<Mia>
"Chan ayaw ko na niyan!" Sigaw ko sa kanya. Pinapa inom na naman niya ako ng mapait na tubig.
Nagising na ako na nasa bahay at ang daming Doctor na nag check up sa'kin at kinuhanan din nila ako ng dugo at kung ano-ano ang ginawa sa'kin. May nurse din na nagbantay noong unang araw. Dinaig ko pa ang may malalang sakit. "You need this to feel better." Seryosong sabi niya at nakatingin lang sa'kin. Nakatayo siya sa side ko habang hawak ang isang mug. "Magaling na ako." Kung makapag-alala siya akala mo may malubhang sakit ako. "No. You need to this." Kinuha na sa kanya ang hawak niyang mug. Siya pa rin ang masusunod kahit na mag argue kami hanggang bukas. Hindi niya ako titigilan hanggat hindi ko sinunod ang gusto niya.Pigil hininga kong ininim iyon. He treated me better and took care of me so well. He never left my side for the past 3 weeks.
"Ang pait!" Nilabas ko dila ko. Kinuha niya ang mug sa'kin at nilagay sa side table. "Okay na ako. Kaya pwede ka ng pumasok sa work." Hindi talaga siya pumasok at siya ang nagbantay sa'kin. Ang sarap niyang mag-alaga lasang temptation. "No. I'll stay until you fully recover." Matigas na sabi niya. He is emotionless. Nag unat ako "see? Magaling na ako." Umupo siya sa tabi ko. "Do you want to eat something?" Ang seryoso naman ng mukha niya."Wala. Gusto kong lumabas." Nagsawa na ako kakahiga sa kama.
One month na yata akong nakahiga. Tapos ang dami pang ginawa sa'kin ng mga Doctor.
Sabi naman sakin ni Ethan minemake sure lang daw niya na okay ako at wala ng ibang fracture sa'kin or kung may problem ako sa katawan.
He worried too much.
"Hindi ako balbado. Magaling na nga ako!" Tinulungan niya akong tumayo at kung maka-alalay siya sa'kin akala mo isang akong balbadong tao.
Hindi siya nagpatinag at inalalayan ako hangga sa sala.
"Let me help you." Nag stretching ako. "I will call Doctor Smith if you're finally okay." Imporma niya.
"Ang OA mo!" Inirapan ko siya. "Isang Doctor lang ah? Ayaw ko na ng marami. Pakiramdam ko para akong mamamatay." Ang dami kasing Doctor na nag che-check sa'kin.
"Yeah. I'm just making sure you are well. No fractures or disease. Doctor Smith will check your condition, and after that, I'll leave you alone."
Kinuha niya ang remote at binuksan ang TV.
"What do you want to watch?" Nilipat-lipat niya ang channel.
"Iyan na lang!" Sigaw ko ng napadaan siya sa Chinese Drama.
Binalik niya sa Chinese Drama dahil nalagpasan niya.
"Wake up early tomorrow. Kailangan mong maarawan."
"Oo na. Ang dami mong paalala." Naiiritang sabi ko.
Nag focus na ako sa pinapanood ko.
His phone rang.
"I'll just take this call." Paalam niya. Hindi ko siya pinansin.
Psh!
Tatawagan ko mamaya si Yunnie ang tagal ko na siyang hindi nakikita at nakakausap.
Nakatulong din naman sa'kin ang mga pinapa-inom ni Ethan. Parang mga herbal nga 'yung mga iyon.
"Aalis ako bukas, ah." Paalam ko para hindi niya ako hanapin.
Nakabalik na siya. Tapos na makipag-usap.
"Makikipagkita ako kay, Lorena."
"Don't drink too much." Kahit na seryoso ang boses niya at walang ka buhay-buhay ay alam ko na may pag-alala doon.
"Advance ka masyado." Tumingin ako sa kanya. "Poke makikipag kita iinom na kaagad?"
He is wearing a plain blue polo long sleeve. "Aalis ka?" black pants and shoes. Naka tuck in iyon.
"I am having a virtual meeting later." Tumingin ako sa bandang pwet niya. Matambok kasi ang pwet nitong lalaking ito, eh.
"Saan? Akala ko ba hindi mo ako iiwan?" Tinaasan ko siya ng kilay habang nakatingin pa rin doon.
"It's virtual." Tamad na sagot niya.
Inalis ko na ang tingin doon baka mahuli pa niya akong nakatingin doon at baka ano na naman ang isipin niya.
"Ang tamad mo naman sumagot." Ngumuso ako.
Hindi ko siya type kasi ang seryoso niya sa buhay tapos hindi pa siya marunong ngumiti, wala pa siyang sense of humour.
"May tanong ako." Panimula ko.
"Tignan natin kung matalino ka nga." Hamon ko sa kanya.
