Chapter 4

Hatid

Halos hindi ako makatulog sa kakaisip. Nakakahiya, but why do I feel ashamed? I am not guilty anyway.

I am dizzy while driving, siguro naman by now they already published about the news last night. I decide to text Chim.

-Chims how it is?–

-Good morning too! Agad-agad?-

Bununtong hininga ako sa sagot nito. Decided to call him instead.

“Yes?”. Sagot nito na halatang kakagising lang.

“Love ang bigat mo!”. Dinig ko pang bulong nito.

“Ang aga ang landi ah!”. Saad ko habang umiirap sa kawalan.

“Pag single bawal umirap, walang mag papaluhod sayo!”. Natatawa namang saad ni Chim sa kabilang linya. He really knows me.

“Iwan ko sayo!”. Kunwari ay inis kung tugon. Halakhak lang ang isinukli nito.

“Chim, seryoso… papasok na akong hospital, hindi ba ako ipapatawag ng department head?”.

“Ano ka studyante sa Christian school? The hospital doesn’t care about your personal issues, but your colleague is! kaya good luck! We will be there in a minute”. Pagkasabi noon ay binaba na nito ang telepono.

I let out a heavy sigh before entering the hospital.

Pagpasok ko palang ay kita ko na na napabaling ang iilang nurse on duty sa gawi ko habang ang iilan naman ay nag bulungan. Napailing nalang ako. It’s not a big deal actually, they knew who I am. But the problem is I am being linked to Elijah Ricaford one of the hottest bachelors in the Philippines and everyone is eyeing him. The almost perfect man. The heck!

“Good morning doc!”. Bati ni namo ng makarating ako sa office.

“Good morning too!”. Pilit kung pinasigla ang boses ko. Why I am being affected about the issue? Siguro dahil ilang beses nang pinagdiinan ni Elijah sa mga interviews nito na he wants to marry a woman who will carry his child. Not a man like his best friends, although he’s not against about their relationships.

“Pwede ka nang magpapasok ng pasyente,Lala”. Baling ko sa nurse ng makaupo na ako.

“Y-yes doc”.

Kumunot ang nuo ko ng madinig ko ang pag aalinlangan nito.

“Why?”. Di ko na pigilang tanungin ito.

“Eh! Doc kasi…” she bites his lower lip like she’s not sure what she gonna say to me.

“Ano?”. Malumanay kung tanong ulit.

“Yung sa viral…hehe”. Hagikhik nito kaya naman inirapan ko lang ito.

“Fake news!”. Maikli kung sagot habang inaabala ang sarili sa computer.

“Ay! Sayang doc…nag retweet pa naman ako ngayong umaga”. Mahinang sabi nito ngunit dinig ko pa din. Bumaling ako dito at umiling.

“Mukhang badtrip nga si Dr. Humble kanina pag pasok”.

“Huh?!”.

“Nakasimangot siya doc”. Chika nito.

“You can still access it?”. Takang tanong ko. I don’t care about Dr. Humble, I am shock that she can still access the article.

“Opo naman doc”.

“Huh? I thought it was down last night?”. Wala sa sarili kung saad. Magtatanong pa sana ako ng my kumatok sa pinto, I gesture Lala to entertain the patient.

“Good morning! Dr. Verde, right?”. Saad ng isang babaeng nasa middle age na kung tatantyahin.

“Yes, madame, morning too. Have a set”. Nakangiti ko ding sagot dito.

“Lala, where’s her records?”.

“Um…actually I didn’t come here para dyan. I am Ms. Sanchez, from Mega magazine”. Takang napabaling ako dito.

“Huh? Then, why are you here ma’am?”. Tanong ko, “If you are going to have an interview nasa second floor po ang office ng spokesperson ng hospital.” Paliwanag ko dito.

“No, I want to ask you something about your relationship with The Ford CEO–

Biglang naputol ang sasabihin nito ng padarang na bumukas ang pinto ng opisina ko at pumasok si Yuhan at Chimuel. Agad na napayuko ang babae.

