A/n: Hello fellah. Enjoy reading po. ❤️ Stay tuned!
Playground“Where do you want to go before we go home, baby? Gusto mo kain ulit tayo sa Jollibee?” tanong ko sa bata nang ako muli ang sumundo rito sa pangalawang pagkakataon.Davvy gives me a sullen look saka tumingin sa labas ng bintana. “Ayaw ni Daddy ro’n, bawal daw ako ro’n. Hindi raw safe ang food na sini-serve doon.”Napapailing ako.Last night, Dave and I argue about what he learned—ang pagkain namin sa naturang kainan na pang-masa. Ang tagal naming nag debatehan sa phone pero hindi ako nagpatinag at nagpatalo sa discussion naming dalawa.“Alam mo, ang OA lang talaga ng Daddy mo. No, of course, he’s lying to you. Dahil ayaw lang niya. Kutusan ko kayong dalawa, e!”“Daddy loves me, ayaw lang niya magkasakit ako! So, no, I don’t want to eat to that cheap restaurant again! Ayoko magalit si Daddy!”“God, ang OA ng mag-amang ito!” I silently whispered. Natatawa namang napapailing si Ate She na kita sa reflection ng rearview mirror.“Davvy, hindi ka naman magkakasakit. Marami ngan
Remember Napangiti rin kami ni Agot nang mag hi-five ang dalawa matapos mag-promise sa isa’t isa. I feel sad again, kasi parang hindi na muli si Davvy makakalaro doon, iyon ay dahil sa isang linggo lang naman ako maglalagi sa bahay nila ni Dave. So, I guess, she could not fulfil her promise to her new friend, Arianne. Kumakaway pa rin sa isa’t isa ang mga bata kahit palayo na nang palayo ang distansiya ng mga ito sa isa’t isa. “Masaya ba ro’n, baby? Napagod ka rin ba sa paglalaro?” tanong ko rito nang nasa loob na kami ng kotse ko at binibihisan ko ito ng kanyang bagong damit pang-itaas. Ipinusod ko na rin ang buhok nitong alon-alon na saka inayos ang headband nito. “Bakit ka nagtatanong?” sabi nito sa maayos na tinig, ngunit may kunot na naman sa noo nito. “I’m just asking if I make you happy. Kung pagod ka, e di uuwi na tayo. Hindi na lang tayo kakain sa labas. So?” She crossed her arms and pout. “Okay lang.” “Ayaw mo nang kumain tayo sa labas?” “It’s okay with me if we eat
Jealous “Saan mo na naman ako dadalhin ngayon? Sabi pala ni Daddy hindi rin daw pwede sa McDo,” bungad agad ni Davvy nang mag-umpisa na akong mag-drive.“I know. We already talked about it last night,” I said and I rolled my eyes.Davvy’s eyebrow raised up at nag-crossed arms pa ito. “So?”Umangat din ang kilay ko na lumingon dito nang bahagya.“Uuwi na lang tayo agad para hindi na siya magalit.”“Hindi mo na ako dadalhin sa kahit saan?” Nakaangat pa rin ang kilay nito sa akin nang nilingon ko itong muli.“Hindi na. Sinusumbong mo naman ako sa Daddy mo, e. Kaya kahit gusto sana kitang isama sa public park, hindi na lang kasi ako pa ang masama.”“E di dalhin mo ako ro’n,” sabi nito ngunit nasa boses pa rin ang pagmamaldita.“Huwag na nga. Aawayin lang ako ng Daddy mo! Hmp!” Umirap pa ako rito.I did that not because I want to argue with her tantrums, but I did that to avoid making some memories with her sa kung saang lugar ko siya pwedeng dalhin.“E di huwag!” Umirap din ito sa akin a