Hindi siya sumagot at seryoso lang na nakaiki-nood.
"Hoy!" Hinampas ko ang tiyan niya at hindi man lang nag "aray" ang lakas ng pagkakahampas ko, hindi man lang nag react. "May tanong nga kasi ako. Bigyan mo naman ako ng atensyon mo!" Tumingin siya sa'kin ng seryoso.
"My attention is all yours." Para akong matutunaw sa titig niya at ang boses niya ang sexy.
Niyeam.
"Ano ang kabaliktaran ng swimming pool?"
Hindi siya kumurap. Ayan, 'yan na ang sinasabi ko, wala siyang sense of humuour. Isa siyang robot. Walang emosyon, hindi tumatawa.
Pero bawi naman siya sa fezlat niya at katawan. Lalo na ang matambok niyang puwet.
"Hoy, ano nga!" Niyugyog ko siya kasi hindi siya sumasagot.
"I don't know." Plain na sabi niya.
"Edi swimming empty." Tumawa ako at wala man lang siyang naging reaksyon.
Tumigil na ako sa kakatawa kasi parang robot itong kasama ko.
"Tumawa ka naman!" Wala man lang moral support sa mga jokes ko. Ang swerte nga niya sa'kin dahil pinapatawa ko siya.
"What kind of egg do you want?" Anong egg nag -iinsulto ba siya sa corny na joke ko?!
"What kind of egg do you want me to cook for dinner? It's high in calcium, and you need it since you had a small bone fracture."
Ah, dinner. Akala ko itlog means zero kasi, corny mga jokes ko at, zero kasi hindi man lang siya natawa.
Kinabukasan.
Wala kaming ginawa maghapon ni Ethan, habang siya ay may virtual meeting.
Maaga niya akong ginising para maarawan. Inaway ko pa siya dahil antok na antok na ako at ang aga niya manggising. It's 5 am in the morning.
"Drink a lot of water. We found in your test that you have UTI." Sabi niya sa'kin kanina. At naka 3 liters na ako ng tubig at hindi niya ako tinantanan.
O see, sa dami ba naman ng iba't ibang Doctor na tumingin sa'kin, nalaman nila 'yon. Kung makapag-alala kasi hanggang moon.
Lahat na yata ng klasing Doctor tinignan na ako.
"Ayaw ko na! Tama na! Masakit na tiyan ko." Reklamo ko.
Kakalapit niya lang sakin at iyon ang binungad ko sa kanya.
May hawak kasi siyang tumblr at baka paibumin na naman niya ako.
9 am in the morning. Dumating na yung doctor na magtitingin sa akin at okay na daw ako. Walang lagnat, walang fractured, walang sakit, pero may UTI.
Hapon na at nandito kami sa sala.
"Ang init naman!" Reklamo ko. "Paki bukas naman 'yung aircon." Utos ko sa kanya.
Nandito ulit kami sa sala at nanonood at ang daming prutas sa center table. Napaka healthy naman kasi nitong si Ethan pati ako nadadamay na. Hindi ko makain ang gusto ko. He'd tracking ecerything on me.
"You need to at least sweat." Ayaw ko na.
"Sigi na ang init talaga. At saka pinagpawisan naman ako kaninang umaga."
"What time will you go? Bring water with you." Ayan na naman po.
"Buksan mo muna 'yung aircon." Utos ko. Sumunod naman siya.
Payapa na akong nanonood mag-isa dahil may may meeting ulit siya. Nakakulong siya sa experimental room niya habang may kausap.
Nag prepare na ako ng pumatak ang 4 pm at saktong 5 pm ako natapos.
"Take care, okay? Be mindful of what you eat and drink." Paalala niya. Paalis na ako.
Gusto niyang ihatid niya ako pero ayaw ko at hindi naman niya alam kung saan ako pupunta. Hindi maman siya nagtanong kaya hindi ko sinabi. At saka may meeting pa siya.
"I'll pick you up. Don't go home alone."
"Oo na. Aalis na ako." Ayaw akong paalisin ang daming paalala. Jsq.
I was about to leave when they held my wrist and pulled me.
I stilled.
He kissed my forehead. " Take care." He murmured against my forehead.
Hindi ako makagalaw at maka react. Para akong nabato.
Bakit kasi nanghihila siya bigla-bigla?
Ang bilis ng tibok ng puso ko
"Are you, okay? Babe? Breath." Marahan niya ako ng niyugyog.
Kumurap ako at nag-alala na siya sa'kin.
"You're not breathing."
"Bahala ka diyan!" Sigaw ko at tumakbo na paalis.
Ang bilis ng tibok ng puso ko.
"Don't forget to text me." Habol niya.
