"I don't know kung ako ba dapat ang kailangan magkwento sa 'yo tungkol kay Vanessa. Liam knows everything, Francine. But natatakot din siya para sa pamilya niya," sabi niya bago pinulot ang damit at sweatpants sa sahig. "Why?" Curious kong tanong at tinaasan siya ng kilay. "Alam mong bawal kaming magkita ni Liam, Luc. Lalo na kapag kasama niya si Celine." "Siya dapat ang magkukwento sa 'yo pero hindi ko alam kung magagawa niya pa. Sasabihin ko sa 'yo kung ano lang ang nalalaman ko. Just promise me na mananatili ang kwentong 'to sa ating dalawa lang," sabi niya at bumuntong hininga. Ngumiti ako nang naglakad siya patungo sa akin. "So, ano nga ang nangyari?" nakangising tanong ko. "Vanessa and Liam were once a couple during our time in the same school. Liam, Andrew, Vanessa, and I all attended the same school. On the other hand, Celine was studying in the Philippines," Lucas began, his gaze fixed on the sea. He cleared his throat before continuing. "Liam and Celine already knew each
Humikab ako nang muli kong maramdaman ang antok. Kung hindi ikinuwento ni Lucas ang nangyari kina Liam at Vanessa sa akin, natutulog na sana ako ngayon. Ayaw kong makita si Celine dahil baka masapak ko siya ng wala sa oras."Sure ka bang ayos lang sa 'yo na pumunta rito?" nag-aalalang tanong ni Lucas sa akin habang hinahaplos niya ang aking balikat. Alam niyang iniiwasan ko si Celine pero hindi pwedeng habang-buhay ko siyang iiwasan lalo na't may nalaman ako tungkol sa kaniya."Oo naman. Mamaya na lang ako matutulog," nakangiting sagot ko kahit inaantok na ako. Mawawala lang 'tong antok ko kapag nakita ko na naman ang babaeng 'yon."Basta sabihan mo lang ako kung gusto mo ng matulog ha? Nag-aalala ako para sa 'yo. Natatakot akong iwanan ka ulit mag-isa dahil baka may gawin na naman siyang masama sa 'yo," Lucas said sincerely.Ang sarap sa pakiramdam na may taong nandiyan para protektahan ka at natatakot na masaktan ka. Ngayon ko lang naranasan ang ganitong pakiramdam. Hindi kami magkad
Sa sumunod na pag-spin ng bote ay halos nag-dare ang lahat ng mga kaibigan ni Andrew. Nagrereklamo na rin si Andrew dahil hindi raw siya na-cha-challenge. Gusto niyang may mag-truth din. Sa mga sumagot ng dare ay pinainom sila ng wine, ang iba ay pina-solve ng math problems, tumambling, kumanta, sumayaw, at marami pang iba. Si Nika ang may hawak ng bote. Katatapos niya lang kumanta dahil nag-dare siya. Para akong pinagpapawisan habang nakatingin sa umiikot na bote. Kaunti na lang kaming natitira na hindi pa nakapaglaro. Napalunok ako ng muntik itong huminto sa akin. Huminga ulit ako ng maluwag nang kay Lucas ito huminto. Ngumiti siya at inalis ang kaniyang kamay sa pag-akbay sa akin para tumayo. Nakangising tumingin si Nika sa kaniya. "Hindi ko alam na ang pogi mo pala sa malapitan," sabi ni Nika kaya hindi namin maiwasang tumawa. Tumango lang si Lucas at ngumiti. "Truth or dare?" "Dare," he answered immediately. "I want you to hug the girl you treasured the most," utos ni Nika sa
Kinabukasan ay tinanghali ako ng gising. Pagod na pagod akong bumangon para maligo. Paglingon ko sa couch ay wala na si Lucas. Nakatupi na rin ang ginamit niyang kumot. Sa kama ako natulog at si Lucas naman sa couch. Inayos ko ang kama bago pumasok sa banyo para maligo. Pagkatapos kong maligo ay dumiretso ako sa kusina at nagbabasakaling nandoon si Lucas kumakain kasama ang magulang niya. Bumuntong hininga ako nang makitang walang tao sa kusina. "Magandang araw, Ma'am!" bati sa akin ng babaeng caretaker ng villa pagdaan niya sa kusina. Ngumiti ako at binati rin siya. Lumabas ako ng villa at hinanap si Lucas. Hindi kami nakapag-usap ng maayos kagabi pagbalik namin sa villa. May nakita akong mga turistang nagkalat sa paligid. Tanghali na kaya maraming tao sa kanilang resort nila. "Sino hinahanap mo?" I almost tripped in surprise when I heard the familiar voice of the man. When I turned around, I saw Greg sipping on coconut juice.I cursed in my mind and picked up my dropped shades
Sumunod kaming dalawa sa nurse. Pumasok kami sa kwarto at nakita namin si Mrs. Maxey na nakahiga sa kama. Kinakausap siya ng doctor. Hindi nagsasalita si Mrs. Maxey, tumatango lang siya sa mga sinasabi ng doctor. "Mom..." Britney called out to her mother, her voice trembling. The doctor turned towards us. Britney approached her mother and held her hand. "Is Mommy okay, Doc?" she asked the doctor.I stood by the door, watching silently. The doctor didn't immediately respond. Instead of answering Britney's question, she handed her a piece of paper. Britney looked down at the paper."What is this?" she asked curiously before reading it. Suddenly, Britney covered her mouth and looked up at the doctor. "This is not true! She's healthy!" she exclaimed, her voice filled with disbelief. Tears started to well up in her eyes once again. She turned to her mother, embracing her tightly as she cried. Bumukas ang pintuan at pumasok si Mr. Maxey. Napalingon siya sa akin at sa kaniyang mag-ina. Pal
