KEISHA"Hindi na ako magpapaligoy ligoy pa Ms. Santillan, didiretsiyahin na kita. Its about Kane Colten" nagawi ang atensiyon ko dahil sa sinabi nito, magsasalita na sana ako ng dumating na ang order nito.Pinaglaruan nito sa kamay ang isang babasaging baso na may lamang malamig na tubig and some ice cubes."By looking at you, you look so clueless. It was really true huh that look can be deceiving. I can't believe that you can do some terrible things how cruel for your son""Anong ibig mong sabi----" Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng buhusan ako nito ng malamig na tubig. At bakit niya alam na may anak ako? I really don't know."How can you flirt with a married man! You mistress nadadapat lang sa iyo yan! I'm done and so tired of holding back of my angered! Nakakasuka ka, you and my husband was cheating behind my back! Your such a disgrace mother and you even have a bastard son! I'll see you on court bitch!" Patuloy sa pagtulo ang luha ko ng makaramdam ako ng isang malakas na sam
KEISHAPagmulat na pagmulat ko ng mata sumalubong sa akin ang pamilyar na puting kisame at ang amoy ng buong silid. Napahawak ako sa pisngi ko ng maramdaman ang pagtulo ng luha ko, then I remember my mother the image of her in a jail. "Hey you okay, Nurse!" Hindi ko maiwasang mapahagulgol sa tuwing inaalala ang pangyayari na iyon, nakaramdam ako ng kirot sa bandang hita ko then i remember what happen yesterday! Mas lalong lumakas ang hikbi ko ng pumasok sa isipan ko ang hita kong puno ng dugo. Napakatanga ko! Bakit hindi ko napansin na may buhay pala sa loob ng tiyan ko! Pinilit kong bumangon at himasin ang tiyan ko, sana andito ka pa anak! Patawarin mo si mama! Hindi ako nag ingat at ipinahamak ang buhay ko pati ang buhay ng anak ko. Napakawalang kwenta kong ina!"Ang anak ko, ayos lang ba siya" kita ko ang lungkot sa mata ng nurse ng hawakan ko ang kamay nito lalo na ng marinig ang tanong ko. Hindi, hindi maaari! "M-mahina po ang kapit ng bata at dahil po sa sobrang stress hindi n
KEISHAStarting my medication regimen after being released from the hospital was a significant step in my journey towards recovery. It was far from a simple process; there were countless tests, adjustments, and uncertainties along the way. Yet, despite the challenges, I remained steadfast in my determination to persevere, not solely for my own sake but also for the well-being of my family.Every pill swallowed, every appointment attended, and every therapy session endured was a testament to my unwavering commitment to reclaiming my health. I refused to allow my personal struggles to overshadow my responsibility to those who depended on me, especially my beloved son, Noah. He was my driving force, my reason to push through the toughest moments.As the days turned into weeks and the weeks into months, I forged ahead, clinging to the hope of brighter days ahead. And every night, after Noah had drifted off to sleep, I found solace in sitting by his bedside, gazing upon his peaceful face i
KEISHA"Mom your crying again, I told you stop crying I am also hurting. I don't wanna see you h-hurting" I heard my son voice at the doorstep of my room his voice broke as he go near me. Mabilis kong pinunasan ang luha ko at hinarap ito ng may pekeng ngiti sa labi."I'm okay son don't worry about me" I touch his hair and comb it as he sit beside me, he frown as he look directly at my eyes."Mom how many times do I have to tell and remind you that don't lie. Its okay not to be okay, ayos lang umiyak mom I am always here okay. I know i'm to young but im not stupid just to watch you hurt and cry. I love you mom and I always will, I can be your crying shoulder" sunod sunod na tumulo ang luha na kanina ko pa pinipigilan.I'm not suppose to cry in front of my son, I shouldn't act like a weak one in front of him pero hindi ko mapigilan. Mas masasaktan ko siya kapag nagsinungaling ako, I better be a weak and cry in front of my son than act like I am strong and okay and lie at him."P-patawar