"Baby!" Sigaw ni Lorena sa pangalan ko.Nandito kami sa bahay niya sa Quezon City. Ang layo ng nilakbay ko papunta dito, galing pa akong Makati City. Doon kasi kami nakatira.Unang hinanap ng mata ko si Yunnie."Nasaan si Yunnie?" Bungad ko sa kanya.Ang nandito lang ay si Chimmy at Lomi."Ay si girlfriend kaagad ang hanap hindi man lang ako pinansin." Pagtatampo niya.Umupo ako sa sofa."Nasaan si Yunnie?" Ulit ko."Aba teh, ikaw ang jowa bakit sa'min mo hinahanap." Sagot ni Chimmy."Kasama ko siya kanina." Sagot ni Lomi habang busy sa pagtitipa sa cell phone at hindi makuhang tumingin sa kausap. "Nagmamadali. Pupunta yata silang Siargao. Hindi ka niya daw matawagan."I checked my phone again at wala naman siyang text or missed calls."Anong gagawin niya sa Sirago?" Usisa ko. Wala naman siyang sinabi sa'kin."Siguro mag su-swimming" Lorena"Hahanapin niya si Nemo." Sabi ni Chimmy sabay tawa."Tatawa na ba kami?" Sarcastic na tanong ni Lomi habang pilit na tumatawa."Hindi naman
Nagising ako na masakit ang ulo ko. I checked my phone at ang daming missed calls at tawag ni Ethan.Ethan gago:“Where the hell are you Mia Zoey?”Makasabi sa buong pangalan ko , akala mo talaga.“Mia Zoey Inarez - Mendoza it's fucking one in the morning. Where. The. Hell. Are. You?!”Binasa ko pa ang iba.“Answer my calls!”Ang dami niya naman missed calls.307 missed calls.89 text messages.Ang dami niya naman oras mag text sa'kin.“I told you to text me!”Ay galit na si master. Hindi ko naman alam na tumatawag siya kasi sinilent ko ang phone ko at saka sa inis ko nakalimutan ko na siyang itext at umuwi.Bigla akong nabadtrip.I checked my other messages pero ni isang text o tawag wala akong natanggap galing kay Yunnie.Inis akong bumangon at muntik na akong madapa nang may masagi ako.Nakita ko si Chimmy at Lomi na magkayap sa carpet. Nakatulog na kami dito sa sala.Umalis na ako sa bahay at hindi na ako nagpaalam sa kanila. Hinahanap na ako sa bahay, patay ako, nandoon si
Wala akong gana simula ng nakita ko ang pictures na iyon. Naiinis ako, hindi na nga siya nagsabi sa akin nagpost pa siya sa instagram na may kasamang ibang babae.Bwisit na iyan! Nasira ang araw ko.Gabi na ako nakauwi at matamlay ako. Wala pa rin si Ethan na lalong nagpakulo ng dugo ko. Wala na rin si matandang mabaho, may isusumbong na naman siya sa magaling kong pamilya. Ang sarap nilang pag-uuntugin.I texted Ethan.“Ethan Lee Chanx Mendoza! Nasaaan na ikaw?! Wala pa pagkain sa bahay! Hindi ka naman ginagabi ng uwi!!!!”Pinuno ko talaga ng exclamation point para alam niya na wala ako sa mood. Nababadtrip ako gusto kong manakal.I tried to call Lorena pero hindi niya sinasagot ang tawag ko. Nag ri-ring lang ang cellphone niya. Tinext ko din si Yunnie, na ayusin niya ang pinanggagawa niya.I looked at my phone at wala pang ni isang text si Ethan. Bwisit na lalaking ito. Iyung gutom ko kinuha na ng pagka badtrip ko. Hindi na ako kakain na badtrip na ako.Nakakagigil gusto ko ma
KINAUMAGAHAN."Stop giving me that look." He look me at binalik niya rin ang tingin sa kalsada.Nakasimangot ako kanina pa at masama ang tingin ko sa kanya.Nandito na ang mahal na araw, sinag na sinag at gising na gising habang ako antok na antok.Ginising niya ako ng 4 am para mag ready syempre hindi ako sumunod sa kanya kaya ayan mag sisix na kami nakaalis."Ang aga aga mo nanggigising!" Ungot ko.Mag babiyahe pa kami papuntang airport."Ilang oras ba papunta sa Siargao?" Tanong ko.I yawned and stretched my shoulders."4 hours and a half. You can take a nap and I'll just wake you up when we get to the airport."Ang bilis nga niyang nakapag pabook tas ang aga pa.Konti lang ang mga dinala namin na mga damit dahil na nga sa kakamadali at mamimili na lang daw kami doon ng mga kakailanganin namin."Bakit nakapag pa-book kaagad? Hula ko may kaibigan kang may-ari ng isang agency or may connection ka sa airport."I yawned again.He nods at me. See, tama na naman ako. Palagi kasing
