Madaling araw na ng nakauwi ako nakita ko si mama na parang may iniintay huminga ako ng malalim hindi ko na sana siya papansinin ng bigla niya ako hinawak ng mahigpit. “ bakit ka ba ganyan sa akin wala ka na bang galang ina mo parin ako balik balitarin mo man ang mundo!” sigaw niya sa akin habang hawak hawak niya parin ako.Napatingin naman ako sa mga mata niya. “Galang? Naging in aka ba sa akin?” tanong ko sa kanya pinipigilan ko na huwag ulit umiyak sa harapan niya.Bigla niya ako sinampal kaya napahawak ako sa pisngi ko at unti unti tumingin ulit sakanya. “Ganyang ka na ba talaga kabastos?!”sinampal niya ulit ako sa kabilang pisngi ko.“Pinipilit ko ayusin ang sa atin delia pero ganyan ka makipagusap sa akin!”“Bakit ba kasi ang naging nanay ko? Bakit ba tayo iniwan ng sarili kong ama? At bakit mo mas pinili masira ang pamilya natin para piliin yang lalaki mo!” sinampal niya ulit akoThis time mas malakas ang sampal niya sa akin. “Sana hindi mo nalang ako binuhay kung ganito din a
~Delia Point Of View~Umalis muna si William dahil may iba pa siya aasikasuhin susunduin nalang daw niya ako pag nagout na ako dito sa work ko. Wala masyadong customer dahil gabi na rin mabilis ang takbo ng oras sa konting oras nalang madami na mababago sa takbo ng buhay ko magsisimula ulit ako ng ako lang.Panibagong simula na wala yung sarili kong ina bigla lumapit ang manager naming. “Magayos ka na delia pinagpaalam ka na sa akin ni sir Jumaquio.” Nakangiti niyang sabi sa akin.Napayuko nalang ako dahil nahihiya ako. “Sorry po tita cristina kay bago bago ko palang pero nagouout na ako ng maaga.” Mahina kong sabi natawa naman siya sa sinabi ko kaya napatingin ako sa kanya.“Ano ka ba iha ayos lang at tsaka sabi sa akin ni sir at ni William may problema ka sa bahay. Pero napapansin ko iba ang tingin sayo ng anak ko.” Sabi niya nagtaka naman ako sa sinabi niya sinong anak?“Si William ang anak ko nagsscholarship din siya ay sir jumaquio kaya Malaki ang utang na loob naming sa jumaquio
*William Point Of View*Andito kami sa kotse nawalan ng malay si delia tinawagan ko si tito mike. “Hello tito nawalan po ng malay si delia.” I said.“What! Dalhin mo siya sa mansion papunta na kami ng tita Isabella ikaw na muna ang bahala sa kanya iho.” Sabi ni tito sa akin.“Sige tito papunta na po kami bye po.” Sabi ko at binaba ko na ang tawag.Tumingin ulit ako kay delia na wala parin malay na nakaupo sa passenger seat. Naawa ako sa kanya dahil accidente ko rin narinig ang usapan nila ng nanay niya bago ko pinaandar ang kotse ay lumapit ako sa kanya.“Nakita na kita at hinding hindi ko hahayaan na mawala ka pa hanggang nasa tabi mo ako ligtas ka. Hindi ko hahayaan na may manakit sayo.” Bulong ko sa kanya at hinalikan ko siya sa noo.Huminga ako ng malalim at umayos na ng upo at nag drive na papunta sa mansion pagkarating namin sa mansion ay bumaba na ako at umikot papunta sa passenger seat. Binuhat ko siya na pa bridal style at pinasok ko siya.Ipapanik ko na sana siya sa taas bi
“Let’s go? I’m sure kanina ka pa iniintay nila tita Isabel.” He said at hinawakan ang kamay ko para tumayo sa kama pero hindi parin ako nagpahatak kaya napatingin siya sa akin.“Teka lang nahihiya ako.” Mahinang sabi ko.Natawa naman siya sa sinabi ko kaya napatingin ako sa kanya sinamaan ko siya ng tingin. Binatawan niya ang kamay at nilagay niya ang kamay niya sa ulo ko at hinamas himas ito. “Diba sabi ko sayo ako ang bahala sayo at mababait naman sila andun din kami ni mama.” Nakangiti niyang sabi kaya naman napangiti ako sa sinabi niya.“let’s go.” Aya niya ulit sa akin tumayo na ako at umakbay siya lumabas na kami ng kwarto niya inalayan niya ako bumaba.Pagkababa naming ay nakaramdam ako ng katahimmikan kaya napahawak ako ng mahigpit kay William. Napahinto siya at tumingin sa akin. “Kalma kasama mo ako.” Sabi niya at niyakap ako.Huminga ako malalim at binitawan na niya ako. “Okey ka na?” he ask me.Tumango naman ako naglakad na kami papunta sa dining area nakaupo dun si tito mi