“The audacity of this people!”. Galit na saad ni Chim at agad na lumapit sa tabi ko habang si Yuhan naman ay seryosong naka tayo sa pinto.

“I’m sorry…I just…”

“Just what? Just want to confirm? Bakit anong mapapala niyo? Gosh!!” masungit na saad ni Chim.

“Please go out now Ma’am before I get angry also”. Buong saad ni Yuhan.

Nagtataka man ay tumahimik lang ako. Akala ko ba nasa condo pa nila ang dalawang to’.

“What was that?” Takang tanong ko sa dalawa.

“Gosh! Doctor ka pero ang hina ng radar mo!”. Inis paring saad ni Chim at ngayon ay nakaupo na sa tapat ng lamesa ko kaharap si Yuhan.

“Chim’z babe?”. Samo kung baling dito. Umiling-iling naman ito.

“I don’t understand why Jacob is silent about this issue…tsk..tsk”.

“What do you mean?”. Di ko mapigilang tanong.

“This is not a big deal anyway”. Ani Chim.

“Ano bang sinasabi niyo?”. Naguguluhan kung saad.

“Doc, about the boyfriend issue nasa ‘Magandang Umaga’ ka kanina”.

Napangiti ako sa sagot ni Chim, love his savageness. Umirap naman ito at tinuro-turo ako.

“I’m telling the truth! Alam mo bang out of stock ang mga Lechim designs dito sa Manila branch natin maging sa Cebu! Iilang stocks na lang din ang natitira sa US branch natin, halos sumabog ang notif kagabi ng online store natin sa dami ng order”. Nakapamaypay pa ito gamit ang kamay na tila ba naiinitan samantalang ang lamig naman sa loob ng opisina ko.

“Mukhang positive feedback yung natanggap ng shop ko dahil ang model ko ay nalilink sa The Ford CEO, at dahil walang statement na lumabas galing mismo kay Elijah o sa kompanya nito. People are now thinking that you are dating and they are loving your style”.

It hits me now. Kaya ba gusto akong ma interview ng magazine editor kanina? Ganito ba ka pressure ang mga na lilink kay Elijah? Nakaka stress pala!.

“Gosh! Chim what should I do? I should put on private all my online account.”.

“Kahit yung mga exclusive pictures ng engagement nahanap pa ng mga reporters, of course, you and Elijah are in it. Iniisip nila na matagal na ang relasyon ninyo because since then wala nang na link sa kanya…at iwan ko ba sa Jacob na to di parin sumasagot”. Iiling-iling nitong sabi.

“It’s not a big deal anyway. Don’t worry, Berry I’ll talk to him later. Maybe, he’s busy”. Mahinahong baling naman ni Yuhan sakin.

“Make sure of it love, panagutan niya ang kaibigan ko”. Ma dramang saad naman ni Chim.

“Sira ka talaga!”. Natatawa kung sabi..

“But seriously, bagay naman kayo ahh.. bakit ngayon ko lang nakita to”.

Napailing nalang ako sa mode swing ng kaibigan. Natatawa naman si Yuhan sa kanyang nobyo.

“Sigurado ka na ba dito Yuhan?”. Pabirong tanong ko dito.

“Aba’t… pasmado bibig mo doc?”. 

Dahil sa biruan naming ay gumaan ang pakiramdam ko. Nag paalam din ang dalawa dahil madami daw meeting si Yuhan at aasikasohin naman ni Chim ang pag fifill ng mga na out of stock nitong product. I’ve been modeling for his personal collection summer clothes for two years now at ngayon lang naman may sold-out. Well…I am not popular and I don’t log often on my twitter account or any social account aside from F******k. Because Chim manage the promotion both local and international.

kinagabihan.

Papalabas na ako ng hospital ng tumawag si Chim. 

“Are you free tonight, Lev?”. Saad ni Chim sa kabilang linya.