Pumikit ako bago sumagot. "S-Sige po kung 'yan ang gusto niyo." Kumalas siya sa pagyakap sa akin at hinalikan ang aking mga kamay. "Gusto ko siyang makita si Nanay," wala sa sariling sabi ko. "Huwag kang mag-aalala, dadalawin natin siya," ngumiti si Mommy sa akin bago ako niyakap ng mahigpit. "Mahal na mahal kita, anak. Hayaan mo akong punan ko ang mga araw at taon na hindi tayo magkasama bago ako mawala sa mundo." "Mommy huwag kang magsalita ng ganiyan!" saway ni Britney sa kaniya. "Magpapakabait na ako. Lalo na't kasama na natin si Ate. Hindi ko na kayo bibigyan ng problema," emosiyonal na sabi ni Britney. Muling bumukas ang pintuan at pumasok ang doctor. Nanlaki ang aking mata nang makita ko si Lucas. Palit-lipat ang kaniyang paningin sa amin ni Britney. "Luc..." tawag ko sa kaniya. "Hindi ko alam na may kambal ka pala," sabi niya at tumabi sa kaniyang ama. Pumikit ako saglit at huminga ng malalim. Mamaya ko na lang ipapaliwanag sa kaniya ang lahat. "Nakapag-desisyon na ba k
I blinked my eyes open when Liam suddenly stopped kissing me. He opened the door and turned on the lights while still holding me. I wanted to ask him whose room this was, but I quickly got my answer when I saw his clothes hanging in the cabinet. He locked the door before continuing to kiss me. His kisses grew more intense. It felt like my lips were about to burst from what he was doing. Thankfully, I was able to keep up with each kiss. I bit his lip when I heard something fall as he lowered me onto the table. But he seemed unfazed by it. I wanted to ask him to stop so I could see what fell, but he was too preoccupied with kissing me. I wrapped my hands around his neck. His kisses trailed down to my neck. I closed my eyes and bit my lip. My whole body was heating up from what he was doing. "You're so gorgeous!" he whispered before he touched my breasts. I let out a moan at his actions. "You should not wear a bikini, honey. You're turning me on." He forcefully removed my bra and thr
Only a blanket covered us. I gazed at him, a bitter smile forming on my lips as I thought about what could happen between us after that night. I still couldn't believe that I had given myself to Liam. I knew we couldn't be together because Liam was already engaged. I was happy that I had given myself to him, my first love. I loved him so much. Perhaps he would stop pursuing me now that he had gotten what he wanted. That's all he wanted.Carefully, I picked up my bikini from the floor when I noticed that Liam was already asleep. I glanced at the wall clock. It was almost two o'clock in the morning. I needed to leave before he woke up. Lucas and I were leaving early to go back to the condo.I grabbed one of Liam's shirts and put it on. I fixed my hair and took a deep breath as I looked at Liam."Until we meet again, Liam," I whispered.I kissed him one last time before finally leaving his room. I hoped our paths would never cross again. I had given him what he wanted.As I walked back t
Siguradong-sigurado na ako kay Liam, kahit na mabilis ang lahat, alam kong sigurado na ako sa kaniya. Pero hindi pa rin ako makapaniwala. Hindi ako makapaniwala na ikakasal na kami. Marami kaming pinagdaanan pero heto kami ngayon, nanatiling matatag ang pagmamahalan namin sa isa't isa. Binili niya lang ako ng dalawang milyon pero ang kapalit no'n ay panghambuhay ko siyang makakasamang bumuo ng pamilya. Nabuntis niya ako na wala sa plano, pero alam kong ginawa namin iyon na mahal ang isa't isa at alam ko ang kaakibat na responsibilidad sa likod ng lahat. Pero ganoon nga siguro, we make the most out of the things given to us. Iniwan ko siya, tumayo ako sa sarili kong mga paa, at nakilala ang tunay kong pamilya. Hindi naging madali ang lahat para sa amin. Naging magulo ang buhay namin at marami akong nalaman tungkol sa mga nakaraan ng aming mga pamilya. Ngayong araw ay papakasalan ko na ang lalaking mahal ko. Hindi nagbabago ang ang isip ko na abotin ang lahat ng mga pangarap ko. I
