Nanatili ako sa bahay nina Lucas habang pina-process niya ang aking mga kakailanganing dokumento patungong United States. Buo na ang desisyon ko na umalis at doon mag-aral. Naunang bumalik patungong US ang aking pamilya dahil marami pa silang kailangang aasikasohin para sa operasyon ni Mommy. Bukas na ang alis ko patungong US. Ihahatid ako ni Lucas doon at susundoin ako ng aking pamilya sa airport. Kinuha ko sa loob ng aking bag ang phone na bigay sa akin ni Britney. Tinawagan ko ang numero ni Nanay pagdating ko sa labas ng simbahan na kadalasan namin pinupuntahan dati. Ngumiti ako nang agad niya itong sinagot. "Hi, Nay. Nasaan na po kayo?" nakangiting tanong ko at pinasadahan ng tingin ang buong paligid. "Nasa bahay pa ako, 'nak. Kanina ka pa ba naghihintay diyan?" tanong ni Nanay sa akin sa kabilang linya. "Kararating ko lang po. Matatagalan pa po ba kayo? Excited na kasi akong makita kayo," sabi ko. "Pasensiya kana, anak. Hindi ko alam kung makakaalis ako sa bahay ngayon. Lasi
"Wala na si Tatay, 'nay," napapaos na sabi ko sa kaniya. Mas lalong humagulhol sa pag-iyak si Nanay."Napatay ko siya..." sabi niya habang umiiyak. Tumayo siya bigla at ipinagpatuloy ang kaniyang ginagawa. Tumayo ako at lumapit kay Nanay para pigilin siya. "Pabayaan mo ako Francine! Ayokong makulong!""Nandito na ang mga pulis!" sigaw ng aming kapitbahay kaya mas lalong nakaramdam ng takot si Nanay. Marahas niya akong tinulak at lumabas siya ng kwarto."Nay!" sigaw ko at hinabol siya. Pumasok siya sa dati kong kwarto at mabilis na tumalon sa bintana. "Lucas! Si Nanay!" sigaw ko. Narinig ko ang mabilis na pagtakbo ni Lucas patungo sa aking kwarto. "Tumakas si Nanay!" dugtong ko at tinitingnan si Nanay na tumatakbo sa bubong ng aming mga kapitbahay."Nasaan si Mrs. Alejandro?" tanong ng mga pulis sa amin pagpasok nila sa dati kong kwarto."She escaped," sagot ni Lucas at itinuro sa mga pulis kung saan dumaan si Nanay. Mabilis na bumaba ang mga pulis. Tinawagan nila ang kanilang mga kas
"Here's your room. Never ginalaw ni Mommy ang room mo simula nang nawalay ka sa amin," sabi sa akin ni Britney pagpasok namin sa aking kwarto. Ngumiti ako at inilagay sa gilid ng kama ang aking maleta. Kulay pink ang aking kwarto. Kararating ko lang ng US. Sinundo ako ng aking pamilya sa airport. Si Lucas naman ay agad din bumalik sa Pilipinas dahil aasikasohin niya pa ang mga dokumentong kakailanganin ng aking mga kapatid sa bago nilang papasukan na paaralan. Gusto ng aking pamilya na huwag munang bumalik agad si Lucas sa Pilipinas pero nagpumilit siyang umuwi agad. Nagpapasalamat ako kay Lucas dahil bukas ang loob niya para tumulong sa ibang tao. Sa unang linggo ko sa US ay nahihirapan akong mag-adjust, lalong-lalo na sa panahon. Palaging si Britney ang kasama ko sa bahay dahil si Daddy ay naging abala sa pag-manage ng aming kompanya rito sa US at sa ibang bansa. Our family owns the Maxey Group and Companies kung saan meron kaming hotels and restaurants, malls, beaches and resorts