~Delia Point Of View~Andito ako sa kwarto ni williamm tapos na ako maligo biglang kumatok kaya pumunta ako sa pinto at sumilip si William lang pala kaya pinapasok ko ito. Nakita ko na mainit parin ang ulo niya umupo lang siya sa kama niya at yumuko kaya tumabi ako sa kanya.Hinawakan ko ang balikat niya. “Kumalma ka William okey lang ako.” Mahinahon kong sabi.Napatingin siya sa akin at hinila ako payakap sa kanya. “Huwag na huwag kang lalapit kay matthew please, pwede ba ganito muna tayo magpapalakas lang ako It's my birthday today but I'm happy that you're here..” nagulat ako sa sinabi niya “…I just want to buy material things that I receive on my bday but now you are enough to be my birthday gift.” Ramdam ko ang pagkaseryoso sa boses niya. “Don't worry william I'll make your birthday happy so you'll be ready so we can leave, walang gagawin sa akin si matthew okey.” I said.Bumitaw na siya sa yakap ko at tumingin sa akin. “Natatakot lang ako na masaktan ka niya.” Nagulat ako ng mm
~Delia Point Of View~Lumapit sa akin si William. “Okey na yung pagenroll mo delia but I have a small problem.” Malungkot niyang sabi.“Ano yun?” I ask him.“Kasi ano kayilangan ako sa office saglit lang naman ako kaya pwede bas a coffee shop ka muna dun mo nalang ako intayin, promise saglit lang ako para makalabas tayo.” Nahihiya niyang sabi sa akin kaya naman natawa naman ako.“Ano ka ba ayos lang William iintayin kita.” I said.“let’s go ihahatid muna kita sa coffee shop.” Nakangiti niyang sabi.Tumango naman ako at naglakad na kami papunta sa parking lot. “Bago magpasukan itotour kita dito or first day ng school.” He said.I smiled to him. “Thank You william I know bday mo ngayon pero andito ka para tulongan ako.” Nakangiti ko sabi.“Maliit na bagay delia and hindi ko naman hahayaan na ikaw lang magisa.” Sabi niya.Pagkarating naming sa parking ay pinagbuksan niya ako ng passenger seat at inalayan sumakay. Umikot na siya papunta sa driver seat nagumpisa na rin siya mmagmaneho. “Ar
Pabalik na kami sa coffee shop nagging tahimik ang pagbalik namin agad din kami nakabalik. Bumaba na siya at umikot para pagbuksan ako ng pinto inalayan niya ako bumaba at kinuha niya yung pinamili ko na materials para sa surprise pumasok na kami. “Nakabalik ka na pala iha.” Sabi ni tita nagulat siya ng nakita niya si mattew.Inasikaso muna namin ang banner tumulong si matthew magayos. “Tita ako nalang po magbabake and magluluto.” Nakangiti kong sabi.Ngumiti sa akin si tita kaya agad agad ako pumunta sa kitchen sumunod pala sa akin si matthew. “Gusto mo ba si William?” seryosong sabi ni matthew.Napatingin ako sa kanya at tumingin ulit sa ginagawa kong pagbabake. “Hmmm. Maybe I like him, mabait si William he safe my life.” I said.Sumandal siya sa pader at tumingin mula sa malayo. “Nakwento ka na niya sa akin na sobrang close kayo noon.” Sabi ko habang busy ako sa pag bake ng cake.Natawa naman siya sa sinabi ko. “Siniraan niya ba ako sayo?” Natatawa niyang tanong sa akin.Napatingin