"Fuck!" he said when he realized that he couldn't successfully pull me out of him without hurting me. He exploded on my mouth. I stayed there to make sure I clean him up. He was helpless as he sat on our bed, still feeling the waves of his explosion. I smiled. I licked my lips and saw him locking helpless. He stroked my hair gently. He bit his lower lip. "That was so good..." he uttered. Without ado, I pulled my panties out of me. I am wearing a skirt. Itinapon ko ito sa sahig at muling hinawakan ang naninigas niyang alaga. I rode him while he's still very erect. I was extremely wet that he slid unto me easily, even when he's huge. Sumakit lang nang tuloyan na akong naupo sa kandungan niya. He was inside me to the brim. He filled me so much that just the act of putting him in almost made me convulse with pleasure. Then, I started thrusting on him, riding up and down.His kisses landed on my chin as I pushed myself away from him. Then he moved to my neck. His soft kisses made me ev
One Month Later. A cozy living room filled with wedding magazines, fabric swatches, and a calendar marked with important dates. I stand in the center of the room, surrounded by wedding planning materials, a mix of excitement and nervousness in my heart. It all starts here, the journey to the most important day of my life. I sit down with Liam, as we discuss potential wedding venues, flipping through brochures and photos."Liam, what do you think about having the ceremony in a garden? The idea of saying our vows surrounded by nature sounds magical," I suggested. Tiningnan ko ang ibang pahina upang tingnan ang ibang venue sa kasal namin. "I love that idea. Let's make it happen. It'll be a beautiful backdrop for our special day," komento ni Liam. "Mommy, I'm hungry," sabat ni Max. Kumuha ako ng biscuits sa bag ko at ibinigay ito kay Max. "Matagal pa po ba kayo?" "Malapit na kaming matapos, Max. Kainin mo muna ang biscuit. Tataposin lang namin 'to para makakain na tayo ng pananghalia
Francine's POV Umawang ang labi ko sa tanong ni Liam. Para akong biglang naestatwa at binuhosan ng malamig na tubig. "Daddy!" gulat na sambit ni Max at isinubsob ang mukha niya sa dibdib ni Liam. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Paano siya nagkaroon ng amnesia? Bakit hindi sinabi ng doktor sa amin ang tungkol dito? "Who are you, woman?" pagdidiin niya sa salitang woman. Kumurap-kurap ako. Kukunin ko na sana si Max ngunit bigla niya itong hinila. "W-Wala ka bang naaalala, Liam?" tanong ko. Umiling siya agad. "I know this boy is my son. But who are you?" Kumunot ang noo niya. Napasinghap ako nang naramdaman ang mabilis na pagtibok ng puso ko. "Dad, this is Mommy," sabat ni Max na siyang mas lalong nagpakunot sa noo ni Liam. "She's your mother? But how?" He smirked. Tumayo ako sa pagkakaupo. Parang hindi ko na kakayanin 'to. I need to see the doctor. Kailangan ko siyang makausap at itanong sa kaniya kung bakit hindi ako maalala ni Liam. Pinunasan ko ang nangingilid na l
Liam, Max, and Francine are seen resting in their beds, surrounded by medical equipment. May lumapit na nurse kay Francine para i-monitor ang kalagayan niya. Kagigising niya lang pero si Liam agad ang hinahanap ng mga mata niya. "How are you feeling today, Ma'am Maxey? Any dizziness or headaches?" Dahan-dahang inalis ng nurse ang bandage. "I'm okay, just a bit sore. Thank you for taking care of me." Bumaling siya sa anak niyang mahimbing na natutulog. "How's my son?" "Nasa maayos na kalagayan na po ang anak niyo, Ma'am," sagot ng nurse. "How about my fiance? Kumusta siya?" dagdag na tanong ni Francine. Napalingon ang doktor sa kanila. Ngumiti ito. "Mr. Smith is a fighter, Ma'am. Successful po ang operasyon." Nakahinga ng maluwang si Francine. Bumangon siya at umupo sa kama habang inaalalayan ng nurse na nag-a-assist sa doktor. Nilapitan siya ng doktor, tinitingnan ang mga sugat niya. "Your wounds are healing well. We'll remove the stitches soon and monitor your progress," sabi
Mabilis na lumapit ang mga pulis para pigilan si Francine sa pananabunot ng buhok ni Celine.“Mamamatay tao ka! Sarili mong anak pinatay mo!” sumbat niya.“I’m not a killer, Francine. Hindi ko pinatay ang anak ko!” galit na sigaw ni Celine. Sinubokan niyang atakihin si Francine ngunit hindi niya magawa dahil nakahawak ang mga pulis sa kaniya at pilit na inilalayo sa isa’t isa. “Buhay si Selena! Buhay ang anak ko!”“Wala na siya! You killed her! Nadamay siya sa pagiging makasarili mo! Ikaw ang dahilan kaya siya nasunog doon sa loob ng underground! Pinatay mo siya!” paninisi ni Francine.Umiling-iling si Celine. “No! She’s alive! My daughter is alive!” Tumawa siya. “Selena? Baby? Mommy won’t leave you. Magpakita ka na sa akin.” Sinipa ni Celine ang dalawang pulis na nakahawak sa kaniya at mabilis na tumakbo para pumasok sana sa nasusunog na factory. “I’ll find my daughter. Selena is alive. Nagmamakaawa ako sa inyo. Kailangan kong puntahan ang anak ko sa loob. Kailangan ako ng anak ko.”
