay na ako no'n." Pamimilosopo ko.Hindi ako nagulat nang ihampas niya ang mga kamay sa mesa at nanlilisik ang mga matang tumitig sa akin."Alam mong walang alam dito si Cin. Hindi ko hahayaang gamitin mo siya. Gagawin ko lahat ng paraan, Amber. Lahat." Gigil niyang saad bago ako tinalikuran.Gagawin lahat? Sige, Vicky. Ano nga bang kaya mong gawin?Ba
Chapter nineteen"Bakit mo ba kinukuha sa'kin 'yan, Odette? Ayoko ngang kumain ng hotdog." Inis na reklamo ko.Kanina niya pa pinapalayo sa akin ang nakahandang itlog at pinapalapit sa akin ang hotdog. Naiinis na binaba ko ang kutsara at tinidor saka siya pinagmasdan ng mabuti. Pawis na pawis na naman siya at kabadong nakababa ang tingin.Bumuntong-hininga na lang ako at kumuha na lang ng bread. May tiwala naman ako sakanya. Malalaman ko rin kung anong nangyayari.Palabas na ako ng mansion nang makita sila Vicky at Verna na nagtatalo. Hindi ko sila maintindihan dahil sa layo ng distansya ko kaya hindi na lang ako nangealam. Ayokong ubusin ang oras sa walang kwentang bagay.Pinatigil ko na si Cin sa pagsundo sa akin tuwing umaga. Nawawalan na kasi ng trabaho ang driver ko. Ayoko rin namang parati kaming magkasama dahil baka hindi na kakayanin ni Vicky at biglang mamatay sa inggit.Ang sabi sa akin ni Cin kahapon, magiging busy daw
Chapter twenty"So, guys, malapit na ang bakasyon. Anong plano niyo?!" Sigaw ng isa sa mga kaklase namin.Napa-iwas ako ng tingin sa mga kaklase kong sinisigaw na kung saan sila pupunta ngayong bakasyon. Talagang nawala sa isip ko ang bagay na 'yan kaya wala pa akong plano. Wala rin naman akong balak puntahan pero alam kung kakaladkarin na naman ako ni Farrah kung saan siya pupunta.Naalala ko si Cin. Parati kaming magkasama pero hindi namin napag-usapan ang tungkol doon. Pareho ata kaming nakalimot dahil sa mga pinaggagagawa namin kapag may oras kami. Puro lang kami labas, pasyal, gala, kain. Kung saan-saan na nga kami napapadpad kapag weekends.Kahapon nga sinama niya ako sa barber shop at ako ang pinapili niya kung anong babagay na gupit sakanya. Pagkatapos no'n, nag grocery din kami, kuha ako nang kuha habang siya, balik nang balik. Pinagsasabihan niya ako na hindi raw 'yon healthy. Nakanguso lang ako hanggang sa matapos kami. Dumiretso ri
Chapter twenty-oneMabilis na lumipas ang araw. Naging busy kami bago dumating ang bakasyon. Halos hindi na kami magkita ni Cin dahil sa practice niya at mga projects ko.Nang dumating ang laro nila, syempre nandoon ako at hindi ko inaasahang naroon din si Vicky na walang ibang ginawa kundi magpa-cute pero ang lalaking nilalandi niya, sa akin naman nagpapalandi. Kaya ngiting-ngiti lang ako at todo sigaw sa pangalan ni Cin hanggang sa manalo sila.Napapansin ko ang mga ginagawa ni Vicky para mabaling ang atensyon ni Cin sakanya pero hindi naman ako nangangamba. Naniniwala ako sa sinabi ni Cin sa akin. Naniniwala ako sakanya.Isa-isa kong tinignan ang mga gamit na nasa loob ng bag ko at baka may nakalimutan pa akong dalhin. Nang makitang maayos nang nakalagay sa loob ang mga swimsuit ko, nakangiti ko na 'yong sinara at hinanda ang sarili. Nakangiti akong humarap sa salamin. Ngayon lang ulit ako magbabakasyon na hindi naiinis o napipilitan. Parati akong badm