Cotton CandyTinungo ko agad ang isang food stand ng Master Siomai, then I buy two orders para sa amin ni Ate She at sandwich naman kay Davvy. I know, Dave will get mad again, pero bahala na, lulubusin ko na lang ang ginawa ko. I also bought three bottled water.“Ang sarap nitong Siomai Ma’am Brii, the best ka talaga, miss na miss ko nang kainin ’to,” pasasalamat ni Ate She habang kinakain ang siomai.“Yaya, patikim.”“Davvy, no. ’Yan na lang sandwich ang sa ’yo.”“Gusto ko nga, e.”“No. Malilintikan na naman ako sa Daddy mo,” awat ko muli.“Hindi naman ako magsusumbong kay Daddy, e.” Naka-pout pa ito sa akin.“Talaga?”“Oo nga!”I sighed. “Sige na nga. Eto, kainin mo,” sabi ko dahil sa hindi ko talaga ito matiis, kahit pa siguro awayin ako ni Dave ay pagbibigyan ko pa rin si Davvy sa gusto niya.“Sa ’yo naman ’yan e.” Nakakunot ang noo nito.“Busog na ako kaya sa ’yo na lang,” nakangiti kong sabi rito.“Isa pa lang naman kinain mo, e. Busog ka na agad?” inosenteng tanong nito.Tuman
GiftIt’s Thursday afternoon at dahil last day ko na sa bahay ng mag-ama, wala akong ginawa simula umaga kundi ang tugunan ang lahat ng pangangailangan ni Davvy, sa almusal, tanghali at pati na rin ang baon nito sa school.Araw-araw ko iyong ginagawa kahit pa minsan ay inaartehan pa rin ako at pinapakitaan ng kamalditahan ni Davvy. But at least kinakain pa rin naman niya iyon. Doon pa lang na-a-appreciate ko na nagugustuhan na rin naman niya ang ginagawa ko. May ugali lang talaga ito na ayaw ipakita sa akin na nagugustuhan naman niya ang ginagawa ko para sa kanya.Simula umaga nang pagkarating ko sa office, walang oras na hindi ako napapatulala sa tuwing naiisip ko na aalis na ako at iiwan ko na naman siya.I sighed.Gusto rin naman ni Davvy na umalis na ako. Hindi niya ako feel sa bahay nila. For my almost one week stay in here, ni minsan ay hindi ko pa siya naririnig na tinawag man lang akong tita. I did my best to make it up with her. Hindi man ako personal na nag-aalaga sa kanya,
Full of AngerUnti-unting nawala ang pagkunot ng noo nito. Umawang din ang bibig nito dahil sa nakita.“Queen Poppy?” she almost murmured.“Yeah, and it’s my gift for you,” sabi ko.Tumingin ito sa akin.“Why you are giving that to me? Hindi ko naman birthday.”“It’s supposed my farewell gift for you, pero dahil galit ka naman sa akin, e di peace offering gift ko na lang ’to sa ’yo. Come on, get it.”Unti-unti nitong inabot ang huggable stuffed toy mula sa akin. Niyakap agad nito iyon. “Thank you,” sabi nito nang tumingin sa akin.“You’re always welcome.”“Let’s go, Yaya.”Napapasunod na lang ako ng tingin sa bata at umakyat na rin ako patungo sa silid ko para mag-ayos ng mga gamit ko sa maleta.Mabigat ang pakiramdam ko habang inaayos ko ang lahat ng mga damit ko. Panay rin ang pagbuntonghininga ko.“No Brii, huwag kang umiyak at maglungkot-lungkotan. You are a fighter, right? Hindi bagay sa ’yo ang umiyak,” sabi ko sa aking sarili habang pinipigilan ko ang aking emosyon na huwag m
Jealous Naalimpungatan ako dahil sa masusuyong haplos ng palad sa aking braso, dibdib, at hita.At first, I ignored it because I am still sleepy. Nagtagal kasi ako sa silid ni Davvy nang ilang oras bago ako pumasok sa sariling silid ko.Hmm . . .Nag-iba ako ng posisyon ko dahil sa nadidistorbo ang tulog ko.Hmm . . .Gumalaw muli ako, ngunit parang may mali sa nararamdaman ko.Unti-unti akong nagmulat ng aking mga mata at bago pa ako makapagsalita o makasigaw ay inilapit na agad ng isang mapangahas na lalaki ang labi nito sa aking labi.D-Dave?Ito agad ang sumagi sa isipan ko nang maamoy ko ang pabango nito ba ginagamit.Itinulak ko ang dibdib nito nang malakas.“Pa-paano ka nakapasok dito? Ba-bakit nandito ka?”“Shh . . . Later,” bulong nito at kinumuyos muli ang labi ko.“D-Dave, ma-mali ito.”“Shh, Brianna . . . Hayaan mo muna ako.”Gusto ko pa ring magprotesta sa pamamagitan ng pagtulak ko rito at pag-iwas ng labi ko but Dave did all his best to wake up my stinging sensations.