KEISHA"Did you already pack your things Keisha"? I quickly looked up at my brother Kairon I didn't notice that he already arrived cause I was preoccupied at the whole time. My son Noah was silently seating his food beside me, his not now crying after he said those words that made me realize it was my entire fault! I let my son get used to Colten’s presence with the two of us siya ang mas nasaktan.I don't know how to start a conversation with him, I can't even ask him who said that to him. How did he know that Colten call him a bastard. Even me was shock as I heard those word come from him. I thought he already accept Noah but deep inside he hate him. Naiinis ako sa kaniya I wanted to slap him, I wanted to shout at him gusto kong ilabas ng galit ko sa kaniya dahil napakalaki ng epekto nito sa anak namin, siya ang nadidikdik sa sitwasyon naming dalawa kahit hindi nya gustuhin.He hate our son that was the truth, Noah is diligent and kind that's why I can't understand why he hate Noah
COLTEN"Colten son you should eat kahi unti lang. Wag mo naman pabayaan ang sarili mo" I heard my mom said naramdaman ko ang pag upo nito sa kama ko. I've been staring at the ceiling of my room, I was preoccupied I don't even feel talking, im so tired. I can't feel the pain in my feet because of the car accident.The day she left me, pakiramdam ko nawalan ako ng buhay. I can't do anything but to watch her leave on the country. I don't have any idea where they go, I want tos stop her but I also want to gave her what she want. She wants me out of her life but I can't bibigyan ko siya ng sapat na oras para makapag isip."Sa tingin mo babalikan ka niya kapag nakita ka nya sa ganiyang kalagayan! You should take care of yourself! You'd been drinking alcohold paano makakatulong yan sa kalagayan mo! Kahit ngayon lang makinig ka naman sa akin! Im also tired your Dad was also tired makinig ka naman saamin" I got wasted for a months nawala ako sa sarili ko.I regret all the things that i'd than o
KEISHA"Mom how can I fix this shit! I've been watching a tutorial video on YouTube on how to fix a tie but I really can't. It looks so easy but it wasn't!" When does fixing your necktie became a shit. I rolled my eyes at what my son said. Here we go again, he was so hot tempered and easily got loss his patience. As he grew up he became like this, very stubborn, sensitive and unbeatable. Well what would I expect meron itong amang ubod nf yabang and he inherit it from him! Noah inherited as well as his pride but honestly my son is a better person than what you think. He might be stubborn and hardheaded sometimes but he can do more good things. He act like he don't want to be friends with anyone but the truth is he value their friendship. Habang lumalaki ang anak nya mas lalo itong nagiging protective sa kanya at madalas nilang pag awayan ang pagiging over react nito sa tuwing aalis sya ng hindi ito kasama.I will never get tired of fixing his tie, combing his hair, giving him advice,
KEISHA"You should eat vegetables Celestia!" My bestfriend Celine said at her daughter. Here we go again, paniguradong sunod sunod na bilin nanaman ito."I don't want Mom, that was eww!" Natampal na lamang ng kaibigan ko ang noo ang lumipat ito ng pwesto at nagpakandong kay Kuya Kevin. Pinagpatuloy ko lamang ang pagkain at hinayaan ang mag aasawang magpalitan ng masasamang tingin, seriously in front of food. Kahit kailan talaga."Daddy I don't eat that, tell me that to Mommy please Daddy. She's been forcing me to eat vegetables when your at work, I vomit when I eat vegetables that's yuck Daddy its not good for my health kaya" "Kevin stop spoiling our daughter! Kaya nasasanay yan kasi pinapamihasa mo! You should reprimand her for always eating sweet foods and unhealthy foods" My brother can't do anything but to say sorry to his daughter. Well ano bang laban niya kay Celine, her best friend will definitely kick the ass of her brother if he will be on the side on their hardheaded daught