Chapter twenty-two"Ano 'yon, Amber? Nagseselos ka?" Nakangising tanong ni Farrah."Hindi. Pagod lang talaga ako kaya 'wag mo na nga akong kausapin. Kailangan kong magpahinga."Mabilis akong naligo at inayos ang sarili para matulog. Hindi niya pa ako tinigilan sa pang-aasar kaya sinamaan ko siya ng tingin at umaktong ihahampas sakanya ang unan pero tumawa lang siya.Nasa iisang kwarto lang kami ni Farrah habang magkasama naman ang tatlong lalaki sa kabilang kwarto. Mag-isa naman ang bruha sa kwarto niya.Pinikit ko ang mata pero nakakainis na mukha ni Vicky ang nakikita ko. Dumapa, tumagilid, tumihaya na'ko pero talagang hindi ako mapakali. Sinabunutan ko na ang buhok at paulit-ulit na sinuntok ang unan.Papunta na sana sa banyo si Farrah nang matigil siya at gulat na napatingin sa akin dahil bigla na lang akong napa-upo."Nakakainis! Bakit ba kasi nandito ang babaeng 'yon, Farrah?!" Sigaw ko at sinabunutan ang buhok. "Pumasok ka na n
Twenty-threeNang lumabas ako ng banyo, hinahanda na ni Cin ang pagkain sa mesa. Tumabi agad ako sa kanya at tahimik siyang pinagmasdan habang nilalagyan ng pagkain ang plato ko. Pagkatapos niya akong asikasuhin, kumain na rin siya.Bumaba ang tingin ko sa mga hipon. Hindi marunong magbalat si Vicky ng mga 'to. Kailangan niya pa ng tulong ni Cin."Cin.""Hmm?""Si V-Vicky.. m-maayos na ba siya?" Masyadong mahina ang boses ko kaya para na akong bumubulong.Nilunok niya muna ang kinakain bago tumango. "Oo. Okay na siya. Sila Kajik ang naghatid sa kanya sa kwarto kasi hinanap agad kita kanina. Akala ko, naiwan ka sa dagat." Nguso niya.Pinitik niya ng mahina ang noo ko. "'Di ka nagpaalam sa akin."Nakangusong hinimas ko ang noo at sumubo.Tumikhim siya. "Alam ko, hindi kayo magkasundo. Hindi ko man lang sinabi sa'yo na sasama siya. Hindi ako nagpaalam. I'm sorry."Uminom ako ng tubig."
Epilogue"Ang hot mong tingnan dyan. Naka-suit habang nagtitimpla ng gatas. Hot daddy!" Pang-aasar ng asawa ko habang papalapit.Napanguso ako at pinagpatuloy ang pagtitimpla. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Natataranta ako sa tuwing umiiyak ang anak ko.Bumaba ang tingin ko sa asawa ko nang lumusot siya sa harap ko at inayos ang suit ko. Mas lalong humaba ang nguso ko nang makalimutan kong magsuot ng necktie. Siya na ang nagdala no'n at sinuot sa akin. Hindi pa nga ako nakakapag-suot ng sapatos dahil sa pagmamadali.May baby sitter naman kami pero kapag nasa bahay kaming mag-asawa, kaming dalawa ang nag-aalaga sa anak namin. Madalas kaming walang tulog pero masaya naman. Sobrang saya.Niyakap ko ang bewang ni Amber at hinalik-halikan ang leeg niya habang busy siya sa pagsuot ng necktie sa akin."'Wag mo nga akong nilalandi. Akyatin mo na ang anak mo do'n para maka-alis ka na."Tumawa ako at humalik ng mariin sa la
Chapter forty-sevenNapakapit ako sa sink nang biglang umikot ang paningin ko. Pinikit ko ng mariin ang mata at nang kumalma, dumilat na.Dahan-dahan akong bumaba ng kwarto sa takot na mahilo ulit. Gosh, ano bang nangyayari sa'kin? Sa pag-aalala nga ni Cin, hindi siya nakapasok kahapon. Buong araw akong hilo at masama ang pakiramdam. 'Buti na lang naging maayos na ngayon kaya nakapag-trabaho na ulit si Cin.Kung ano-ano pang pinadala nila Tito at Mommy sa akin na sila Jeya at Farrah lang naman ang kumakain.Kasalukuyan akong nagbe-breakfast nang tumunog ang cellphone ko. Agad kong sinagot nang makitang ang asawa ko ang tumatawag."Hello." Malambing kong bati."Ayos ka na? May masakit sa'yo? Gusto mo bang umuwi ako?"Natawa ako. "Ayos lang ako. 'Wag ka nang mag-alala.""Hindi ako makapag-trabaho ng maayos kakaisip sa'yo. Kapag may masakit, tumawag ka kaagad. Nandyan naman si Manang Odette para alalayan ka." May