Bumuntong hininga si Lucas. "Willing akong tumulong kahit walang kapalit, Francine. Anak ng kaibigan ko ang batang dinadala mo. I know hindi magiging madali para sa 'yo 'to lalo na't ikakasal si Liam kay Celine." "I know, Luc. But sobra-sobra na ang nagawa mo para sa akin. Ikaw na rin ang kumupkopnsa mga kapatid ko. Binihisan at pinag-aral mo sila sa isang pribadong paaralan." "Basta kung kailangan mo ng tulong, just text or call me," sabi ni Lucas. "Anyway, may balak ka bang ipaalam kay Liam na buntis ka?" biglang tanong ni Lucas sa akin. Hindi agad ako nakapasagot. "Hindi na kailangan, Luc. Para saan pa? Ayoko ng gulo. Gusto ko ng tahimik na buhay kasama ang anak ko," sagot ko. "At isa pa, may pamilya na si Liam. Kahit malaman niya pa na may anak kami hindi pa rin kami pwede, Lucas. Ayokong ipamukha sa akin ni Celine na inahas ko si Liam sa kaniya," dugtong ko at hinahawakan ang aking tiyan. Kailangan kong magpakatatag para sa anak ko. "Alam na ba ng pamilya mo na buntis ka?" t
Gabi na nang nakauwi kami ni Britney. Natagalan kami sa salon dahil nakipag-kwentohan pa siya kay Tina. Kumain na rin kami ng hapunan sa isang fast food restaurant. "I'm so in love with my new nails!" nakangiting sabi ni Britney pagpasok namin sa bahay habang nakatingin sa bago niyang nail extension. "Dapat nagpa-nail extension ka rin," sabi niya bago umupo sa couch. "Hindi ako kumportable, Brit. At saka, ayos lang sa akin na ganito ang kuko ko," sabi ko bago humiga sa couch. I'm so sleepy. Ganito ba kapag buntis? Palagi na lang akong inaantok at nagugutom. "Nag-enjoy ka ba ngayong araw?" tanong ni Britney sa akin. Bumangon ako at inaantok siyang tiningnan. "Yes, of course. Sobrang nag-enjoy ako sa lakad natin," sagot ko at inihilig ang ulo sa couch. "Mabuti naman kung ganun. Dapat masanay ka na lalo na't walang linggong hindi ako magwawaldas ng pera," sabi ni Britney. Napalunok ako at umiwas ng tingin sa kaniya. Nahihiya ako sa aking kapatid dahil may naabot na siya sa buhay sa
"Sayang naman. Ipapakilala rin sana kita sa mga friends and naging classmates ko before," sabi ni Britney at pinaglaruan ang hawak niyang lapis. "Sumama ka na, please. Para naman hindi nila ako painomin ng marami. Alam mo naman kung gaano ako kahilig pumarty at uminom ng alak. I can't say no to all of my friends," dugtong niya. Tumayo siya at naglakad patungo sa akin. "Ngayon lang naman. Next time hindi na kita kukuliting sumama," pagpupumilit niya. "Basta huwag kang iinom ng marami. Alam mo namang hindi pa ako marunong magmaneho ng sasakyan," sabi ko kay Britney. Napalunok ako nang bigla niya akong yakapin. "Ang bait mo talaga. Hindi mo talaga ako matitiis no?" sabi niya at tumawa. "Promise, hindi ako iinom ng marami mamaya. After the party ay uuwi rin tayo baka mapagalitan tayo ni Daddy." "Wait, nagpaalam ka na ba kina Mommy at Daddy na pupunta tayo mamaya para sa opening ng bar ng kaklase mo?" bigla kong tanong kay Britney. Mamaya rin kasi sila dadating. Umiling si Britney. Tina
Iminulat ko ang aking mata nang naramdaman ko ang malamig na kamay na humahaplos sa akin. Nakita ko si Mommy sa gilid ng kama. Nakayuko siya habang humihikbi. "Mommy..." napapaos kong tawag sa kaniya. Mabilis siyang nag-angat ng tingin at pinunasan ang mukha gamit ang kaniyang kamay. "Are you alright? May masakit ba sa 'yo?" nag-aalalang tanong ni Mommy at hinawakan ang mukha ko. "I'm alright. Medyo nahilo lang ako kanina," sagot ko. Ngumiti ako para mapanatag ang loob ni Mommy na ayos lang ako. Pinasadahan ko ng tingin ang paligid. Nakita ko sina Britney at Daddy na natutulog habang nakaupo. Napalingon ako sa pintuan ng bumukas ito at may pumasok na doctor. Itsura pa lang ay mapapansin mong isa itong Pilipino. Dahan-dahan din nagmulat sina Britney at Daddy ng kanilang mga mata. Nakangiting lumapit ang doctor sa amin. "She's six weeks pregnant. Congratulations!" sabi ng doctor at ibinigay ang isang papel kay Mommy. Dumapo ang paningin nilang lahat sa akin. Puno ng pagtataka ang