ETHAN is preparing a birthday surprise for Mia.He contacted the receptionist to help him in his preparation. He ordered their expensive dishes from their menu.They are supposed to be in another country. Balak niya ay dalhin ito sa China since gusto daw nito matikman ang dumplings na gawa sa China, ayaw niya daw na gawa sa Pilipinas.He has two options: either China or Singapore.He asked for leave again to prepare for her birthday.Sa susunod na lang sila pupunta sa Florence, Italy. Kapag tapos na ang pinapatayo niyang laboratory. Medyo tight pa sa budget. Pinaplano na niya na rin ang pagpapakasal nila sa church.She deserve to be married in church. He will give her wedding dream.But first, they need to work on their marriage.He wants to give Mia a memorable birthday.He looks at his phone screen.Kahit kumpiyansa'y unti-unting nawawalaIt's already near 8 in the evening and she's still not yet home.It's October 11 today and it's her birthday.Next 3 months will b
MIA POV“Ayusin mo nga!” Tinulak ako ni Lorena ng bahagya. “Tulungan mo akong maghanap hindi ‘yung nakaupo ka lang diyan.” gigil na sabi niya.Kanina pa kami nandito at kanina pa siya naghahanap sa taong hinahanap niya.“Alam mo ang laki ng bar na ito at saka ang daming tao. Imposibleng makita natin sila. At saka tanong mo kung nasang parte sila. ““Hindi nga nag rereply diba” badtrip na sagot niya sa akin at nag type na sa cell phone. Kanina pa siya badtrip dahil hindi ko siya tinutulungan maghanap.“Uwi na tayo Lorena the mistress.” Kalmadong aya ko. “Hindi ko alam kung saan mo nakukuha iyang kapal ng mukha mo.” Komento ko.Siya na nga ang kabit siya pa talaga may balak sumugod at eeksena pa talaga sa bonding nung asawa.“Alam mo kung wala kang magandang sasabihin itikom mo na lang iyang bibig mo.” pikon na siya sa akin at iritang tinatawagan ang taong ayaw naman sagutin ang tawag niya.“Alam mo kung wala kang magandang gagawin manahimik ka na lang.” Ganti ko.Ang lakas talaga ng lo
“Ang bigat ng kamay mo.” Reklamo ko kay Ethan dahil naka-akbay siya sa akin.Tinanggal niya ang kamay niya sa balikat ko.“Nandito na daw si Nate.” Anunsyo ni Teriyaki.“Nasaan bakit hindi ko makita?” Pilosopong tanong ni Moon.“Umayos ka nga, gago!” Inis na baling Ruru kay Moon.“Ang sungit mo! May dalaw ka yata!” Asar ni Moon.“Oo, bakit ? problema ka?” Pagtataray ni Ruru.“Kapag dumating si Nate kantahan natin siya ng happy birthday.” Adagio.Bigla na lang silang kumanta ng Happy Birthday.Nandito na pala si Nate at may kasama siyang batang babae. He raises his middle finger to all of them at gumanti silang lahat except kay Ethan. Naramdaman ko ang kamay niya sa hita.“Ang galaw ng kamay mo.” Bulong ko sa kanya. “Gusto mo putulin ko iyan?” Sinamaan ko siya ng tingin pero parang wala lang sa kanya ang sinabi ko.mkhang nakakapansin na ang babae sa kanila.“Hey, you’re hugging my husband.” sita ni Queen kay Lorena.Hindi ko mabigka ang pangalan niya kaya queen na lang ang itawa
Nasa kalsada na kami at umuulan ng malakas.“Lorena dapat hindi mo pinangunahan iyong dalawa. Relasyon nila iyon at labas ka na doon.” pinagsasabihan ko siya at ang dami niyang kalmot sa braso, at magulo na din ang ayos ng buhok niya.Nagkarambolan sila doon at si Teriyaki at Kieffer ay may mga pasa sa mukha nila dahil nagka initan sila. Hindi ko na alam ang nangyari dahil hindi na ako pinalapit ni Ethan.Nag Rambulan din daw ang dalawa, kwento sa akin ni Lorena. Nag bayad pa kami ng damage bago umalis at si Ethan na ang nagbago sa fifty percent ng damage dahil angsusumbatan pa sila doon kung sino ang magbabayad, at nagsususmbatan din.“Ang gaga niya kasi! Ang tanga niyaa, hindi na nga siya mahal ni Kieffer pinipilit pa niya ang sa kanya. Sabi-sabing pipirma na sa annulment pero hindi naman ginagawa.” reklamo nito.“Kahit na! Hindi ka pwedeng suumugod at sabihin ang lahat! Dapat inalam mo ang limitasyon mo!”Nagsisigawan na kami.Magkaibigan nga sila ni Yunnie, parehas silang hi