~William Point Of View~Sobrang saya ko ngayon kayakap ko ang nagiisang babae sa buhay ko si delia malamig ang simoy ng hangin. “Ehem.” Napabitaw kami ng yakap ng biglang may tao sa likod naming sabay kami napatingin si matthew na ang seryosong mukha at namumula ang mga tenga lumapit siya sa amin. “Pwede ka ba makausap?” tanong niya sa akin.Tumingin ako kay delia and she smiled on me at tumango upang sabihin na go lang umalis na siya at naiwan kami ni matthew. “Happy birthday.” Sabi ni matthew.“Salamat.” Sabi ko.Tumingin siya sa akin. “Alam mo I’m sure masaya si queen sa langit.” Sabi niya at tumingin ulit sa langit.“Masaya ako kung andito siya.” I said.“I know but I want to say sorry, mas sasaya siya kung magkakaayos tayo.” Sabi niya at tumingin sa akin.Napailing ako at binatukan ko siya. “Matagal na kita pinatawad kasabay ng paglibing ni queen ay paglibing ko din ng galit sayo.” Sabi ko natawa naman siya.“Ang swerte mo kay delia.” Sabi niya at umakbay saken.“Kaya nga eh hin
Last night na ni delia ngayon... Inuwi namin siya sa Pilipinas dahil ito rin naman ang usapan namin ni dad at binilin daw ito ni delia sa kanya madaming pumupunta sa burol ni delia sa loob ng 3 araw. Ito na yung huling araw at gabi niya ngayon dahil ihahatid na namin siya madaming nakikiramay at madami rin nagulat sa pagkamatay niya, ako ang nagasikaso ng lahat nakatingin lang ako sa confin ng mahal ko. Hindi ko inaasahan na aabot ako sa oras na ito akala ko magiging ayos na ang lahat.Andito ang parehas namin pamilya at kaibigan, Naramdaman ko ang paglapit ng isang tao sa akin kaya agad ako tumingin dito. si tito devin simula nangyari yung sagutan namin ay hindi ko na siya nanaisin pa makausap."Huling gabi na ito sa tingin ko dapat magpahinga ka muna, Tatlong araw ka na hindi natutulog at walang kain wag mo rin sana pabayaan ang sarili mo." He said."I'm okey, I just wanna spend my time with delia last night na niya ito." I said."Maya maya ay magbibigay na ng eulogy ng bawat membe
“Delia’s POV”Galing kami sa province nila xaiver para dalawin ang mga lolo at lola nito na nasa bulacan dapat dun na kami matutulog pero may mga kayilangan din kasi ako asikasuhin para sa opening ng restaurant ko. madaling araw na ng nakabalik na kami nagulat kami ng may Makita kaming isang kotse na nakahinto sa harapan ng mansion."Familiar sa akin yung kotse jan ka lang hon bababa lang ako." He said.Tatanggalin na niya sana yung seatbelt niya ng pigilan ko siya. "Hon wag mo na kaya pansinin, tumawag ka nalang ng bodyguard mo." Kinakabahan kong sabi.He smiled on me. "Hon don't worry okey parang kilala ko kung sino ang may ari ng kotse wag lang kayo bababa dahil malakas din ang ulan." Malambing niyang sabi.Naabutan na rin kasi kami ng ulan dahil sa haba ng byahe, bumaba na siya ako naman ay tiningnan lang siya papalapit sa kotse napansin ko na kinausap niya ang driver nito. Hindi rin nagtagal ay bumalik agad si xaiver dito sa kotse at tumingin sa akin."Si William gusto ka niya ka
"Delia's POV"Nakalipas ng dalawang buwan next month ikakasal na kami ni xaiver hindi ako umatras dahil oo mahal ko si xaiver mahal na mahal. Hindi tumigil si matthew sa pagpunta dito para dalawin ang anak namin madalas na rin siyang nandito wala naman problema kay xaiver yun nalaman ko na binawi ni xaiver ang share niya sa companya ni dad at ni matthew pero kinausap ko ito at binalik niya ang share niya.Andito ako sa living area pinipirmahan ang ibang papers na kayilangan, biglang dumating si matthew at kasama nito si scarlet sa kanila natulog ang anak namin dahil naging busy kami ni xaiver sa work lalo na malapit na rin ang opening ng isang restaurant na pinapatayo namin.We decide to stay nalang dito sa Philippines and gusto yun ng anak ko dahil makakasama daw niya ang totoo niyang tatay.Tumakbo papalapit sa akin si scarlet at niyakap at hinalikan ako nito sa pisngi."How are you my baby girl?" I asked her."I'm good mom, pumunta lang kami sa church with tita ellise kahapon mom."