“Yes, why?”.

“Nakalabas na kasi sina Namo and they want to thank you…nagyaya ng dinner, nahihiya naman akong tumanggi”.

“Hindi na kailangan kamo”. Sagot ko naman dito habang inaayus na ang mga gamit para makauwi.

“Sabi ko nga din, but they insisted kaya pumayag narin ako”.

“Where?”.

“Jano’s restaurant”.

“Okay, 8pm?”.

“Yeah! See you! Do you have a car? Do you want love to–

“No need, I can drive”. Sagot ko dito.

“Take care”. Tuwang saad nito.

Napailing nalang ako. Chim is very enthusiastic.

I parked my car in front of the restaurant. It is popular and some celebrity often dine here. Of course, It’s Namo and Jano’s restaurant and Jano is the one who personally manage it.

I immediately spotted them in the middle of busy dinning. Kumaway si Chimuel sa akin kaya naman agad lumaki ang ngiti ko. Napawi ang ngiti ko when I saw Elijah in the crowd. Agad na nakaramdam ako ng kaba. Why I am uneasy every time he’s near me.

I smile with Jano when he approached me.

“Thank you for coming doc”. Pormal nitong saad.

Umiling ako. “Levy nalang please, Jano?”. Sagot ko ng nakangiti dito.

“Yes of course!”.

Tumayo din si Namo para batiin ako.

“Our daughter wants to meet you too, kaya lang gabi na…maybe next time?”. Saad nito.

Tumango naman ako.

“Yes, no problem. I got plenty of time”. Nakangiti kung sagot dito.

Yuhan and Chim greeted me too, while Elijah simply nodded at me and I nod to acknowledge his presence. Hindi pa din mawala sa isip ko ang issue namin.

We were sitting in a rectangular table. Namo and Jano sitting side by side same as Yuhan and Chim, I have no choice but to set on Elijah’s side. They are now talking about some business na sila lang ang nagkakaintindihang tatlo. Nagkatinginan naman kami nina Jano at Chim at di naming mapigilang matawa sa kanya-kanyang reaksiyon. Nagtatakang tumingin ang tatlo sa amin.

“What?”. Tanong ni Yuhan.

“What did we miss?”. Natatawa namang tanong din ni Namo.

Umiling lang kaming tatlo habang di din maalis ang ngiti sa mga labi. Somehow it is a relief that we understand each other by just looking in each other’s eyes. Boys and their business while we are just there to listen to them.

“Should we take a picture for this beautiful moment?”. Biglang saad ni Chim at inilabas ang cellphone nito. Sumang ayun naman ang lahat. Tinawag ni Jano ang isa nitong empleyado at siya ang kumuha ng larawan.

We all faced the camera and I smile genuinely, because I am happy. Tonight, I gained new friends.

“Perfect!”. Tuwang saad ni Chimuel. “I’ll send this to Happy”.

“Oh! We’re mutual too”. Saad naman ni Jano.

“He replied ‘Bitches’”. Natatawa nitong sabi habang nakatingin sa cellphone nito.

The food was delicious and I enjoy it.

“OMG!!!”. Nagulat ako sa reaction ni Chim habang nanlalaki ang mga mata, maya-maya pa ay tumawa ito.

Nagkatinginan kami ni Elijah, nagtatanong ang mga mata nito. Nagkibit balikat lang ako. Nakatingin kaming lahat dito, nag aantay. When I feel my phone buzzed.

Tumalikod ako para kunin ang bag ko, it slides at muntik ko nang mabitawan ngunit nasalo agad ni Elijah. Tiningnan ko ang cellphone ko, it was a twitter notification. Tulad ni Chim ay nanlaki din ang mga mata.

Happy posted our photo in his personal account. With a caption “This bitches…This is too much! I know I’m single don’t rub it in my face..haha.. kidding! Am I arranging a new interview? Reveal? #ForDoc?”.