Nagulantang ang magkakapatid na sina Kevin, Keifer, at Kairon nang biglang dumating ang hindi inaasahang bisita sa kanilang pintuan. Hindi nila inakalang dadating ang asawa at mga anak ng kanilang kapatid na si Keisha. Sa kanilang mga mukha, makikita ang labis na pagkagulat at panggigilid ng kanilang mga mata, nagpapahayag ng kanilang di-paniniwala sa kaganapan. Bilib talaga sila sa taong pinili ng kanilang kapatid na maging katuwang sa buhay. Kitang-kita nila ang dedikasyon at pagmamalasakit ng taong ito sa kanilang kapatid. Bawat kilos ay naglalantad ng responsableng pag-aalaga at pagmamahal na ibinibigay nito kay Keisha. Sa tuwing nakikita nila ang magkasama silang dalawa, tila'y nagiging malinaw ang patibong ng pagmamahal na bumabalot sa kanilang kapatid. Ang pagiging responsable at pag-aalaga ng asawa ni Keisha ay isang bagay na hindi nila maitatanggi. Sa bawat kilos at salita, makikita ng magkakapatid kung gaano ito kaalaga at kaibig-ibig. Talagang humahanga sila sa napangasaw
KEISHA Sa Edad na disiotso ng unang mabuntis si Mama. Nagawa siyang gahasain ng manliligaw nya. Ang madilim na nakaraan ni mama ay ang siyang nagpalakas sa kanya. Kinakailangan raw nitong huminto sa pag-aaral dahil sensitibo ang pagbubuntis nito. Hanga ako kay mama dahil sobrang lakas nya sa edad na disiotso hindi talaga sya sumuko. Nagjkatuluyan sila ng taong iyon pero pagkatapos akong ipanganak ni mama ay sumakabilang bahay na ito. Sa tahimik na silong ng aming tahanan, sa dilim na bumabalot sa paligid, ako'y nakatayo sa tabi ng kama ni Mama, nagmamasid sa kanya habang siya'y mahimbing na natutulog. Ang mga galaw ng kanyang paghinga ay nagpapahiwatig ng kanyang pagod at pagsiklab ng katandaan. Nang malaman ko na may dimentia si Mama, isang biglang kaba at lungkot ang sumalubong sa aking puso.Hindi ko matanggap ang balitang iyon. Hindi ko maunawaan kung paano nangyari. Hindi ko akalain na magiging biktima kami ng ganitong karamdaman, lalo na't sa isang napakalaking posibilidad na
KEISHAAs I started waking up, I felt a bit fuzzy, maybe from all the excitement we had last night. It had been a whole month since we last made love, and remembering how passionate it was made me feel happy and a little wistful.But with those memories came a slight discomfort down there, a reminder of just how intense our love-making had been. Trying to get out of bed, I still felt tired from sleeping, but then I felt my husband's warm hug around me. It made me feel safe and cozy.His hug was like a soothing touch, easing away any lingering discomfort. In his arms, I found peace amidst my tiredness and the thoughts swirling in my head. His steady breathing calmed me down, like a gentle lullaby.Snuggled up to him, I couldn't help but think about how strong our bond was, how much we loved each other. And as I drifted back to sleep, I felt grateful to have him by my side, my heart at ease knowing I was home.Looking at the clock, I saw it was already 5:00 AM, and I knew I had to get u
KEISHAPasado alas dos ng madaling araw ng maalimpungatan ako. Ng kapain ko ang kama ay napansin ko na wala ang asawa ko sa tabi ko. Saan naman ito nagpunta? Nakaramdam rin ako ng uhaw at gutom, tila may hindi sinasabi sa akin ang asawa ko. Hindi ko magawang makampante dahil hindi ito nagsabi pero may kutob talaga ako. Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga ng marinig ang boses ng asawa ko sa bar counter paniguradong umiinom nanaman ito may problema nga at hindi nya sinasabi sa akin."Julius update me from time to time hindi pwedeng mapunta lang sa wala ang pinaghirapan ko. If you need to play dirty do it tutal doon naman magaling ang mayor na iyan!" Hindi ko maiwasang malungkot dahil sa narinig ko. Pinagsabihan ko na ito na hanggat maaari ay huwag makialam sa mga gobyerno dahil iba sila kung maglaro ayoko na mapahamak sya at ang mga anak namin. Nilapitan ito ng tumungga ito sa bote ng alak."Napapadalas na ang pag-inom mo" yinakap ko ito mula sa liko. Ramdam ko ang init na dal
KEISHA Kanina pa ako hindi mapakali sa hinihigaan ko dahil katatapos lang ng away namin ni Colten. Mahigit isang oras na kasi at hindi pa rin niya ako sinusundan sa kwarto. Nakabusangot akong umupo mula sa pagkakahiga. I decide to go out of the room at sa garden na lamang manatili. Habang pababa ako ng hagdan ay natanaw ko ang asawa ko na tutok na tutok sa laptop nito. He was wearing formal top while only wearing boxer mukhang may meeting ito. Sa kanyang pananamit ay tila may seryosong virtual meeting o trabaho siya, kaya medyo naiinis ako na hindi niya ako sinundan. Subalit, bago ko mapansin, napalitan ng pangangamba ang aking nararamdaman. Ano kaya ang nangyari at bakit hindi niya ako sinundan?Sinadya ko talagang dumaan sa harap niya, ngunit wala talagang epekto. Nag-uumpisa na akong mainis. Hindi ba niya ako susuyuin? Sa totoo lang, ako naman talaga ang may kasalanan. Pero bahala na siya kung hindi niya ako papansinin, dito na lang siya sa living room matulog!Ang anak naming si