Nagising si Francine pagkatapos ng malakas na pagsabog ng building. Napahawak siya sa ulo niya nang may nakita siyang tumutulong dugo. Parang mabibiyak ang ulo niya sa sakit dahil sa lakas ng pagkabunggo ng ulo niya sa puno. Dali-dali siyang bumangon at hinanap sina Max at Liam.“Max, Liam! Nasaan kayo?” sigaw niya habang nakahawak sa ulo niya.“Mommy!”Hinanap niya ang kinaroroonan ng boses ng bata. Napapadaing siya sa tuwing may naaapakan siyang matutulis na bato. Nanlaki ang mga mata niya nang nakita ang anak niyang umiiyak. Tumakbo siya para puntahan si Max. May sugat ito sa paa at galos sa kamay.“W-Where’s your Dad?” tanong niya habang pinupunasan ang mukha nito.Napalingon siya sa likuran niya nang ituro ni Max ang kinaroroonan ni Liam. Nakahiga ito sa lupa at walang malay. Binuhat niya si Max saka nila pinuntahan si Liam. Maingat niyang pinaupo si Max sa malaking bato. Hinawakan niya ang dibdib ni Liam. Nakahinga siya ng maluwang nang may narinig niya ang malakas na pagtibok n
Nakahinga nang maluwag si Liam pagkatapos niyang maalis ang nakakandadong kadena sa mga paa niya. Napaupo siya sa sahig nang naramdaman ang pamamanhid ng buong paa niya. Inalalayan siya nina Francine at ng mga bata sa paglalakad exit dahil hindi siya makalakad ng maayos. Napadapa sila nang bigla na namang may sumabog. Mabilis na hinila ni Liam ang mag-ina nang biglang may nahulog na kahoy galing sa kisame. "Mommy!" Hinawakan ni Liam ang kamay ni Selena nang bigla itong umiyak. "I'm scared..." "Don't be scared. Nandito lang si Daddy. Ililigtas kita," bulong ni Liam para pakalmahin ang bata. Kahit namamanhid ang mga paa niya at mahapdi ang kaniyang mga sugat, ginamit niya ang natitirang lakas niya para buhatin si Selena. Alam niyang hindi ito titigil sa pag-iyak kung hindi niya ito bubuhatin o hindi makita ang ina ng bata. Napaatras sila nang biglang may nahulog na namang kahoy at kumalat sa dingding ang apoy. Luminga-linga sila sa paligid habang naghahanap ng daan palabas. "We're
Binuhosan ng gasolina ang mga katawan nina Francine, Liam, at Max bago sila iniwan ng mga tauhan ni Celine. Makalipas ang ilang minuto mula nang nakalabas na sa underground ang mga tauhan ni Celine ay nagkamalay si Francine. Napahawak siya sa dibdib niya habang umubo at hinahabol ang paghinga niya. Agad na umalalay ang anak nila para makatayo siya. "Are you okay, Mommy?" nag-aalalang tanong ng anak nila habang nagpupunas ito ng mga luha. "A-Ayos l-lang a-ko, Max," sagot niya at pilit na pinapakalma ang sarili. Tumayo siya at nilapitan si Liam. Nagdurugo na ang mga paa at kamay nito. "H-Honey..." sambit ni Liam. Namumutla na ang labi niya dahil sa pagod, uhaw, at gutom. Napatingin silang lahat sa paligid nang may naamoy silang nasusunog. Nanlaki ang mga mata ni Francine nang nakita ang isang tauhan na may hawak na lighter. May sinusunog itong papel sa malaking lata. Nakangisi itong nakatingin sa kanila. "Naiinip na ako. Gusto ko ng sunogin ang buong lugar!" nakangising sabi ng lal