Consent Ngumisi ako sa sinabi nito. “Oh my God, of course, I’m not and will never be.” Ngumisi ito at napapatango. “Ambisyoso ka rin, ano? Pinaiskor na kita tapos mag-aambisyon ka pa diyan na magseselos ako? Kapal mo talaga, Dave.”Nawala ang pilyong ngiti nito at sumeryosong nakatingin sa akin. “You’re still a liar, Brii.”Sumeryoso rin ako. “Quit staring at me. Alam kong maganda ako, pero hindi ako sinungaling na tao.” Nag-iwas ako ng tingin ko rito at hinanap ng kamay ko ang mga saplot ko. “Puwede ka nang lumabas, Dave. Tapos ka na sa mithiin mo sa katawan ko.”Napasinghap ako nang hinaplos niya ang pisngi ko at iniangat ang mukha ko. “You can’t deny it to me.”Inalis ko ang kamay niya na nakahawak sa akin. “Ano bang pinagsasabi mo? Pwede ba, lumabas ka na lang at magpapahinga na ulit ako.”“Magpahinga ka na,” sabi nito na hindi pa rin bumabangon.“Lumabas ka muna!” Medyo tumaas na ang boses ko.“Mamaya. Pagod pa ako, pinagod mo ako.”“Huh, kapal ng lalaking ito.” Umupo ako at hin
Finale 2Tuloy ang kasiyahan ng mga tsikiting. They are so very happy. Bibo na bibo ang lahat dahil sa Disney 4D-Artwork na pagaari ni Klara, doon kasi ginanap ang 7th birthday ni Davvy. It's also Davvy's choice, siya kasi ang pinapili at pinadesisyon namin ni Dave sa location and motifs ng birthday nito. Kaya super delighted rin ng mga bata sa Disney walls and artwork na business ni Klara. I and Dave as parents, masaya na kami na mabigyan ng kasiyahan ang anak namin at ng ibang bata, kasama na ang mga bata sa bahay-ampunan nila Mother Celine.After the celebration, pagod na pagod ang lahat dahil sa kakalaro. Unti-unti nang nagsiuwian ang mga bisita at kami rin ng pamilya ko ay umuwi na rin dahil sa nagta-tantrums na si Travis, habang si Davvy naman ay nakatulog na sa bisig ng ama nito."Mmy, do you remember the first time you and Davvy in this car?" Maya-maya ay tanong ni Dave.Tumingin ako rito habang nasa bisig ko si Travis at natutulog. "Yes." Tumingin ako sa himbing na himbing na
Finale 1"Happy Birthday to you, happy birthday to you... Happy Birthday, happy birthday... Happy Birthday to you..."Mapabata man o mapa-magulang ay nakikanta ng birthday song para sa anak namin ni Dave na si Davvy. Davvy turned 7-years-old that day, ang bilis lang ng panahon at isang taon mahigit na rin ang bunso namin ni Dave na si Baby Travis. Yes, I gave birth to a healthy baby boy. Sakto at iyon din ang gusto ng mag-ama ko."Happy Birthday, Ate Davvy," I said as I tapped her head."Happy Birthday, my Princess..." Also, Dave taps her head."Thank you, Mommy, Daddy, and thank you po sa lahat..." Davvy smiled at all her guests."Blow your candle, baby. But first, you must have to make a wish before you blow your birthday candles." Sabi ko rito."Opo." Pumikit ito. "First of all. Thank you po Papa God, because I have lovable parents and a cute little brother, Travis. Thank you also for keeping us healthy and a happy family. Papa God, I wish to have a little sister soon. I hope my mom