Chapter forty-sixPagkatapos naming maikasal ni Cin, napuno kami ng mura galing kay Tito, Farrah at sa iba pang mga kaibigan. Nagtatampo ang mga ito pero sinabi kong may church wedding pa naman. Siguradong silang lahat invited. Walang maiiwan.Noong gabi ring 'yon, may nangyari sa amin. Ang unang gabi namin bilang mag-asawa. Natakot akong gawin 'yon pero pinaramdam niya sa akin ang labis na pag-iingat kaya kalaunan ay nawala ang takot at napalitan ng saya.Nagkaroon na rin ako ng interes sa business. Ako na ngayon ang nagma-manage ng business na naiwan nila Mama at Papa. Sa tulong ni Tito at Cin, maayos ko namang napapatakbo 'yon.Hanggang ngayon, hindi ko pa rin alam kung anong plano ng Mommy ni Cin. Dahil matanda na ang Daddy ni Cin, siya ang pinalit na CEO at wala namang naging reaksyon ang Mommy niya doon. Pero hindi pa rin siya nito kinakausap.Nalulungkot ako para sa kanila.Hinalikan ko ang nakanguso kong asawa
Chapter forty-five"Happy birthday to you.. happy birthday to you..."Kalalabas niya lang galing banyo nang kantahan ko siya. May hawak pa akong cake sa kamay. Gulat na gulat ang mukha niya at hawak pa ang dibdib na tinignan ako."Ginulat mo'ko. 'Wag mo na ulit gagawin 'yon kung ayaw mong mabyuda agad." Biro niya at hinipan ang cake.Hinalikan niya rin ako sa noo at sa pisnge.Bumaba ang tingin ko sa abs niyang kumikinang dahil sa tubig na galing sa shower. Tanging puting tuwalya lang ang suot niya kaya agad akong tumalikod."Mag-suot ka muna ng damit tapos baba ka. Love you." Mabilis na saad ko bago dali-daling bumaba.Narinig ko pa siyang tinawag ako pero 'di na ako lumingon. Baka mahubad ko pa 'yong tuwalya sa bewang niya kapag kinulit niya ako.Ngayon ang balik namin sa Pilipinas. Nakahanda na lahat ng bagahe namin sa sala pero naisip
Chapter forty-fourNatulog kami ng gabing 'yon nang magkatabi. Paggising namin, magkatabi pa rin. Parang ayaw naming malayo sa isa't isa, gusto naming parating nakadikit. Pababa kami ng hagdan habang nakayakap siya sa bewang ko."Bitaw na. Magluluto ako para breakfast natin." Saad ko.Pumunta kaming kitchen pero hindi niya ako hinayaang gumalaw. Nagulat ako nang pina-upo niya ako sa stool at siya ang nagsuot ng apron. Kumindat pa siya sa akin at ngumisi."Ipapakita ko sa'yo kung gaano ako kagaling na asawa. Siguradong 'di mo na ako iiwan kapag natikman mo ang pag-aalaga ko."Ngumiti ako ng matamis sakanya. "'Di na ako aalis. Promise, kahit nasaan ka, sasama ako."Inisang hakbang niya ang pagitan namin at gigil na hinalikan ako sa labi. "Talaga. Kasi kapag aalis ka ulit, itatali na kita."Siya nga ang nagluto habang nanonood lang ako. 'Buti na lang nakapag-grocery ako ngayon kundi, sa labas kami kakain. Naiimagine ko na ang