“Delia’s POV”Dahan dahan ko dinilat ang mata ko nasilaw ang sa liwanag na bumungad sa akin, naramdaman ko rin ang sikat na araw na tumama sa mukha ko may nakita ako isang imahe.“Anak.” Tawag sa akin ng taong nasa harapan ko.Si mama dahan dahan niya ako inalayan umupo, tumingin ako sa buong kwarto pero hindi ko nakita si xaiver ang lalaking mahal ko.“Ma, Asan po si xaiver at scarlet?” I asked her.Kinuha niya ako ng tubig at inabot sa akin. “Si xaiver nagpaalam sa akin na magkakaroon daw ng meeting ang companya. Babalik din yun kagad si scarlet naman nakela tita Isabella mo.” Mama said.Magsasalita sana ako ng biglang may nagbukas ng pinto kaya sabay kami napatingin ni mama sa pinto at nakita namin dun si matthew na hingal na hingal at kita mo sa mga mata niya ang pagod at tuwa. Dahan dahan siya lumapit sa amin pero nakatingin lang siya sa mata ko hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko ang inaasahan ko ay si xaiver ang unang lalaking makikita ko.Nakalapit na sa amin si matthew
"Xaiver's POV"Nakalipas ng isang linggo wala paring malay si delia madamin tubong nakakabit sa kanya sinisisi ko ang sarili ko kung bakit. Nasaktan ako ng Makita ko siyang kayakap ang taong minahal niya pero mas nasasaktan ako ngayon dahil nakahiga siya sa hospital bed at wala paring malay sila tito gilbert hindi nila ako sinisisi sa nanyari dahil wala naman may gustong mangyari ito.Kapag nakikita ko siyang wala parin malay para akong isang bagay na wala ng pakinabang. Hinawakan ko ang kamay niya."Delia wakeup please, kayilangan mo na tumayo diyan dahil susukatan ka pa ng wedding gown. Patawad kung ikaw yung nandiyan hindi ko rin ginusto ito sadyang napagunahan lang ako ng galit patawarin mo ako hon." Mahina kong sabi.Hinalikan ko ang kamay niya. "Papakasalan pa kita please. gumising ka na diyan miss ka na rin ni scarlet hindi ko alam kung paano ko sasabihin na ako yung may kasalanan kung bakit ka nakahiga diyan." Hindi ko alam pero dahan dahan na pumatak ang mga luha sa mata ko.