Inisa-isa kong binalikan sa aking isipan ang nangyari sa aking buhay simula nang lumayas ako sa amin. Muntikan na akong maging bayarang babae, binili ni Liam at ginawang girlfriend sa isang linggo. Nahulog ang loob ko kay Liam at bigla na lang naging opisyal ang engagement nina Celine at Liam. Naisip ko ang mga katagang sinabi sa akin ni Liam bago namin ginawa ang bagay na 'yon. Nadala ako sa kaniyang sinabi na mahal niya ako. Pero bakit ngayon parang hindi totoo ang lahat niyang ipinapakita at ipinaparamdam? He betrayed me. Ang sabi niya ay ako lang ang mahal niya. Naniwala ako sa kaniyang mga sinabi sa akin. Lahat pala nang 'yon ay puro kasinungalingan. Hindi ko matanggap sa aking sarili na nagpaloko ako dahil sa pag-ibig. Nagpaubaya at nagparaya ng dahil sa pag-ibig. Agad akong bumigay sa kagustohan ni Liam. Naniwala ako agad sa mga mabulaklak niyang salita. Ang sakit isipin na pinaglaruan at pinagkaisahan ako ng dalawang pamilya. Smith at Coper. Napalitan ng galit ang aking pak
Siguradong-sigurado na ako kay Liam, kahit na mabilis ang lahat, alam kong sigurado na ako sa kaniya. Pero hindi pa rin ako makapaniwala. Hindi ako makapaniwala na ikakasal na kami. Marami kaming pinagdaanan pero heto kami ngayon, nanatiling matatag ang pagmamahalan namin sa isa't isa. Binili niya lang ako ng dalawang milyon pero ang kapalit no'n ay panghambuhay ko siyang makakasamang bumuo ng pamilya. Nabuntis niya ako na wala sa plano, pero alam kong ginawa namin iyon na mahal ang isa't isa at alam ko ang kaakibat na responsibilidad sa likod ng lahat. Pero ganoon nga siguro, we make the most out of the things given to us. Iniwan ko siya, tumayo ako sa sarili kong mga paa, at nakilala ang tunay kong pamilya. Hindi naging madali ang lahat para sa amin. Naging magulo ang buhay namin at marami akong nalaman tungkol sa mga nakaraan ng aming mga pamilya. Ngayong araw ay papakasalan ko na ang lalaking mahal ko. Hindi nagbabago ang ang isip ko na abotin ang lahat ng mga pangarap ko. I
"Fuck!" he said when he realized that he couldn't successfully pull me out of him without hurting me. He exploded on my mouth. I stayed there to make sure I clean him up. He was helpless as he sat on our bed, still feeling the waves of his explosion. I smiled. I licked my lips and saw him locking helpless. He stroked my hair gently. He bit his lower lip. "That was so good..." he uttered. Without ado, I pulled my panties out of me. I am wearing a skirt. Itinapon ko ito sa sahig at muling hinawakan ang naninigas niyang alaga. I rode him while he's still very erect. I was extremely wet that he slid unto me easily, even when he's huge. Sumakit lang nang tuloyan na akong naupo sa kandungan niya. He was inside me to the brim. He filled me so much that just the act of putting him in almost made me convulse with pleasure. Then, I started thrusting on him, riding up and down.His kisses landed on my chin as I pushed myself away from him. Then he moved to my neck. His soft kisses made me ev
One Month Later. A cozy living room filled with wedding magazines, fabric swatches, and a calendar marked with important dates. I stand in the center of the room, surrounded by wedding planning materials, a mix of excitement and nervousness in my heart. It all starts here, the journey to the most important day of my life. I sit down with Liam, as we discuss potential wedding venues, flipping through brochures and photos."Liam, what do you think about having the ceremony in a garden? The idea of saying our vows surrounded by nature sounds magical," I suggested. Tiningnan ko ang ibang pahina upang tingnan ang ibang venue sa kasal namin. "I love that idea. Let's make it happen. It'll be a beautiful backdrop for our special day," komento ni Liam. "Mommy, I'm hungry," sabat ni Max. Kumuha ako ng biscuits sa bag ko at ibinigay ito kay Max. "Matagal pa po ba kayo?" "Malapit na kaming matapos, Max. Kainin mo muna ang biscuit. Tataposin lang namin 'to para makakain na tayo ng pananghalia