Chapter forty-threeTwo weeks. Two weeks na akong araw -araw na may bulaklak. Nagdududa na talaga ako sa mga bulaklak na 'to. Walang palya. Araw-araw meron.Para sa akin ba talaga ang mga bulaklak na 'to?! Hindi ata nagkakamali ang nagpapadala nito.Iba't ibang bulaklak ang natatanggap ko, puro magaganda at hindi lang 'yon. 'Yong note, ang lalaking nasa drawing, mas lalong lumalapit sa puso. Sa araw-araw na pagpapadala ng flowers sa akin, palapit naman nang palapit sa puso ang lalaking nasa drawing.Nagiging creepy na ang mga nangyayari. Agad kong pinunit ang note at tinapon sa basurahan dahil sa takot. Nasabi ko na kay Josephine ang bagay na 'to pero hindi ko sinabi sakanya 'yong mga note. Kilig na kilig siya samantalang ako, nag-aalala."Naku! Naaalala ko tuloy 'yong mga ginagawa ng asawa ko noon. Hays. Namimiss ko na siya! Excited na talaga akong umuwi bukas!" Tili ni Josephine na sinimangutan ng anak.Bumuntong-hininga ako at ngumisi. "U
Chapter forty-two"I'm sorry. Hindi ako nakinig sa'yo. Nagalit pa'ko, eh wala ka naman palang kasalanan. I'm sorry, frenie. Matatanggap mo pa rin ba ako?" Luhaang tanong ni Farrah habang nasa byahe kami.Umikot ang mata ko. Ilang beses na niyang sinabi 'yon. Sorry siya nang sorry habang tanggap naman ako nang tanggap. Kanina pa siya. Yakap-yakap niya ang braso ko at pilit na sumisiksik sa katawan ko."Oo nga. Ilang ulit ko bang sabihin sa'yong ayos lang. Kulit mo rin. Gusto mo bang bawiin ko na lang?" Masungit na tanong ko.Bumabyahe kami papuntang airport. Hinatid ako ni Farrah dahil wala si Tito. Ayoko na sanang sumama sila pero mapilit si Farrah. Si Tito, hindi ko talaga pinayagan dahil may trabaho pa siya."Basta, mag-ingat ka palagi doon, ah? 'Wag kang makalimot na balitaan kami. Tawag ka nang tawag. Promise, kahit nasa kalagitnaan ako ng ire, sasagutin ko ang call mo!"Tumawa ako at tumango ulit. Gusto kong manatili r
Chapter forty-one"Amber!"Masaya kong sinalubong si Jeya nang makapasok siya ng bahay. Ang aga-aga ang laki ng bunganga niya. Hindi ko mapigilang maisip si Farrah sa kanya, magkaugali, eh."Anong balita, Amber? May score na ba?" Tanong niya.Ngumiti ako at bahagyang nilingon ang daan paakyat ng kwarto kung nasaan si Cin, naliligo kasi ito para umalis. Sasama raw siyang mangisda sa Tatay ni Jeya kaya todo banta ako sakanya. Hindi siya pwedeng makipag-landian kay Hannelet.Bawal.Ngumiti ako. "One hundred over one hundred."Tumili siya at kinurot ako sa tagiliran. "Shit ka. 'Di man lang naging pabebe!""Magiging pabebe pa ba ako, eh ako nga 'yong may kasalanan! 'Buti nga pinatawad pa'ko ng isang 'yan, eh." Nguso ko at nakipagtawanan ulit sakanya.Nasa kalagitnaan kami ng pag-aayos ng mesa nang marinig namin ang pagbaba ni Cin ng hagdan. Natigil kaming dalawa ni Jeya at hinintay siyang makalapit sa'min. Kahit nakasim
Chapter fortyMaaga akong nagising kinabukasan. Napairap ako nang makitang tulog na tulog pa rin si Cin kahit tanghali na. 'Yan, iinom-inom tapos gagawa ng gulo. Napaka-gago.Napaka-saya ko ngayong umaga kaya pakanta-kanta pa ako habang nagluluto ng breakfast. Napapangiti ako sa tuwing naaalala ko ang mga siniwalat ni Cin sa akin kagabi. Kinuha ko lang naman ang pagkakataong 'yon para matanong siya nang matanong. Alam ko kasing nagiging madaldal siya kapag lasing. Lahat nalaman ko. Kung paano sila nagplano at kung paano ako kinid-nap para dalhin dito.Pagkatapos niyang magkwento, hinalik-halikan niya pa ako pero nang tapos na ako sa pagtatanong at handa na sanang makipaglaban ng halikan sakanya, bigla siyang bumagsak at humilik.Nakakapanghinayang. May panganay na sana kami ngayon kung pinili niya lang na makipag-laro sa'kin."Good morning." Paos ang boses na bati ni Cin nang makababa ng hagdan.Pinagmasdan ko s