Its Sunday in the morning and the Eleazar family was busy they are planning to go in a church together. Tuwing linggo ay ugali na nilaang magsamba, magpatawad, at magpasalamat para sa mga biyayang kanilang natanggap, pati na rin ang paghingi ng gabay mula sa Diyos para sa mga hamon na kanilang kinakaharap. Habang nagpupulong sila at nag-aayos ng kanilang mga gamit, mayroong damang pagkakaisa at kapayapaan sa loob ng pamilya. Alam nila na sa gitna ng mga pagsubok ng buhay, ang kanilang pananampalataya ay naglilingkod bilang matatag na tuntungan, nagbibigay sa kanila ng lakas, pag-asa, at layunin. Sa kabilang banda, abala naman si Keisha sa pag-suklay ng mahabang buhok ng kanyang anak na si Luna. Kahit tahimik lamang ito, isang malaking himala ang kanyang katahimikan. Sa loob ng isang buong linggo ng pagluluksa ni Keisha, hindi nagpakita ng pasaway na kilos si Luna. Hindi niya alam kung bakit, ngunit tila mayroon itong kinikimkim na diwa na hindi nito sinasabi. Bilang isang ina, kila
Kahit na ramdam na ni Colten ang lamig at sakit sa kanyang katawan, at tila siya'y lalagnatin dahil sa matagal na pagkababad sa ulan habang hinahanap ang kanyang asawa ay di niya ito pinansin. Buong gabi siyang naghahanap, hindi alintana ang pag-ulan na bumabagsak sa kanya. Hanggang sa wakas, nakita niya si Keisha, ang kanyang mahal, na mukhang pagod na pagod na rin at pareho niyang basang-basa. Hindi niya naisip ang sariling kalagayan, ang tanging iniisip niya ay ang kaligtasan ng asawa at ang pagluluksa nito sa gitna ng ulan. Kaya't walang pag-aatubiling inangat ni Colten si Keisha, na mabigat na mabigat na sa kanyang mga bisig. Hindi niya kayang makita ang kanyang asawa na nagkakasakit, kaya't dala-dala niya ito hanggang sa kanilang tahanan. Kahit na ang kanyang sariling katawan ay sumisigaw na sa sakit at pagod, ang pagmamahal at pag-aalala ni Colten kay Keisha ang nagpapalakas sa kanya. Pagdating sa bahay, masayang sinalubong sila ni Noah, na puno ng pag-aalala ang mga mata. Ti
Nakalabas na ng ospital si Keisha at si Colten. Hanggang ngayon, ang puso ni Colten ay nababalot pa rin ng pag-aalala at pangamba tuwing tinitingnan niya ang kanyang asawa. Parang wala na ito sa sarili at hindi nagpapakita ng anumang emosyon hanggang sa kanilang pagdating sa kanilang bahay. Gusto niyang kausapin ito ngunit natatakot siyang baka siya'y masita o mapagalitan ng asawa. Nais ni Colten na pagaanin ang damdamin ng asawa at huwag dumagdag sa sama ng loob nito. Napagtanto niya na mas gusto na niyang makita ang kanyang asawa na nagwawala dahil sa sakit kaysa sa ganitong kalagayan. Parang may malaking pader na naghihiwalay sa kanilang dalawa. Nagpakawala ng malalim na buntong-hininga si Colten at hinawakan ang kamay ng kanyang asawa, nais niyang makuha ang atensiyon nito mula sa malalim na pag-iisip. Maging ang mga anak nila ay walang kibo ng sila ay makarating, lahat sila ay nagluluksa sa pagkawala ng sana ay madadagdag sa miyembro ng kanilang pamilya na si baby butchi. "M-m
Hindi alam ni Colten kung papaano haharapin ang asawa kapag nagising ito, tila mawawalan sya ng lakas na ipagtapat rito ang nangyari sa kanilang anak na si Butchi. Hindi man lang nila ito nagawang maghawakan at masilayan. Kung meron mang magluluksa ng labi sa kanila ay yun ang asawa niya, ito ang naghirap ng labis sa kanilang anak at nag-alaga. Kinakailangan niyang maging malakas para rito, Hindi niya sinasabing hindi siya pwedeng magluksa o ilabas ang kanyang lungkot, ngunit alam niyang kailangan niya maging bantayog at sandalan ng kanyang asawa sa oras ng pangangailangan. Hindi magandang manatili sa lungkutan at luha. Mayroon silang mga anak na nangangailangan ng kanilang gabay at suporta. Sa pagkakaisa at pagtitiwala sa isa't isa, makakayanan nilang harapin ang anumang pagsubok na kanilang mararanasan, magiging sandalan nilang mag-asawa ang isat-isa. Masakit ang nangyaring pagkawala ng anak nilang si baby butchi, hindi nya maiwasang maisagi sa isipan na huwag tanungin ang diyos ku