Francine's POV Umawang ang labi ko sa tanong ni Liam. Para akong biglang naestatwa at binuhosan ng malamig na tubig. "Daddy!" gulat na sambit ni Max at isinubsob ang mukha niya sa dibdib ni Liam. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Paano siya nagkaroon ng amnesia? Bakit hindi sinabi ng doktor sa amin ang tungkol dito? "Who are you, woman?" pagdidiin niya sa salitang woman. Kumurap-kurap ako. Kukunin ko na sana si Max ngunit bigla niya itong hinila. "W-Wala ka bang naaalala, Liam?" tanong ko. Umiling siya agad. "I know this boy is my son. But who are you?" Kumunot ang noo niya. Napasinghap ako nang naramdaman ang mabilis na pagtibok ng puso ko. "Dad, this is Mommy," sabat ni Max na siyang mas lalong nagpakunot sa noo ni Liam. "She's your mother? But how?" He smirked. Tumayo ako sa pagkakaupo. Parang hindi ko na kakayanin 'to. I need to see the doctor. Kailangan ko siyang makausap at itanong sa kaniya kung bakit hindi ako maalala ni Liam. Pinunasan ko ang nangingilid na l
Liam, Max, and Francine are seen resting in their beds, surrounded by medical equipment. May lumapit na nurse kay Francine para i-monitor ang kalagayan niya. Kagigising niya lang pero si Liam agad ang hinahanap ng mga mata niya. "How are you feeling today, Ma'am Maxey? Any dizziness or headaches?" Dahan-dahang inalis ng nurse ang bandage. "I'm okay, just a bit sore. Thank you for taking care of me." Bumaling siya sa anak niyang mahimbing na natutulog. "How's my son?" "Nasa maayos na kalagayan na po ang anak niyo, Ma'am," sagot ng nurse. "How about my fiance? Kumusta siya?" dagdag na tanong ni Francine. Napalingon ang doktor sa kanila. Ngumiti ito. "Mr. Smith is a fighter, Ma'am. Successful po ang operasyon." Nakahinga ng maluwang si Francine. Bumangon siya at umupo sa kama habang inaalalayan ng nurse na nag-a-assist sa doktor. Nilapitan siya ng doktor, tinitingnan ang mga sugat niya. "Your wounds are healing well. We'll remove the stitches soon and monitor your progress," sabi
Mabilis na lumapit ang mga pulis para pigilan si Francine sa pananabunot ng buhok ni Celine.“Mamamatay tao ka! Sarili mong anak pinatay mo!” sumbat niya.“I’m not a killer, Francine. Hindi ko pinatay ang anak ko!” galit na sigaw ni Celine. Sinubokan niyang atakihin si Francine ngunit hindi niya magawa dahil nakahawak ang mga pulis sa kaniya at pilit na inilalayo sa isa’t isa. “Buhay si Selena! Buhay ang anak ko!”“Wala na siya! You killed her! Nadamay siya sa pagiging makasarili mo! Ikaw ang dahilan kaya siya nasunog doon sa loob ng underground! Pinatay mo siya!” paninisi ni Francine.Umiling-iling si Celine. “No! She’s alive! My daughter is alive!” Tumawa siya. “Selena? Baby? Mommy won’t leave you. Magpakita ka na sa akin.” Sinipa ni Celine ang dalawang pulis na nakahawak sa kaniya at mabilis na tumakbo para pumasok sana sa nasusunog na factory. “I’ll find my daughter. Selena is alive. Nagmamakaawa ako sa inyo. Kailangan kong puntahan ang anak ko sa loob. Kailangan ako ng anak ko.”