“Oh!”. Naiiling kung saad. Out of curiosity Elijah reaches my hand at sinilip kung ano ang tinitingnan ko when his hand touched mine medyo kinabahan ako. I hand him my phone at natatawang tumingin kay Chim.

“He really posted it in his official account and now it has thousands of likes and retwitted thousand times too and his caption…Gosh! Showbiz talaga!”. Natatawang saad ni Chim. Jano and Namo also checking it in their phone.

“He tagged us”. Tawawa ring saad ni Jano.

“A beautiful moment, indeed! I re-twitted it”. Jano giggled.

“Please…tell me you don’t copy the hastags”.

Chim and Jano just look at me while I got smirk from the other three.

Napailing lang ako reaksiyon nila.

 Elijah put my phone into my bag at ngayon ko lang napansin na nasa paanan pala nito ang bag ko. Tumingin ako sa kanya.

“Sorry”. Bulong ko. Umiling naman ito at inabut ang bag ko.

“It’s okay”. Maikli nitong saad.

We looked at each other awkwardly for a minute.

Tumikhim si Chim kaya naagaw nito ang aming atensiyon. Inabot ni Yuhan ang isang cheese cake sa gawi ko, kinuha agad ito ni Elijah para iabot sa akin.

“I have baked some cookie for you Levy”. Saad ni Jano.

“Wow! Really?”. Tuwang saad ko.

“Yes. Chim told me that you like sweets kaya naman I baked it this morning. Actually, our daughter suggested it, gusto pa nga niya na siya mismo ang mag bigay sayo”.

“Nakakahiya na talaga”. Sagot ko naman dito. “But thank you!”.

“Sisingilin kana kasi ni Farah, doon sa karugtong ng kwento mo”. Natatawang baling naman si Chimuel sakin. Umiling lang ako at tumawa.

“The make-believe story of Dr. Verde”. Nakangiting saad naman ni Yuhan.

We all laugh. Nagulat ako ng pati si Elijah ay sumabay sa tawanan. He is quite for the whole time, nag sasalita lang kung tungkol sa business ang pinag-uusapan.

We shared a bottle of wine and another set of different topics. Jano, Chim and I are talking about his restaurant and Chimz new collection. While the three men, is talking about their business. Magkatabi na kaming tatlo ngayon at silang tatlo naman sa kabila. Panay pa rin ang tingin ng mga ito sa gawi naming tuwing napapalakas ang aming tawanan.

“That’s enough, mahal. You drunk four glasses already”. Baling ni Namo sa asawa. Umirap lang si Jano kaya napabungisngis kami ni Chimuel.

Bumaling din si Yuhan sa nobyo samantalang sakin naman nakatingin si Elijah. Napalunok ako at inilapag ang basong hawak.

“I’m done for tonight”. Saad ko at sumulyap dito. Tumango-tango ito.

“Gusto ko pa sana kaya lang, naka tiger look na ang asawa ko”. Natatawang bulong ni Jano sa amin, kaya naman tumawa ulit kami.

“I really enjoy this night”. Saad ni Jano habang hinahatid kami patungo sa parking lot ng restaurant.

“I enjoyed too”. Sagot ko naman dito.

“Me three”. Chims giggled. Halatang tinamaan sa ilang basong nainom nito. Inalalayan naming ni Yuhan patungo sa kanilang sasakyan.

“Can you drive?”. Tanong ni Yuhan.

Tumango ako.

“Of course”. Pagsisiguro ko dito.

Nagpaalam na ako sa mag-asawa at masaya naman silang kumaway. I put the bag of cookie in the front set at inayus ang seat belt.

Napansin kung sabay kaming umalis ni Elijah. Hindi ko napansing naka convoy ito sa akin hanggang sa papasok na ako sa parking ng condo ko. I beep to signal him that I am thankful. Ayaw kung mag assume pero siguro naman hindi ito ang kanyang way pauwi. Hinatid niya pa talaga ako. Haist! Elijah!