Postponed?"Hey sis, tama na. Tahan na." Klara embraced me at pilit niya akong inaalo. "Hindi naman kita inaano. Tahan na, Brii. Baka mamaya akalain nila inaaway kita."Kumalas ako sa yakap nito at nakangiting humarap sa naluluhang mukha ni Klara. "Masaya nga ako. At isa pa, ganito talaga pag nagbubuntis. That's why I am very emotional right now." Sabi ko rito na pinupunasan ang mga luha ko."Hala. Mga anak, bakit kayo umiiyak?" Ang nagtatakang tanong ng tatlong Madre na napilit namin ni Dave na dumalo sa reception ng kasal namin."Naku mga Mother, emotional lang ang buntis na ito. Masaya raw siya pero umiiyak, hindi ko naman ho siya inaano eh." Klasa said to them."Mga batang ito talaga..." Napapailing na lang ang tatlo habang ngumingiti."Anak, Brii. Masaya kaming lahat na mga Madre sa bahay ampunan nang sa wakas ay lalagay kana sa tahimik kasama ang kabiyak mo at mga anak n'yo. Nawa'y patatagin at palaguin ninyong matatag ang pagsasama ninyo ng asawa mo sa araw-araw. Masaya kami par
Newlyweds"MABUHAY ang bagong kasal..."Sumigabo agad ang malakas na palakpakan at hiyawan ng mga bisita sa pagbungad palang namin ng asawa ko sa reception area ng kasal namin."Thank you, thank you, thank you, everyone..." Nakangiting pasalamat namin ni Dave sa lahat habang naka-abrisyete ako sa braso nito.Everyone is congratulating us. Masaya ang mga itong nakikisaksi sa pagiisang dibdib namin mula sa simbahan, hanggang sa reception. Wala ring pagsidlan ang kasiyahan namin ni Dave. Dahil sa wakas matatawag na naming pamilya kami dahil sa may basbas na ng simbahan ang pagsasama namin.Tama nga ang kasabihan ng mga nakakatanda noon. Na masarap pa rin sa pakiramdam kung legal ang pagiging magasawa ng dalawang nagsasama sa iisang bubong. Noon kasi ang pananaw ko lang sa buhay, kahit magsama ng walang kasal ay okay lang, ang importante ay aalagaan n'yo ang isa't isa hanggang sa pagtanda. But when Dave and Davvy came into my life, biglang nagbago ang mga pananaw ko. Bigla akong nangarap a
PositiveWhile watching them, para akong maiiyak sa tuwa. Natutuwa at mahal na mahal ni Dave ang anak namin. Natutuwa din ako at pinalaki niyang maayos ang anak namin nung panahon na wala ako sa tabi nito.Pinigilan ko ang emosyon na bumabalot sa akin bago pa man ako mapansin ng mag-ama ko na naiiyak. Kumapit ako sa braso ni Dave at tumingin kay Davvy."Si Daddy lang ba ang love mo?" tanong ko rito."Of course not, I love you din, Mommy." Sabi niyo at yumakap sa aking leeg sabay halik sa aking pisngi."I love you too, baby.""Oh, pinsan, Brianna, baka naman langgamin kayo diyan huh?"Pareho silang napalingon sa nagsalita. They both smiled when they saw, Sean. Isa sa pinsan at kasundo ni Dave bukod pa kay Logan."Oh, the great womanizer, Sean Lazaro." wika ni Dave rito."Oh, men. Don't tell me ipapahiya mo ako dito sa girlfriend ko?" Sean said."Oh, Hi Ayesha." Pareho naming bati ni Dave sa babae."Hello, Brianna. Hi, Dave, happy Birthday pala." Bati nito sa aming dalawa. "And also Hi,
Dave 32nd BirthdayAfter 1-YearNakangiting nagmulat ako ng mga mata ko sa umagang iyon. It's nice to wake up and smile every day, especially when there is a reason to live to the fullest.Today is Dave's 32nd birthday. kaya masaya ko 'yong pinaghandaan na ipagdiwang na kasama siya at ang anak naming si Davvy. Pero, lingid sa kanya na may surprise party akong binalak sa araw na iyon.I'm still smiling while staring at him. Tulog pa rin ito sa tabi ko. I lift my hand to caress his cheek and kissable lips. Bigla itong naalimpungatan at unti-unti nitong iminulat ang mga mata.He smiles at me. "Hmm.. Good morning." His bedroom voice whispered."Good Morning, Ddy..." She then moved and kissed his cheek. "Happy Birthday." Mahinang bulong ko rito.Ngumiti naman ito ng napakatamis sa akin. He also embraced and kissed my lips. "It's nice to wake up and see you smiling at me. Thank you very much for making my day. Ngiti mo pa lang, sapat na sa pangaraw-araw na gising ko."Mas napangiti ako sa ti