Nagising si Francine pagkatapos ng malakas na pagsabog ng building. Napahawak siya sa ulo niya nang may nakita siyang tumutulong dugo. Parang mabibiyak ang ulo niya sa sakit dahil sa lakas ng pagkabunggo ng ulo niya sa puno. Dali-dali siyang bumangon at hinanap sina Max at Liam.“Max, Liam! Nasaan kayo?” sigaw niya habang nakahawak sa ulo niya.“Mommy!”Hinanap niya ang kinaroroonan ng boses ng bata. Napapadaing siya sa tuwing may naaapakan siyang matutulis na bato. Nanlaki ang mga mata niya nang nakita ang anak niyang umiiyak. Tumakbo siya para puntahan si Max. May sugat ito sa paa at galos sa kamay.“W-Where’s your Dad?” tanong niya habang pinupunasan ang mukha nito.Napalingon siya sa likuran niya nang ituro ni Max ang kinaroroonan ni Liam. Nakahiga ito sa lupa at walang malay. Binuhat niya si Max saka nila pinuntahan si Liam. Maingat niyang pinaupo si Max sa malaking bato. Hinawakan niya ang dibdib ni Liam. Nakahinga siya ng maluwang nang may narinig niya ang malakas na pagtibok n
Nakahinga nang maluwag si Liam pagkatapos niyang maalis ang nakakandadong kadena sa mga paa niya. Napaupo siya sa sahig nang naramdaman ang pamamanhid ng buong paa niya. Inalalayan siya nina Francine at ng mga bata sa paglalakad exit dahil hindi siya makalakad ng maayos. Napadapa sila nang bigla na namang may sumabog. Mabilis na hinila ni Liam ang mag-ina nang biglang may nahulog na kahoy galing sa kisame. "Mommy!" Hinawakan ni Liam ang kamay ni Selena nang bigla itong umiyak. "I'm scared..." "Don't be scared. Nandito lang si Daddy. Ililigtas kita," bulong ni Liam para pakalmahin ang bata. Kahit namamanhid ang mga paa niya at mahapdi ang kaniyang mga sugat, ginamit niya ang natitirang lakas niya para buhatin si Selena. Alam niyang hindi ito titigil sa pag-iyak kung hindi niya ito bubuhatin o hindi makita ang ina ng bata. Napaatras sila nang biglang may nahulog na namang kahoy at kumalat sa dingding ang apoy. Luminga-linga sila sa paligid habang naghahanap ng daan palabas. "We're
Binuhosan ng gasolina ang mga katawan nina Francine, Liam, at Max bago sila iniwan ng mga tauhan ni Celine. Makalipas ang ilang minuto mula nang nakalabas na sa underground ang mga tauhan ni Celine ay nagkamalay si Francine. Napahawak siya sa dibdib niya habang umubo at hinahabol ang paghinga niya. Agad na umalalay ang anak nila para makatayo siya. "Are you okay, Mommy?" nag-aalalang tanong ng anak nila habang nagpupunas ito ng mga luha. "A-Ayos l-lang a-ko, Max," sagot niya at pilit na pinapakalma ang sarili. Tumayo siya at nilapitan si Liam. Nagdurugo na ang mga paa at kamay nito. "H-Honey..." sambit ni Liam. Namumutla na ang labi niya dahil sa pagod, uhaw, at gutom. Napatingin silang lahat sa paligid nang may naamoy silang nasusunog. Nanlaki ang mga mata ni Francine nang nakita ang isang tauhan na may hawak na lighter. May sinusunog itong papel sa malaking lata. Nakangisi itong nakatingin sa kanila. "Naiinip na ako. Gusto ko ng sunogin ang buong lugar!" nakangising sabi ng lal