"Delia's POV"Nagising ako sa isang kwarto nakaposas ang isang kamay ko at nakasabit ito sa headboard, pilit ko tinatanggal ito pero hindi makawala ang kamay ko."Tulongan niyo ako! Kung may tao man jan tulongan niyo ako!" sigaw ko.Agad nagbukas ang pinto at pumasok ang isang lalaking ayaw ko Makita pa kumuha siya ng upuan at nilagay niya ito sa gilid ko umupo siya at hinawakan ang mukha ko."Gising na pala ang pinakamamahal kong babae." Nakangisi niyang sabi."Pakawalan mo na ako matthew." Pagsusumamo kong sabi sa kanya. "hayaan mo na ako matthew! Masaya na ako kay Xavier!""Hindi hindi kita papakawalan delia! Dahil akin ka! Akin lang kayo ni scarlet! Akin lang kayo ng anak ko!" Sigaw niya sa harapan ko. Kitang kita ko ang pamumula niya dahil sa galit.Gusto ko siyang sampalin pero nanatili parin nakaposas ang kamay ko. "Magising ka na sa katotohanan Matthew! Maawa ka sa kapatid at sa pamangkin ko! Kahit kelan hindi ako naging sayo hayaan mo na ako maging masaya!" Sabi ko habang nak
“Matthew’s POV”Nasasaktan ako nakikita ko siyang masaya pero hindi sa akin. Gusto kong maging akin siya hindi ko hahayaan na hindi siya maging akin dahil akin lang siya nandito ako sa sulok ng event habang nakatingin sa kanilang dalawa. Akin ka lang delia hinding hindi pwede maging kay Xavier ka kung hindi kita makuha sisiguradohin kong magiging magulo ang buhay niyo.“Mr? why are you looking at my mom and dad?” Sabi ng bata na nasa likod ko.Hindi ko alam pero bumilis ang tibok ng puso ko ng Makita ko siya parang may lukso ng dugong dumaloy sa katawan ko. Umupo ako para mapantayan siya. “Ikaw ang anak ni delia right?” I asked her.“Yes mr, why are asking me? are you friends with my mom and dad?” she said.Hindi ako makapagsalita hinawakan ko ang pisngi niya. “Hey mr don’t touch me.” Masungit na sabi niya.Hindi ko alam pero niyakap ko siya iba ang pakiramdam ko sa kanya.“Matthew! don't touch my child!” agad hinili ni delia sa akin ang bata.Tinago niya ito sa likod niya hindi ko a
“Delia’s POV”Nalilito ako sa nanyayari nagulat ako ng bakit siya nandito, ito na ba ang kinakatakutan ko pero dapat wala ako kinakatakutan dahil isa lang siyang parte ng nakaraan ko para siyang isang multo na magpaparamdam lang at hindi na makakabalik sa present life ko.Nakita ko si ivan na may kausap sa phone agad tumakbo si scarlet kay ivan hahabulin ko sana pero naalala kong naka heels pala ako. Naglakad ako papunta kay Ivan na binaba niya ang phone niya.“Maya maya ay magsisimula na yung program ms. Iniintay lang po si mr.gilbert.” ivan said.“Andiyan na si dad?” nagulat kong tanong sa kanya.“Yes ms. Kaya din bumalik si sir xaiver dahil nga uuwi si mr. gilbert.” He said.Naisipan namin na pumasok na habang naglalakad kami pabalik sa venue ay kinukulit ni scarlet si ivan na buhatin siya. Napailing nalang ako dahil sinabihan din ni xaiver si scarlet na wag siya magpakarga kay ivan pero sadyang makulit ata ang anak namin.Umupo kami ni scarlet sa harapan na malapit lang sa stage p
“Delia’s POV”Nagising ako ng biglang may naramdaman ako may humalik sa labi ko dahan dahan ko dinilit ang mata ko. Si xaiver lang pala naamoy ko sa kanya ang amoy alak kaya dahan dahan ako tumayo at tumingin kay scarlet na mahimbing parin natutulog.I check my phone it’s already 12 midnight. “Saan ka galing?” mahina kong tanong kay Xavier.“Nagkita kita lang kami ng mga kaibigan ko hon, nagkayayaan lang ng inuman.” He said.“Gusto mo ba kumain? Ipagluluto kita.” I said.He hugged me. “Wag na hon, I just wanna rest.” He said.Niyakap ko rin siya pabalik at hinayaan na matulog sa tabi ko. Kahit amoy alak siya ay humahalo ang bango niya. Hindi ko alam kung paano na ako kung mawawala siya sa amin ng anak ko sobrang mahal ko ang lalaking nasa harapan ko at hindi iyun magbabago.Pinikit ko ulit ang mata ko at dahan dahan ako nakatulog ulit habang yakap yakap ang lalaking mahal ko.Nagising ako ng maramdaman ko ang kulitan ng mag ama ko sa gilid dahan dahan ko dinilit ang mata ko ang bumung