I love you“Ugh . . .” Napasinghap ako nang mag-umpisa ang labi niya sa paa ko pataas sa binti ko. Ang isang kamay naman niya ay hinihila pababa ang huling saplot ko. “D-Dave . . .” I moan his name when his lips and tongue are already near my thighs.“What is it, baby?” Nagtagpo ang mga mata namin.“Con-continue . . .” halos pabulong kong sabi rito.“Sure, baby. . .” He winked. He then lowers his head to my cunt after he takes off my undies.“O-oh . . .” Agad akong napaungol nang sinimulan na niyang damhin ng kanyang dila at bibig ang pagkababae ko. “D-Dave . . . Ugh!” Napakapit ako sa ulo niya at mas ibinuka ko pa ang nga hita ko para sa kanya.Napapikit ako at napapaangat ang balakang ko sa ginagawa niya.“D-Dave, baby . . . Come on, I want you now. O-Oh . . . Please, Davey . . .” Halos hingalin ako sa hatid nitong ligaya sa aking pagkababae.“My sweet, Brianna . . .” sabi nito nang mag-angat na siya ng mukha.“Now. I really want you now . . .”Ngumisi ito. “As you wish, baby.” He p
RegularlyTinulak ko nang bahagya si Dave sa kanyang dibdib at pinahid ko rin ang mga luha ko sa aking mga mata at pisngi.Kumunot ang noo ko nang tumingin dito. “You . . . what, Dave? What is it again? What do you mean?” sunod-sunod na tanong ko rito.“I love you . . .”I chuckled at him and shook my head. “Oh, come on, Mr. El-Greco. Stop it, hindi ka nakakatuwa.”Namula ito na parang napahiya sa akin. “You don’t believe me? Why, Brianna? Do I look like I’m just fooling around, do I sound sarcastic?” tanong nito sa akin.“Seryoso ka? Talaga? Mahal mo talaga ako?” pag-uulit na tanong ko pa rito.“Hundreds, I mean, a million times, yes. Yes. I love you and I really do.”“Ohmyghad! No, nagbibiro ka lang at nagloloko ka lang. Kilala kita Dave, kaya umayos ka d’yan!” Tumayo ako at iniwan ko ito sa sofa. Tinungo ko ang pinto at binuksan ko iyon. “Labas na! Magpapahinga na ako.”He slowly walked in my direction and glared at me without cutting our eyes. Tinulak niya ang pinto pasara muli a
Talk Pagkatapos kong mag-shower ay tumungo na agad ako sa connecting closet ng shower at nagbihis na agad ako ng manipis na pantulog para mamahinga na sa mga oras na iyon.Pagod ako dahil sa kagagaling lang namin ni Dave kay Klara sa hospital. Sinamahan niya ako para malaman kung ano na ang lagay nito sa ngayon.Pagkalabas ko ng closet ay nagulat pa ako nang makita ko roon si Dave sa sofa ng aking silid. He also changed his clothes and freshly wore his boxer shorts and sando.Mataman niya akong hinagod ng tingin."Wha-what do you need? Pagod ako at magpapahinga na.""Can we talk first, Brianna?" tanong agad nito."Anong pag-uusapan natin?" I blankly ask him."Everything. Please, come over," sabin nito at pinagpag pa ang malaking space sa sofa na inupuan nito.I sighed. Bago tumungo sa tabi nito ay nagpatong muna ako ng roba sa manipis kong damit.Lumapit ako at dumikuwatrong naupo sa pang-isahang sofa paharap sa kanya. Tinitigan ko siya sa mata? "What is it, Dave? Pakidalian lang at